طبق گزارش کوین تلگراف در تاریخ ۱۵ می، پس از آنکه توسعه دهندگان عرضه به روزرسانی الگوریتم گواه اثبات سهام شبکه را برای ژوئن ۲۰۲۰ برنامه ریزی کردند، عرضه اتریوم ۲.۰ ممکن است بار دیگر به تعویق بیافتد. با در نظر گرفتن تمام عوامل پیرامون عرضه به شدت مورد انتظار به روزرسانی اتریوم ۲.۰، بیانیه تیم توسعه دهنده را می‌توان به عنوان وعده رسمی قلمداد کرد یا همانطور که تیم توسعه دهنده گفته است، خوش بینی محتاطانه وجود دارد، یعنی آنکه فاصله زیادی با این به روزرسانی مهم داریم.
دلیل اصلی اشاره به این خوش بینی محتاطانه، وجود چندین باگ در سیستم است که تیم اتریوم درصدد اصلاح آنها است، در حالی که سایر پلتفرم ها با موفقیت در حال عرضه شبکه های گواه اثبات سهام خود هستند. چرا پیاده سازی فاز آخر به روزرسانی قبل از مقیاس پذیر شدن برای اتریوم تا این حد طول کشیده است و آیا این تاخیر بدان معنا است که اتریوم ۲.۰ رقابت مقیاس پذیری را به رقبای خود می‌بازد؟
اصلاح باگ ها
مقیاس پذیری واقعی اتریوم دائما با موانعی مواجه می‌شود تا به یک سیستم بی نقص و در دسترس تبدیل شود. هرچند به نظر می‌رسد که اصلاح باگ ها منجر به کند شدن روند پیشرفت توسعه اتریوم ۲.۰ می‌شود، در حالی که سایر پروژه ها در حال پیشی گرفتن از اتریوم در زمینه عرصه استیکینگ می‌باشند.
عرضه اتریوم ۲.۰ ابتدا برای ماه ژانویه ۲۰۲۰ برنامه ریزی شده بود، اما فاز یافتن و اصلاح آسیب پذیر کدها یک فرایند طولانی و طاقت فرسا برای هر پروژه ای است و ارزیابی زمان مورد نیاز برای این کار همواره ممکن نیست. کارهای رایج نظیر حسابرسی امنیتی، مرحله درج ورودی (fuzzing)، شناسایی و اصلاح باگ ها می‌تواند چندین ماه طول بکشد و حتی پایان نیابد، زیرا کد یک جریان بی انتها است که هرگز نمی‌تواند بدون نقص شود.
طبق صحبت های رانگجیان لان (Rongjian Lan) مدیر ارشد فناوری استارت آپ بلاک چین هارمونی (Harmony) هنگامی که صحبت از فناوری های جدید نظیر شاردینگ می‌شود، برنامه ریزی و اجرای حجم بسیار زیادی از اقدامات فنی در بلاک چین پیچیده تر می‌شود. وی در این خصوص گفته است:
هماهنگی و ثبات داده ها بین شاردها به طراحی پروتکل بسیار دقیق نیاز دارد تا کل سیستم، باثبات و ایمن شود. هم چنین موارد بسیار جزیی تری وجود دارد که به لطف المان های جدیدی نظیر ارتباط های بین بلاک چینی، تراکنش های بین شاردی و شاردینگ مجدد (reaharding) در بلاک چین های بدون شارد وجود ندارد. اتریوم ۲.۰ باید تمام این موارد را بر بستر اتریوم ۱.۰ ایجاد کند که این موضوع، مسائل پشتیبانی از نسخه های قبلی را به همراه دارد.
از آنجایی که کلاینت ها مسئول ذخیره سازی اطلاعات بر بستر بلاک چین و تایید بلاک ها هستند، این نکته بسیار مهم است که کلاینت ها کاملا همگام سازی شده (synchronized) باشند. اکثر ۷ کلاینت موجود که در حال حاضر تحت توسعه برای اتریوم ۲.۰ هستند بر روی بهبود و بهینه سازی شلسی (Schlesi) اولین شبکه آزمایشی چند کلاینتی اتریوم ۲.۰ کار می‌کنند که محیط شبکه اصلی را شبیه سازی می‌کند. پس از آزمایش های موفقیت آمیز شلسی، توسعه دهندگان اتریوم ۲.۰ تصمیم گرفتند تا با عرضه شبکه های آزمایشی رسمی تر با چندین کلاینت در ماه ژوئن ۲۰۲۰ پیش بروند.
