بازار اتریوم در هفته‌های اخیر روندی پیچیده پیدا کرده است. نمودار تکنیکال درجا می‌زند، جریان سرمایه‌گذاری نهادی فروکش کرده و حتی معامله‌گران باتجربه‌ای که معمولاً مسیر بعدی بازار را زودتر تشخیص می‌دهند، روی کاهش کوتاه‌مدت قیمت اتریوم حساب باز کرده‌اند. با این حال، یکی از بازیگران بزرگ بازار، درست خلاف جهت حرکت می‌کند و بدون مکث مشغول انباشت ETH است. به گزارش میهن بلاکچین، شرکت بیت‌ماین ایمِرشن تکنولوژیز (BitMine Immersion Technologies)، بزرگ‌ترین هولدر شرکتی اتریوم در جهان، طی دو روز پیاپی حجم قابل‌توجهی از ETH خرید و بار دیگر نشان داد که چشم‌انداز بلندمدت خود را به‌آسانی تغییر نمی‌دهد. جریان سرمایه‌گذاری این شرکت حالا به نقطه‌ای رسیده است که می‌تواند معادلات بازار را در ماه‌های پیش‌ رو تحت‌تأثیر قرار بدهد. خریدهای سنگین بیت‌ماین و نزدیک‌شدن به هدف انباشت طی جمعه و شنبه گذشته، بیت‌ماین در مجموع حدود ۱۹۹ میلیون دلار ETH خریداری کرده است؛ این شرکت ابتدا ۱۳۰.۷ میلیون دلار و سپس ۶۸ میلیون دلار دیگر به ذخایر اتریوم خود افزود. داده‌های پلتفرم لوک‌ آنچین (Lookonchain) نشان می‌دهد این شرکت در ادامه راهبرد بلندمدت خود برای افزایش ذخایر، با وجود افت نسبی قیمت ETH، همچنان استراتژی «خرید در اصلاحات» را ادامه می‌دهد. ارزش کل دارایی‌های بیت‌ماین حالا به ۱۱.۳ میلیارد دلار رسیده که معادل ۳.۰۸٪ از کل عرضه در گردش اتریوم است. طبق اطلاعات منتشرشده از سوی پلتفرم StrategicEthReserve، این شرکت به هدف اعلام‌شده خود برای تصاحب ۵٪ از کل عرضه ETH، بیش از هر زمان دیگری نزدیک شده است. بیت‌ماین همچنین ۸۸۲ میلیون دلار ذخیره نقدی در اختیار دارد که می‌تواند در ادامه برای افزایش خریدها استفاده شود. بزرگ‌ترین هولدرهای شرکتی اتریوم - منبع: Strategicethreserve این خریدها در دوره‌ای انجام می‌شود که «خزانه‌داری دارایی‌های دیجیتال» یا همان DAT با کاهش چشمگیری روبه‌رو بوده است. در سه ماه گذشته، حجم خریدهای شرکتی ETH نسبت به آمار ماه اوت ۸۱٪ سقوط کرده و از ۱.۹۷ میلیون ETH به تنها ۳۷۰,۰۰۰ ETH در ماه نوامبر رسیده است. در چنین فضایی، بیت‌ماین برخلاف جریان عمل کرده و تنها در ماه گذشته به‌تنهایی ۶۷۹,۰۰۰ ETH (معادل ۲.۱۳ میلیارد دلار) انباشت کرده است. این اختلاف چشمگیر بین رفتار بیت‌ماین و سایر شرکت‌ها، توجه بسیاری از تحلیلگران را جلب کرده است. برای برخی، این حجم خرید نشان‌دهنده اعتماد قوی به آینده اتریوم و برای برخی دیگر، هشداری درباره تمرکز شدید تقاضا است. معامله‌گران حرفه‌ای روی کاهش قیمت حساب باز کرده‌اند؛ ادامه خروج سرمایه از ETFهای اسپات اتریوم در حالی که بیت‌ماین به انباشت ادامه می‌دهد، گروهی از معامله‌گران باسابقه که عملکردشان در پلتفرم نانسن (Nansen) تحت عنوان اسمارت مانی (Smart Money) شناخته می‌شود، مسیر کاملاً متفاوتی را انتخاب کرده‌اند. قراردادهای پرپچوال برتر اسمارت مانی در هایپرلیکویید - منبع: Nansen این گروه طی ۲۴ ساعت گذشته مجموعاً ۲.۸ میلیون دلار به پوزیشن‌های شورت خود افزوده و اکنون میزان خالص پوزیشن‌های شورت آن‌ها به ۲۱ میلیون دلار رسیده است. پیام این رفتار ساده است: معامله‌گران باتجربه انتظار دارند قیمت اتریوم در کوتاه‌مدت افت کند. همزمان با این وضعیت، ETFهای اسپات اتریوم نیز نتوانسته‌اند جریان ورود سرمایه قدرتمندی ایجاد کنند. طبق داده‌های فارساید اینوستِرز (Farside Investors)، این صندوق‌ها روز جمعه برای دومین روز متوالی بیش از ۷۵ میلیون دلار خروجی ثبت کردند. جریان خالص ورودی و خروجی ETFهای اتریوم - منبع: Farside Investors این روند، ادامه‌دهنده همان موج ماه نوامبر است که طی آن، ETFهای اتریوم با ۱.۴ میلیارد دلار خروج سرمایه مواجه شدند و بخش مهمی از نقدینگی بازار از بین رفت.

پیشنهاد کمیسیون اروپا برای گسترش اختیارات نهاد ESMA و تبدیل آن به نوعی SEC اروپایی واکنش منفی کارشناسان حقوقی را برانگیخته است؛ زیرا این تغییر می‌تواند روند صدور مجوز برای شرکت‌های رمزارزی و فین‌تک را در اتحادیه اروپا با کندی مواجه کند. به گزارش میهن بلاکچین، کمیسیون اروپا روز پنج‌شنبه بسته‌ای منتشر کرد که طبق آن، اختیار نظارت مستقیم بر بخش‌های کلیدی زیرساخت بازار (که شامل ارائه‌دهندگان خدمات دارایی‌های رمزارزی یا CASP، پلتفرم‌های معاملاتی و شرکت‌های تسویه است) به ESMA منتقل می‌شود. این نهاد علاوه بر نظارت، مسئول صدور مجوز برای فعالان اروپایی حوزه کریپتو و فین‌تک نیز خواهد شد؛ این موضوع از نظر برخی کارشناسان، تمرکز بیش از حد و کاهش سرعت صدور مجوزها را به‌دنبال دارد. آیا ESMA نسخه اروپایی SEC می‌شود؟ فاوستین فلورت (Faustine Fleuret)، رئیس امور عمومی پروتکل وام‌دهی غیرمتمرکز مورفو (Morpho)، در این‌باره گفت: نگران‌کننده‌تر این است که ESMA نه‌تنها مسئول نظارت، بلکه مسئولیت صدور مجوز برای شرکت‌های فعال در حوزه رمزارز را هم بر عهده می‌گیرد. این بسته پیشنهادی هنوز نیازمند تأیید پارلمان اروپا و شورای اتحادیه است که در حال حاضر درباره آن مذاکره می‌کنند. در صورت تصویب، نقش ESMA در بازارهای سرمایه اتحادیه اروپا بسیار شبیه به ساختار متمرکز کمیسیون بورس و اوراق بهادار آمریکا (SEC) خواهد شد؛ این ایده‌ نخستین‌بار در سال ۲۰۲۳ توسط کریستین لاگارد (Christine Lagarde)، رئیس بانک مرکزی اروپا مطرح شد. نگرانی از کندی روند صدور مجوز به گفته الیسندا فابریگا (Elisenda Fabrega)، مشاور حقوقی پلتفرم توکنیزاسیون بریکن (Brickken)، هدف این طرح حذف اختلاف میان شیوه‌های نظارتی کشورها و ایجاد یک رژیم واحد صدور مجوز است، اما در عمل ممکن است روند توسعه شرکت‌های رمزارزی در اروپا را آرام‌تر کند. او هشدار داد: اگر منابع کافی برای انجام این وظیفه فراهم نشود، ESMA ممکن است با حجم کار غیرقابل مدیریت مواجه شود و این امر به تأخیر، سختگیری بیش از حد یا ارزیابی‌های کند منجر می‌شود که بیش از همه به ضرر شرکت‌های کوچک خواهد بود. ارزش بازار سهام جهانی بر اساس کشور - منبع: Visual Capitalist به گفته فابریگا، اثربخشی این اصلاحات بیش از آنکه به شکل قانونی آن وابسته باشد، به نحوه اجرای نهادی، ظرفیت عملیاتی ESMA، میزان استقلال آن و شیوه همکاری این نهاد با کشورهای عضو بستگی دارد. این بسته اصلاحی در نهایت با هدف تقویت بازارهای سرمایه اتحادیه اروپا و افزایش توان رقابتی آن در برابر بازار سرمایه آمریکا ارائه شده است. ارزش بازار سهام آمریکا در حال حاضر حدود ۶۲ تریلیون دلار و معادل ۴۸٪ از سهم بازار جهانی است؛ در حالی که مجموع ارزش بازار سهام اتحادیه اروپا حدود ۱۱ تریلیون دلار و تنها ۹٪ از سهم جهانی را تشکیل می‌دهد.

