تا به حال به این فکر کردید که کل اطلاعاتی که بشر تا امروز در هر زمینه ای به دست آورده چقدر است؟ امروزه محاسبه دقیق کل اطلاعات در جهان به نظر غیرممکن است، اما قطعا می توان گفت که حجم فوق العاده عظیمی و زیادی است. گوگل به تنهایی هر ثانیه ۴۰،۰۰۰ کلید واژه را جستجو می کند و در طول یک روز به میلیاردها جستجو می رسد!
پیش بینی می شود تا سال ۲۰۲۰ در هر سال حدود ۴۴ تریلیون گیگابایت اطلاعات ایجاد خواهیم کرد، رقمی که در سال ۲۰۱۳ برابر با ۴.۴ تریلیون گیگابایت بود و هنگامی که اینترنت اشیا و هوش مصنوعی (AI) همه گیر شود، پیش بینی حد و سرعت رشد اطلاعات در آینده غیرممکن خواهد بود.
تمامی این اتفاقات بسیار سریع رخ می دهد و جای تعجب نیست که ما برای همسو ماندن با این سرعت باید تلاش بسیاری کنیم. زیرساخت اطلاعات ما باید با مسائل بسیاری سازگاری و همسویی پیدا کند. یکی از اساسی ترین مسائل پیشرو چگونگی ذخیره سازی این اطلاعات در حال رشد است.
تصور کنید که تعداد دارایی های فیزیکی نیز روز به روز افزایش یابد متقابلا ما هر روزه نیازمند مکان های بزرگتری برای ذخیره و نگهداری این دارایی های فیزیکی خواهیم بود. اتفاقی که امروزه برای جهان دیجیتال رخ داده است. ما باید داده هایمان را به گونه ای نگهداری کنیم که ایمن و قابل دسترس باشد و اجازه ذخیره سازی دائمی داشته باشیم.
پس مشکل ذخیره سازی داده ها و اطلاعات، امری حیاتی است و باید راهکارهایی برای آن پیدا شود، اما چگونه؟ بیایید نگاهی به پاسخ های موجود در مورد این موضوع بی اندازیم.
اطلاعات را امروز چگونه ذخیره کنیم؟
در حال حاضر ذخیره سازی ابری (Cloud Storage) برای بسیاری از اطلاعات انجام می شود. دلایل زیادی نیز برای محبوبیت آن وجود دارد که عبارت اند از: سرعت بالا، سادگی و مقیاس پذیری مناسب.
ذخیره سازی داده ها خارج از شبکه و در فضای ابر باعث ایجاد فضای خالی روی سخت افزار می شود و همچنین می تواند باعث یک صرفه جویی مالی گسترده شود. اما ذخیره سازی ابری گزینه کاملی نیست. یکی از نگرانی های اصلی در مورد ذخیره سازی ابر، مسئله امنیت است.
ذخیره سازی داده ها به صورت آنلاین مانند رها کردن آنها یا به تعبیری در دسترس هکرها قرار دادن است. دراپ باکس (Dropbox) که یکی از سیستم های مبتنی بر این روش است، توسط هکرها مورد هدف قرار گرفت و ۵ گیگابایت از اطلاعات آن به سرقت رفت. در سال ۲۰۱۶، مؤسسه ملی انتخابات مکزیک نیز با مشکل مشابهی روبرو شد، در حالی که مهاجمان به ۹۳ میلیون پرونده ثبت نام رای دهندگان دسترسی یافتند.
اما این اتفاق در گذشته از نگاه استانداردهای تکنولوژی در عهد باستان نیز اتفاق می افتاده است. پس آیا مطمئنا امروزه همه چیز بهتر است؟ خوب، نه به اندازه ای که شما امیدوارهستید و انتظار دارید. در سال گذشته، ۵۱ درصد از شرکت ها حداقل یک دستگاه ذخیره سازی ابر را در معرض دید عموم قرار دادند و ۲۷ درصد از مشکلات امنیتی ناشی از نقصان امنیتی ابر بود.
