در طول بازارهای صعودی، معمولا سرمایه‌گذاران بلندمدت در سود قرار دارند و عمده ضرر بازار مربوط به سرمایه‌گذاران کوتاه‌مدت است، به همین خاطر، بررسی رفتار آنها می‌تواند در یافتن نقاط تغییر روند به ما کمک کند.
در این مطلب از میهن بلاکچین که بر اساس تحلیل هفتگی شرکت گلسنود نوشته شده است، قرار است با استفاده از شاخص‌های آنچین مختلفی که برای ارزیابی زیان تحقق نیافته و تحقق یافته گروه‌های مختلف سرمایه‌گذاران وجود دارد، واکنش آنها به اصلاح قیمت در بازار را زیر ذره‌بین ببریم و نقاط احتمالی فرسودگی فروش (Seller Exhaustion) را مشخص کنیم.
چارچوبی برای فرسودگی فروشندگان
مشخصه بازارهای صعودی بیت کوین، نوسانات زیاد است که می‌تواند به یک‌باره قیمت را افزایش یا شدیدا کاهش دهد. همه سرمایه‌گذاران می‌دانند که بازارهای مالی، در طول زمان، در مسیری صاف و صعودی حرکت نمی‌کنند و بسته به عرضه و تقاضا، ممکن است در برهه‌هایی کاهش یابند و اصلاح شوند.
برای پیدا کردن چارچوبی که فرسودگی فروشندگان بازار را نشان دهد، ابتدا ضرر تحقق یافته (Realized Loss) هولدرهای کوتاه‌مدت و بلندمدت را بررسی می‌کنیم. همانطور که در نمودار زیر مشخص است، ضرر تحقق نیافته هولدرهای بلندمدت تقریبا فقط در زمان کف بازارهای نزولی رخ می‌دهد. در سمت دیگر اما، در تمام مراحل بازار شاهد ضرر تحقق نیافته هولدرهای کوتاه‌مدت هستیم و این دسته از سرمایه‌گذاران معمولا منبع اصلی ضرر در بازار محسوب می‌شوند.
در این گزارش، ما از این واقعیت که هولدرهای کوتاه‌مدت، منبع اصلی ضرر در بازار هستند برای شناسایی زمان فرسودگی فروشندگان و تغییر روند احتمالی استفاده می‌کنیم.
منظور از «فرسودگی یا خستگی فروشندگان»، نقطه‌ای است که بازار در وضعیت «اشباع فروش» قرار می‌گیرد؛ جایی که اکثر فروشندگانی که احتمال فروش آنها وجود داشته، این کار را انجام داده‌اند. از آنجایی که هر فروشنده به یک خریدار نیاز دارد، در این دوره‌ها فشار فروش معمولا با فشار خرید خریداران خنثی می‌شود و بازار به کف محلی خود می‌رسد.
روندهای بازار معمولا تمایل دارند از تایم فریم‌های کوتاه‌تر مثل دقیقه‌ای و ساعتی شروع شوند و در نهایت به تایم فریم‌های طولانی‌تری مثل روزانه و ماهانه برسند. به همین منظور، در این مطلب ما دو دسته از سرمایه‌گذاران کوتاه‌مدت را زیر ذره‌بین می‌بریم:
- معامله‌گران روزانه (تایم فریم ۲۴ ساعته)
- معامله‌گران نوسان‌گیر هفتگی و ماهانه (تایم فریم ۱ روزه تا ۱ ماهه)
به منظور بررسی بیشتر فشار وارد شده به سرمایه‌گذاران کوتاه‌مدت و واکنش آنها از سه شاخص زیر استفاده می‌کنیم:
- نسبت MVRV که سود یا زیان تحقق نیافته سرمایه‌گذاران را ارزیابی می‌کند.
- شاخص SOPR که میانگین بزرگی سود یا زیان تحقق یافته سرمایه‌گذاران را ارزیابی می‌کند.
- ضرر تحقق یافته که بزرگی ضرر سرمایه‌گذاران را ارزیابی می‌کند.
معامله‌گران روزانه
در ابتدا به سراغ گروه معامله‌گران روزانه (با عمر کمتر از ۲۴ ساعت) می‌رویم.
این گروه، ذاتا سریع‌ترین و حساس‌ترین گروه به قیمت لحظه‌ای بازار هستند و به هر نوسانی در پرایس اکشن واکنش نشان می‌دهند. بنابراین، در این گروه از معامله‌گران ما شاهد سیگنال‌های فرسودگی فروشندگان زیادی هستیم، با این حال، با توجه به ماهیت نوسانی و نامنظم این تایم فریم، خطا یا نویز زیادی نیز در این سیگنال‌ها وجود دارد.