شاخص لایولینس یا حیات (Liveliness) در حال افزایش است و به‌گفته تحلیلگران، از نظر تاریخی نشانه‌ای از فعالیت بول‌ران بوده و می‌تواند به این معنا باشد که چرخه کنونی بازار هنوز به پایان نرسیده است. به گزارش میهن بلاکچین، تی‌اِکس‌اِم‌سی (TXMC)، تحلیلگر تکنیکال، روز یکشنبه گفت: لایولینس در این چرخه علیرغم قیمت‌های پایین‌تر همچنان به حرکت صعودی خود ادامه می‌دهد؛ این موضوع نشان‌دهنده کف تقاضا برای بیت کوین اسپات (Spot) بوده که در پرایس‌اکشن منعکس نشده است. این تحلیلگر توضیح داد این «متریک ظریف» که شبیه میانگین متحرک بلندمدت برای فعالیت آن‌چین است، در واقع جمعِ در حال حرکتِ کل مخارج انجام‌شده در طول عمر شبکه در مقایسه با فعالیت هولد کردن آنچین است. او افزود: این شاخص زمانی افزایش می‌یابد که کوین‌ها به‌صورت خالص در حال جابه‌جایی و خرج شدن باشند و زمانی کاهش می‌یابد که در حال نگهداری باشند و این رفتار بر اساس سن آن کوین‌ها مقیاس‌بندی می‌شود. به گفته او: لایولینس معمولاً در دوره‌های بول‌ران افزایش می‌یابد، زیرا عرضه در قیمت‌های بالاتر دست به دست می‌شود و این امر نشان‌دهنده جریان سرمایه تازه‌وارد به بازار است. جیمز چک (James Check)، تحلیلگر دیگر، مشاهده کرده است که لایولینس از اوج سال ۲۰۱۷ تاکنون در یک بازه محدود نوسان می‌کرده است. لایولینس بیت کوین به اوج جدیدی رسیده است. منبع: گلسنود (Glassnode) بزرگی لایولینس در این چرخه بسیار بیشتر است چک لایولینس فعلی را با چرخه ۲۰۱۷ مقایسه کرد که نخستین «پارابولای (منحنی سهمی) حماسی با مشارکت گسترده» بود. او گفت اوج‌های جدید لایولینس نشان می‌دهد که بازگشت کوین‌های قدیمی و راکد در این چرخه تا چه اندازه افراطی بوده و افزود که اکنون اندازه (ارزش دلاری) این جابه‌جایی‌ها بسیار بزرگ‌تر است. بخش جالب ماجرا از نظر او این است که برخلاف سال ۲۰۱۷ که در آن معاملات در ابعاد چندصد تا چند هزار دلار انجام می‌شد، در این چرخه حجم جابه‌جایی‌ها در مقیاس چندین میلیارد تا ده‌ها میلیارد دلار است. او در ادامه و با اشاره به داده‌های مرتبط گفت: ما حجم فوق‌العاده‌ای از کوین‌دِیز دیستروید (Coin Days Destroyed) را شاهد بوده‌ایم و من بر این باور هستم که ما یکی از بزرگ‌ترین چرخش‌های سرمایه و تغییر نسل مالکیت در تاریخ بیت کوین را مقابل چشمان خود تماشا کرده‌ایم. شروع فاز تثبیت قیمت بیت کوین قیمت بیت کوین در ۲۴ ساعت گذشته تغییر چندانی نداشته است، اما در معاملات ابتدایی روز یکشنبه برای مدت کوتاهی به زیر ۸۹٬۰۰۰ دلار سقوط کرد. مایکل فان د پوپه (Michaël van de Poppe)، تحلیلگر و بنیان‌گذار صندوق MN Fund، روز شنبه اظهار داشت: هر چیزی بین ۸۶٬۰۰۰ تا ۹۲٬۰۰۰ دلار تقریباً نویز است. در این بازه، اتفاق خاصی برای بیت کوین رخ نخواهد داد. او افزود: اگر سطح ۹۲٬۰۰۰ دلار مورد آزمون قرار بگیرد، به نظرم آن را خواهیم شکست؛ اما اگر این اتفاق نیفتد، خودتان را برای یک آزمون قیمتی در محدوده پایینِ ۸۰٬۰۰۰ دلار آماده کنید که ممکن است الگوی کف دوقلو شکل بگیرد. فان د پوپه در پایان گفت: فکر نمی‌کنم از تشکیل کف برای بیت کوین خیلی دور باشیم و این موضوع باید به یک رالی قدرتمند در پایان سال و ورود به سه‌ماهه اول سال آینده منجر شود.

در حالی که بسیاری از صندوق‌های سرمایه‌گذاری در ماه‌های اخیر رویکردی محافظه‌کارانه نسبت به بازارهای سهام و تکنولوژی اتخاذ کرده‌اند، صندوق بریج‌واتر اسوشیتس (Bridgewater Associates) متعلق به ری دالیو (Ray Dalio)، میلیاردر معروف مسیری متفاوت انتخاب کرده است. جدیدترین گزارش مالی این مجموعه نشان می‌دهد که مدیران این صندوق در سه‌ماهه سوم سال، استراتژی سرمایه‌گذاری خود را به شکل محسوسی تغییر داده و به سراغ دارایی‌هایی رفته‌اند که معمولاً در دسته «رشد انفجاری» قرار می‌گیرند؛ از شبکه اجتماعی ردیت گرفته تا پلتفرم معاملاتی رابین‌هود. به گزارش میهن بلاکچین، این حرکت در حالی انجام می‌شود که بسیاری از شرکت‌های فناوری بزرگ، از جمله آلفابت، با نوسانات شدیدی مواجه‌اند. با این حال بریج‌واتر تصمیم گرفته است بخشی از سهام این غول فناوری را بفروشد و سرمایه خود را به سمت شرکت‌هایی ببرد که بیشتر مورد توجه نسل جدید کاربران و سرمایه‌گذاران خرد قرار دارند. تغییر استراتژی بریج‌واتر اسوشیتس طبق گزارش جدیدی که در پرونده 13F منتشر شده، صندوق سرمایه‌گذاری بریج‌واتر اسوشیتس متعلق به سرمایه‌گذار مشهور ری دالیو، در سه‌ماهه گذشته در دو سهام نوظهور سرمایه‌گذاری هنگفتی انجام داده است که مجموع آنها بیش از یک‌چهارم میلیارد دلار برآورد می‌شود. این گزارش نشان می‌دهد که بریج‌واتر در فصل سوم سال، تعداد ۶۱۷٬۲۰۸ سهم از سهام شبکه اجتماعی ردیت (Reddit – RDDT) خریداری کرده که ارزش آن حدود ۱۴۱.۹۵ میلیون دلار بوده است. خرید مهم دیگر این مجموعه، ۸۰۷٬۵۱۴ سهم از پلتفرم معاملاتی رابین‌هود (Robinhood – HOOD) است که ارزشی معادل ۱۱۵.۶۱ میلیون دلار دارد. در مجموع، بریج‌واتر ۲۵۷.۷۰ میلیون دلار به خرید سهام ردیت و رابین‌هود اختصاص داده است؛ حرکتی که نشان می‌دهد این صندوق توجه ویژه‌ای به شرکت‌های فعال در حوزه اقتصاد دیجیتال دارد. در کنار این خریدها، بریج‌واتر تصمیم گرفته بخشی از سهام شرکت آلفابت (Alphabet – GOOGL)، شرکت مادر گوگل، را به فروش برساند. این صندوق در سه‌ماهه منتهی به سپتامبر، بیش از ۲.۹۴ میلیون سهم آلفابت به ارزش ۳۴۱.۸۰ میلیون دلار، معادل ۳۵٪ از کل سهام خریداری شده این شرکت فروخته است.  اما همزمان با فروش سهام آلفابت توسط بریج‌واتر، به نظر می‌رسد که شرکت برکشایر هاتاوی (Berkshire Hathaway) متعلق به وارن بافت (Warren Buffett) دقیقاً مسیر مخالفی را رفته است. بر اساس گزارشات، این شرکت در سه‌ماهه سوم سال بیش از ۱۷.۸۴ میلیون سهم آلفابت معادل ۴.۹۳ میلیون دلار را خریداری کرده است.

اگر بخواهیم اقتصاد آمریکا را در یک تصویر خلاصه کنیم، شاید هیچ نهادی به اندازه «فدرال رزرو» یا همان بانک مرکزی ایالات متحده در شکل‌دادن به سرنوشت اقتصاد این کشور و حتی اقتصاد جهانی نقش نداشته باشد. تصمیم‌هایی که این نهاد می‌گیرد، از تعیین نرخ بهره گرفته تا مدیریت تورم و کنترل نقدینگی می‌تواند در عرض چند دقیقه بازارهای مالی جهان را دگرگون کند. وقتی فدرال رزرو نرخ‌ها را بالا یا پایین می‌آورد، قیمت سهام تغییر می‌کند، دلار نوسان می‌گیرد، بازار کریپتو طوفانی می‌شود و حتی اقتصاد کشورهای دیگر نیز واکنش نشان می‌دهد. اما با وجود این حجم تأثیرگذاری، بسیاری از افراد هنوز نمی‌دانند فدرال رزرو دقیقاً چیست، چگونه کار می‌کند، چه ساختاری دارد و تصمیم‌هایش بر چه اساسی گرفته می‌شود. آیا فدرال رزرو یک نهاد دولتی است یا خصوصی؟ اعضایش چگونه انتخاب می‌شوند؟ چرا سیاست‌های این نهاد تا این حد مهم است؟ و مهم‌تر از همه اینکه چرا تصمیم‌های آن همیشه روی بازارهای مالی، به‌ویژه بازار ارزهای دیجیتال، اثر فوری دارد؟ در این مقاله از میهن بلاکچین، توضیحی کامل، ساده، روان و کاربرپسند ارائه می‌کنیم تا این سیستم پیچیده را به زبانی قابل‌فهم بررسی کنیم. فدرال رزرو چیست؟ فدرال رزرو (Federal Reserve System)، بانک مرکزی ایالات متحده آمریکاست؛ نهادی که مسئول تولید پول، کنترل گردش نقدینگی، نظارت بر بانک‌ها، مدیریت تورم، حمایت از اشتغال و حفظ ثبات سیستم مالی است. در ساده‌ترین تعریف، این نهاد «قلب تپنده اقتصاد آمریکا» محسوب می‌شود؛ زیرا تصمیم‌هایی که می‌گیرد، بر تمامی شئون اقتصادی زندگی شهروندان آمریکایی و حتی فراتر از آن، بر اقتصاد جهانی اثرگذار است. این نهاد ترکیبی از ساختارهای دولتی و خصوصی است و به همین دلیل گاهی برای مردم پیچیده و مبهم به‌نظر می‌رسد. هیئت‌مدیره آن دولتی است و اعضایش توسط رئیس‌جمهور آمریکا انتخاب می‌شوند، اما بانک‌های منطقه‌ای آن مانند شرکت‌های خصوصی اداره می‌شوند و ساختارشان مشابه شرکت‌های سهامی است. همین ویژگی «دوگانه» باعث شده بسیاری از تحلیلگران بگویند فدرال رزرو یک نهاد «عمومی–خصوصی» است که هم اختیار دولتی دارد و هم استقلال مالی و عملیاتی. فدرال رزرو مسئول سیاست‌گذاری پولی در آمریکا است؛ یعنی تعیین می‌کند نرخ بهره چقدر باشد، چگونه با تورم مقابله شود، و چه میزان نقدینگی به سیستم وارد یا از آن خارج شود. دقیقاً همین تصمیم‌ها هستند که سرنوشت اقتصاد آمریکا را مشخص می‌کنند. طبق توضیحات ارائه‌شده در وب‌سایت رسمی فدرال رزرو، ساختار این ارگان شامل هیئت‌مدیره فدرال (Board of Governors) مستقر در واشنگتن، دوازده بانک منطقه‌ای فدرال رزرو در سراسر آمریکا و کمیته بازار آزاد (FOMC) است. همچنین طبق توضیحات رسمی این بانک در مجموع پنج ماموریت اصلی زیر را دارد: ۱) اجرای سیاست پولی کشور، ۲) حفظ ثبات نظام مالی، ۳) نظارت و تنظیم فعالیت مؤسسات مالی، ۴) تضمین امنیت و کارایی سیستم پرداخت، ۵) حمایت از حقوق مصرف‌کنندگان و توسعه جوامع محلی. تاریخچه تأسیس فدرال رزرو پیش از تأسیس فدرال رزرو در سال ۱۹۱۳، اقتصاد آمریکا بارها درگیر بحران‌های مالی شدید شده بود. هرچند آمریکا یک اقتصاد بزرگ و مدرن داشت، اما برخلاف کشورهای اروپایی، از وجود یک بانک مرکزی قدرتمند محروم بود. همین نبودِ نظم و نظارت در سیستم مالی باعث شد در طول قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم، بانک‌ها ورشکسته شوند، سپرده‌ها از بین برود و عموم مردم به سیستم بانکی بی‌اعتماد شوند. بحران بزرگ سال ۱۹۰۷ نقطه اوج این مشکلات بود؛ بحرانی که طی آن، بسیاری از بانک‌ها ورشکسته شدند و اعتماد عمومی به حداقل رسید. نبود یک «وام‌دهنده نهایی» موجب شد که حتی بانک‌های سالم نیز با کمبود نقدینگی مواجه شوند و مردم صف‌کشیده برای برداشت پول‌هایشان، اقتصاد را فلج کنند. این بحران آن‌قدر بزرگ شد که بسیاری از سیاستمداران و اقتصاددانان خواستار ایجاد یک سیستم نظم‌دهنده شدند. سرانجام، کنگره آمریکا «قانون فدرال رزرو» (Federal Reserve Act of 1913) را تصویب کرد و وودرو ویلسون، رئیس‌جمهور وقت، در تاریخ ۲۳ دسامبر ۱۹۱۳ (۲ دی ۱۲۹۲) آن را امضا کرد. با این قانون، فدرال رزرو به‌عنوان بانک مرکزی رسمی آمریکا شکل گرفت؛ نهادی که هدفش جلوگیری از تکرار بحران‌ها و ایجاد ثبات مالی بود. در دهه‌های بعد، این نهاد به‌طور مداوم گسترش یافت و قدرت بیشتری برای مقابله با رکودها، بحران‌های بانکی و مشکلات اقتصادی بزرگ به دست آورد. به‌مرور و پس از بحران‌هایی مانند رکود بزرگ ۱۹۲۹، شوک نفتی دهه ۱۹۷۰ و بحران مالی ۲۰۰۸، نقش فدرال رزرو در اقتصاد آمریکا گسترده‌تر شد و امروز به‌عنوان یکی از قدرتمندترین بانک‌های مرکزی جهان شناخته می‌شود. سیستم فدرال رزرو چگونه است؟ فدرال رزرو برخلاف تصور عمومی یک ساختمان یا یک سازمان واحد نیست، بلکه یک «سیستم» گسترده و شبکه‌ای است. این سیستم شامل هیئت‌مدیره مرکزی (Board of Governors)، دوازده بانک منطقه‌ای فدرال رزرو آمریکا و مجموعه‌ای از کمیته‌ها، از جمله کمیته بازار آزاد آمریکا (FOMC) است. این ساختار پیچیده طوری طراحی شده که هم نمایندگی ملی و دولتی داشته باشد و هم وابسته به شرایط واقعی مناطق مختلف آمریکا باشد. همین ترکیب منحصربه‌فرد باعث شده فدرال رزرو هم استقلال لازم را برای تصمیم‌گیری علمی داشته باشد و هم در برابر دولت و مردم پاسخ‌گو باقی بماند. بانک‌های منطقه‌ای فدرال رزرو: بازوهای اجرایی سیستم فدرال رزرو از ۱۲ بانک منطقه‌ای در شهرهای بوستون، نیویورک، فیلادلفیا، کلیولند، ریچموند، آتلانتا، شیکاگو، سنت‌لوئیس، مینیاپولیس، کانزاس‌سیتی، دالاس و سن‌فرانسیسکو تشکیل شده که هر کدام مسئول یک بخش جغرافیایی از آمریکا هستند. ۱۲ بانک منطقه‌ای فدرال رزرو این بانک‌ها علاوه بر شعبه‌های مرکزی، ۲۴ شعبه فرعی هم دارند تا مطمئن شوند سیاست‌های پولی فقط از نگاه واشنگتن تعریف نمی‌شود و دغدغه‌های مناطق مختلف از صنایع شرق تا کشاورزی میانه و تکنولوژی غرب در تصمیم‌گیری‌ها دخیل است. جالب است بدانید که این بانک‌ها مانند شرکت‌های خصوصی عمل می‌کنند و حتی سهام‌دار دارند. رئیس آنها نیز توسط هیئت‌مدیره همان منطقه انتخاب می‌شود اما در نهایت زیر نظر هیئت‌مدیره مرکزی واشنگتن فعالیت می‌کنند و استقلال عملی‌شان در چارچوب سیاست‌های کلان فدرال رزرو است. البته این سهامداران، خود بانک‌های تجاری عضو سیستم فدرال رزرو هستند، نه عموم مردم یا سرمایه‌گذاران خصوصی به معنای رایج. این سهام نمی‌تواند در بازار معامله شود و صرفاً یک الزام قانونی برای عضویت در سیستم است. این ساختار عجیب یکی از ویژگی‌های منحصربه‌فرد فدرال رزرو است که آن را نه کاملاً خصوصی و نه کاملاً دولتی می‌کند. هیئت‌مدیره فدرال: قلب تصمیم‌گیری سیستم هیئت‌مدیره فدرال رزرو یک نهاد دولتی و مستقل است که در شهر واشنگتن قرار دارد و وظیفه نظارت بر کل سیستم را بر عهده دارد. این هیئت شامل ۷ عضو است که: توسط رئیس‌جمهور آمریکا انتخاب می‌شوند، توسط سنای آمریکا تأیید می‌شوند، و دوره‌های ۱۴ ساله دارند که هر دو سال یک‌بار یکی از آنها تعویض می‌شود تا از سیاسی‌سازی تصمیم‌ها جلوگیری شود. رئیس فدرال رزرو نیز توسط رئیس‌جمهور انتخاب و توسط سنا تأیید می‌شود و دوره‌ای ۴ ساله دارد که قابل تمدید است. در زمان نگارش این مطلب نیز جروم پاول، ریاست فدرال رزرو را برعهده دارد که دوره دوم او در سال ۲۰۲۲ تایید شده و ریاستش در سال ۲۰۲۶ به پایان می‌رسد. هیئت‌مدیره فدرال در زمان نگارش این مطلب (دسامبر ۲۰۲۵ - آذر ۱۴۰۴) از جمله مهم‌ترین وظایف هیئت‌مدیره فدرال می‌توان به تعیین نرخ تنزیل (نرخ وام‌دهی شبانه به بانک‌ها)، تدوین سیاست‌های کلان پولی، نظارت بر بانک‌های منطقه‌ای، تنظیم استانداردهای بانکی، و ارائه گزارش مستقیم به کنگره آمریکا اشاره کرد. نکته مهم در رابطه با ساختار فدرال رزرو و استقلال آن این است که طبق قانون، شخص رئیس‌جمهور نمی‌تواند رئیس یا اعضای فدرال رزرو را «بدون دلیل قانونی»، صرفا به خاطر اختلاف‌نظر سیاسی برکنار کند. بسیاری از پرونده‌های قضایی تاریخی، از «Humphrey’s Executor» گرفته تا آرای اخیر دیوان عالی، این استقلال را تأیید کرده‌اند. حتی دیوان عالی در سال ۲۰۲۴ فدرال رزرو را «یک نهاد یکتا با تاریخچه‌ای منحصربه‌فرد» توصیف کرده که باید از دخالت مستقیم سیاسی مصون بماند. به همین خاطر است که علیرغم نارضایتی کامل دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور فعلی آمریکا از جروم پاول، همچنان پاول بر سر کار است.  کمیته بازار آزاد (FOMC): جایی که سیاست پولی کشور تعیین می‌شود سومین بخش سیستم فدرال رزرو، کمیته بازار آزاد آمریکا (Federal Open Market Committee – FOMC) است که مهم‌ترین بخش سیاست‌گذاری پولی این سازمان را تشکیل می‌دهد و اصلی‌ترین وظیفه آن، تصمیم‌گیری درباره نرخ بهره و مدیریت عملیات بازار باز، یعنی خرید یا فروش اوراق خزانه‌داری آمریکا برای افزایش یا کاهش نقدینگی است. این کمیته ۱۲ عضو دارد: ۷ عضو هیئت‌مدیره فدرال رزرو، رئیس بانک فدرال نیویورک (که همیشه عضو ثابت است) و ۴ رئیس بانک‌های منطقه‌ای که به‌صورت دوره‌ای (یک‌ساله) انتخاب می‌شوند. این ساختار باعث می‌شود سیاست‌های پولی آمریکا تحت تأثیر هر دو بخش ملی و منطقه‌ای باشد. تمام ۱۲ رئیس بانک‌های منطقه‌ای نیز می‌توانند در جلسات حضور داشته باشند، اما فقط ۵ نفر حق رأی دارند. این کمیته معمولا هشت بار در سال جلسه می‌گذارد و پس از بررسی شرایط اقتصادی، مثل تورم، بیکاری، رشد اقتصادی و وضعیت بازارها تصمیم می‌گیرد سیاست پولی باید انقباضی باشد یا انبساطی. شما می‌توانید در وب‌سایت رسمی فدرال رزرو تقویم جلسات کمیته بازار آزاد و تاریخ هرکدام از آنها را مشاهده کنید. اما FOMC چگونه سیاست پولی را اجرا می‌کند؟ به طور کلی کمیته بازار آزاد از طریق خرید یا فروش اوراق قرضه دولتی، افزایش یا کاهش نرخ بهره بین‌بانکی، تغییر سطح ذخایر بانکی و هدایت انتظارات بازار از طریق بیانیه‌های رسمی سیاست‌های پولی را اجرا می‌کند. این تصمیم‌ها می‌توانند کل بازارهای مالی، قدرت خرید مردم، نرخ بیکاری، ارزش دلار و حتی جریان سرمایه‌های جهانی را تغییر دهند. فدرال رزرو آمریکا چه وظایفی دارد؟ وظایف فدرال رزرو بسیار گسترده است، اما مهم‌ترین آنها در قالب «دو مأموریت کلیدی» تعریف می‌شود: کنترل تورم و حمایت از اشتغال که به آنها «مأموریت دوگانه» (Dual Mandate) گفته می‌شود. یکی از اصلی‌ترین وظایف فدرال رزرو، اجرای سیاست‌های پولی است. این نهاد تعیین می‌کند نرخ بهره چقدر باشد، چه میزان پول در اقتصاد تزریق یا خارج شود و بانک‌ها چگونه باید فعالیت کنند. کنترل نقدینگی، مدیریت بدهی‌های دولتی و تنظیم نرخ تورم نیز بخش جدایی‌ناپذیر فعالیت این نهاد است. وظیفه مهم دیگر، نظارت و تنظیم‌گری بانک‌ها و مؤسسات مالی آمریکاست. فدرال رزرو تضمین می‌کند که بانک‌ها با قوانین همسو باشند و سلامت مالی آنها حفظ شود. این نظارت برای جلوگیری از ورشکستگی‌های زنجیره‌ای و بحران‌های بانکی ضروری است. فدرال رزرو همچنین نقش «آخرین وام‌دهنده» (Lender of Last Resort) را ایفا می‌کند. یعنی اگر بانکی در شرایط بحرانی کمبود نقدینگی داشته باشد، فدرال رزرو می‌تواند با تزریق پول از سقوط آن جلوگیری کند؛ اقدامی که از انتشار بحران به سایر بخش‌های اقتصاد جلوگیری می‌کند. اعضای فدرال رزرو چگونه انتخاب می‌شوند؟ همانطور که بالاتر توضیح دادیم، هیئت‌مدیره فدرال رزرو شامل ۷ عضو است. رئیس‌جمهور آمریکا افراد را معرفی می‌کند و سنا آنها را تأیید می‌کند. دوره خدمت هر عضو ۱۴ سال است و این دوره طولانی برای کاهش اثرپذیری از سیاست‌های کوتاه‌مدت انتخاب شده است. رئیس فدرال رزرو نیز توسط رئیس‌جمهور انتخاب می‌شود، اما این فرد باید مورد تایید سنا باشد و دوره‌ای چهار ساله دارد.  علاوه‌بر هیئت‌مدیره، هرکدام از ۱۲ بانک منطقه‌ای فدرال رزرو نیز یک رئیس دارند. تعیین رؤسای بانک‌های منطقه‌ای پیچیده‌تر است و توسط ترکیبی از هیئت‌مدیره بانک‌های منطقه‌ای و تأیید هیئت‌مدیره مرکزی انجام می‌شود. این ساختار چند لایه باعث استقلال بیشتر سیستم می‌شود. چرا فدرال رزرو ارگانی «مستقل» است؟ استقلال فدرال رزرو یکی از بنیادی‌ترین ویژگی‌های این نهاد است؛ ویژگی‌ای که از زمان تأسیس آن در سال ۱۹۱۳ در «قانون فدرال رزرو» تعبیه شده است. این استقلال به این معناست که سیاست‌های پولی، به‌ویژه تصمیم‌گیری درباره نرخ بهره، بدون دخالت مستقیم دولت، کاخ سفید یا فشارهای کوتاه‌مدت سیاسی اتخاذ می‌شود. هیچ رئیس‌جمهور یا عضوی از کنگره نمی‌تواند صرفاً به‌دلیل اختلاف‌نظر، مقامات فدرال رزرو را برکنار کند یا تصمیم‌های پولی را وتو کند. اما چرا چنین ساختاری ضروری است؟ تجربه ده‌ها سال بحران اقتصادی در سراسر جهان نشان داده که وقتی سیاست‌مداران مستقیماً بر نرخ بهره و سیاست‌های پولی تسلط داشته باشند، اقتصاد در چرخه‌های رونق مصنوعی، تورم بالا و رکودهای ناگهانی گرفتار می‌شود. سیاست‌مداران معمولاً انگیزه دارند که برای بهبود کوتاه‌مدت اقتصاد، به‌ویژه در دوره‌های نزدیک به انتخابات، فشار بیاورند تا نرخ بهره پایین نگه داشته شود؛ اقدامی که شاید در کوتاه‌مدت محبوبیت بسازد، اما در بلندمدت اقتصاد را با تورم، ناپایداری و بی‌ثباتی مواجه می‌کند. به همین دلیل اکثر کشورهای توسعه‌یافته امروز یک بانک مرکزی مستقل دارند. فدرال رزرو نیز دقیقاً با همین فلسفه طراحی شد: بانکی مستقل اما پاسخ‌گو. این استقلال به آنها اجازه می‌دهد تصمیم‌هایی مثل افزایش نرخ بهره در زمان فشارهای سیاسی اتخاذ کند که شاید برای سیاست‌مداران ناخوشایند و حتی «غیرمحبوب» باشد اما برای سلامت بلندمدت اقتصاد ضروری است. مطالعات بین‌المللی نیز نشان می‌دهند کشورهایی که بانک مرکزی مستقل‌تری دارند، در کنترل تورم و حفظ ثبات اقتصادی موفق‌ترند. اما استقلال فدرال رزرو به معنای رها بودن از قانون نیست؛ برعکس، فدرال رزرو کاملا در برابر کنگره آمریکا پاسخ‌گو است و نظارت رسمی بر آن وجود دارد: اهداف فدرال رزرو، یعنی ثبات قیمت‌ها و اشتغال پایدار توسط کنگره تعیین می‌شود.  رئیس فدرال رزرو نیز باید به‌طور منظم در کنگره گزارش رسمی ارائه دهد. صورت‌جلسات FOMC با یک تأخیر کوتاه منتشر می‌شود تا مردم و بازارها روند تصمیم‌گیری را درک کنند. هر بانک منطقه‌ای فدرال رزرو هر سال توسط حسابرس‌های مستقل بررسی می‌شود. تمام بودجه بانک‌های منطقه‌ای باید توسط هیئت‌مدیره تأیید شود. انتصابات رؤسای بانک‌های منطقه‌ای نیز با نظارت هیئت‌مدیره انجام می‌شود. به این ترتیب فدرال رزرو یک سیستم «مستقل در اجرا اما مسئولیت‌پذیر در برابر قانون‌گذار» دارد.  بن برننکی (Ben Bernanke)، رئیس پیشین فدرال رزرو در سال ۲۰۱۰ در مورد استقلال این ارگان چنین می‌گوید: اگر یک بانک مرکزی تحت نفوذ کوتاه‌مدت سیاسی باشد، برای کسب محبوبیت عمومی ممکن است اقتصاد را بیش از ظرفیت تحریک کند… اما این رونق مصنوعی دوام ندارد و تنها تورم و بی‌ثباتی به‌جا می‌گذارد. تاثیر فدرال رزرو بر اقتصاد آمریکا هیچ نهاد اقتصادی دیگری در آمریکا به اندازه فدرال رزرو قدرت تاثیرگذاری ندارد. این نهاد تعیین می‌کند نرخ بهره چقدر باشد و همین نرخ بهره تقریباً همه چیز را تحت تأثیر قرار می‌دهد: از قیمت مسکن و وام خودرو گرفته تا ارزش دلار، تورم، اشتغال، رکود یا رونق. افزایش نرخ بهره باعث می‌شود وام‌گیری گران شود، رشد اقتصادی کند شود و تورم کاهش یابد. در مقابل، کاهش نرخ بهره موجب افزایش تقاضا، رشد اقتصادی و احتمال ایجاد تورم می‌شود. فدرال رزرو با تنظیم این تعادل، تلاش می‌کند اقتصاد را در یک محدوده سالم نگه دارد. مطابق تجربه‌های گذشته، زمانی که فدرال رزرو نرخ بهره را افزایش می‌دهد، دلار تقویت می‌شود، تورم کاهش می‌یابد و هزینه وام‌گیری بالا می‌رود. این شرایط معمولاً باعث رکود نسبی در تولید، مسکن و سرمایه‌گذاری می‌شود. در طرف مقابل، کاهش نرخ بهره موتور اقتصاد را روشن می‌کند و جریان نقدینگی را در کشور به راه می‌اندازد اما معمولا تورم را به همراه دارد. به طور کلی فدرال رزرو تصمیم‌هایش را به نحوی می‌گیرد تا همواره بین ماموریت دوگانه‌اش، یعنی کنترل تورم و حمایت از اشتغال تعادل برقرار شود. منظور از سیاست‌های انقباضی یا انبساطی فدرال رزرو چیست؟ سیاست‌های پولی انقباضی (Contractionary) و انبساطی (Expansionary) در واقع ابزارهای اصلی فدرال رزرو برای مدیریت اقتصاد کلان و برقراری تعادل میان کنترل تورم و حمایت از بازار کار هستند. انتخاب نوع سیاست نیز کاملاً به وضعیت چرخه‌ اقتصادی بستگی دارد. در شرایطی که اقتصاد با مشکل رکود، بیکاری بالا و تقاضای ناکافی روبروست، فدرال رزرو به اجرای سیاست پولی انبساطی یا تسهیل کمی (QE) روی می‌آورد. هدف در اینجا، تزریق نقدینگی و تشویق به وام‌گیری و سرمایه‌گذاری است. فدرال رزرو با کاهش نرخ بهره و فعالیت در بازار باز از جمله خرید اوراق قرضه دولتی، نرخ‌ بهره را در سراسر سیستم بانکی پایین می‌آورد. کاهش نرخ بهره، هزینه استقراض برای مصرف‌کنندگان و کسب‌وکارها را کاهش می‌دهد، که این امر منجر به افزایش خرج‌کرد، افزایش سرمایه‌گذاری در تولید و پروژه‌های جدید و در نهایت ایجاد شغل و تحریک رشد اقتصادی می‌شود. این سیاست مثل اضافه‌کردن سوخت به موتور اقتصاد می‌ماند تا آن را از رکود خارج کند. [sc name="box" type="info" link="https://mihanblockchain.com/what-is-quantitative-easing/" content="تسهیل کمی (QE) چیست و چگونه عمل می کند؟" ][/sc] در سمت مقابل، زمانی که اقتصاد با تورم گسترده روبه‌روست و افزایش مستمر و سریع قیمت‌ها ثبات آن را تهدید می‌کنند، فدرال رزرو از سیاست پولی انقباضی یا سخت گیری کمی (QT) استفاده می‌کند. هدف اصلی این سیاست، کاهش حجم نقدینگی در گردش و مهار تقاضای کل است. فدرال رزرو این کار را از طریق افزایش نرخ بهره و فروش اوراق قرضه دولتی در بازار باز انجام می‌دهد. افزایش نرخ بهره، وام‌گیری را گران‌تر و پس‌انداز را جذاب‌تر می‌کند. این کار تقاضا برای کالاها و خدمات را کاهش می‌دهد، سرمایه‌گذاری‌های پرریسک را سرد می‌کند و سرعت رشد دستمزدها و قیمت‌ها را می‌گیرد. این سیاست مانند فشردن ترمز عمل می‌کند تا اقتصاد را به آرامی به یک مسیر رشد پایدار و قابل کنترل بازگرداند و از خطر بی‌ثباتی ناشی از تورم محافظت کند. [sc name="box" type="info" link="https://mihanblockchain.com/what-is-quantitative-tightening/" content="سخت گیری کمی (QT) چیست؛ آشنایی با سیاست پولی QT و نحوه عملکرد آن" ][/sc] سیاست‌های فدرال رزرو چه تاثیری بر بازار کریپتو دارد؟ بازار ارزهای دیجیتال یکی از حساس‌ترین بازارها به تصمیم‌های فدرال رزرو است. از آنجا که کریپتو بازاری پرنوسان، مبتنی بر نقدینگی و وابسته به جریان سرمایه است، هر تغییری در نرخ بهره یا سیاست‌های پولی می‌تواند در چند ساعت مسیر کامل بازار را عوض کند. از سال ۲۰۲۱ تا امروز بارها دیده‌ایم که تنها یک جمله از جروم پاول کافی بوده تا قیمت بیت کوین ده‌ها هزار دلار جابه‌جا شود. اما چرا فدرال رزرو این‌قدر بر کریپتو تأثیر دارد؟ برای پاسخ، باید بدانیم نرخ بهره دقیقاً چگونه اقتصاد را هدایت می‌کند. افزایش نرخ بهره یعنی پول گران‌تر می‌شود. و وقتی پول گران است، سرمایه‌گذاران به سمت دارایی‌های امن‌تری می‌روند و بازارهای پرریسک مثل ارزهای دیجیتال فشار شدیدی را متحمل می‌شوند. همین مسئله نقدینگی را از بازار خارج می‌کند و با ریزش قیمت‌ها همراه می‌شود.  نمونه این اتفاق را بارها در بازار کریپتو دیده‌ایم. به عنوان مثال، سقوط بزرگ بازار رمزارزها در سال ۲۰۲۲ دقیقا زمانی رخ داد که فدرال رزرو چرخه افزایش نرخ بهره را آغاز کرد. این ریزش تنها محدود به بازار ارزهای دیجیتال نبود بلکه سهام شرکت‌های تکنولوژی پرریسک نیز با افت گسترده‌ای همراه شدند، شاخص نزدک وارد روند نزولی شد و بازار سهام هم به رنگ قرمز درآمد. دلیل این وضعیت هم مشخص است؛ با افزایش نرخ بهره، هزینه استقراض بالاتر می‌رود و به همین خاطر روند سرمایه‌گذاری‌ها کند می‌شود. این باعث می‌شود تا چشم‌انداز اقتصادی ضعیف شده و «ریسک‌پذیری» از بازارها خارج شود. در این شرایط معمولا بازدهی اوراق قرضه دولتی به عنوان سرمایه‌گذاری امن بالاتر می‌رود و بازارهای پرریسکی مثل ارزهای دیجیتال جذابیت خودشان را از دست می‌دهند. بنابراین: فدرال رزرو با افزایش نرخ بهره و محدود کردن چرخه نقدینگی می‌تواند بازار کریپتو را به هم بریزد. جالب اینجاست که بازار حتی از احتمال افزایش نرخ بهره هم می‌ترسد و نمود آن را بارها در نمودار قیمت بیت کوین دیده‌ایم! اما در سمت مقابل ماجرا، زمانی که فدرال رزرو نرخ بهره را کاهش می‌دهد، نقدینگی دوباره در رگ‌های اقتصاد جریان پیدا می‌کند؛ اتفاقی که با افزایش ریسک‌پذیری سرمایه‌گذاران به رشد بازار کریپتو و سهام و دیگر بازارهای پرریسک منجر می‌شود.  نمونه این روند نیز همین اخیرا در سال‌های ۲۰۲۳ و ۲۰۲۴ دیده‌ایم؛ بعد از آنکه بازار به این نتیجه رسید که چرخه افزایش نرخ بهره به پایان رسیده، بیت کوین کف قیمتی خود را ثبت کرد و وارد یک روند صعودی قدرتمند شد. بنابراین:  سرمایه‌گذاران وقتی مطمئن شوند دوره سخت‌گیری فدرال رزرو تمام شده، سریعاً به دارایی‌های پرریسک بازمی‌گردند. پس اگر بخواهیم هر چه گفتیم را به ساده‌ترین شکل ممکن خلاصه کنیم: نرخ بهره بالا = نقدینگی کم = سقوط یا رکود بازار کریپتو نرخ بهره پایین = نقدینگی زیاد = رشد بیت کوین و آلت‌کوین‌ها سوالات متداول ۱- فدرال رزرو چیست و چرا مهم است؟بانک مرکزی آمریکا است و وظیفه کنترل تورم، تعیین نرخ بهره و حفظ ثبات مالی را دارد. چون اقتصاد آمریکا بزرگ‌ترین اقتصاد جهان است، تصمیم‌های آن روی تمام بازارها از سهام تا کریپتو اثر می‌گذارد.۲- آیا فدرال رزرو یک نهاد دولتی است یا خصوصی؟فدرال رزرو ترکیبی منحصربه‌فرد از بخش دولتی و خصوصی است. هیئت‌مدیره و ساختار سیاست‌گذاری آن کاملاً دولتی بوده و توسط رئیس‌جمهور و سنا تعیین می‌شود. اما ۱۲ بانک منطقه‌ای زیرمجموعه آن ساختار شرکتی دارند و بانک‌های تجاری عضو، سهام‌دار این بانک‌ها هستند.۳- هیئت‌مدیره فدرال رزرو چگونه تعیین می‌شود؟هیئت‌مدیره فدرال رزرو از ۷ عضو تشکیل می‌شود که همگی توسط رئیس‌جمهور آمریکا معرفی و با رأی سنا تأیید می‌شوند. هر عضو دوره‌ای ۱۴ ساله دارد که زمان آن به‌گونه‌ای تنظیم شده تا با چرخه انتخاباتی هم‌پوشانی نداشته باشد. ۴- کمیته بازار آزاد (FOMC) چه نقشی در تعیین نرخ بهره دارد؟کمیته بازار آزاد یا FOMC قلب تپنده سیاست پولی آمریکاست و مهم‌ترین تصمیم‌های مالی از جمله تعیین نرخ بهره، تصمیم‌گیری درباره خرید و فروش اوراق قرضه، مدیریت نقدینگی و هدایت نرخ‌های کوتاه‌مدت در جلسات این کمیته گرفته می‌شود.۵- چرا استقلال فدرال رزرو از دولت اینقدر مهم است؟استقلال فدرال رزرو به این دلیل حیاتی است که سیاست‌های پولی نباید تابع احساسات سیاسی یا منافع کوتاه‌مدت دولت‌ها باشد. در حقیقت استقلال فدرال رزرو تضمین می‌کند که تصمیم‌ها مبتنی بر داده‌های اقتصادی، تحلیل‌های کارشناسی و اهداف بلندمدت کشور باشد، نه اهداف انتخاباتی.۶- تصمیم‌های فدرال رزرو چگونه روی بازارهای مالی و کریپتو اثر می‌گذارد؟هر تصمیم فدرال رزرو درباره نرخ بهره یا سیاست‌های نقدینگی، به‌طور مستقیم بر ارزش دلار، جریان سرمایه و ریسک‌پذیری سرمایه‌گذاران اثر می‌گذارد. افزایش نرخ بهره باعث تقویت دلار، کاهش نقدینگی، سقوط بازار سهام و فشار بر رمزارزها می‌شود. در سمت مقابل کاهش نرخ بهره شرایط را برای رشد دارایی‌های ریسکی مثل بیت کوین و آلت کوین‌ها فراهم می‌کند. سخن نهایی: فدرال رزرو؛ قلب تپنده اقتصاد آمریکا فدرال رزرو، همان‌قدر که ساختاری پیچیده دارد، نقشی حیاتی نیز در مدیریت اقتصاد آمریکا و حتی جریان سرمایه جهانی ایفا می‌کند. قدرت این نهاد از ترکیب منحصربه‌فردی از استقلال، نظارت، تخصص و گستردگی ساختاری سرچشمه می‌گیرد؛ سیستمی که از دل بحران‌های تاریخی زاده شد و طی یک قرن بارها با چالش‌های تورم، رکود، جنگ‌ها و بحران‌های مالی روبه‌رو شده و هر بار نقشی اساسی در بازگرداندن ثبات ایفا کرده است. امروز نیز کوچک‌ترین تغییر در سیاست‌های فدرال رزرو می‌تواند ارزش دلار، نرخ بهره جهانی، بازار سهام، بازار مسکن و حتی بازار کریپتو را دگرگون کند؛ چراکه این نهاد نه‌تنها سیاست پولی آمریکا، بلکه مسیر حرکت سرمایه جهانی را تعیین می‌کند. در این مقاله از میهن بلاکچین سعی بر این بود تا به سوال «فدرال رزرو چیست و چگونه کار می‌کند؟» به صورت کامل پاسخ بدهیم. در صورتی که همچنان سوالی در مورد ساختار بانکی آمریکا و سیاست‌های آن یا تاثیرش بر بازار کریپتو در ذهن شما باقی مانده، آن را در کامنت‌ها با ما در میان بگذارید.