پارادایم چند کاربره
در حال حاضر ۷ کلاینت مختلف برای اتریوم ۲.۰ وجود دارند که عبارتند از: ترینیتی (Trinity) از بنیاد اتریوم، Prysm Labs Prysmatic, Sigma Prime Lighthouse, Status Nimbus, Lodestar ChainSafe, Teku PegaSys and Cortex Nethermind.
رویکرد “اولین مشخصات فنی” توسط تیم توسعه دهنده اتخاذ شد تا اساسی ایجاد شود که تمام کلاینت ها بتوانند فعالیت کنند. اقدامات بسیار زیادی اتخاذ شد، زیرا این رویکرد، پایان کل پیش نویس و سپس فرایند پیاده سازی را پیش بینی می‌کند. طبق گفته های دنی رایان (Danny Ryan) سرپرست پروژه، این پارادایم چند کلاینتی منجر به تاخیرهای موجود شد، زیرا به نظر می‌رسد منابع انسانی برای اطمینان از توسعه بهینه کافی نیست.
نکته ای که وجود دارد این است که داشتن چندین کلاینت برای حفظ سطح بالای امنیت شبکه بسیار مهم و ضروری است و به نظر می‌رسد تیم توسعه دهنده نمی‌خواهد امنیت را برای زمانبندی عرضه به خطر بیاندازد. حتی اگر این موضوع به معنای نادیده گرفتن وعده ها و به تعویق انداختن عرضه باشد.
به منظور افزایش سرعت اصلاح و پولیش سیستم، برنامه یافتن باگ همراه با جایزه های ۱۰۰۰ الی ۲۰,۰۰۰ دلاری ارائه شد تا کاربران خطاهای مهم که قابلیت از کار انداختن زنجیره دارند را شناسایی کنند. این برنامه پابه‌پای حسابرسی مشخصات فنی فاز صفر انجام شد. این حسابرسی بدین منظور انجام شد تا اطمینان حاصل شود که شبکه می‌تواند به مرحله بعدی توسعه خود وارد شود.
مشکلات مدیریتی و ساختار پیچیده
فارغ از باگ ها، مشکلات مدیریتی نیز وجود دارند که تاریخ عرضه به دلیل عوامل انسانی به تعویق می‌اندازند. بلاک چین اتریوم ممکن است همانند یک نهاد مجزا به نظر برسد، اما در واقع توسط چندین تیم توسعه و مدیریت اجرا می‌شود. بعضی از این تیم ها از سازمان های مستقل جذب اتریوم شده‌اند.
به منظور توضیح دقیق تر از نحوه فعالیت کل شبکه، ذکر این نکته ضروری است که چندین تیم (یا همان کلاینت ها) بر روی شاردینگ کار می‌کنند و سایر تیم ها نیز در حال اجرای حسابرسی امنیتی هستند و بعضی از تیم های دیگر نیز بر روی گواه اثبات سهام کسپر (Casper) کار می‌کنند. از طرفی، این رویکرد توزیع کارکنان، پخش موثر نیروی کار را امکان پذیر می‌سازد اما از طرف دیگر، توسعه سیستماتیک در مقیاس بزرگتر را پیچیده تر کرده و وظایف و کارهای کوچک تر را به گوشه ای منتقل می‌کند. عدم مدیریت مناسب و همگام سازی تیم ها ممکن است منجر به تاخیرهای مکرر شود.
طبق گفته های آنکیت گائور (Ankitt Gaur) موسس و مدیرعامل پلتفرم معاملاتی کوین فاکس (Koinfox) که پروتکل کارگزاری خود را بر بستر بلاک چین گواه اثبات سهام اجرا می‌کند، شبکه هایی که بر بستر الگوریتم اجماع گواه اثبات سهام کار می‌کنند از لحاظ فرایند مدیریت نسبت به بلاک چین های گواه اثبات کار پیچیده تر می‌باشند. وی در این خصوص گفت:
دلیل تاخیر در عرضه اتریوم بیش از یک مورد است. اتریوم از زمان عرضه، چندین کلاینت داشته است که مجبور به ارتباط با یکدیگر بوده اند. هنگامی که فرایند استیکینگ وجود داشته باشد این موضوع پیچیده تر می‌شود زیرا تمام تاییدکنندگان باید با یکدیگر در ارتباط باشند.
