بازار کار آمریکا در حال فروپاشی است و آمارها این موضوع را تایید می‌کنند. تعداد آمریکایی‌هایی که بیش از یک شغل دارند به بالاترین سطح در طول ۱۵ سال گذشته رسیده و حتی داشتن مدرک دانشگاهی، دیگر تضمینی برای ثبات مالی نیست.
به گزارش میهن بلاکچین، طبق آخرین گزارش اداره آمار کار آمریکا، حدوداً ۸.۹ میلیون نفر (معادل ۵.۴٪ از کل نیروی کار) بیش از یک شغل دارند. این بالاترین میزان از آوریل سال ۲۰۰۹ است؛ زمانی که رکود اقتصادی بزرگ، میلیون‌ها نفر را مجبور به داشتن چندین شغل کرد.
آمریکایی‌ها مجبور به داشتن چند شغل شده‌اند
اقتصاد آمریکا در حال رشد است، اما درآمدها هم‌پای هزینه‌ها افزایش نمی‌یابد. دستمزدها تقریبا ثابت مانده‌اند، در حالی‌که هزینه زندگی به‌شدت افزایش یافته است. بانک فدرال رزرو سنت لوئیس گزارش داده که بیش از ۵۰٪ از افرادی که در سال ۲۰۲۴ بیش از یک شغل دارند، دارایی مدرک دانشگاهی هستند؛ این رقم در سال ۲۰۱۹ حدوداً ۴۵.۱٪ بود. مردم آمریکا به دلخواه خود چند شغل ندارند؛ بلکه برای زنده ماندن مجبور به انجام این کار هستند.
طراح گرافیک ۴۵ ساله به نام استیون گیلیام (Stephen Gilliam) در آگوستیا، جورجیا، روزانه ۴۰ ساعت برای یک پیمانکار دولتی کار می‌کند، اما این درآمد برای پرداخت هزینه‌های زندگی کافی نیست. به همین دلیل، شب‌ها بعد از شام به‌عنوان طراح پوستر فیلم کار می‌کند. او اغلب تا ساعت ۱۰ شب مشغول کار است، چند ساعت می‌خوابد و روز بعد دوباره همین روند را تکرار می‌کند. او می‌گوید:
هفته‌های خوب و بد وجود دارد، اما سعی می‌کنم تعادل را حفظ کنم.
تعادلی که دیگر برای بسیاری از آمریکایی‌ها ممکن نیست
در گذشته، داشتن یک شغل تمام‌وقت برای تامین هزینه‌های یک زندگی متوسط کافی بود، اما دیگر چنین نیست. بانک فدرال رزرو سنت لوئیس گزراش داده که میانگین درآمد افراد دارای دو شغل تنها ۵۷,۸۶۵ دلار در سال است؛ در حالی که فردی که فقط یک شغل دارد، به‌طور میانگین ۵۶,۹۶۵ دلار درآمد دارد؛ دو شغل، اما تقریباً بدون اینکه خبری از افزایش درآمد باشد.
کارولین مک کلاناهان (Carolyn McClanahan) – برنامه‌ریز مالی و بنیان‌گذار شرکت Life Planning Partners – به سادگی توضیح می‌دهد:
برای تامین هزینه‌های زندگی، باید خیلی سخت‌تر کار کنید.
اگر بخواهید یک زندگی نسبتاً سنتی داشته باشید که شامل فرزند، خانه و وسیله نقلیه باشد، هزینه زیادی می‌طلبد. دستمزدها متناسب با تورم افزایش نیافته و هزینه‌‌هایی مانند مسکن هر سال گران‌تر می‌شود.
آمارها نیز این روند را تایید می‌کنند. میانگین ساعت کاری در آمریکا در ماه فوریه به ۳۴.۱ ساعت در هفته کاهش یافت، در حالی که در سال حدوداً ۳۴.۳ ساعت بود. این کاهش ممکن است ناچیز به‌نظر برسد، اما زمانی که میلیون‌ها کارگر حتی یک ساعت کمتر دستمزد دریافت کنند، تاثیر آن محسوس خواهد بود.