قهرمان داستان
یکی از فن آوری های جدید که به نظر می رسد برای به چالش کشیدن ابر از نظر امنیتی وارد میدان شده، بلاک چین است. از زمانیکه این تکنولوژی تقریبا یک دهه پیش به عنوان فضایی برای ذخیره کردن تراکنش های بیت کوین آغاز حیات کرد، به تدریج بسیاری را جلب نموده و در حال حاضر اکثر دانشمندان و متخصصان علوم کامپیوتری بلاک چین را بهترین گزینه و امیدوار کننده ترین راه حل برای ذخیره سازی اطلاعات چه به لحاظ ایمنی و چه از نظر همسویی با سرعت اطلاعات می دانند.
مزیت بزرگ بلاک چین امنیت آن است. زیرا هرگونه دستکاری در اطلاعات و هک کردن آنها در بلاک چین غیرممکن است. مزیت دیگر آن حذف شخص ثالث، تمرکز زدایی و شفاف این سیستم است.
اما بلاک چین کامل نیست و پیش از آن که به راه حل اصلی مساله ذخیره سازی اطلاعات امروز جهان تبدیل شود باید چالشهای زیادی را پشت سر بگذارد. مسئله اصلی مقیاس پذیری و هزینه است. در حال حاضر، از آنجایی که بلاک چین ها بزرگتر شده و داده های بیشتری را ذخیره می کنند، آنها تمایل دارند غول پیکر و آهسته شوند. دسترسی به اطلاعات مربوطه سخت است و زمان صبر کردن – بدون در نظر گرفتن هزینه ها – برای انجام تراکنش ها می تواند فلج کننده باشد.
واضح ترین مثال از این مساله در پایان سال ۲۰۱۷ قابل مشاهده است، زمانی که قیمت بیت کوین به شدت افزایش یافت و به حدود ۲۰۰۰۰ دلار رسید. رسیدگی به این رشد سريع برای بلاک چین اتفاق بزرگی بود و هزینه تراکنشها از چند دلار به بیش از ۵۰ دلار افزایش یافت.
اگر بلاک چین قرار است پاسخگوی نیاز ذخیره سازی داده ها روبه افزایش باشد باید بتواند از عهده مدیریت بخش عظیمی از این اطلاعات بدون مواجه با مشکل برآید.
چگونه می توان ذخیره سازی بلاک چین را ارتقا داد؟
استارتاپ بلاک چین به نام Arweave می خواهد با بهبود عملکرد بلاک چین ها به بحران ذخیره سازی داده ها اشاره کند. در حال حاضر، برای برطرف کردن نیازهای ذخیره سازی لازم است که پروتکل های شخص ثالث را بر بالای بلاک چین های موجود ایجاد نماییم. پروژه هایی مانند Filecoin به عنوان یک هارد دیسک غیرمتمرکز عمل می کنند، در حالی که Arweave ارائه دهنده ذخیره سازی دائمی داده ها است. با تکنولوژی Arweave، همه چیز کمی متفاوت و خیلی کارآمدتر انجام می شود.
سام ویلیامز، مدیر عامل Arweave اذعان دارد که:
Blockweave نیازهای دو گروه را به هم متصل می کند: آن دسته که می خواهند برای مدت طولانی داده ها را ذخیره کنند و کسانی که می خواهند توکن های کمیاب را بدست آورند. با ساختن یک سیستم که نیازهای هر دو گروه را تامین می کند، Arweave یک سیستم ذخیره سازی داده های کارآمد، ارزان و مطمئن را ارائه می دهد. این امر در مقایسه با سیستم های موجود در بلاک چین کاملا متفاوت است. در عوض، داده ها را می توان به راحتی در خود بلاک چین ذخیره کرد، به طوری که مقیاس پذیر و قابل دسترس است. ذخیره سازی دائمی خواهد شد و کاربران تنها یکبار نیازمند پرداخت هزینه هستند. خدمات ابر و نرم افزار های مشابه تقاضای هزینه ماهیانه می کنند، که واقعا می تواند هزینه ی گزافی برای بیش از یک عمر ذخیره سازی باشد.
با استفاده از روش Arweave، با افزایش ذخیره سازی داده ها مقدار هش مورد نیاز کاهش می یابد. به این ترتیب، بلاک چین همسو با افزایش ذخیره سازی اطلاعات خود را سازگارکرده و هرچه بیشتر پاسخگوی این نیاز است. اما در جهانی که میزان داده ها با سرعت بسیار زیادی افزایش می یابد، این نوع نوآوری نمی تواند تامین کننده تمام نیازها باشد.
