در حالی که مفهوم «پول هوشمند» و تحول دیجیتال روندی اجتناب‌ناپذیر در اقتصادهای مدرن شده، بانک مرکزی ایران نیز به‌سرعت در حال آماده‌سازی زیرساخت‌هایی است که بتواند این تغییرات را مدیریت و راهبری کند. در همین حال بانک مرکزی اعلام کرده که بیش از پنج هزار کیف‌پول مرتبط با ارز دیجیتال این نهاد فعال شده و فاز عملیاتی این پروژه وارد مرحله جدی‌تری شده است. به گزارش میهن بلاکچین، در جدیدترین اظهارنظر رسمی، محمد شیریجیان، معاون سیاست‌گذاری پولی بانک مرکزی، هشدار داده که گذار به اقتصاد دیجیتال بدون حکمرانی دقیق می‌تواند پیامدهای سنگینی برای کشور به همراه داشته باشد. او تأکید می‌کند که تجربه جهانی نشان داده، آنچه کشورها را در این حوزه موفق کرده، نه خودِ فناوری، بلکه نحوه تنظیم‌گری و سیاست‌گذاری بر این فناوری‌هاست. شیریجیان در سخنرانی خود با اشاره به روندهای جهانی، وضعیت فعلی ایران را نیازمند تغییر رویکرد دانسته و تأکید کرده است که در داخل کشور، گاهی فناوری به اشتباه «هدف» تلقی می‌شود؛ در حالی که در دنیا، اقتصاد دیجیتال زمانی موفق شده که فناوری در خدمت ارزش افزوده، سیاست پولی و نظم مالی قرار گرفته باشد. شیریجیان با انتقاد از رویکرد رایج در کشور گفت: در ایران معمولاً فناوری را به‌عنوان نقطه شروع می‌بینیم و همین باعث می‌شود مغالطه‌ای شکل بگیرد که به جای توسعه اقتصاد دیجیتال، خودِ فناوری در اولویت قرار بگیرد. این در حالی است که تجربه جهانی نشان می‌دهد اصل موضوع، اقتصاد و ایجاد ارزش افزوده است. تغییر نقش نرخ بهره در اقتصاد دیجیتال شیریجیان در بخش دیگری از سخنانش به تاثیر ارزهای دیجیتال بانک مرکزی (CBDC) بر سیاست پولی اشاره کرد و گفت: CBDC‌ها می‌توانند ساختار سیاست‌گذاری پولی را دستخوش تغییر کنند. برای نمونه، نرخ بهره یکی از ابزارهای کلیدی سیاست‌گذاری پولی است که در محیط پول دیجیتال بانک مرکزی نقش و کارکرد آن نیازمند بازنگری است.  وی افزود: اگر ارزهای دیجیتال بانک مرکزی توسعه یابند و نظارت برخط تقویت شود، امکان اعمال سیاست‌های پولی دقیق‌تر فراهم خواهد شد. با این حال ممکن است برخی ابزارهای سنتی سیاست پولی کارآمدی سابق را نداشته باشند. معاون بانک مرکزی همچنین به نقش دارایی‌های توکنیزه شده اشاره کرد و گفت توکنیزاسیون می‌تواند سرعت گردش پول را افزایش دهد، ناترازی بانک‌ها را کاهش دهد و راه‌های جدیدی برای تأمین مالی ایجاد کند. او افزود که دارایی‌های توکنیزه شده می‌توانند در آینده به‌عنوان وثیقه نیز مورد استفاده قرار گیرند؛ تغییری که می‌تواند ساختار ترازنامه‌ای بانک‌ها را دگرگون کند. حکمرانی، مهم‌تر از فناوری شیریجیان بار دیگر تأکید کرد که «مسئله اصلی در دارایی‌های دیجیتال، حکمرانی است نه فناوری». به گفته او، زیرساخت فنی در ایران پیشرفت قابل‌توجهی داشته، اما سیاست‌گذاری و ارزیابی پیامدهای اقتصادی این فناوری‌ها همچنان نیازمند دقت و بررسی بیشتر است. او گفت فناوری زمانی مفید است که به بهبود سیاست‌های پولی و ایجاد ارزش اقتصادی کمک کند. او با اشاره به تجربه کشورهایی مانند آمریکا و اروپا افزود: همه نهادهای مالی بزرگ دنیا با احتیاط به این حوزه وارد شده‌اند و در آمریکا و اروپا نیز قوانین سخت‌گیرانه‌ای تدوین شده است. توسعه بدون نظارت این ابزارها، به‌ویژه در کشوری مثل ایران که با چالش تحریم روبه‌روست، می‌تواند تبعات جدی داشته باشد و حتی خطر خروج سرمایه را افزایش دهد. شیریجیان در ادامه یادآور شد که در قانون جدید بانک مرکزی، فعالان حوزه رمزارز به‌عنوان نهادهای تحت نظارت بانک مرکزی شناسایی شده‌اند. به همین منظور نیز دو دستورالعمل مهم، «چارچوب سیاست‌گذاری رمزارز» و «دستورالعمل تأسیس و نظارت بر کارگزاران رمزارز»، تصویب شده و در مسیر اجرا قرار دارد. او تأکید کرد که هنوز در ابتدای مسیر حکمرانی این حوزه هستیم و طبیعی است که تطبیق بازیگران با قوانین جدید زمان‌بر باشد، اما مسیر نظارت و قانون‌گذاری با قدرت دنبال خواهد شد. در پایان، معاون بانک مرکزی خبر داد که بیش از پنج هزار کیف‌پول مرتبط با ارز دیجیتال بانک مرکزی فعال شده و این پروژه اکنون رسماً وارد فاز عملیاتی شده است. او گفت برای گسترش این طرح باید ضریب نفوذ افزایش یابد و توسعه محصولات و ابزارهای مالی مرتبط، در اولویت قرار گیرد.

شبکه اتریوم در هفته‌های اخیر با یک نقص نرم‌افزاری روبه‌رو شد که برای چند ساعت فرآیند «نهایی‌سازی» بلاک‌ها را مختل کرد؛ این مرحله‌ به این معناست که یک تراکنش دیگر برگشت‌پذیر نیست. ویتالیک بوترین (Vitalik Buterin) می‌گوید چنین وقفه‌هایی تهدید وجودی برای شبکه نیستند و اتریوم برای کنار آمدن با این وضعیت ساخته شده است. به گزارش میهن بلاکچین، گفت‌وگوها درباره این رویداد، بحث‌های عمیق‌تری را درباره امنیت بلاکچین و تفاوت نهایی‌سازی در اتریوم و بیت کوین به‌راه انداخته است. کارشناسان هم‌نظرند که خطر اصلی از فقدان نهایی‌سازی نمی‌آید، بلکه از این تصور اشتباه ناشی می‌شود که شبکه در چنین شرایطی می‌تواند تصمیم اشتباه را «نهایی» کند. اتریوم و مسئله نهایی‌سازی؛ چرا توقف آن همیشه بحران نیست؟ ویتالیک بوترین، هم‌بنیان‌گذار اتریوم، پس از بروز خطا در کلاینت پریسم (Prysm) توضیح داد که از نظر او «هیچ اشکالی ندارد که اتریوم گاهی نهایی‌سازی را از دست بدهد.» به‌گفته او، نهایی‌سازی تنها زمانی اهمیت حیاتی دارد که شبکه بخواهد صددرصد مطمئن شود یک بلاک دیگر قابل بازگردانی نیست؛ اما اگر به‌دلیل یک اشکال نرم‌افزاری، این فرایند چندین ساعت متوقف شود، کل زنجیره همچنان کار می‌کند و خطری فوری شبکه را تهدید نمی‌کند. اظهارات ویتالیک بوترین درباره چالش اخیر - منبع: Vitalik Buterin به‌نظر بوترین نگرانی واقعی زمانی به‌وجود می‌آید که سیستم به اشتباه یک بلاک نامعتبر را به‌عنوان «نهایی» ثبت کند. پس از این توضیحات، توجه جامعه به‌سوی سازوکار نهایی‌سازی در اتریوم جلب شد که این شبکه را از بلاکچین‌هایی مانند بیت کوین متمایز می‌کند. فابریتزیو رومانو جنووزه (Fabrizio Romano Genovese)، پژوهشگر دانشگاه آکسفورد و متخصص پروتکل‌های اتریوم، دیدگاهی مشابه بوترین دارد. او توضیح می‌دهد که وقتی نهایی‌سازی برای چند ساعت مختل می‌شود، اتریوم در عمل به وضعیتی نزدیک می‌شود که بیت کوین از ابتدا در آن قرار داشته است؛ این شبکه از سال ۲۰۰۹ «نهایی‌سازی قطعی» نداشته و کاربران نیز هیچ‌وقت از این بابت اعتراض نکرده‌اند. او یادآور شد که در یک بلاکچین اثبات‌ کار مانند بیت کوین، ممکن است همزمان چند شاخه مختلف از شبکه شکل بگیرد و شاخه‌ای معتبر شناخته می‌شود که کار بیشتری روی آن انجام شده باشد. این ساختار باعث می‌شود تراکنش‌ها تا مدت‌ها در وضعیت «احتمالی» بمانند و هرچند احتمال بازنویسی بسیار کم است، اما به‌صورت نظری همیشه امکان وقوع دارد. در اتریوم اما قضیه کمی متفاوت است. او توضیح داد که اتریوم مکانیزم نهایی‌سازی تعریف‌شده‌ای دارد: وقتی یک بلاک بیش از ۶۶٪ رأی ولیدیتورها را به‌دست آورد، به وضعیت «توجیه‌شده» می‌رسد و اگر دو ایپاک (۶۴ بلاک) دیگر هم بدون مشکل بگذرد، آن بلاک «نهایی» می‌شود. این وضعیت در گذشته نیز رخ داده است. جنووزه یادآور شد که در مه ۲۰۲۳ نیز مشابه همین اختلال رخ داد و شبکه برای چند ساعت نهایی‌سازی را از دست داد. به‌گفته او، چنین وقفه‌هایی نه‌تنها به امنیت زنجیره آسیبی نمی‌زنند، بلکه فقط تضمین‌های شبکه را برای مدتی از حالت قطعی به حالت احتمالی بازمی‌گردانند. تأثیر بر لایه‌‌های ۲ و پل‌های میان‌زنجیره‌ای؛ مسئولیت تاخیرها با کیست؟ با وجود اینکه هسته شبکه در این شرایط آسیب نمی‌بیند، جنووزه تأکید کرد که برخی زیرساخت‌ها به‌ویژه پل‌های میان‌زنجیره‌ای و شبکه‌های لایه‌ ۲ای که بر نهایی‌سازی تکیه دارند، ممکن است با تأخیر مواجه شوند. برای نمونه، نماینده پالیگان (Polygon) اعلام کرد فعالیت‌های شبکه پالیگان در چنین شرایطی ادامه پیدا می‌کند؛ اما ممکن است انتقال دارایی از اتریوم به پالیگان کُندتر شود، زیرا باید منتظر بازگشت نهایی‌سازی ماند. همچنین او توضیح داد که لایه تجمیع تراکنش‌های بین‌زنجیره‌ای اگ‌لِیر (AggLayer) نیز تا بازگشت نهایی‌سازی، تراکنش‌های ورودی از اتریوم را به‌تعویق می‌اندازد. با این حال، این تاخیر خطری برای کاربران ایجاد نمی‌کند، زیرا امکان بازگشت یا باطل‌شدن تراکنش‌ها وجود ندارد و تنها زمان ثبت نهایی تراکنش طولانی‌تر می‌شود. در پایان، جنووزه انگشت اتهام را به‌سمت خودِ توسعه‌دهندگان ابزارهای میان‌زنجیره‌ای گرفت. او توضیح داد که اگر یک پل یا سازوکار لایه‌ ۲ هیچ راهکار جایگزینی برای لحظات از دست رفتن نهایی‌سازی طراحی نکرده باشد، این انتخاب توسعه‌دهندگان است و نه ضعف اتریوم. به‌اعتقاد او، چنین وقفه‌هایی بخشی طبیعی از یک شبکه بزرگ و زنده هستند و زیرساخت‌های وابسته باید برای مواجهه با آن آماده باشند.