در ابتدا، شاخص MVRV Z-Score را برای گروه معامله‌گران ۱ روزه زیر ذره‌بین می‌بریم. همانطور که در نمودار زیر مشخص است، این شاخص در طول روز به دلیل نوسانات قیمت که بر سود یا ضرر تحقق نیافته سرمایه‌گذاران تاثیر می‌گذارد، به طور مداوم بین سطوح بالا و پایین در نوسان است.
به طور کلی می‌توان گفت زمانی که این شاخص به زیر انحراف معیار -۱ (-1σ) برسد، در نقاط فرسودگی فروشندگان قرار داریم. در این نقاط، ضرر تحقق نیافته سرمایه‌گذاران به طور قابل توجهی افزایش و فشار زیادی به معامله‌گران روزانه وارد می‌شود.
در گام بعدی به سراغ شاخص SOPR می‌رویم تا ببینیم معامله‌گران چگونه به فشار نزولی واکنش نشان داده‌اند و آیا دارایی خود را به فروش رسانده‌اند یا خیر. مجددا، زمانی که مقادیر Z-Score این شاخص به زیر انحراف معیار -۱ (-1σ) برسد، شاهد فشار سنگین و فرسودگی این دسته از معامله‌گران هستیم.
برای تایید مشاهدات بالا به سراغ ضرر تحقق یافته معامله‌گران روزانه می‌رویم. این شاخص به ما کمک می‌کند تا بزرگی مطلق فشار سمت فروش را ارزیابی کنیم. با استفاده از همان چارچوب Z-Score که در نمودارهای قبلی استفاده کردیم، می‌توان به این نتیجه رسید که زمانی که ضرر تحقق نیافته از انحراف معیار +۲ (2σ) فراتر می‌رود، شاهد فرسودگی فروشندگان هستیم.
معامله‌گران هفتگی و ماهانه
در این بخش معامله‌گران هفتگی و ماهانه را بررسی می‌کنیم. در بررسی رفتار این دسته از معامله‌گران، متوجه می‌شویم که فراز و نشیب در فعالیت‌های آنها به میزان قابل توجهی کاهش یافته است. کاهش حساسیت این دسته از معامله‌گران به نوسانات قیمت را می‌توان به میانگین خرید آنها نسبت داد. با این حال، این دسته از معامله‌گران نیز ممکن است با تغییرات شدید قیمت اطراف میانگین خرید آنها دست به اقدامات تهاجمی بزنند.
در گام اول، شاخص MVRV Z-Score در تایم فریم ۱ روزه تا ۱ ماهه را بررسی می‌کنیم. همانطور که مشخص است، نسبت به تایم فریم ۲۴ ساعته شاهد نوسانات کمتری هستیم. در نتیجه، سیگنال‌های فرسودگی فروش کمتری صادر می‌شود اما در کل خطاها و نویزهای پایینی دارند.
با توجه به نمودار زیر می‌توان گفت هر زمان که شاخص MVRV Z-Score به زیر میانگین خود می‌رسد (مقادیر Z-Score منفی)، ضرر تحقق نیافته سرمایه‌گذاران به طور قابل توجهی افزایش می‌یابد.
مجددا، به سراغ شاخص SOPR Ratio Z-Score می‌رویم تا ببینیم واکنش سرمایه‌گذاران به این فشار نزولی چگونه بوده و آیا دارایی خود را به فروش رسانده‌اند یا نه. مثل شاخص قبلی، زمانی که SOPR به زیر میانگین خود برسد، شاهد نقاط فرسودگی فروش هستیم و می‌توان گفت ضرر تحقق یافته از تایم فریم‌های کوتاه‌تر به تایم فریم‌های طولانی‌مدت‌تر گسترش یافته است.
در نهایت به سراغ Realized Loss Z-Score می‌رویم. همانطور که در نمودار مشخص است، زمانی که مقادیر Z-Score از انحراف معیار +۲ (+2σ) بالاتر بروند، می‌توان گفت معامله‌گران با ضرر قابل توجهی دارایی خود را به فروش رسانده‌اند و بازار به فاز فرسودگی فروش رسیده است.
سخن پایانی
داده‌های آنچین اطلاعات گسترده و شفافی از وضعیت هولدرها، اقدامات و رفتار آنها به ما ارائه می‌دهند و می‌توان از آنها برای مدل‌سازی و ارزیابی واکنش سرمایه‌گذاران به تغییرات قیمت استفاده کرد.
در این مطلب ما از سه شاخص MVRV، SOPR و ضرر تحقق یافته برای بررسی رفتار سرمایه‌گذاران کوتاه‌مدت که عمدتا منبع اصلی ضرر در بازار هستند استفاده کردیم و سیگنال‌های فرسودگی فروش را زیر ذره‌بین بردیم. نقاط فرسودگی یا خستگی فروشندگان زمانی هستند که بازار به فاز اشباع فروش رسیده و اکثر سرمایه‌گذارانی که احتمال فروش آنها وجود داشته، این کار را انجام داده‌اند. در این نقاط ممکن است شاهد تغییر روند در بازار باشیم.
