کوهستان یخی در سوالبارد (Svalbard) نروژ که مجمع الجزایر غیرقابل سکونت قطبی و پوشیده از یخچال های طبیعی و مکان زندگی خرس های قطبی است، به نظر نمی‌رسد که مکان امنی برای کدنویسی ارزهای دیجیتال و بنا نهادن تمدن مدرن امروزی باشد. اما در این مکان، ۲۵۰ متر زیر زمین و در یک معدن زغال سنگ فراموش شده، گیت هاب تصمیم گرفته است که کدهای متن باز خود را ذخیره کند. این کدها شامل بیت کوین کور می‌شود که محبوب ترین کد زیرساخت بیت کوین و یکی از پر استفاده ترین مخازن کد در گیت هاب است.
به عنوان بخشی از برنامه بایگانی به منظور محافظت از تاریخچه فناوری، تمام این کدها بر روی نوارهای فیلم کپی و در محفظه های فلزی نگهداری خواهد شد. این اقدامات به منظور حفظ اطلاعات و از بین نرفتن آنها برای ۱۰۰۰ سال آینده است.
سخنگوی گیت هاب به کوین دسک گفته است تیم گیت هاب در حال آماده کردن این داده ها و اطلاعات است. انتقال اطلاعات به کوهستان مذکور برای اواخر آوریل برنامه ریزی شده است.
اما اگرچه بیت کوین کور در این برنامه حضور دارد، اما اکثر پروژه های ارز دیجیتال نظیر شبکه لایتنینگ و کد سایر ارزهای دیجیتال نظیر اتریوم و دوج کوین نیز ذخیره خواهند شد.
سازمان هایی نظیر کتابخانه دیجیتالی غیرانتفاعی Internet Archive و بنیاد فرهنگی و غیرانتفاعی Long Now نیز از این اقدام پشتیبانی می‌کنند و هم چنین تاریخ شناسان، انسان شناسان و سایر دانشمندان نیز این موضوع را حمایت می‌کنند.
کدنویس های بیت کوین و اتریوم از طرفداران این برنامه هستند. یکی از توسعه دهندگان اتریوم به اسم Ligi گفته است:
هرچه حمایت بیشتری از این برنامه شود بهتر است.
ولادیمیر ون در لان (Wladimir van der Laan) سرپرست بیت کوین کور گفته است:
به نظرم چندین سال آینده، ثبت و ضبط های الکترونیکی از بین خواهد رفت. حفظ بعضی چیزها به صورت کپی های فیزیکی می‌تواند از ایجاد شکاف در تاریخ جلوگیری کند.
این بایگانی می‌تواند روشی به افراد ۱۰۰۰ سال آینده ارائه دهد تا متوجه شوند که ارز دیجیتال چه چیزی بوده است و اگر تا هزاره بعدی باقی بماند متوجه شوند که ارزهای دیجیتال چگونه تکامل یافته اند.
برایان بیشاپ (Brian Bishop) مدیر ارشد فناوری شرکت آوانتی (Avanti) و یکی از اعضای بیت کوین کور در این خصوص گفته است: این اقدام به نوعی بخش جالب و هیجان انگیز تاریخ امور مالی است که باید برای مطالعات آینده حفظ کنیم.
محدودیت های تاریخی
اگرچه بایگانی کردن کدهای ارز دیجیتال می‌تواند حفره های تاریخی را برای تاریخ شناسان بپوشاند، اما محدودیت هایی در این خصوص وجود دارد که ذخیره سازی این اطلاعات چه مواردی را امکان پذیر خواهد ساخت.
ون در لان خاطرنشان کرده است از دیدگاه یک مهندس نرم افزار، این کدها برای کدنویس های صد سال آینده بی معنی خواهد بود. وی در این خصوص گفت:
به عنوان یک توسعه دهنده، این ایده که یک تاریخ شناس در آینده بخواهد از طریق حل کدهای اسپاگتی و کدهای منبع به تمدن ما دست یابد و آن را رمزگشایی کند به نوعی جالب و سرگرم کننده است.
جیسون توچ (Jason Teutsch) موسس پروژه زیرساخت اتریوم تروبیت (Truebit) نیز نظر مشابهی داشته است.
وی گفت:
سابقه ها و ثبت های اجتماعی، اقتصادی، قانونگذاری و آکادمیک بیانگر انگیزه ها و منابع برای توسعه کدها است و ممکن است در آینده از خود کدها مهم تر شوند.
برایان بیشاپ به عنوان یک توسعه دهنده به دنبال حفظ اطلاعات برای مدت بیشتری است. در واقع، بیشاپ در انتظار ثبت پتنت (حق اختراع) خاصی است برای ذخیره سازی اطلاعات درون DNA انسان می‌باشد. وی خاطرنشان کرده است که مسائل ژنتیکی که رشد ارگانیسم را هدایت می‌کند می‌تواند اطلاعات را برای صدها هزار سال حفظ کند.
اگرچه این پروژه می‌تواند به حفظ بخشی از تاریخ کمک کند، اما بیشاپ اذعان داشته است که اطلاعات مهم بسیار زیادی وجود دارد که باید به این شیوه ذخیره شوند.
بیشاپ گفت:
فراتر از گیت هاب، به نظرم باید باید بایگانی بیش از ۷۰ میلیون مقاله علمی را نیز به طور جدی در نظر بگیرند.