ایلان ماسک، مدیرعامل شرکت اسپیس‌اکس (SpaceX) در پرسش و پاسخی در شبکه اجتماعی ایکس از احتمال عرضه اولیه سهام این شرکت خبر داد. وی همچنین در پادکست دیگری تمایل نداشتن خودش به ادامه حضور در اداره بهره‌وری دولت موسوم به DOGE را اعلام کرد. به گزارش میهن بلاکچین، در حالی که سرمایه‌گذاران جهانی سال‌هاست منتظر کوچک‌ترین نشانه از عرضه اولیه اسپیس‌اکس هستند، ماسک با یک پاسخ غیرمستقیم اما بسیار معنادار، عملاً این انتظار را پایان‌داده‌شده اعلام کرد. از سوی دیگر، صحبت‌های او در یک پادکست درباره تجربه‌اش در DOGE نشان داد که دوره حضورش در ساختار اجرایی دولت کوتاه، پرچالش و کمتر از حد انتظار موفق بوده است. مجموع این تحولات، بار دیگر داستان آشنا و همیشگی ماسک را تکرار می‌کند: بازگشت به دنیای ساخت‌وساز، نوآوری و جاه‌طلبی‌های فضایی. تأیید عرضه اولیه اسپیس‌اکس ماجرا از جایی آغاز شد که اریک برجر (Eric Berger)، خبرنگار و تحلیلگر شناخته‌شده حوزه فضا و سردبیر ارشد بخش فضایی در آرس تکنیکا (Ars Technica)، تحلیلی با عنوان «چرا فکر می‌کنم اسپیس‌اکس به‌زودی عرضه عمومی می‌شود» منتشر کرد. ماسک در پاسخ به این تحلیل با عبارت کوتاه اما معنادار «مثل همیشه، اریک دقیق است» عملاً مهر تأییدی بر این گمانه‌زنی‌ها زد. برجر سال‌هاست معتبرترین منبع خبری درباره اسپیس‌اکس شناخته می‌شود و همین تأیید باعث شد موج جدیدی از توجهات سرمایه‌گذاران روانه اخبار این شرکت شود. منبع: X اسپیس‌اکس در سال‌های گذشته همواره خصوصی باقی مانده بود تا از فشار گزارش‌های فصلی و نگاه کوتاه‌مدت بازار دور بماند، چراکه پروژه‌های عظیمی مانند توسعه استارشیپ و برنامه‌های مربوط به مریخ نیازمند چشم‌اندازهای بلندمدت هستند. اما حالا ورق برگشته و گزارش بلومبرگ نیز این سیگنال را تقویت می‌کند: ارزش‌گذاری پیشنهادی شرکت برای عرضه اولیه حدود ۱.۵ تریلیون دلار برآورد شده و هدف‌گذاری آن جمع‌آوری سرمایه‌ای بسیار بیشتر از ۳۰ میلیارد دلار است؛ رقمی که از رکورد ۲۹ میلیارد دلاری عرضه اولیه آرامکو در سال ۲۰۱۹ نیز عبور می‌کند. برنامه‌ریزی‌ها نشان می‌دهد که اسپیس‌اکس احتمالاً از اواسط تا اواخر ۲۰۲۶ وارد بازار سهام شود؛ هرچند احتمال دارد با توجه به شرایط بازار این زمان تا سال ۲۰۲۷ به تعویق بیفتد. این شرکت همزمان در بازار ثانویه ارزش هر سهم را حدود ۴۲۰ دلار تعیین کرده که ارزش اسپیس‌اکس را بالاتر از ۸۰۰ میلیارد دلار نشان می‌دهد. رشد انفجاری سرویس اینترنت ماهواره‌ای استارلینک موتور محرک اصلی این تصمیم محسوب می‌شود. اسپیس‌اکس انتظار دارد درآمد سال ۲۰۲۵ به حدود ۱۵ میلیارد دلار برسد و در ۲۰۲۶ نیز به ۲۲ تا ۲۴ میلیارد دلار افزایش یابد؛ رقمی که بخش اعظم آن متعلق به استارلینک است. طبق برنامه‌های شرکت، بخشی از منابع حاصل از عرضه اولیه صرف توسعه دیتاسنترهای فضایی و خرید تراشه‌های هوش مصنوعی برای راه‌اندازی این مراکز خواهد شد. «اگر در DOGE نبودم، ماشین‌ها را آتش نمی‌زدند» چند ساعت پس از خبر مربوط به اسپیس‌اکس، ماسک در یک مصاحبه پادکستی با کیتی میلر (Katie Miller)، سخنگوی سابق وزارت موسوم به DOGE و همسر استیون میلر (Stephen Miller)، معاون رئیس‌دفتر ترامپ، به موضوع حضورش در دولت پرداخت. زمانی که از او پرسیدند آیا حاضر است دوباره وارد DOGE شود، پاسخ مشخص و قاطع بود:  نه، فکر نمی‌کنم. اگر دوباره به عقب برمی‌گشتم، به‌جای DOGE روی شرکت‌هایم کار می‌کردم. و خب... آن‌وقت ماشین‌ها را آتش نمی‌زدند. اشاره ماسک به حوادث خرابکاری و آتش‌زدن خودروها در نمایندگی‌های تسلا و برخی ایستگاه‌های شارژ در بازه‌ای بود که او در DOGE فعالیت می‌کرد. ماسک که از یک دفتر کوچک در ساختمان اجرایی دولت فعالیت می‌کرد، برای چند ماه مسئولیت این پروژه را بر عهده داشت. هدف DOGE کاهش بدنه دولت و عملیاتی‌کردن اصلاحات پرهزینه و بحث‌برانگیز بود. او درباره عملکرد خود در این دوره نیز با عباراتی بسیار فروتنانه صحبت کرد و گفت تجربه‌اش «کمی موفق» و «تاحدی موفق» بوده است. ماسک تأکید کرد:  ما جلوی بخش بزرگی از بودجه‌های بی‌معنا و کاملاً هدررفته را گرفتیم. با این حال، میزان واقعی صرفه‌جویی‌های DOGE همچنان نامشخص است. وب‌سایت این پروژه رقم ۲۱۴ میلیارد دلار را اعلام می‌کند، اما بسیاری از ناظران معتقدند این ارقام با واقعیت فاصله دارد.