سال ۲۰۲۵ برای طلا شبیه یک رالی نفس‌گیر بود؛ رقابتی که در آن این فلز محبوب نه‌تنها بیش از ۵۰ بار سقف تاریخی خود را جابه‌جا کرد، بلکه بازدهی بیش از ۶۰ درصدی را هم به سرمایه‌گذاران هدیه داد. چنین عملکردی در بازاری که معمولا به آرامش و ثبات مشهور است، نشان داد که اقتصاد جهانی در فضایی پیچیده، پرریسک و غیرقابل‌پیش‌بینی حرکت می‌کند. از جنگ‌ها و تنش‌های ژئوپولیتیک گرفته تا سقوط ارزش دلار آمریکا و هجوم سرمایه‌گذاران به دارایی‌های امن، همه‌چیز دست‌به‌دست هم داد تا طلا بدرخشد. به گزارش میهن بلاکچین، حالا در آستانه سال ۲۰۲۶، مهم‌ترین سؤال این است: آیا رالی طلا ادامه پیدا می‌کند یا باید چشم‌به‌راه اصلاحی جدی بود؟ تحلیلگران جهانی می‌گویند وضعیت امسال بیش از هر زمان دیگری به عوامل سیاسی، اقتصادی و حتی روانی وابسته است. از یک‌سو ممکن است همان موج پرریسکی که در ۲۰۲۵ قیمت‌ها را بالا برد، امسال هم ادامه داشته باشد و حتی شدت بگیرد؛ از سوی دیگر کافی است چند سیاست جدید یا جهشی در رشد اقتصادی رخ دهد تا جریان کاملاً برعکس شود. عملکرد خیره‌کننده طلا در سال ۲۰۲۵، که چهارمین سال قدرتمند این فلز ارزشمند از سال ۱۹۷۱ تاکنون محسوب می‌شود، ریشه در دو نیروی اصلی داشت: نخست، شرایط بی‌سابقه‌ای از ریسک‌های ژئوپولیتیک و اقتصادی که بازارهای جهانی را در وضعیت اضطراب نگه داشت؛ و دوم، دلار ضعیف‌تر آمریکا و نرخ‌های بهره‌ای که نسبت به ماه‌های قبل اندکی پایین‌تر آمدند. ترکیب این شرایط باعث شد سرمایه‌گذاران و بانک‌های مرکزی برای فرار از بازده پایین اوراق قرضه و نگرانی از حباب‌دار شدن بازار سهام، به‌سرعت به‌سمت طلا حرکت کنند و سهم آن را در پرتفوی خود افزایش دهند. اما چرا طلا چنین جهشی را تجربه کرد؟  براساس مدل «گرام» (GRAM) که بازده طلا را تحلیل می‌کند، بخش عمده‌ رشد قیمت در سال گذشته یعنی حدود ۱۲٪ از بازده سالیانه از فضای ریسکی جهانی و به‌ویژه تنش‌های ژئوپولیتیک ناشی شده است. در سمت دیگر، تضعیف دلار و کاهش نرخ بهره نیز عامل ۱۰٪ دیگر از این رشد بوده است. هم‌زمانی آشفتگی سیاسی در آمریکا با ضعف دلار نیز تأثیر قابل‌توجهی بر روند قیمت‌ها گذاشت، به‌طوری که بخش بزرگی از رشد امسال، یعنی حدود ۱۶٪، حاصل ترکیب همین دو عامل بود. شورای جهانی طلا در گزارشی اعلام کرده که چهار عامل اصلی تأثیرگذار بر قیمت طلا در سال گذشته به‌طور «غیرمعمولی متعادل» عمل کرده‌اند؛ نشانه‌ای که می‌گوید بازار نه با یک محرک تک‌بعدی، بلکه با مجموعه‌ای گسترده از نیروها پیش می‌رفت. البته باید توجه داشت که مومنتوم و موج سرمایه‌گذاری، نقش بزرگ‌تری نسبت به سال‌های گذشته داشت و به‌نوعی سوخت موتور صعودی طلا شد. سه سناریو برای آینده طلا در ۲۰۲۶ هرچند قیمت فعلی طلا تا حد زیادی بازتابی از پیش‌بینی‌های اقتصاد کلان است اما تجربه سال گذشته نشان داده که اقتصاد جهانی هرگز مسیر قابل پیش‌بینی و مستقیم را دنبال نمی‌کند. به همین دلیل تحلیلگران سه سناریوی متفاوت را برای سال ۲۰۲۶ ترسیم کرده‌اند؛ سناریوهایی که هرکدام می‌توانند آینده قیمت طلا را به‌طور چشمگیری تغییر دهند. ۱- رشد آرام و محدود در سناریوی نخست، اقتصاد آمریکا به‌تدریج وارد یک کندی ملایم می‌شود؛ وضعیتی که ممکن است ناشی از کاهش سرعت رشد شرکت‌ها، افت حاشیه سود یا حتی فروکش‌کردن هیجانات پیرامون هوش مصنوعی باشد. این شرایط معمولاً بازار سهام را تحت فشار قرار می‌دهد و بازار کار آمریکا نیز نشانه‌هایی از ضعف نشان خواهد داد. نتیجه؟ مصرف‌کنندگان هزینه‌های خود را کمتر می‌کنند و فدرال‌رزرو مجبور می‌شود نرخ بهره را بیش از انتظارات فعلی پایین بیاورد. چنین شرایطی دلار را بیش از پیش تضعیف می‌کند و ترس را در بازار افزایش می‌دهد؛ عواملی که همه به نفع طلا عمل می‌کنند. تحلیلگران می‌گویند در این وضعیت احتمال دارد قیمت طلا رشد ۵ تا ۱۵ درصدی را تجربه کند. ادامه خریدهای استراتژیک بانک‌های مرکزی و ورود سرمایه‌گذاران تازه‌وارد از بازارهایی مثل چین و هند نیز می‌تواند این روند را تقویت کند. ۲- رشد شدید و پرشتاب طلا این سناریو خوش‌بینانه‌ترین و درعین‌حال پرریسک‌ترین حالت برای طلاست؛ حالتی که در آن اقتصاد جهانی وارد یک رکود عمیق و هماهنگ می‌شود؛ بحرانی که موتور آن افزایش درگیری‌های ژئوپولیتیک و تشدید تنش‌های اقتصادی است. کافی است چند بحران جدید شعله بگیرد یا تنش‌های فعلی حل‌نشده باقی بمانند تا شرکت‌ها سرمایه‌گذاری‌هایشان را متوقف کنند، خانوارها هزینه‌هایشان را کاهش دهند و یک چرخه خودتقویت‌کننده رکود شکل بگیرد؛ چیزی که تحلیلگران از آن با عنوان چرخه سقوط خودتقویت‌شونده (Doom Loop) یاد می‌کنند. در چنین شرایطی جهان با موجی از خریدهای وحشت‌زده به‌سمت دارایی‌های امن حرکت می‌کند. بازده اوراق دولتی به‌شدت سقوط می‌کند، دلار تضعیف می‌شود و قیمت طلا با نیرویی قدرتمند به سمت بالا پرتاب می‌شود. برآوردها نشان می‌دهد طلا می‌تواند در این سناریو ۱۵ تا ۳۰٪ در سال ۲۰۲۶ رشد کند. نکته مهم این است که ETFهای طلا دوباره به مرکز توجه می‌رسند و با ورود سرمایه‌های جدید، بازار را در مسیر صعودی نگه می‌دارند. حتی با وجود ورود نقدینگی زیاد در سال گذشته، حجم ETFهای جهانی هنوز کمتر از نیمی از دوران اوج تاریخی خود است؛ پس فضای زیادی برای رشد باقی‌مانده. ۳- اصلاح و عقب‌نشینی قیمت اما بدبینانه‌ترین سناریو مربوط به حالتی است که سیاست‌های اقتصادی دولت ترامپ واقعاً مؤثر واقع شده و سبب افزایش رشد اقتصادی جهانی شوند. در این حالت، رشد اقتصادی بالا می‌رود، فعالیت‌ها تقویت می‌شود و تورم دوباره بالا می‌کشد. چنین شرایطی فدرال‌رزرو را مجبور می‌کند نرخ بهره را در ۲۰۲۶ ثابت نگه دارد یا حتی آن را افزایش دهد. این شرایط بزرگ‌ترین دشمن طلاست؛ چراکه نرخ بهره بلندمدت بالا می‌رود، دلار تقویت می‌شود و سرمایه‌گذاران به‌سمت بازارهای ریسکی برمی‌گردند. نتیجه؟ فشار فروش روی طلا، خروج سرمایه از ETFها و احتمال ریزش ۵ تا ۲۰ درصدی قیمت. این سناریویی است که فعالان بازار آن را سخت‌ترین وضعیت برای طلا می‌دانند. نقش بانک‌های مرکزی و بازار طلای دست دوم! در کنار تمام این سناریوهای اقتصاد کلان، دو عامل مهم دیگر نیز می‌توانند بازار طلا را به‌طور معناداری تغییر دهند: تقاضای بانک‌های مرکزی و عرضه طلای دست دوم. بانک‌های مرکزی جهان در سال‌های اخیر به یکی از مهم‌ترین بازیگران بازار طلا تبدیل شده‌اند؛ خصوصاً کشورهایی که اقتصادهای نوظهور دارند و ذخایر طلایشان هنوز خیلی کمتر از کشورهای توسعه‌یافته است. اگر تنش‌های ژئوپولیتیک شدت پیدا کند، شتاب خرید از سوی این کشورها می‌تواند افزایش یابد. اما اگر خرید بانک‌های مرکزی به سطوح پایین دوران پیش از کرونا برگردد ممکن است از روند رو به رشد قیمت طلا جلوگیری شود. جریان عرضه طلای دست‌دوم نیز یکی از عواملی است که می‌تواند ورق بازار را برگرداند. در ماه‌های اخیر حجم طلای بازفروش‌شده بسیار کم بوده؛ یکی از مهم‌ترین دلایلش هم این است که بسیاری از خانواده‌ها، به‌ویژه در هند، طلاهای خود را به‌جای فروش، به‌عنوان وثیقه وام استفاده کرده‌اند. فقط در همین سال، بیش از ۲۰۰ تن طلای زینتی در شبکه رسمی وام‌دهی هند گرو گذاشته شده است. تا وقتی این عرضه محدود بماند، قیمت طلا حمایت می‌شود. اما اگر اقتصاد هند وارد یک دوره رکود شود، ممکن است این وثیقه‌ها به‌طور اجباری به فروش رسیده و دوباره وارد بازار شوند؛ اتفاقی که می‌تواند حجم عرضه ثانویه را بالا ببرد و فشار نزولی بر قیمت وارد کند.

