متخصصان می‌گویند کشور چین با عرضه یوان دیجیتال به دنبال رقابت با دلار آمریکا است، نه بیت کوین.
متیو گراهام (Matthew Graham) یکی از سرمایه گذاران کهنه کار در کشور چین و مدیرعامل شرکت Sino Global Capital مطالبی که تاکنون از ارز دیجیتال کشور چین مشخص شده است را تحلیل و اذعان کرده است که دولت چین فناوری های جدید را به عنوان فرصت ترقی و پیشی گرفتن از تسلط دلار در نظر می‌گیرد.
گراهام طی مصاحبه ای بیان کرد هرچند بین المللی کردن یوان برای کشور چین بسیار دشوار است. وی گفت:
سویفت، فدوایر (Fedwire)، CHIPS و غیره همگی قدیمی شده اند و گران و کند هستند. سال ۲۰۲۰ است ولی با تراکنش هایی مواجه هستیم که انجام آنها ۳ روز طول می‌کشد و بسیار گران تر از چیزی هستند که باید باشند. تمام این فناوری هایی که تشکیل دهنده اقتصاد جهانی مبتنی بر دلار است قدیمی هستند. پس این فرصت بسیار خوبی برای چین است.
کشور چین از DCEP برای اشاره به سیستم پرداخت الکترونیکی ارز دیجیتال خود استفاده می‌کند و همانطور که متیو گراهام خاطرنشان کرده است، از بسیاری از ویژگی های فناوری بلاک چین نظیر مفاهیمی همچون UTXO (خروجی خرج نشده تراکنش ها) استفاده کرده است.
در عین حال DCEP فاصله بسیار زیادی با بلاک چین های عمومی نظیر بیت کوین دارد. این ارز دیجیتال توسط بانک خلق چین صادر می‌شود و تحت کنترل کامل بانک مرکزی است، درست همانند سایر ارزهای سنتی.
گراهام تاکید کرده است که اگر DCEP را به عنوان یک ارز دیجیتال یا چارچوب بلاک چین در نظر می‌گیرید برای شناخت آن به مشکل برمی‌خورید.
فناوری های جدید استفاده شده در یوان دیجیتال شامل نکاتی که از بلاک چین آموخته شده است، برای اهداف متفاوتی مورد استفاده قرار گرفته اند. متیو گراهام به اظهارنظرات رییس مرکز تبادلات اقتصادی بین المللی چین اشاره کرده که گفته است:
یوان دیجیتال می‌تواند مجموعه اطلاعات مرتبط با ایجاد پول، دفترداری و سایر موارد را به دست آورد و نکات مفیدی برای نظارت بر پول و پیاده سازی سیاست های پولی را ارائه دهد.
گراهام افزود که از لحاظ سیاست های پولی، DCEP می‌تواند برای پیاده سازی نرخ بهره منفی بسیار مفید باشد. به علاوه، قابلیت های بسیار زیادی از لحاظ هوش مصنوعی و یادگیری ماشینی برای شناسایی کلاهبرداری ها را امکان پذیر می‌سازد.
این موضوع برخلاف سیستم هایی نظیر سویفت و غیره است که تشکیل دهنده اقتصاد جهانی مبتنی بر دلار است. به گفته گراهام این سیستم ها، فناوری هایی ۳۰، ۴۰ یا ۵۰ ساله هستند که هزینه های زیادی به همراه دارند.