شرکت استراتژی (Strategy) که بزرگ‌ترین خزانه‌دار بیت کوین در جهان محسوب می‌شود، انتقادات صریحی را نسبت به تغییرات مهم مقررات شاخص‌های MSCI مطرح کرده است. به باور این شرکت، حذف کسب‌وکارهایی که بیش از نیمی از ترازنامه خود را به دارایی‌های رمزارزی اختصاص داده‌اند، می‌تواند مسیر تثبیت بیت کوین در اقتصاد ایالات متحده را با مشکل روبرو کند. به گزارش میهن بلاکچین، اما در سوی دیگر ماجرا، منتقدانی قرار دارند که هشدار می‌دهند حضور این شرکت‌ها در شاخص‌های جهانی، ریسک‌هایی ایجاد می‌کند که نمی‌توان نادیده گرفت. مخالفت استراتژی با سیاست جدید MSCI شرکت استراتژی در نامه‌ای که روز چهارشنبه منتشر کرد، نسبت به پروپوزال اخیر MSCI واکنش تندی نشان داد. بر اساس این پروپوزال، شرکت‌هایی که بیش از ۵۰٪ دارایی‌های خود را در قالب رمزارز نگهداری می‌کنند، از ورود به شاخص‌های این نهاد کنار گذاشته خواهند شد. استراتژی تأکید کرد چنین رویکردی باعث می‌شود MSCI از نقش داور بی‌طرف فاصله گرفته و عملاً علیه دارایی‌های دیجیتال موضع بگیرد. این شرکت همچنین یادآور شد که خزانه‌های کریپتویی در واقع شرکت‌های عملیاتی هستند که می‌توانند مدل کسب‌وکار خود را تغییر دهند و صرفاً صندوق یا ساختار سرمایه‌گذاری ثابت نیستند. برای نمونه، استراتژی به ابزارهای اعتباری مبتنی بر بیت کوین خود اشاره کرد و آن را شاهدی بر ماهیت فعال و پویای این شرکت‌ها دانست. در ادامه نامه آمده است که MSCI در برابر دیگر شرکت‌هایی که تنها روی یک طبقه دارایی متمرکز هستند چنین سخت‌گیری‌ای نشان نمی‌دهد. نمونه‌هایی مانند تراست‌های سرمایه‌گذاری در املاک (REITs)، شرکت‌های نفتی یا پورتفولیوهای رسانه‌ای همگی ساختارهایی تک‌دارایی دارند، ولی از شاخص‌ها حذف نشده‌اند. استراتژی این تناقض را نشان‌دهنده برخورد دوگانه دانست و برای توضیح بهتر این موضوع یادآور شد که بسیاری از نهادهای مالی بخش عمده فعالیت‌شان بر یک نوع دارایی متمرکز است، اما مشتقات مرتبط با همان دارایی را طراحی و عرضه می‌کنند؛ درست مانند اوراق بهادار پشتوانه وام‌های مسکن در نظام بانکی آمریکا. این شرکت همچنین استدلال کرد اجرای این سیاست با هدفی که دونالد ترامپ برای تبدیل آمریکا به رهبر جهانی حوزه کریپتو مطرح کرده، در تضاد است. با این حال طرفداران تغییرات جدید معتقدند حضور شرکت‌های خزانه‌دار کریپتویی در شاخص‌های بزرگ، می‌تواند تهدیدهای جدی ایجاد کند. نگرانی‌ها درباره ریسک‌های سیستماتیک؛ پیامدهای احتمالی سیاست جدید MSCI نهاد MSCI در توضیح دیدگاه خود اشاره کرده است که شرکت‌هایی مانند استراتژی، بیشتر شبیه صندوق‌های سرمایه‌گذاری رفتار می‌کنند تا کسب‌وکارهایی که کالا یا خدمات واقعی تولید می‌کنند. همین موضوع باعث می‌شود نوسانات شدید در قیمت دارایی‌های پایه، مستقیماً روی ارزش سهام آن‌ها اثر بگذارد و در نهایت شاخص‌های وابسته را نیز متلاطم کند. از نگاه این نهاد، نبود یک استاندارد مشخص برای ارزش‌گذاری رمزارزها نیز چالش دیگری است که می‌تواند دقت حسابداری و اعتبار شاخص‌ها را زیر سؤال ببرد. مقایسه نوسانات دو رمزارز یزرگ بازار کریپتو با شاخص‌های سنتی - منبع: FED منتقدان همچنین به نوسان بالای قیمت بیت کوین و سایر دارایی‌های دیجیتال اشاره می‌کنند. گزارشی از فدرال رزرو هشدار می‌دهد که ترکیب این نوسان با استفاده گسترده اهرم در معاملات کریپتویی، شکنندگی ساختار بازار را افزایش می‌دهد و می‌تواند ریسک‌هایی ایجاد کند که از بازار کریپتو به بازار سنتی منتقل می‌شوند و نظم شاخص‌ها را بر هم می‌زنند. به‌عنوان نمونه، سهام استراتژی طی یک سال گذشته بیش از ۵۰٪ افت کرده، در حالی که این شرکت در زمان نگارش این مطلب، ۶۶۰,۶۲۴ BTC در اختیار دارد. قیمت بیت کوین نیز از ابتدای سال ۲۰۲۵ حدود ۱۵٪ پایین‌تر آمده است و همین موضوع باعث شده عملکرد دارایی پایه از عملکرد نماد بورسی بهتر باشد. به باور برخی تحلیلگران، اگر سیاست MSCI از ابتدای ژانویه اجرایی شود، ممکن است بسیاری از شرکت‌های خزانه‌دار برای حفظ شانس حضور در شاخص‌ها، مجبور به فروش دارایی‌های رمزارزی خود شوند. این اتفاق می‌تواند موجی از فشار فروش را در بازار ایجاد کند. در نهایت، جدال میان نهادهای شاخص‌ساز و شرکت‌های کریپتویی به نقطه حساسی رسیده است. از یک سو، دغدغه‌های مربوط به ثبات مالی و ریسک‌های سیستماتیک مطرح می‌شود و از سوی دیگر، رشد صنعت کریپتو و تلاش برای پذیرش نهادی گسترده‌تر قرار دارد. اینکه این کشمکش به کدام سمت متمایل شود، احتمالاً تاثیر مهمی بر آینده حضور شرکت‌های مبتنی بر رمزارز در بازارهای جهانی خواهد داشت.

فدرال رزرو روز چهارشنبه نرخ بهره را ۰.۲۵٪ کاهش داد و آن را به محدوده هدف ۳.۵ تا ۳.۷۵٪ رساند. با این حال، به گفته تحلیلگران، اظهارات متناقض جروم پاول، رئیس فدرال رزرو، تا زمانی که چرخه کاهش نرخ بهره در سال ۲۰۲۶ از سر گرفته شود، به احتمال زیاد جلوی ادامه رالی قیمتی بیت کوین را خواهد گرفت. به گزارش میهن بلاکچین، پاول در نشست کمیته بازار آزاد فدرال (FOMC) در روز چهارشنبه گفت: در افق کوتاه‌مدت، ریسک‌های مربوط به تورم متمایل به سمت بالا و ریسک‌های مربوط به اشتغال متمایل به سمت پایین است؛ این وضعیتی چالش‌برانگیز بوده و هیچ مسیر عاری از ریسک برای سیاست‌گذاری وجود ندارد. این اظهارات به آن اندازه که برخی تحلیلگران انتظار داشتند «هاوکیش» و انقباضی نبود، اما به گفته نیک پاکرین، تحلیلگر بازار و بنیان‌گذار کوین‌بورو، اکنون انتظار می‌رود فدرال رزرو تحت رهبری پاول در سال ۲۰۲۶ تنها یک نوبت کاهش نرخ بهره انجام دهد. او افزود: در اوایل سال ۲۰۲۶ توجه بازار به نقدینگی و سیاست ترازنامه‌ای فدرال رزرو معطوف خواهد شد. با این حال، علیرغم اعلام خرید اوراق خزانه کوتاه‌مدت در امروز، تا زمانی که در سیستم مالی چیزی دچار شکست و اختلال نشود، تسهیل کمی آغاز نخواهد شد و این وضعیت همیشه به معنای نوسان بیشتر و احتمال درد و زیان بالاتر است. نرخ‌های بهره پایین، به نفع دارایی‌های ریسکی مانند بیت کوین عمل می‌کند، اما بر اساس داده‌های گروه CME، تنها ۲۴.۴ درصد معامله‌گران انتظار دارند در نشست بعدی FOMC در ژانویه ۲۰۲۶ کاهش نرخ بهره صورت بگیرد. احتمالات رسیدن به اهداف مختلف نرخ بهره برای ژانویه ۲۰۲۶. منبع: CME دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور ایالات متحده، در حال بررسی گزینه‌های جایگزین جروم پاول است و گزارش‌ها حاکی از آن است که کوین هَسِت، رئیس شورای ملی اقتصاد، جدی‌ترین گزینه برای تصدی این سمت به شمار می‌رود. هَسِت همچنین پیش‌تر به عنوان مشاور در شورای مشورتی علمی و مقرراتی صرافی کوین‌بیس فعالیت کرده است. اظهارات دوپهلو از پاول؛ ترامپ می‌گوید رئیس بعدی فدرال رزرو نرخ بهره را به‌شدت کاهش می‌دهد پاول اظهار کرد که مخارج مصرف‌کننده و سرمایه‌گذاری بنگاه‌ها همچنان «محکم» و مطلوب باقی مانده است و افزود که هم تعدیل نیرو و هم استخدام در سطوح پایینی قرار دارد. با این حال، تورم همچنان «تا حدی بالا» و فراتر از هدف تورمی ۲ درصدی فدرال رزرو ارزیابی می‌شود و بخش مسکن نیز هنوز «ضعیف» توصیف شده است. فدرال رزرو این جمع‌بندی‌ها را بر اساس داده‌های در دسترس بازار انجام داده است، اما پاول اذعان کرد که به دلیل تعطیلی دولت ایالات متحده، چندین ماه از گزارش‌های رسمی و عمومی اقتصادی در دسترس این نهاد قرار نگرفته است. جروم پاول پس از نشست دسامبر ۲۰۲۵ کمیته بازار آزاد فدرال (FOMC) سخنرانی می‌کند. منبع: فدرال رزرو ترامپ از هم‌اکنون بر رئیس بعدی فدرال رزرو فشار وارد کرده است تا نرخ بهره را به‌شدت کاهش دهد. دوره ریاست پاول در ماه می ۲۰۲۶ به پایان خواهد رسید.