در حالی که گوشی‌های هوشمند به مهم‌ترین ابزار مدیریت مالی روزمره تبدیل شده‌اند، موج تازه‌ای از بدافزارهای موبایلی امنیت کاربران را در معرض تهدیدی جدی قرار داده است. گزارش جدید شرکت امنیت سایبری کلیفی (Cleafy) نشان می‌دهد گروه‌های هکری با استفاده از یک تروجان اندرویدی بسیار پیشرفته، بیش از ۴۰۰ اپلیکیشن مالی در سراسر جهان را هدف گرفته‌اند؛ حمله‌ای که می‌تواند حساب‌های بانکی، کیف‌پول‌های رمزارزی و حتی تراکنش‌های احراز هویت‌شده را در چند ثانیه خالی کند. به گزارش میهن بلاکچین، این بدافزار جدید که «البیریوکس» (Albiriox) نام دارد، وارد مرحله‌ای خطرناک از تکامل حملات موبایلی شده است؛ مرحله‌ای که هکرها به‌جای سرقت رمزها یا فریب کاربران با فیشینگ، مستقیماً کنترل دستگاه را در دست می‌گیرند و از داخل همان برنامه‌های واقعی و فعال‌شده اقدام به برداشت پول می‌کنند. این نوع حملات به‌قدری دقیق و واقعی به‌نظر می‌رسند که حتی سامانه‌های ضدتقلب بانک‌ها و صرافی‌ها نیز قادر به تشخیص آن نیستند. هشدار در مورد بدافزار «البیریوکس» بدافزار البیریوکس یک تروجان کنترل از راه دور یا همان RAT فوق‌پیشرفته است که پس از آلوده‌کردن دستگاه، اختیار کامل موبایل را در دست مهاجم قرار می‌دهد. به این ترتیب، هکرها می‌توانند وارد سشن‌های واقعی بانکی یا رمزارزی کاربر شوند و دقیقاً مانند صاحب حساب، به جابه‌جایی پول و عملیات مالی دسترسی داشته باشند. تفکیک حملات بدافزار البیریوکس - منبع: Cleafy روش انتشار این بدافزار نیز کاملاً فریبنده طراحی شده است. هکرها نسخه‌های جعلی از اپلیکیشن‌های واقعی می‌سازند و آن را در بستر پلتفرم‌های فیکی با شکل و شمایل گوگل پلی قرار می‌دهند و قربانیان با دریافت لینک از طریق پیامک به آن‌ها هدایت می‌شوند. کاربران برای نصب این برنامه‌ها باید اجازه دسترسی و نصب از منابع ناشناس را فعال کنند؛ مرحله‌ای که در نهایت منجر به نصب خودکار تروجان می‌شود. آنچه البیریوکس را بسیار خطرناک می‌کند، هم‌راستایی آن با مفهوم «تقلب روی دستگاه» یا ODF است؛ دسته‌ای نوظهور از بدافزارهای موبایلی که دقیقاً در داخل سشن احراز هویت‌شده قربانی فعالیت می‌کنند. کلیفی گزارش می‌دهد این تروجان با ترکیبی از کنترل از راه دور مبتنی بر VNC، سوءاستفاده از سرویس دسترسی‌پذیری اندروید، نمایش لایه‌های جعلی روی صفحه و سرقت داینامیک اطلاعات ورود، کنترل کامل دستگاه را ممکن می‌کند. چنین دسترسی به مهاجمان اجازه می‌دهد تا از سد تمام لایه‌های امنیتی مانند احراز هویت بیومتریک، تأیید دومرحله‌ای و سیستم‌های تشخیص تقلب عبور کنند. از آنجا که رفتار بدافزار «عین رفتار کاربر واقعی» به‌نظر می‌رسد، بانک‌ها و صرافی‌ها در بسیاری از مواقع حتی تا بعد از سرقت وجوه متوجه حمله نمی‌شوند. کلیفی در گزارش خود تأکید می‌کند که البیریوکس نشان‌دهنده تغییری مهم در الگوی جرایم سایبری موبایل است؛ تغییری که مهاجمان را به سمت ساخت بدافزارهایی سوق داده که بتوانند حضور دائمی روی دستگاه داشته باشند و کنترل کامل آن را بر عهده بگیرند. پژوهشگران هشدار می‌دهند که در آینده نزدیک، حوزه مالی و به‌ویژه کاربران رمزارز باید انتظار حملات بیشتری را داشته باشند که بر «تصاحب لحظه‌ای سشن کاربر» تمرکز می‌کنند؛ حملاتی که از داخل برنامه‌های معتبر انجام می‌شوند و شناسایی آنها بسیار دشوارتر از روش‌های کلاسیک مانند حملات فیشینگ یا سرقت رمز خواهد بود.

بازار شرکت‌هایی که از بیت کوین به‌عنوان خزانه یا دارایی اصلی استفاده می‌کنند، وارد مرحله‌ای تازه و سرنوشت‌ساز شده است؛ مرحله‌ای که تحلیلگران آن را یک «عصر داروینی» توصیف می‌کنند، جایی که فقط شرکت‌های قدرتمند و دارای استراتژی‌های مدیریت ریسک واقعی می‌توانند دوام بیاورند. به گزارش میهن بلاکچین، به دنبال سقوط قیمت بیت کوین از اوج ۱۲۶ هزار دلاری تا محدوده ۸۰ هزار دلار، حالا شرکت‌های خزانه‌داری این ارز دیجیتال که در این چرخه سودهای نجومی خلق می‌کردند با چالش‌های جدی مواجه شده‌اند. در این میان شرکت گلکسی ریسرچ (Galaxy Research) گزارشی جدید منتشر کرده و تصویری دقیق از وضعیت این شرکت‌ها ارائه داده که در این مطلب آن را بررسی می‌کنیم. عصر داروینی برای شرکت‌های خزانه‌داری بیت کوین طبق گزارش جدید شرکت گلکسی ریسرچ، شرکت‌هایی که بیت کوین را به‌عنوان دارایی خزانه نگهداری می‌کنند، اکنون وارد «فاز داروینی» شده‌اند؛ مرحله‌ای که در آن اساس مدل تجاری‌شان تحت فشار قرار گرفته و نقاط ضعف پنهان این ساختار آشکار شده است.  این تحلیل توضیح می‌دهد که بازار شرکت‌های خزانه‌داری دارایی‌های دیجیتال، یا همان DATها، به سقف طبیعی خود رسیده؛ چراکه قیمت سهام بسیاری از این شرکت‌ها به زیر ارزش خالص دارایی بیت کوینی آنها (NAV) سقوط کرده و همین امر چرخه رشد مبتنی بر صدور سهام را معکوس کرده است. در نتیجه، اهرمی که زمانی سود را چندبرابر می‌کرد، اکنون به یک بدهی خطرناک تبدیل شده است. در گزارش گلکسی آمده است که به دنبال سقوط شدید قیمت‌ها، شرکت‌های خزانه‌داری، که سهامشان پیش از این مانند نسخه‌ای اهرمی‌شده از بیت کوین عمل می‌کرد، اکنون با شدت زیادی ضربه خورده‌اند. همان مهندسی مالی که در دوران صعود سودهای بزرگ خلق می‌کرد، حالا شدت ریزش را چندبرابر کرده است. به گفته تحلیلگران گلکسی ریسرچ، شرکت‌هایی که سهام آنها در تابستان امسال با پریمیوم قابل‌توجهی نسبت به NAV معامله می‌شد، حالا در وضعیت دیسکانت یا تخفیف قرار گرفته‌اند. این در حالی است که قیمت بیت کوین از اوج خودش تنها حدود ۳۰٪ کاهش یافته است. در حقیقت شرکت‌هایی مثل متاپلنت یا ناکاموتو که زمانی صدها میلیون دلار سود تحقق‌نیافته نمایش می‌دادند، اکنون ضرر سنگینی متحمل شده‌اند؛ زیرا میانگین قیمت خرید بیت کوین توسط آن‌ها بالاتر از ۱۰۷ هزار دلار است. گلکسی هشدار می‌دهد که اهرم موجود در این شرکت‌ها حالا آن‌ها را در معرض ریزشی شدید قرار داده؛ به‌طوری‌که یکی از این شرکت‌ها یعنی «ناکا» (NAKA) بیش از ۹۸٪ از ارزشش را از زمان اوج خود از دست داده است. در این گزارش آمده:  رفتار قیمتی این سهام شبیه سقوط‌هایی است که معمولاً در بازار میم‌کوین‌ها دیده می‌شود. سه مسیر پیش‌روی شرکت‌های خزانه‌داری بیت کوین از آنجا که اکنون دیگر امکان صدور سهام برای خرید بیشتر بیت کوین و کم کردن میانگین وجود ندارد، گلکسی سه سناریو را برای آینده این شرکت‌ها ترسیم می‌کند. سناریوی محتمل‌تر، ورود به دوره‌ای طولانی از پریمیوم‌های فشرده است؛ دوره‌ای که در آن رشد بیت کوین به‌ازای هر سهم متوقف می‌شود و سهام شرکت‌های DAT بازدهی بدتری نسبت به بیت کوین خواهند داشت. سناریوی دوم مربوط به ادغام و یا ورشکستگی‌های احتمالی است؛ جایی که شرکت‌هایی که در پریمیوم بالا سهام صادر کرده‌اند، بیت کوین را در سقف‌های قیمتی خریده‌اند یا بدهی سنگین ایجاد کرده‌اند، با فشار نقدینگی روبه‌رو خواهند شد و احتمال دارد مجبور به فروش، ادغام یا بازسازی شوند. در سناریوی سوم، امکان بازیابی نیز وجود دارد؛ اما فقط در صورتی که بیت کوین دوباره رکوردشکنی کند که در این حالت تنها شرکت‌هایی که نقدینگی خود را حفظ کرده و از صدور بیش‌ازحد سهام در دوران رشد پرهیز کرده‌اند، قادر خواهند بود از این روند سود ببرند. تلاش شرکت استراتژی برای تأمین مالی و رفع نگرانی‌ها این گزارش در حالی منتشر می‌شود که روز جمعه فونگ له (Phong Le)، مدیرعامل شرکت «استراتژی» (Strategy)، اعلام کرد که این شرکت ذخیره نقدی جدیدی به ارزش ۱.۴۴ میلیارد دلار ایجاد کرده است. هدف از این ذخیره، آرام‌کردن نگرانی سرمایه‌گذاران درباره توان شرکت برای پرداخت سود سهام و تعهدات بدهی در دوران رکود بیت کوین است. این سرمایه از طریق فروش سهام تأمین شده و قرار است هزینه پرداخت سود سهام را برای دست‌کم دوازده ماه تضمین کند. استراتژی همچنین برنامه دارد این دوره اطمینان را به ۲۴ ماه افزایش دهد. در همین حال، مت هوگان (Matt Hougan)، مدیر ارشد سرمایه‌گذاری شرکت بیت‌وایز مدعی شده که استراتژی حتی در صورت سقوط قیمت سهام نیز مجبور به فروش بیت کوین نخواهد شد. او تأکید کرد که ادعاهایی مبنی بر فشار فروش قریب‌الوقوع «کاملاً اشتباه» است.