با حضور افراد، سازمان ها و نرم افزارهای بیشتر در توسعه پلتفرم، فرآیند مدیریت دشوارتر می‌شود. لین رتیگ (Lane Rettig) یکی از اولین توسعه دهندگان اصلی به مقیاس پذیری فنی و اجتماعی اشاره کرده و گفته است که مشکلات هماهنگ سازی دشوارتر می‌شود. مقیاس پذیری اجتماعی نیز همانند مقیاس پذیری فنی باید تحت مدیریت مناسبی باشد تا از فعالیت و اقدامات روان اطمینان حاصل شود.
اختلاف های مختلف در یک ساختار کلی می‌تواند منجر به سردرگمی پرسنل و حتی کناره گیری آنها شود و این موضوع، سرعت فرآیند توسعه را کاهش می‌دهد. جیمسون هادسن (Jameson Hudson) از بنیاد اتریوم با اشاره به اینکه توسعه دهندگانی وجود ندارند که بر روی اکثر اقدامات مرتبط با فناوری کار کنند گفت:
ما افراد کافی نداریم که در خصوص این موارد به ما کمک کنند.
با در نظر گرفتن چالش های پیش روی تیم توسعه دهنده، برای آنکه شبکه آزمایشی برای عرضه رسمی واجد شرایط شود، فعالیت مستمر به مدت حداقل دو ماه ضروری است. در حال حاضر، دو کلاینت لایتهوس (Lighthouse) از سیگما پرایم (Sigma Prime) و پریزم (Prysm) از پریزمتیک لبز (Prysmatic Labs) بر روی شبکه شلسی کار می‌کنند. کلاینت های تکو (Teku) و نیمبس (Nimbus) نیز با شلسی همگام سازی شده اند و به زودی تاییدکنندگان خود در شبکه آزمایشی را عرضه خواهند کرد.
رقبا در حال پیروی بر اتریوم
اگرچه توسعه دهندگان اتریوم در حال اصلاح باگ ها هستند اما به نظر می‌رسد اولین شبکه بر بستر اجماع گواه اثبات سهام توسط رقبای اتریوم عرضه خواهد شد.
چندین پروژه بزرگ در آستانه عرضه شبکه های خود هستند. این پروژه ها عبارتند از: EOS، هارمونی (ONE)، زیلیکا (ZIL)، تزوس (XTZ)، کازمس (ATOM)، آلگوراند (ALGO) و کیوتام (QTUM). تمام این پروژه ها با محصولات کاربردی و فعال بر بستر گواه اثبات سهام یا گواه اثبات سهام وکالتی می‌باشند.
شبکه های فعال عرضه شده توسط این پروژه ها، توانسته اند طی یک سال به اندازه چند سال فعالیت اتریوم دستاورد داشته باشند. برای مثال، هارمونی اخیرا استیکینگ خود را عرضه کرده است و به اولین بلاک چین گواه اثبات سهام دارای شارد تبدیل شده است که توانسته است دو فناوری را به صورت همزمان پیاده سازی کند. نکته قابل ذکر این است که این فناوری ها هنوز توسط توسعه دهندگان اتریوم بر بستر شبکه اصلی پیاده سازی نشده اند.
در تاریخ ۱۹ می، تیم هارمونی گزارش داد که شبکه اصلی خود را به روزرسانی مرده است و در حال حاضر از صدها نود در چندین شارد پشتیبانی می‌کند. توسعه دهندگان هارمونی مدعی اند که نه تنها از لحاظ شاردینگ و استیکینگ، بلکه از نظر عملکرد شبکه، دستیابی به کارمزد ۰.۰۰۰۰۰۱ دلاری پردازش تراکنش در شبکه اصلی و ۱۱۸,۰۰۰ تراکنش در ثانیه در شبکه آزمایشی نیز توانسته اند از اتریوم پیشی بگیرند.
هرچند با وجود پیدایش سریع راهکارهای مختلف در عرصه بلاک چین، اتریوم هم چنان در توسعه فناوری های شاردینگ و استیکینگ پیشرو و عامل اصلی است. با در نظر گرفتن صدها هزار تراکنش روزانه در شبکه، به تعویق انداختن به روزرسانی مهم اتریوم ۲.۰ می‌تواند به سود این شبکه باشد.