دقایقی پیش نشست ماه دسامبر کمیته بازار آزاد فدرال (FOMC) برگزار شد و همان‌طور که انتظار می‌رفت، بانک مرکزی آمریکا نرخ بهره را ۰.۲۵٪ کاهش داد و آن را به محدوده ۳.۵۰ تا ۳.۷۵٪ رساند. این سومین کاهش متوالی نرخ بهره در سال جاری است؛ اقدامی که می‌تواند نشانه‌ای جدی از ورود فدرال رزرو به یک فاز سیاست‌گذاری انبساطی عمیق‌تر باشد. به گزارش میهن بلاکچین، این تصمیم در حالی اعلام شده که فضای اقتصادی ایالات متحده طی هفته‌های اخیر تحت تأثیر مجموعه‌ای از داده‌های ضعیف بازار کار قرار گرفته است. بر اساس آخرین آمار رسمی، نرخ ایجاد شغل در پاییز به‌طور محسوسی افت کرده و داده‌های بازنگری‌شده وزارت کار نیز نشان می‌دهد اشتغال‌زایی طی یک‌سال منتهی به مارس ۲۰۲۵ بیش از ۹۰۰ هزار شغل کمتر از برآوردهای قبلی بوده است؛ موضوعی که نگرانی‌ها درباره ورود اقتصاد آمریکا به مسیر رکود را افزایش داده است. در سوی دیگر، اگرچه تورم نسبت به نیمه نخست سال کاهش یافته، اما همچنان بالاتر از هدف ۲ درصدی فدرال رزرو قرار دارد. بخش مهمی از این فشار تورمی ناشی از سیاست‌های تعرفه‌ای دولت ترامپ است؛ سیاست‌هایی که هزینه واردات و در نتیجه قیمت کالاهای مصرفی را افزایش داده‌اند. همین شرایط فدرال رزرو را در موقعیتی قرار داده که ناچار است میان حمایت از بازار کار و مهار تورم تعادل دشواری برقرار کند. فشارهای سیاسی و نبرد بر سر کنترل فدرال رزرو دونالد ترامپ، رییس‌جمهور آمریکا، طی ماه‌های اخیر بارها جروم پاول و فدرال رزرو را تحت فشار قرار داده و خواستار کاهش سریع‌تر نرخ بهره شده است. او پیش از این نیز اعلام کرده بود که کاهش‌های کوچک و تدریجی نرخ بهره «کافی نیست» و فدرال رزرو باید سیاست ارزان‌سازی هزینه وام را با سرعت بیشتری پیش ببرد تا خانوارها و کسب‌وکارها بتوانند از پس فشارهای مالی برآیند. این در حالی است که ترامپ در تلاش است کنترل بیشتری بر ساختار داخلی فدرال رزرو داشته باشد. او حتی پرونده حقوقی علیه لیزا کوک (Lisa Cook) از اعضای هیئت‌مدیره این نهاد تشکیل داده و همزمان فرآیند انتخاب رییس بعدی فدرال رزرو را نیز پیش می‌برد. ترامپ در مصاحبه اخیر خود گفته است که رییس بعدی فدرال رزرو باید در اولین فرصت نرخ بهره را کاهش دهد؛ اظهارنظری که اهمیت سیاسی تصمیم‌گیری امروز FOMC را دوچندان کرده است. دیدگاه بازارها و مسیر پیش‌روی فدرال رزرو در حالی که نگاه فعالان بازار امروز عمدتاً بر کاهش نرخ بهره متمرکز بود، توجه سرمایه‌گذاران اکنون معطوف به «مسیر آتی سیاست پولی» است. تحلیلگران وال‌استریت پیش‌بینی کرده‌اند که فدرال رزرو طی ماه‌های آینده دست‌کم دو تا سه کاهش دیگر انجام خواهد داد و در نیمه نخست سال ۲۰۲۶ نیز احتمالاً روند کاهش نرخ ادامه خواهد داشت. در این سناریو، نرخ بهره آمریکا می‌تواند به محدوده‌ای نزدیک به ۳٪ برسد؛ سطحی که از آن به‌عنوان نرخ «خنثی» یاد می‌شود. با این حال برخی اقتصاددانان هشدار داده‌اند که اگر نشانه‌های رکود شدیدتر شود، فدرال رزرو ممکن است سرعت کاهش نرخ بهره را افزایش دهد. وینسنت راینهارت، اقتصاددان ارشد مؤسسه BNY Investments، در اظهارنظری تازه تأکید کرده: ما هنوز به نقطه بحرانی نرسیده‌ایم. این کاهش بیشتر به یک بازتنظیم محتاطانه شباهت دارد تا اقدامی اضطراری. بیانیه رسمی کمیته بازار آزاد فدرال (FOMC) آخرین شاخص‌های اقتصادی نشان می‌دهد فعالیت اقتصادی در ماه‌های اخیر با سرعتی متوسط در حال گسترش است. رشد اشتغال در سال جاری کند شده و نرخ بیکاری تا ماه سپتامبر اندکی افزایش یافته است. داده‌های جدیدتر نیز همین روند را تأیید می‌کنند. تورم نسبت به اوایل سال افزایش یافته و همچنان در سطحی نسبتاً بالا قرار دارد. کمیته همچنان بر دستیابی به حداکثر اشتغال و تورم ۲ درصدی در بلندمدت تمرکز دارد. با این حال، بلاتکلیفی درباره مسیر اقتصاد همچنان بالاست. کمیته نسبت به ریسک‌های دوگانه مأموریت خود کاملاً هوشیار است و بر این باور است که ریسک‌های نزولی برای بازار کار طی ماه‌های اخیر افزایش یافته است. در راستای تحقق اهداف یادشده و با توجه به تغییر توازن ریسک‌ها، کمیته تصمیم گرفت نرخ بهره را ۰.۲۵٪ کاهش دهد و آن را به محدوده ۳.۵۰ تا ۳.۷۵٪ برساند. کمیته در ارزیابی میزان و زمان‌بندی تعدیلات بیشتر نرخ بهره، با دقت داده‌های ورودی، چشم‌انداز در حال تغییر و توازن ریسک‌ها را بررسی خواهد کرد. این کمیته عمیقاً متعهد است که از حداکثر اشتغال حمایت کند و تورم را به هدف ۲ درصدی بازگرداند. در ارزیابی وضعیت مناسب سیاست پولی، کمیته همچنان آثار داده‌های جدید بر چشم‌انداز اقتصادی را از نزدیک دنبال خواهد کرد. در صورت بروز ریسک‌هایی که می‌توانند مانع تحقق اهداف کمیته شوند، این نهاد آمادگی دارد موضع سیاست پولی را در صورت لزوم تغییر دهد. ارزیابی‌های کمیته مجموعه گسترده‌ای از اطلاعات را دربرمی‌گیرد؛ از جمله وضعیت بازار کار، فشارهای تورمی و انتظارات تورمی، و همچنین تحولات مالی و بین‌المللی. کمیته معتقد است که تراز ذخایر بانکی اکنون به سطح «کافی» بازگشته و اعلام کرده که در صورت نیاز، خرید اوراق خزانه کوتاه‌مدت را به منظور حفظ سطح مطلوب ذخایر به‌طور مستمر آغاز خواهد کرد. برای این اقدام سیاست پولی، جروم پاول (Jerome H. Powell)، رئیس؛ جان ویلیامز (John C. Williams)، نایب‌رئیس؛ مایکل بار (Michael S. Barr)؛ میشل بومن (Michelle W. Bowman)؛ سوزان کالینز (Susan M. Collins)؛ لیزا کوک (Lisa D. Cook)؛ فیلیپ جفرسون (Philip N. Jefferson)؛ آلبرتو موسالم (Alberto G. Musalem)؛ و کریستوفر والر (Christopher J. Waller) رأی موافق دادند. رأی مخالف این تصمیم شامل استفن میرَن (Stephen I. Miran) بود که کاهش ۰.۵ درصدی نرخ بهره را ترجیح می‌داد؛ و همچنین آستن گولزبی (Austan D. Goolsbee) و جفری اشمید (Jeffrey R. Schmid) که خواستار عدم تغییر نرخ بهره در این نشست بودند. تا دقایقی دیگر جروم پاول، رییس فدرال رزرو، در نشست خبری حاضر خواهد شد و درباره وضعیت اقتصاد آمریکا، تورم، بازار کار و مسیر آتی سیاست پولی توضیح خواهد داد. چکیده مهم‌ترین صحبت‌های او در ادامه همین پست منتشر خواهد شد. پوشش زنده سخنرانی جروم پاول پاول می‌گوید داده‌های فعلی نشان می‌دهد چشم‌انداز اشتغال و تورم نسبت به نشست قبلی تغییر قابل‌توجهی نداشته است. او همچنین به این نکته اشاره می‌کند که بخشی از داده‌های اقتصادی به دلیل تعطیلی دولت فدرال دچار اختلال شده است. وی همچنین تاکید کرد که تصمیم مربوط به ازسرگیری خرید اوراق خزانه تنها با هدف حفظ سطح «کافی» ذخایر بانکی در سیستم اتخاذ شده است و این اقدام هیچ ارتباطی با جهت‌گیری سیاست پولی یا تلاش برای اعمال نوعی محرک اقتصادی ندارد. پاول می‌گوید تورم طی ماه‌های اخیر کاهش یافته، اما همچنان در مقایسه با هدف بلندمدت ۲ درصدی فدرال رزرو «تا حدی بالا» باقی مانده است. او اشاره می‌کند که از زمان نشست ماه اکتبر، «داده‌های بسیار کمی» درباره تورم منتشر شده است و بنابراین ارزیابی شرایط با عدم‌قطعیت بیشتری همراه است. پاول تکرار می‌کند که «هیچ مسیر بدون ریسکی» برای سیاست‌گذاری وجود ندارد؛ عبارتی که او در ماه‌های اخیر چندین‌بار از آن استفاده کرده است: هیچ مسیر بدون ریسکی برای سیاست‌گذاری وجود ندارد؛ به‌ویژه زمانی که میان اهداف اشتغال و تورم در حال حرکت هستیم. پاول تأکید می‌کند که فدرال رزرو اکنون در محدوده‌ای قرار دارد که می‌توان آن را نزدیک به تخمین‌های معقول از نرخ خنثی دانست؛ موضوعی که به گفته او باعث می‌شود این نهاد بتواند «در مورد میزان و زمان‌بندی کاهش‌های بعدی نرخ بهره با دقت تصمیم‌گیری کند»: نرخ‌های بهره اکنون در محدوده‌ای قرار دارند که می‌توان آن را نزدیک به برآوردهای «نرخ خنثی» تلقی کرد. پیش از شروع سخنرانی پاول فدرال رزرو آمریکا اعلام کرد که قرار است در ۳۰ روز آینده، به ارزش ۴۰ میلیارد دلار اوراق خزانه (Treasury Bills) خریداری کند. پاول در این باره گفت: خرید اوراق خزانه ممکن است برای چند ماه در سطوح بالا ادامه پیدا کند. به گفته پاول کمیته تصمیم گرفته خرید اوراق خزانه کوتاه‌مدت، عمدتا سه ماهه را آغاز کند؛ آن هم فقط با هدف حفظ سطح «کافی» ذخایر بانکی در گذر زمان. او توضیح می‌دهد که شروع فوری این خریدها و ادامه «بالا» بودن حجم خرید برای مدتی، نشان می‌دهد مقامات فدرال رزرو واقعاً نسبت به کاهش نقدینگی در بازار نگران شده بودند. پاول دوباره تأکید می‌کند که نرخ‌های بهره اکنون در یک «بازه‌ی گسترده» از برآوردهای نرخ خنثی قرار دارند و از این مرحله به بعد، فدرال رزرو منتظر تحولات اقتصادی خواهد ماند. این سخنان به‌وضوح نشانه‌ای از احتمال توقف روند کاهش نرخ بهره تا دریافت داده‌های جدید است؛ موضوعی که احتمالاً با واکنش منفی ترامپ و تیم او همراه خواهد شد. پاول اشاره می‌کند که هزینه‌کرد شرکت‌ها در حوزه هوش مصنوعی (AI) به حفظ سطح سرمایه‌گذاری تجاری کمک کرده است.