در سال‌هایی که تورم افسارگسیخته بسیاری از کشورها را درگیر کرده، شرکت‌های بزرگ پرداخت جهانی در تلاش‌اند راه‌حل‌هایی ارائه دهند که از ارزش دارایی کاربران محافظت کند. حالا شرکت «وسترن یونیون» (Western Union)، یکی از قدیمی‌ترین فعالان حوزه انتقال پول بین‌المللی، قدمی تازه در مسیر دارایی‌های دیجیتال برداشته و قصد دارد تجربه کاربران در کشورهای بحران‌زده را متحول کند. ایده اصلی ساده است: اگر پول نقد در برابر تورم مقاوم نیست، شاید یک ابزار مبتنی بر استیبل‌کوین بتواند ارزش آن را حفظ کند. به گزارش میهن بلاکچین، این شرکت اعلام کرده در حال طراحی «استیبل کارت» جدیدی است که برای میلیون‌ها کاربر در اقتصادهای مبتلا به ابرتورم، به‌ویژه دریافت‌کنندگان حواله، نقش سپر محافظتی خواهد داشت. وسترن یونیون علاوه بر این‌که می‌خواهد از زیرساخت بلاکچین سولانا استفاده کند، برنامه دارد اولین توکن اختصاصی خود را نیز صادر کند؛ حرکتی که می‌تواند فضای رقابت در صنعت انتقال پول و پرداخت‌های جهانی را وارد مرحله‌ای تازه کند. عرضه استیبل کارت توسط وسترن یونیون شرکت «وسترن یونیون» (Western Union) اعلام کرده که قصد دارد یک «استیبل کارت» جدید عرضه کند؛ کارتی که هدف اصلی آن محافظت از ارزش دارایی کاربران در کشورهایی است که با تورم بسیار بالا دست‌وپنجه نرم می‌کنند. این اقدام بخشی از استراتژی گسترده‌تر شرکت در حوزه استیبل‌کوین‌ها و دارایی‌های دیجیتال است. متیو کگ‌وین (Matthew Cagwin)، مدیر مالی وسترن یونیون، در کنفرانس «UBS Global Technology and AI» توضیح داد که این پروژه ادامه همان مسیری است که شرکت در روز سرمایه‌گذاران معرفی کرد: گذار از مدل سنتی پرداخت‌های بین‌المللی به یک برنامه بلندمدت مبتنی بر چند رکن دارایی دیجیتال. او با اشاره به شرایط اقتصادی آرژانتین گفت که نرخ تورم سالانه در این کشور به حدود ۲۵۰ تا ۳۰۰٪ رسیده و این موضوع باعث می‌شود ارزش حواله‌های ارسالی از خارج در مدت‌زمانی کوتاه کاهش شدیدی پیدا کند. کگ‌وین مثالی زد و گفت: تصور کنید خانواده‌ای در آمریکا برای شما ۵۰۰ دلار حواله می‌فرستد، اما وقتی یک ماه بعد قصد خرج کردن آن را دارید، ارزش واقعی آن فقط حدود ۳۰۰ دلار است. به گفته او، استیبل کارت می‌تواند در چنین شرایطی بسیار کارآمد باشد. این کارت نسخه ارتقایافته کارت‌های پیش‌پرداختی فعلی وسترن یونیون در آمریکاست و برای جلوگیری از کاهش ارزش دارایی کاربران طراحی شده است. حرکت به‌سوی عرضه یک توکن اختصاصی کگ‌وین همچنین تأیید کرد که وسترن یونیون قصد دارد توکن اختصاصی خود را منتشر کند. او گفت گستره فعالیت شرکت در بیش از ۲۰۰ کشور به آن امکان می‌دهد تا برای این توکن یک بازار قوی ایجاد کند؛ به‌ویژه در کشورهایی که حواله‌های ارزی بخش مهمی از تولید ناخالص داخلی محسوب می‌شوند. وی افزود: ما فکر می‌کنیم می‌توانیم برای توکن خود یک بازار واقعی بسازیم. دلیلش هم این است که کنترل کامل بر اقتصاد توکن، قوانین انطباقی و نحوه توزیع آن خواهیم داشت و همین مسئله کمک می‌کند این بازار را فراتر از محدوده فعلی توسعه دهیم. بخشی مهم از نقشه راه دیجیتال وسترن یونیون، پلتفرمی به نام «شبکه دارایی دیجیتال» یا «DAN» است. این شبکه، وسترن یونیون را به چهار ارائه‌دهنده خدمات آن‌رمپ و آف‌رمپ متصل می‌کند و انتظار می‌رود در نیمه نخست سال ۲۰۲۵ راه‌اندازی شود. بر اساس گزارشات، ظاهرا وسترن یونیون تایید کرده که سیستم استیبل کوینی جدیدش روی بلاکچین سولانا و بر پایه توکن USDPT طراحی شده و قرار است همراه با شبکه دارایی دیجیتال، به‌صورت رسمی در نیمه اول سال ۲۰۲۶ عرضه شود. قرار است این توکن از طریق صرافی‌های شریک شرکت توزیع شود. در ادامه این برنامه‌ها، وسترن یونیون یک درخواست ثبت علامت تجاری برای برند «WUUSD» ارائه کرده است؛ برندی که ظاهراً برای مجموعه‌ای از خدمات مبتنی بر رمزارز از کیف پول دیجیتال گرفته تا ابزارهای معاملاتی و سیستم پردازش پرداخت با استیبل‌کوین طراحی شده است.

دو سکه قدیمی و مدت‌ها غیرفعالِ «کاساسیوس» که هر یک با ۱۰۰۰ بیت کوین وقیقه‌گذاری شده، از روز جمعه فعال شده‌اند و بیش از ۱۷۹ میلیون دلار که بیش از ۱۳ سال کنار گذاشته شده بود، آزاد کرده‌اند. به گزارش میهن بلاکچین، داده‌های آنچین نشان می‌دهد یکی از این سکه‌های کاساسیوس در اکتبر ۲۰۱۲ ضرب شده است؛ زمانی که قیمت بیت کوین ۱۱.۶۹ دلار بود. نگاهی کوتاه به تاریخچه سکه‌های کاساسیوس سکه دیگر زودتر، در دسامبر ۲۰۱۱، زمانی که بیت کوین تنها ۳.۸۸ دلار ارزش داشت ضرب شده است؛ برای آن سکه کاساسیوس، بازده نظری حدود ۲.۳ میلیون درصدی (بدون احتساب هزینه ضرب) ایجاد می‌کند. سکه‌های کاساسیوس، سکه‌ها یا شمش‌های فیزیکیِ فلزی هستند که توسط کارآفرین مقیم یوتا، «مایک کالدول»، در فاصله سال‌های ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۳ ایجاد شدند. کالدول بیت کوین‌ها را گرفته و آن‌ها را به سکه‌های فیزیکی تبدیل می‌کرد و این سکه‌ها امروزه به‌عنوان یکی از پرطرفدارترین کلکسیونی‌های فیزیکی مرتبط با بیت کوین شناخته می‌شوند. منبع: Sani هر سکه کاساسیوس حاوی یک تکه کاغذ است که مقدار دیجیتالی بیت کوین روی آن درج شده و این بخش با یک هولوگرام ضد‌دستکاری پوشانده شده است. سکه‌ها و شمش‌ها در قالب ارزش‌های ۱، ۵، ۱۰، ۲۵، ۱۰۰، ۵۰۰ و ۱۰۰۰ بیت کوینی ضرب شده‌اند. با این حال، کالدول پس از دریافت نامه‌ای از فین‌سن (FinCEN) و طرح نگرانی این نهاد مبنی بر این‌که شاید او بدون مجوز در حال فعالیت به‌عنوان یک کسب‌وکار انتقال‌دهنده پول باشد، فعالیت تجاری خود را متوقف کرد. سکه‌های کاساسیوس چگونه کار می‌کنند؟ بر اساس برخی سوابق، تنها ۱۶ شمش ۱۰۰۰ بیت کوینی و ۶ سکه ۱۰۰۰ بیت کوینی کاساسیوس تاکنون ساخته شده است. اولین شخصی که کلید خصوصی را با برداشتن برچسب هولوگرامی بازیابی کند، تمام ارزش بیت کوینِ آن سکه را دریافت خواهد کرد؛ پس از این اقدام، سکه دیگر هیچ ارزش بیت کوینی نخواهد داشت. با این حال، نقدکردن یک سکه کاساسیوس و تبدیل آن به معادل بیت کوینی لزوماً به این معنا نیست که ناگهان حجم زیادی بیت کوین وارد بازار خواهد شد. در ماه جولای، مالک یک سکه کاساسیوس ۱۰۰ بیت کوینی با نام «جان گالت» که دارایی خود را از یک سکه فیزیکی به یک کیف پول سخت‌افزاری منتقل کرده بود، گفت این کار را انجام داده است تا دسترسی به وجوهش آسان‌تر شود. او هیچ برنامه فوری برای نقد کردن دارایی خود نداشت. او گفت: داشتن ۱۰۰ بیت کوین برای هر کسی می‌تواند زندگی را متحول کند. اما نکته اینجاست که من این مقدار را آن‌قدر طولانی‌مدت داشته‌ام که این تصمیم، بیشتر به خاطر حفظ امنیت بود تا ناگهان پولدار شدن.