جولیا پولاک (Julia Pollak) – اقتصاددان ارشد در ZipRecruiter – توضیح داد:
اگر کارفرمایان شاهد کاهش تقاضا برای نیروی کار باشند و ساعت کاری را کاهش دهند، این یکی دیگر از دلایلی است که افراد را مجبور می‌کند برای جبران درآمد خود به دنبال شغل دوم باشند.
کاهش فرصت‌های شغلی در کسب‌وکارهای کوچک
همه بخش‌های اقتصادی دچار بحران نیستند، اما صنعت مهمان‌پذیری و خدمات غذایی ضربه سنگینی خورده‌اند. رستوران‌ها در ماه ژانویه ۲۹,۵۰۰ و در ماه فوریه ۲۷,۵۰۰ شغل را حذف کردند. این بدترین دوره دوماهه از زمان تعطیلی گسترده کسب‌وکارها در دوران همه‌گیری کووید-۱۹ محسوب می‌شود.
پولاک توضیح می‌دهد:
مشاغل رستورانی اغلب به‌عنوان اولین نقطه ورود به بازار کار عمل می‌کنند و به افراد کمک می‌کنند که جایگاه خود را پیدا کنند.
کاهش فرصت‌های شغلی در این بخش تصادفی نیست و با کاهش نرخ مشارکت نیروی کار همزمان شده است. بسیاری از افراد اگر این فرصت اولیه برای ورود به بازار کار را داشتند، اکنون مشغول به کار بودند.
کسب‌وکارهای کوچک (به‌ویژه در بخش غذا و خدمات) با تورم بالا و نرخ بهره سنگین دست‌وپنجه نرم می‌کنند. مصرف‌کنندگان کمتر خرج می‌کنند و این باعث شده که کارفرمایان نتوانند نیروی کار خود را حفظ کنند. وزارت بازرگانی آمریکا گزارش داده که در ژانویه، برای اولین‌بار در تقریباً ۲ سال گذشته، هزینه‌های مصرف‌کنندگان کاهش یافته است. این بزرگ‌ترین کاهش ماهانه از فوریه سال ۲۰۲۱ محسوب می‌شود.
در شرایطی که بازار کار آمریکا در آشفتگی است، همه نگاه‌ها به تصمیم فدرال رزرو درباره نرخ بهره در روز چهارشنبه دوخته شده است. سرمایه‌گذاران و کسب‌وکارها در انتظارند تا ببینند که آیا بانک مرکزی نرخ‌های بهره را بالا نگه می‌دارد یا تصمیم برای کاهش فشار بر کارگران و کارفرمایان خواهد گرفت.
گزارش مشاغل در ماه فوریه تصویری ناامیدکننده ارائه داد: نرخ بیکاری افزایش یافت، نرخ مشارکت نیروی کار کاهش پیدا کرده و تعداد کارگران پاره‌وقت بیشتر شد. شرکت‌ها به‌طور گسترده کارکنان خود را اخراج نمی‌کنند، اما ساعت کاری را کاهش داده و روند استخدام را کند کرده‌اند.
پولاک وضعیت را این‌گونه توصیف می‌کند:
به‌نظر می‌رسد برخی کارفرمایان به‌جای اخراج نیرو، ساعت کاری را کاهش داده‌اند. این امر نشان می‌دهد که تقاضا برای نیروی کار چندان قوی نیست.
وال استریت نیز خوش‌بین نیست. شاخص S&P 500 نوسانات شدیدی را تجربه کرده است، زیرا سرمایه‌گذاران برای مواجهه با شرایط اقتصادی نامطمئن آماده می‌شوند. اوضاع بهبود نیافته است و اگر فدرال رزرو اقدامی انجام ندهد، ممکن است شرایط از این هم بدتر شود.