وی همچنین می‌گوید انتظار پایه‌ای فدرال رزرو برای سال آینده این است که رشد اقتصادی نسبت به سطح فعلی یعنی حدود ۱.۷٪، افزایش پیدا کند.او اضافه می‌کند بخشی از این رشد بالاترِ سال آینده، در واقع جابه‌جایی بخشی از رشد سال ۲۰۲۵ است که به دلیل تعطیلی دولت فدرال، به ۲۰۲۶ منتقل شده بود. به گفته او حدود ۰.۲ واحد درصد از رشد جابه‌جا شده است. وی در ادامه گفت: اکنون در موقعیتی هستیم که بتوانیم منتظر بمانیم و ببینیم اقتصاد از اینجا به کدام سمت حرکت می‌کند. پاول می‌گوید از اکنون تا نشست ماه ژانویه حجم زیادی داده اقتصادی منتشر خواهد شد و این داده‌ها نقش مهمی در تصمیم‌گیری‌های بعدی فدرال رزرو خواهند داشت. در پاسخ به سوالی درباره اینکه آیا اختلاف‌نظر میان رؤسای فدرال رزرو مانعی برای کاهش‌های بعدی است یا خیر، پاول گفت ریسک‌های تورم و اشتغال هر دو جدی هستند و تفاوت دیدگاه‌ها ناشی از این است که هر عضو تشخیص می‌دهد کدام سمت ریسک بزرگ‌تر است. او تأکید کرد این بحث‌ها «عمیق، محترمانه و کاملاً طبیعی» هستند. پاول توضیح داد که ۹ نفر از ۱۲ عضو دارای حق رأی، از تصمیم امروز حمایت کردند و این میزان را «پشتیبانی نسبتاً گسترده» توصیف کرد، گرچه او هیچ اشاره‌ای به نظرات اعضای غیررأی‌دهنده نکرد. او افزود که هنوز در نقطه‌ای نیستیم که اختلاف‌نظرها «بی‌فایده» باشند و حتی خودش می‌تواند برای هر دو طرف این استدلال‌ها، حمایت از کاهش یا توقف کاهش، مبنای منطقی ارائه کند. پاول هشدار داد که برخی داده‌های اخیر ممکن است نه فقط نوسانی‌تر بلکه تحریف‌شده باشند؛ چراکه در دوره تعطیلی دولت، جمع‌آوری داده‌ها ناقص انجام شده است. با این حال، داده‌های ماه دسامبر تا نشست ژانویه در دسترس خواهند بود و احتمالاً چنین مشکلاتی نخواهند داشت. وی در ادامه گفت: افزایش نرخ بهره گزینه پایه هیچ‌یک از اعضا برای گام بعدی نیست. در ادامه نشست خبری پاول بار دیگر روی موضوعی دست گذاشت که این روزها در مرکز بحث‌های کمیته بازار آزاد فدرال رزرو قرار دارد: تنش همزمان میان دو بخش اصلی مأموریت این نهاد. او توضیح داد که فدرال رزرو در مقطع فعلی با وضعیتی روبه‌روست که در آن، دو هدف مهار تورم و حفظ اشتغال، برخلاف دوره‌های معمول، به طور همزمان در تنش قرار گرفته‌اند. به گفته پاول، همه اعضای کمیته درباره چند موضوع کلیدی اتفاق‌نظر دارند: اول اینکه تورم همچنان بالاست و باید پایین بیاید؛ و دوم اینکه بازار کار تضعیف شده و با ریسک‌های بیشتری روبه‌روست. اختلاف‌نظرها اما از اینجا شروع می‌شود که هر عضو، وزن متفاوتی برای این دو ریسک قائل است و پیش‌بینی‌های متفاوتی درباره مسیر اقتصاد دارد. پاول این وضعیت را «بسیار غیرمعمول» توصیف کرد و گفت به‌ندرت پیش می‌آید که دو بخش ماموریت فدرال رزرو این‌چنین در تضاد مستقیم قرار بگیرند. او تأکید کرد که بحث اصلی اکنون حول این موضوع می‌چرخد که آیا باید در همین نقطه کاهش نرخ بهره را متوقف کرد یا اینکه این نرخ کمی بیشتر یا حتی بیش از کمی دیگر کاهش یابد. پاول یادآوری کرد که در ماه اکتبر گفته بود هیچ قطعیتی برای کاهش نرخ بهره در دسامبر وجود ندارد. اما چرا امروز تصمیم گرفته شد؟ او توضیح داد که نرخ بیکاری افزایش یافته و احتمالاً رشد اشتغال ماهانه منفی شده است. پاول اشاره کرد که برآوردهای رسمی احتمالاً حدود ۶۰ هزار اشتغال بیش‌برآورد داشته‌اند. از نگاه او، از آوریل تاکنون رشد واقعی اشتغال به‌طور متوسط حدود منفی ۲۰ هزار شغل در ماه بوده است. وی در ادامه افزود: اقتصاد در حال حاضر داغ نیست؛ چنین وضعیتی باعث نمی‌شود تورم از مسیر بازار کار دوباره شعله‌ور شود. پاول درباره تصمیم فدرال رزرو برای ازسرگیری خرید اوراق خزانه کوتاه‌مدت گفت که این نهاد به‌طور خاص نگران کاهش نقدینگی در بازارهای مالی نبود. او توضیح داد: می‌دانستیم این وضعیت پیش خواهد آمد، فقط کمی سریع‌تر از آنچه انتظار داشتیم، رخ داد. پاول در ادامه صحبت‌هایش از پاسخ به سوالی درباره تصمیم در حال بررسی دیوان عالی آمریکا که ممکن است بر توانایی رئیس‌جمهور برای برکناری اعضای هیئت‌مدیره فدرال رزرو تأثیر بگذارد، خودداری کرد. او در توضیح درباره خرید اوراق خزانه و مدیریت ذخایر بانکی، به ۱۵ آوریل، روز مالیات در آمریکا اشاره کرد. این بازه معمولاً زمانی است که جریان‌های عظیم نقدینگی از بازارهای پول خارج می‌شود، چراکه شرکت‌ها و افراد مالیات‌های خود را پرداخت می‌کنند و این موضوع اغلب می‌تواند هزینه تأمین مالی را تحت فشار قرار دهد. پاول می‌گوید سه‌ماهه اول ۲۰۲۶ اوج تأثیر تعرفه‌ها بر تورم خواهد بود. وی در ادامه خاطرنشان کرد که تاثیر افزایش تورم ناشی از تعرفه‌ها در نیمه دوم سال ۲۰۲۶ کاهش خواهد یافت. پاول درباره افزایش بازده اوراق خزانه ۱۰ ساله از زمان آغاز چرخه کاهش نرخ بهره فدرال رزرو در سپتامبر سال گذشته گفت که مقامات این نهاد تمرکز اصلی خود را بر «اقتصاد واقعی» گذاشته‌اند. درباره اوراق خزانه‌داری نیز او توضیح داد که نشانه‌ای از نگرانی درباره تورم بلندمدت در این تغییرات دیده نمی‌شود و این تغییرات احتمالاً به دلایل دیگری مانند انتظارات برای رشد بالاتر اقتصادی رخ داده است. پاول اضافه کرد که او این روندها را به‌طور منظم زیر نظر دارد. وی در ادامه در پاسخ به این سوال که آیا رییس جدید فدرال رزرو ممکن است بر کار فعلی او تاثیر بگذارد یا دیدگاهش را تغییر دهد چنین پاسخ داد: «خیر» پاول می‌گوید بازار کار با ریسک‌های قابل توجه نزولی زیادی مواجه است و تأکید کرد که اکثر رشد تورم ناشی از تعرفه‌هاست. او این موضوع را مهم دانست و توضیح داد که همین دیدگاه‌ها باعث شده اعضایی که امروز موفق به تصویب کاهش نرخ بهره شدند، پیروز شوند. وی افزود: اگر اثر تعرفه‌ها را کنار بگذاریم، تورم اکنون پایین‌تر ۲٪ قرار دارد. او همچنین تاکید کرد که تعرفه‌ها احتمالاً فقط یک بار قیمت‌ها را افزایش داده‌اند و گفت: وظیفه ما این است که اطمینان حاصل کنیم این اثر موقتی باقی بماند. پاول اشاره کرد که در آینده، اصلاح داده‌های اشتغال نشان خواهد داد که رشد اشتغال کمتر از آنچه گزارش شده بوده است. او موعد مشخصی را برای آشکار شدن این موضوع مشخص نکرد. وی در رابطه با هوش مصنوعی گفت: هوش مصنوعی هنوز در مراحل ابتدایی قرار دارد و تأثیری در داده‌های اشتغال مشاهده نمی‌شود. پاول در ادامه گفت که اشاره به افزایش بهره‌وری در حوزه هوش مصنوعی کمی زود است و این دیدگاه او با نظر کوین هسِت (Kevin Hassett) متفاوت است. وقتی درباره میراث خود سؤال شد، پاول پاسخ داد که می‌خواهد این مسئولیت را به جانشینش تحویل دهد در حالی که اقتصاد در وضعیت بسیار خوبی قرار دارد. او گفت: این همان چیزی است که می‌خواهم. در ادامه بار دیگر درباره ادامه حضور پاول در هیئت فدرال رزرو پس از ماه مه ۲۰۲۶ (عضویت او تا سال ۲۰۲۸ اعتبار دارد) سؤال شد. او پاسخ داد که در حال حاضر تنها تمرکز او بر مدیریت فدرال رزرو تا ماه مه است و بیشتر از این نظری ندارد.

