راهکارهایی در خصوص حل مشکل انتقال های بدون کارمزد ارزهای دیجیتال

در این مقاله به بررسی بعضی از مشکلات کنونی بلاک چین و ارزهای دیجیتال می‌پردازیم که از رایج شدن این عرصه و پس انداز کردن سالانه میلیاردها دلار از انتقال های بدون کارمزد جلوگیری می‌کنند. البته این مقاله نباید به عنوان توصیه اقتصادی یا سرمایه گذاری مدنظر قرار گرفته شود.

ارزهای دیجیتال بدون کارمزد نیستند

اگرچه این موضوع در جامعه ارز دیجیتال بسیار بحث برانگیز است اما ارزهای دیجیتال نتوانسته اند مشکلات خاص بازار نظیر کارمزد تراکنش ها را حل کنند. ارزهای دیجیتال پتانسیل تغییر چشم انداز سازمان ها و موسسات مالی و انتقال های بین المللی را دارند اما پذیرش این عرصه به سطوح عملیاتی که در آن، استفاده از ارزهای دیجیتال در دسترس و امکان پذیر باشد نرسیده است.

بله، در حال حاضر می‌توانید بیت کوین یا اتریوم را با حداقل کارمزد به سراسر جهان و به هرکسی که می‌خواهید از طریق تراکنش دیجیتال ارسال کنید. کوین هایی نظیر IOTA و XRP این انتقال را سریعتر از بیت کوین و با کارمزد کمتر و حتی تراکنش های بدون کارمزد انجام می‌دهند.

این موضوع واقعا شگفت انگیز است، اما مشکل در کاربردها و فرآیندهای تبدیل ارزهای دیجیتال به ارزهای سنتی نهفته است. در حال حاضر، اکثر کاربران ارزهای دیجیتال در آمریکا از صرافی کوین بیس یا سایر پلتفرم های تصدی مشابه برای حفظ و نگهداری سرمایه ارز دیجیتال خود استفاده می‌کنند. من به آسانی می‌توانم در چند ثانیه به یکی از دوستانم ارز دیجیتال ارسال کنم. اما مشکل در خرج کردن آن و تبدیل ارز دیجیتال به ارز سنتی وجود دارد.

تبدیل ارز دیجیتال به ارز سنتی

تا زمانی که جهان، استفاده از مزایای ارزهای دیجیتال در زندگی روزمره را شروع کند، ما باید هم‌ چنان دارایی های با ارزش دیجیتال خود را با ارزهای سنتی قابل خرج کردن تبدیل کنیم. هرچند در این فرآیند، اکثر کاربران ۱ الی ۳ درصد دارایی خود را در هر تراکنش یا تبدیل مورد نظر از دست می‌دهند. برای مثال، اگر بخواهید سریعا ۱۰۰ دلار بیت کوین بخرید و آن را به یکی از دوستانتان در اروپا ارسال کنید و سپس او این بیت کوین را به یورو تبدیل کنید، هزینه های زیر را متحمل خواهید شد:

• ۱ الی ۳ درصد تبدیل اولیه از ارز سنتی به ارز دیجیتال
• کارمزد ماینینگ اندک برای انجام تراکنش
• ۱ الی ۳ درصد تبدیل نهایی از ارز دیجیتال به ارز سنتی

این ۱۰۰ دلار سریعا به ۹۴ دلار تبدیل می‌شود. این ۶ دلار شاید بسیار زیاد به نظر نرسد، اما در مقیاس بزرگتر، ۶ درصد از سرمایه اولیه شما عملا از بین می‌رود. به این دلیل، مردم باید بدانند که ارزهای دیجیتال چه چیزی هستند، به آن اعتماد کنند و تمایل به پذیرش و استفاده از آن داشته باشند.

چرا مردم باید شکل جدیدی از ارز دیجیتال را بپذیرند در حالی که مخالفت و بدبینی هایی درباره آن وجود دارد؟

راهکارهای تبدیل ارز دیجیتال

مشخصا قبل از آنکه ارزهای دیجیتال مورد استفاده قرار بگیرند و به عنوان ارز، کاربردی شوند به راهکارهای تبدیل بیشتری نیاز است. بعضی از این راهکارها می‌توانند ساده و بعضی دیگر پیچیده باشند. به چند نمونه از این راهکارها اشاره می‌کنیم:

• ساده ترین راهکار می‌تواند پذیرش ارزهای دیجیتال باشد. به سیستم های نقطه فروش (POS) به روزرسانی شده نیاز است که از آدرس های کیف پول کوین بیس یا سایر سیستم های کیف پول استفاده کند. بیت پی (Bitpay) نیز توانسته است سیستمی مشابه با POS توسعه دهد تا به طور یکپارچه با تلفن ها یا کارت های اعتباری دیجیتال کار کند.
• راهکار دیگر این است که دولت ها یا کشورها به طور مستقل، بانک های ارز دیجیتال افتتاح کنند. این امر به مردم و کسب و کارها امکان می‌دهد تا نه تنها به صورت ارز دیجیتال به انجام تراکنش بپردازند بلکه دارایی های خود را ارسال، دریافت و طور ایمن نگهداری کنند.
• گزینه دیگر می‌تواند برای سیستم های شخص ثالث باشد. این راهکار مشابه با اقدامی است که استارباکس انجام داده است تا تبدیل سریع و تقریبا بدون کارمزد ارز دیجیتال به ارز سنتی برای پرداخت در این فروشگاه امکان پذیر شود. این موضوع به مردم امکان می‌دهد تا ارزهای دیجیتال خود را خرج کنند. به علاوه، شرکت ها دیگر نیازی به حفظ و نگهداری ارزهای دیجیتال یا تبادل آنها نخواهند داشت.

این موارد، راهکارهای ساده اما شفافی هستند. ما به مسیرهای بیشتری برای خرج کردن یا تبدیل ارزهای دیجیتال خود به منظور استفاده از آنها در زندگی روزمره نیاز داریم. بدون این مسیرها و روش ها، ارزهای دیجیتال اساسا سرمایه گذاری های دشواری هستند که نقد شدن آنها نیز طول می‌کشد.