فرض کنید یک روز صبح می‌خواهید وارد والت غیرحضانتی خود شوید، تراکنشی را تأیید کنید و بروید سراغ باقی روزتان. به جای صفحه‌ای آشنا، با پیغام خطایی روبه‌رو می‌شوید که پسکی پشتیبانی نمی‌شود (Passkey Not Supported). چند ثانیه طول می‌کشد تا یادتان بیاید چند روز قبل، در حین مرتب‌سازی پسورد منیجر گوگل‌ (Google Password Manager) یا آی‌کلود (iCloud)، چند ورودی ناشناس را پاک کردید که کنارشان واژه پسکی (Passkey) نوشته شده بود. در دنیای کیف پول‌های قدیمی، اشتباه مرگبار این بود که عبارت بازیابی ۱۲ یا ۲۴ کلمه‌ای را گم کنید یا از آن عکس بگیرید و جایی ذخیره کنید که به‌راحتی لو برود. در دنیای جدید فناوری پسکی‌، اشتباه مرگبار ممکن است فقط یک «پاک کردن» ساده باشد. در این مقاله تلاش می‌کنیم با نگاهی دقیق و در عین حال ساده، کیف پول پسکی (Passkey) را با کیف پول‌های مبتنی بر عبارت بازیابی ۱۲/۲۴ کلمه‌ای مقایسه کنیم؛ این که هر کدام چه مزایا و ریسک‌هایی دارند، چه اشتباهاتی در عمل بیشتر رخ می‌دهد و چطور می‌شود از امکانات پسکی استفاده کرد، بدون آن که قفل دارایی‌های خودتان شوید. کیف پول ۱۲/۲۴ کلمه‌ چیست و چه چیزی را امن نگه می‌دارید؟ بیشتر کیف پول‌های غیرامانی/عیرحضانتی کلاسیک بر پایه استاندارد BIP-39 (مانند تراست والت یا متامسک) کار می‌کنند. در این استاندارد، عبارت بازیابی ۱۲، ۱۸ یا ۲۴ کلمه‌ای از فهرستی مشخص تولید می‌شود و همان عبارت، «بذر» تمام کلیدهای خصوصی والت شماست. اگر این عبارت را در والت دیگری وارد کنید، تمام آدرس‌ها و موجودی‌ها را دوباره می‌توانید در والت جدید مشاهده کنید. [sc name="box" link="https://mihanblockchain.com/deep-dive-into-crypto-wallets-public-private-keys/" content="آشنایی با سیر تکامل کیف پول‌های رمزارز؛ همه چیز درباره ساختار کلید عمومی و خصوصی" ][/sc] تفاوت ۲۴ و ۱۲ کلمه بیشتر در سطح امنیت است. هرچه تعداد کلمات بیشتر باشد، آنتروپی و در نتیجه سختی حدس‌زدن یا حمله آفلاین بالاتر می‌رود، اما نگهداری آن برای کاربر هم دشوارتر می‌شود. در عمل، بسیاری از کاربران خرد از ۱۲ کلمه استفاده می‌کنند و کاربران با سرمایه بزرگ‌تر ترجیح می‌دهند ۲۴ کلمه داشته باشند و در مقابل، زحمت نگهداری بیشتر را بپذیرند. نکته مهم اینجاست که در این مدل، تقریبا همه چیز به همان کاغذ یا فایلی بستگی دارد که کلمات روی آن نوشته شده است. اگر عبارت بازیابی را گم کنید، راه بازگشتی وجود ندارد و اگر کسی آن را ببیند، دقیقا به اندازه خود شما به دارایی‌ها دسترسی دارد. پسکی چیست و کیف پول Passkey چگونه کار می‌کند؟ پسکی (Passkey) در واقع نام کاربرپسند همان «اعتبارنامه FIDO2/WebAuthn» است؛ یک جفت کلید رمزنگاری که به جای پسورد استفاده می‌شود. کلید عمومی روی سرور سرویس ذخیره می‌شود و کلید خصوصی روی دستگاه کاربر باقی می‌ماند. برای ورود، کاربر فقط باید با اثر انگشت، تشخیص چهره یا PIN کوتاه روی دستگاه خودش تأیید کند که همان فرد است؛ دستگاه با استفاده از کلید خصوصی، امضای رمزنگاری شده تولید می‌کند و سرویس با کلید عمومی آن را بررسی می‌کند. ویژگی جذاب Passkey این است که: برای هر سرویس، کلید مخصوص همان دامنه ساخته می‌شود و قابل استفاده روی سایت‌های جعلی نیست، بنابراین در برابر فیشینگ بسیار مقاوم است. معمولا به صورت ترکیب «داشتن دستگاه + احراز هویت بیومتریک یا PIN» عمل می‌کند و در نتیجه سطحی نزدیک به چندعاملی را ارائه می‌دهد، بدون آن که پیچیدگی ورود را بالا ببرد. در کیف پول‌های پسکی، همین سازوکار جای پسورد و حتی گاهی جای بخشی از عبارت بازیابی را می‌گیرد. کاربر به جای حفظ و نگهداری ۲۴ کلمه، در عمل با همان روشی که گوشی خود را باز می‌کند، وارد والت می‌شود. برخی کیف پول‌های وب ۳ جدید و مدرن مانند walllet.com دقیقا با همین رویکرد طراحی شده‌اند تا کاربر از روز اول تجربه «ورود بدون پسورد» داشته باشد. پسکی دقیقا کجا نگهداری می‌شود؛ روی سخت‌افزار یا در فضای ابری؟ پسکی در اصل روی خود دستگاه ذخیره می‌شود. هسته پسکی یعنی همان کلید خصوصی، داخل بخش امن سخت‌افزار قرار می‌گیرد؛ جایی مثل Secure Enclave در آیفون و مک یا محیط‌های امنی مثل StrongBox و TEE در بسیاری از گوشی‌های اندرویدی. این فضا طوری طراحی شده که سیستم عامل و برنامه‌ها هرگز نتوانند خودِ کلید را ببینند یا کپی کنند و فقط اجازه دارند از آن برای امضای رمزنگاری شده استفاده کنند. در کنار این ذخیره‌سازی محلی، شرکت‌هایی مثل اپل، گوگل و مایکروسافت برای راحتی کاربر، پسکی‌ها را به صورت رمزنگاری شده با حساب ابری همگام می‌کنند تا روی دستگاه‌های دیگر همان کاربر هم در دسترس باشد. یعنی اصل ماجرا در سخت‌افزار امن دستگاه می‌ماند، اما یک نسخه قابل ریکاوری و رمزنگاری شده از آن از طریق iCloud یا گوگل و سرویس‌های مشابه بین دستگاه‌های خودتان جابه‌جا می‌شود. به همین دلیل وقتی می‌گوییم «پسکی با حساب گوگل یا اپل همگام‌سازی می‌شود» منظور این لایه همگام‌سازی است، نه این که کلید خصوصی ساده و بدون محافظ روی سرور ذخیره شده باشد. تفاوت مدل امنیتی؛ کاغذی که می‌شود از آن عکس گرفت در برابر کلیدی که دستگاه را می‌شناسد اگر نگاهی از زاویه هکر یا مهاجم به این دو مدل بیندازیم، تصویر روشن‌تر می‌شود. در کیف پول ۱۲/۲۴ کلمه‌ای، هدف اصلی هکر عبارات بازیابی یا سید فریز است. سید فریز ممکن است روی یک تکه کاغذ در کشوی میز، در دفترچه یادداشت، در یک فایل متنی روی لپ‌تاپ یا حتی در گفت‌وگوی اپ پیام‌رسان مانند تلگرام ذخیره شده باشد. هرجا که کلمات حضور داشته باشند، امکان کپی، عکس گرفتن یا سرقت دیجیتال هم وجود دارد. در مدل پسکی (Passkey)، کلید خصوصی در سخت‌افزار گوشی ذخیره می‌شود و برای استفاده از آن باید خود دستگاه باز شده و احراز هویت کاربر انجام شود. بر اساس مستندات شرکت‌هایی مانند اپل و مایکروسافت، این کلیدها تنها برای همان سرویس ثبت‌شده معتبرند و حتی در صورت تعامل کاربر با وب‌سایتی جعلی، به سادگی قابل سوءاستفاده نیستند. به بیان ساده، در دنیای عبارات بازیابی، بزرگ‌ترین ریسک «لو رفتن راز» است، در حالی که در دنیای پسکی بزرگ‌ترین ریسک «از دست دادن دستگاه یا پاک شدن اعتبارنامه» است. مهاجم برای سوءاستفاده از پسکی باید هم به دستگاه دسترسی فیزیکی پیدا کند و هم بتواند قفل آن و احراز هویت بیومتریک را دور بزند که در سناریوهای معمولی بسیار دشوار است. تجربه کاربری؛ از تایپ ۱۲ کلمه تا نگاهی کوتاه به دوربین از دید کاربر عادی، تفاوت تجربه کاربری شاید حتی مهم‌تر از تفاوت فنی باشد. در مدل ۱۲/۲۴ کلمه‌ای، اولین ملاقات جدی کاربر با والت لحظه‌ای است که صفحه عبارت بازیابی ظاهر می‌شود و از او می‌خواهد کلمات را با دقت بنویسد و در جایی امن نگه دارد. اینجا معمولا اضطراب و نگرانی شروع می‌شود؛ «اگر برگه گم شود چه؟ اگر کسی ببیند چه؟ اگر بعدها بخواهم والت را در گوشی جدید بازیابی کنم، این برگه را کجا گذاشته‌ام؟» هر بار که کاربر گوشی عوض می‌کند، باید همان ۱۲ یا ۲۴ کلمه را دوباره به ترتیب وارد کند. اگر عبارتی طولانی داشته باشد یا به اندازه کافی با زبان انگلیسی راحت نباشد، احتمال خطا زیاد است و همین تجربه، خیلی‌ها را از کار با والت‌های غیرامانی دور می‌کند. در کیف پول پسکی، روند ساده‌تر است. کاربر یک بار در همان دستگاه Passkey می‌سازد، اغلب با تأیید اثر انگشت یا چهره و از آن لحظه به بعد، ورود تقریبا مانند باز کردن صفحه قفل گوشی است. با توجه به این که اپل، گوگل و مایکروسافت امکان همگام‌سازی رمزنگاری‌شده Passkey ها را در حساب‌های ابری خود فراهم کرده‌اند، این اعتبارنامه‌ها میان دستگاه‌های کاربر در همان اکوسیستم جابه‌جا می‌شوند و روی لپ‌تاپ و تبلت هم قابل استفاده هستند. در عمل، همین سهولت باعث شده بسیاری از سرویس‌های بزرگ اینترنتی، از شبکه‌های اجتماعی تا خدمات دولتی، به‌تدریج به سمت استفاده پیش‌فرض از فناوری پسکی (Passkey) حرکت کنند. [sc name="box" link="https://mihanblockchain.com/crypto-wallet-recovery-btcrecover-simple-practical-guide/" content="آموزش جامع ریکاوری عبارات بازیابی با استفاده از پایتون؛ در صورت نقص یا اشتباه در بخشی از SEED" ][/sc] در فضای وب ۳ نیز برخی کیف پول‌ها از همان ابتدا با رویکرد Passkey-first طراحی شده‌اند. کاربر در این مدل، فرایندی شبیه «ساخت حساب کاربری عادی» را تجربه می‌کند، اما پشت صحنه، ورود و امضای تراکنش‌ها به کمک Passkey انجام می‌شود و خبری از حفظ کردن ۲۴ یا ۱۲ کلمه نیست. اشتباهات رایج کاربران در مدل‌های کیف پول‌ ارز دیجیتال با تمام تفاوت‌های فنی، در دنیای واقعی این «اشتباهات انسانی» هستند که سرنوشت دارایی‌ها را رقم می‌زنند. در کیف پول ۱۲/۲۴ کلمه‌ای، خطاهای متداول به این شکل است که کاربر: از عبارت بازیابی اسکرین‌شات می‌گیرد و آن را در گالری یا پیام‌رسان نگه می‌دارد کلمات را در یک فایل متنی یا نوت ابری ذخیره می‌کند کاغذ حاوی عبارت را در جایی نیمه‌عمومی مثل کشوی میز کار، کنار پرینتر یا داخل کیف رها می‌کند در تمام این سناریوها، مشکل اصلی این است که عبارت بازیابی در محیط‌هایی نگهداری می‌شود که به آسانی قابل کپی یا سرقت هستند و در صورت دسترسی هر فرد یا بدافزار، امکان خالی کردن حساب وجود دارد. در دنیای پسکی، اشتباه‌ها شکل دیگری دارند. کاربر معمولا: پسکی را با «پسورد معمولی» اشتباه می‌گیرد و اهمیت آن را جدی نمی‌گیرد هنگام مرتب‌سازی پسورد منیجر یا Keychain، ورودی‌های Passkey را حذف می‌کند قبل از افزودن دستگاه دوم یا فعال کردن راه جایگزین، گوشی را ریست یا حساب ابری را تغییر می‌دهد اینجا تهدید اصلی، سرقت مستقیم پسکی نیست، بلکه پاک شدن یا از دست رفتن آن است؛ اتفاقی که می‌تواند در یک یا دو کلیک رخ بدهد و کاربر تازه زمانی متوجه شود که می‌خواهد وارد والت شود یا تراکنشی را امضا کند. کدام مدل کیف پول ارز دیجیتال برای چه کاربری مناسب‌تر است؟ این جا دیگر پاسخ مطلق وجود ندارد و انتخاب به سطح دانش، حجم دارایی و سلیقه کاربر برمی‌گردد. کاربری که سال‌ها با مفاهیم امنیت سایبری کار کرده، به روش‌های بک‌آپ آفلاین تسلط دارد، ممکن است همچنان کیف پول ۲۴ کلمه‌ای کلاسیک را ترجیح دهد. در این مدل، اگر عبارت بازیابی را درست نگهداری کند، عملا شخص ثالثی وجود ندارد که در زنجیره اعتماد نقش بازی کند. ویژگیکیف پول با عبارت ۱۲/۲۴ کلمه‌ایکیف پول Passkeyچه چیزی را باید یادتان بماندباید عبارت ۱۲ یا ۲۴ کلمه‌ای را جایی بنویسید، خوب مخفی کنید و هیچ‌وقت آن را گم نکنید.فقط یک قانون دارد: پسکی را پاک نکنید.رایج‌ترین دلیل از دست دادن دسترسیبرگه، فایل یا اسکرین‌شاتی که عبارت را روی آن ذخیره کرده‌اید گم می‌شود یا از بین می‌رود.پسکی را هنگام «تمیزکاری» از روی گوشی، مرورگر یا حساب گوگل/اپل خودتان حذف می‌کنید.کجا نگهداری می‌شودروی کاغذ، دفترچه، اسکرین‌شات، اپ‌های یادداشت یا پسورد منیجرهایی که قابل کپی شدن هستند.در بخش امن سخت‌افزار دستگاه ذخیره می‌شود و معمولا به صورت رمزنگاری‌شده از طریق حساب گوگل یا اپل بین دستگاه‌های خودتان همگام‌سازی می‌شود.سارق معمولا چطور حمله می‌کنداز عبارت ۱۲/۲۴ کلمه‌ای عکس می‌گیرد، کاغذ را کپی می‌کند یا به بک‌آپ شما دسترسی پیدا می‌کند.باید دستگاه شما را باز کند و از اثر انگشت یا تشخیص چهره‌تان عبور کند.وقتی گوشی را عوض یا گم می‌کنیدباید تمام ۱۲ یا ۲۴ کلمه را دوباره به صورت دستی وارد کنید تا والت بازیابی شود.با همان حساب گوگل یا اپل وارد می‌شوید و پسکی روی دستگاه جدید در دسترس قرار می‌گیرد.اشتباه رایج کاربرعبارت را جایی می‌گذارد که دیگران ببینند، یا آن را در چت یا ایمیل برای کسی می‌فرستد.فکر می‌کند پسکی «پسوردی معمولی» است و آن را از لیست حذف می‌کند، یا قبل از افزودن دستگاه دوم، گوشی را ریست می‌کند.توصیه ماچند بک‌آپ آفلاین امن داشته باشید و عبارت را با هیچ‌کس به اشتراک نگذارید.با پسکی مثل کلیدی فیزیکی رفتار کنید. هرگز آن را پاک نکنید و اگر می‌خواهید دستگاه عوض کنید، قبل از حذف دستگاه قبلی، پسکی دوم روی دستگاه جدید اضافه کنید. در مقابل، کاربری که می‌خواهد با کمترین اصطکاک وارد دنیای وب ۳ شود، تمرکز اصلی‌اش روی استفاده از اپلیکیشن‌های غیرمتمرکز، NFT یا پرداخت است و حوصله نگهداری کاغذ و مقابله با فیشینگ را ندارد، احتمالا با ولت‌های پسکی ارتباط بهتری برقرار می‌کند. ترکیب «ورود با اثر انگشت» و «مقاومت در برابر فیشینگ» در این مدل، تجربه‌ای نزدیک به اپلیکیشن‌های بانکی مدرن ایجاد می‌کند. لازم است تاکید کنیم که هر دو مدل در صورت استفاده درست می‌توانند امن باشند. اما به طور کلی کیف پول پسکی راه راحت‌تری برای میلیون‌ها کاربر جدید باز می‌کند و همزمان هم می‌تواند گزینه‌ای قدرتمند برای کاربر حرفه‌ای و حاکمیت کامل بر دارایی باشد. چند توصیه عملی برای کاربران پسکی (Passkey) اگر کیف پول شما بر پایه پسکی کار می‌کند، رعایت چند نکته ساده می‌تواند ریسک از دست رفتن دسترسی را به حداقل برساند: اول این که، همیشه قبل از حذف هر ورودی با عنوان Passkey یا WebAuthn در پسورد منیجر یا Keychain، بررسی کنید که مربوط به کدام سرویس است. حذف پسکی مرتبط با والت، عملا شبیه از بین بردن عبارت بازیابی در مدل قدیمی است.  دوم، اگر کیف پول شما امکان تعیین روش پشتیبان را می‌دهد، از آن استفاده کنید؛ مثلا یک Passkey دوم روی دستگاه دیگر، یک ایمیل ریکاوری یا هر سازوکاری که خود والت پیشنهاد می‌کند. در نهایت، همان طور که هیچ کس گذرواژه اصلی ایمیل خود را بدون فکر پاک نمی‌کند، با Passkey هم باید با همین جدیت برخورد کرد. تفاوت فقط در شکل تجربه کاربری است، نه در اهمیت این کلید کوچک. جمع‌بندی؛ از ۱۲ کلمه تا قانونی ساده دنیای کیف پول‌های غیرامانی در حال گذار از عصر «کاغذ و ۲۴ کلمه» به عصر «اثر انگشت و پسکی» است. در مدل قدیمی، امنیت به ظرافت نگهداری عبارت بازیابی گره خورده بود و در مدل جدید، امنیت بر ترکیب کلیدهای رمزنگاری و احراز هویت بیومتریک سوار شده است. هیچ‌کدام جادویی و بدون ریسک نیستند؛ فقط نوع ریسک عوض و کمتر شده است. در کیف پول ۲۴ یا ۱۲ کلمه‌ای باید هنر مخفی‌کردن و بک‌آپ گرفتن داشته باشید، در کیف پول پسکی باید حواستان باشد این «اعتبارنامه نامرئی» را بی‌دلیل پاک نکنید! اگر بخواهیم همه این بحث را در یک جمله خلاصه کنیم، شاید این باشد: در دنیای پسکی دیگر لازم نیست ۱۲ یا ۲۴ کلمه را حفظ و روی کاغذ نگهداری کنید، اما قانونی ساده را باید همیشه به خاطر داشته باشید؛ پسکی را پاک نکنید.

پیتر شیف (Peter Schiff)، اقتصاددان مخالف بیت کوین که سال‌هاست خودش را دشمن شماره یک این بازار معرفی کرده است، این‌بار تصمیم گرفته مستقیماً به سراغ دونالد ترامپ برود که حالا در میان هواداران بیت کوین نماد حمایت سیاسی از BTC شناخته می‌شود. به گزارش میهن بلاکچین، ترامپ نیز طبق عادت همیشگی‌ خود سکوت نکرد. او با لحن تند خود در رسانه Truth Social پاسخ داد و شیف را «بازنده» و «احمق» خطاب کرد. اما این فقط یک دعوای لفظی نبود؛ بحث درباره اینکه چه کسی تصویر درستی از اقتصاد آمریکا ارائه می‌دهد، حالا به مصاف عمومی رسیده است. پیتر شیف، دشمن قدیمی بیت کوین؛ ترامپ به مناظره درباره بازار BTC دعوت شد پیتر شیف (Peter Schiff)، اقتصاددان ۶۲ ساله و سرمایه‌گذار معروف بازار طلا، سال‌هاست با نقش «ضدقهرمان» در فضای کریپتو فعالیت می‌کند. او همان کسی است که در مصاحبه‌ای با CNBC در سال ۲۰۱۳، بیت کوین را «نسخه مدرن جنون گل لاله» توصیف کرد و همین جمله، پای او را برای همیشه به فهرست سرسخت‌ترین منتقدان این صنعت باز کرد. در گفت‌وگویی در شبکه فاکس، او به‌طور مستقیم عملکرد اقتصادی دولت دونالد ترامپ را زیر سؤال برد و گفت: زندگی در دولت ترامپ، هزینه بسیار بیشتری از دوران بایدن دارد. او مهم‌ترین مشکل اقتصاد آمریکا را «هزینه‌های افسارگسیخته دولت» دانست که از نظر او در دولت ترامپ نیز ادامه پیدا کرده است و شرایط را بدتر خواهد کرد. ترامپ، که به‌عنوان شناخته‌شده‌ترین سیاستمدار طرفدار بیت کوین شناخته می‌شود، این حمله را بی‌پاسخ نگذاشت. او در پلتفرم Truth Social نوشت: بایدن بحران دسترس‌پذیری را ایجاد کرد و من دارم آن را درست می‌کنم. چرا باید برنامه Fox & Friends یک کارگزار سهام مثل پیتر شیف را روی آنتن بیاورد؟ یک بازنده‌ متنفر از ترامپ که قبلاً هم ثابت کرده چقدر اشتباه می‌کند. ترامپ ادامه داد و ضمن اشاره به کارنامه‌اش در کاهش مهاجرت غیرقانونی و پایین آوردن قیمت سوخت، شیف را «یک آدم نفهم» خطاب کرد. اما همان‌طور که معمولاً اتفاق می‌افتد، حمله ترامپ باعث عقب‌نشینی شیف نشد. کم‌تر از دو ساعت پس از پیام ترامپ، شیف در شبکه اجتماعی X نوشت که اگر ترامپ واقعاً معتقد است او اشتباه می‌کند، پس بهتر است این موضوع را در یک مناظره عمومی درباره اقتصاد آمریکا ثابت کند. او معتقد است سیاست‌های اقتصادی ترامپ همچنان به تورم و افزایش قیمت‌ها دامن می‌زنند و اگر رئیس‌جمهور آن‌قدر مطمئن است، باید در یک مباحثه جدی با او روبه‌رو شود. تا لحظه نگارش این مطلب، ترامپ هیچ پاسخی به این دعوت نداده است؛ اما مشخص است که این جدال چیزی فراتر از یک بحث کوتاه تلویزیونی است. برای شیف، این تقابل فرصتی است تا دوباره بر موضع ضد بیت کوین خود پافشار کند. برای ترامپ نیز این گفت‌وگو بیشتر جنبه سیاسی دارد؛ زیرا بیت کوین بخشی از تصویر جدید او برای هوادارانش شده است.

یک قاضی فدرال در آمریکا موقتاً مانع از آن شده است که اداره حمایت از مصرف‌کننده ایالت کنتیکت (DCP) علیه پلتفرم بازار پیش‌بینی کالشی (Kalshi) اقدام اجرایی انجام دهد. این اتفاق یک پیروزی اولیه اما مهم برای این شرکت محسوب می‌شود. به گزارش میهن بلاکچین، دی‌سی‌پی (DCP) در هفته گذشته برای کالشی (Kalshi)، رابین‌هود (Robinhood) و کریپتو دات کام (Crypto.com) اخطار توقف فعالیت صادر کرد و آن‌ها را به پیش‌بینی آنلاین بدون مجوز، مشخصاً پیش‌بینی نتایج ورزشی، از طریق قراردادهای رویدادی متهم کرد. قاضی فدرال ترمز کنتیکت را کشید کالشی یک روز بعد از این اقدام شکایت کرد و گفت قراردادهای رویدادی‌ آن طبق قوانین فدرال قانونی هستند و فعالیت‌هایش تحت صلاحیت انحصاری CFTC قرار دارد. قاضی ورنن الیور (Vernon Oliver) روز دوشنبه حکم داد که DCP باید از هرگونه اقدام اجرایی علیه کالشی تا زمان رسیدگی به درخواست شرکت برای توقف موقت، خودداری کند. گزیده‌ای از دادخواست مقدماتی کالشی که استدلال می‌کند اقدام DCP قوانین کالاهای فدرال را نقض می‌کند - منبع: CourtListener طبق زمان‌بندی اعلام‌شده، DCP باید پاسخ خود را تا ۹ ژانویه (۱۹ دی) ارائه دهد، Kalshi نیز تا ۳۰ ژانویه (۱۰ بهمن) مدارک تکمیلی خود را ثبت کند و جلسه استماع در میانه فوریه برگزار خواهد شد. درگیری‌های همزمان کالشی با چندین ایالت کالشی که تحت نظارت فدرال و دارای مجوز CFTC است، از ژانویه امسال قراردادهایی با محوریت نتایج رویدادهای ورزشی، سیاسی و سایر موضوعات را در سطح ملی ارائه می‌دهد. این پلتفرم در سال ۲۰۲۴ رشد چشمگیری داشته و حجم معاملاتش در نوامبر به رکورد ۴.۵۴ میلیارد دلار رسید. همچنین اوایل ماه جاری در یک دور سرمایه‌گذاری ۱ میلیارد دلاری، ارزش‌گذاری آن به ۱۱ میلیارد دلار رسید. با این حال، رگولاتورهای چندین ایالت آمریکا مدعی‌ هستند که قراردادهای رویدادی کالشی مصداق پیش‌بینی بوده و باید تحت قوانین قمار ایالتی مجوز بگیرد؛ این موضوع موجب مجموعه‌ای از شکایت‌ها و دعاوی حقوقی شده است. در اکتبر، کالشی علیه کمیسیون بازی‌های نیویورک شکایت کرد که برای این شرکت نیز اخطار توقف فعالیت صادر کرده بود. در سپتامبر، دادستان کل ماساچوست علیه Kalshi شکایت کرد و شرکت خواستار رد دعوی شد. طی سال جاری، Kalshi همچنین در نیوجرسی، نوادا، مریلند و اوهایو علیه رگولاتورها طرح دعوی کرده و آن‌ها را به فراتررفتن از اختیارات قانونی متهم کرده است.

شرکت تونی‌وان کپیتال (Twenty One Capital)، نخستین روز معاملاتی خود را در بازار سهام با سقوط ۲۰ درصدی آغاز کرد؛ با توجه به پشتوانه قدرتمند این شرکت از سوی بازیگران بزرگی مانند تتر (Tether) و بیتفینکس (Bitfinex)، این افت باعث غافلگیری بسیاری از فعالان بازار شد. این شرکت پس از ادغام با شرکت کانتور اکوئیتی پارتنرز (Cantor Equity Partners) وارد بورس شد، اما عملکردش در همان ساعات ابتدایی نشان داد مسیر آسانی پیش رو ندارد. به گزارش میهن بلاکچین، با وجود ریزش قیمت، تونی‌وان همچنان یکی از بزرگ‌ترین هولدرهای بیت کوین در میان شرکت‌های سهامی عام است و بیش از ۴۳٬۵۰۰ BTC در اختیار دارد. جک مالرز (Jack Mallers)، مدیرعامل جدید شرکت، نمی‌خواهد شرکت خود را صرفاً یک خزانه بیت کوین معرفی کند،‌ بلکه قرار است مدل کسب‌وکاری واقعی داشته باشد؛ اما هنوز هیچ توضیح مشخصی درباره فعالیت اصلی این شرکت ارائه نشده است. این ابهام، به‌همراه فضای نزولی اخیر بازار، باعث شد هیجانات اولیه درباره این عرضه عمومی کمی فروکش کند. سقوط در نخستین روز معامله؛ آغاز ناامیدکننده تونی‌وان سهام شرکت تونی‌وان کپیتال با نماد XXI در اولین روز حضورش در بازار سهام آمریکا بیش از از ۲۰٪ سقوط کرد. این شرکت که پس از ادغام با کانتور اکوئیتی پارتنرز وارد بازار شد، معاملات روز سه‌شنبه را با قیمت ۱۰.۷۴ دلار آغاز کرد که بسیار پایین‌تر از قیمت پایانی ۱۴.۲۷ دلاری شرکت SPAC پیش از ادغام بود. روز بعد نیز سهام XXI با قیمت ۱۱.۴۲ دلار بسته شد و در ۲۴ ساعت تقریباً ۲۰٪ افت کرد. در معاملات پس از ساعات رسمی، قیمت کمی تقویت شد و به ۱۱.۶۷ دلار رسید و ارزش بازار این شرکت را نزدیک به ۴ میلیارد دلار نگه داشت. ورود XXI به بورس یکی از مورد انتظارترین عرضه‌های عمومی سال در حوزه کریپتو بود. پشت شرکت، مجموعه‌ای از چهره‌های شناخته‌شده، مانند تتر و شرکت ژاپنی سافت‌بنک (SoftBank ) قرار دارند. مالرز، بنیان‌گذار و مدیرعامل پلتفرم استرایک (Strike)، نیز هم‌زمان هدایت تونی‌وان را برعهده گرفت و همین ترکیب نام‌ها باعث شد نگاه بازار به این عرضه عمومی مثبت باشد. مالرز: «ما فقط خزانه بیت کوین نیستیم» تونی‌وان بیش از ۴۳٬۵۰۰ BTC در اختیار دارد و ارزش دلاری این ذخیره از ۴ میلیارد دلار فراتر می‌رود و این شرکت را پس از مارا هولدینگز (MARA Holdings) در جایگاه سومین هولدر بزرگ بیت کوین بین شرکت‌های بورسی قرار می‌دهد. در ظاهر، این حجم ذخایر باید به سهام شرکت استحکام بدهد؛ اما مسئله اینجاست که بازار نمی‌داند تونی‌وان قرار است دقیقاً چه کسب‌وکاری راه بیندازد. اگرچه این شرکت هنوز هیچ برنامه عملیاتی عمومی منتشر نکرده است، اما مالرز تأکید دارد که تونی‌وان قرار نیست یک شرکت خزانه‌محور باشد. او در گفت‌وگو با CNBC گفته است: گفت‌وگوی جک مالرز، مدیرعامل تونی‌وان کپیتال، با شبکه CNBC نمی‌خواهیم بازار ما را صرفاً به‌عنوان یک شرکت خزانه‌داری بشناسد. درست است که مقدار زیادی BTC داریم، اما مشغول ساختن یک کسب‌وکار نیز هستیم. او توضیح داد که تونی‌وان می‌خواهد مجموعه‌ای از محصولات مبتنی بر BTC ارائه دهد و مسیر شرکت را به‌سمت مدل درآمدی پایدار تنظیم کند. هرچند وقتی خبرنگاران از او پرسیدند این محصولات چیست، پاسخ مشخصی نداد و فقط گفت: «به‌زودی اعلام می‌کنیم.» این ابهام، بخشی از همان مشکلی است که باعث شده بازار نسبت به این سهام محتاط عمل کند. مالرز از فرصت‌های بالقوه در حوزه کارگزاری، معاملات، اعتبار و محصولات وام‌دهی سخن گفته، اما هنوز هیچ برنامه دقیقی منتشر نشده است. الگوی شرکت‌های «خزانه کریپتو» و سرنوشت دشوار آن‌ها در سال جاری موجی از شرکت‌های خزانه‌محور کریپتو وارد بازار سهام آمریکا شدند. مدل کار آن‌ها ساده است: خرید و نگهداری رمزارز، افزایش ذخایر و جذب سرمایه برای ادامه این چرخه. این مدل زمانی جذاب بود که قیمت بیت کوین در اوج تاریخی ماه اکتبر قرار داشت و بازار تشنه سرمایه‌گذاری‌های پرنوسان بود. اما با سرد شدن شرایط بازار، سهام بسیاری از این شرکت‌ها به‌شدت تحت فشار قرار گرفت. در چنین فضایی، تونی‌وان تلاش می‌کند از این تصویر فاصله بگیرد. مالرز و گروه پشتیبان آن امیدوارند سابقه قدرتمند تتر و استرایک، همراه با تمرکز شدید شرکت بر بیت کوین، بتواند اعتماد سرمایه‌گذاران را حفظ کند تا زمانی که برنامه عملیاتی شفاف‌تری شکل بگیرد. مالرز بیت کوین را «فرصتی که کسی روی آن تمرکز نمی‌کند» توصیف کرده و ماموریت شرکت را خلق ارزشی پایدار برای سهام‌داران از طریق تمرکز کامل بر BTC است. در حال حاضر، تونی‌وان باید بین دو مسیر تصمیم بگیرد: ماندن در قالب یک خزانه پر‌دارایی یا ساختن یک کسب‌وکار واقعی با محصولات متنوع. مسیر دوم جذاب‌تر است، اما شفافیت لازم را ندارد و همین عدم‌ قطعیت، مهم‌ترین چالش سهام شرکت محسوب می‌شود.