تفاوت‌های عمده ICO و IPO در چیست؟

مفاهیم و فرآیندهای زیادی نظیر کوین، توکن، پیش فروش، غیرمتمرکز سازی و غیره در طول تاریخ فناوری بلاک چین و ارز دیجیتال معرفی شده‌اند. از رایج‌ترین مفاهیم و فرآیندهایی که به شرکت‌ها و پروژه ها معرفی شده است، می‌توان به عرضه اولیه پول (ICO) و عرضه اولیه سهام (IPO) اشاره کرد.

امروزه اسم ICO و IPO را بسیار شنیده‌ایم. اگرچه این اسامی مشابه یکدیگر هستند و بسیاری از افراد گمان می‌کنند که اهداف این دو یکسان‌اند، با این حال تفاوت های بسیار زیادی بین آنها وجود دارد.

مفهوم ICO و IPO چیست؟

عرضه اولیه کوین (ICO) چیست؟ تصور کنید شما یک ایده جدید برای استفاده از ارزهای دیجیتال دارید. و می‌خواهید برای پرداخت حقوق پرستار بچه یک سیستم پرداخت دیجیتال و براساس کریپتو راه‌اندازی کنید. اسم این پروژه را BabyCoin می‌گذاریم. تنها مشکل این است که شما نیاز دارید تا مردم به شما پول بدهند تا در واقع بتوانید این کوین را عرضه کنید. برای اینکار ابتدا باید یا از بانک‌ها یا از سرمایه‌گذاران شخصی پول بگیرید. اما اگر نخواهید که میزان مشخصی از سهم شرکت خود را در این راه از دست ندهید، راه حلی وجود دارد؟ بله ICO

کلمه ICO مخفف کلمه (Initial Coin Offering) به معنی عرضه اولیه کوین است. شما برای معرفی کوین خود ابتدا باید تمامی مشخصات و ویژگی‌های آن را برای تمامی کاربر بازگو کنید (معمولا از وایت پیپر برای اینکار استفاده می‌شود) بعد از اینکار شما از مردم درخواست ارسال وجه (می‌تواند به صورت ارز دیجیتال و یا ارز فیات باشد) در مقابل BabyCoin خود را می‌کنید. آنها امیدوار هستند که BabyCoin مورد استفاده زیادی قرار بگیرد و دارای گردش مالی بسیار خوبی باشد و این باعث افزایش ارزش این ارز خواهد شد. این نکته را به خاطر داشته باشید که سرمایه گذاری در یک ICO منجر به این نخواهد شد که شما از مالکیت شرکتی که به آن پول می دهید، برخوردار شوید بلکه شما تنها این ریسک را قبول می‌کنید که با گذر زمان ارزش این کوین بالاتر خواهد رفت.

عرضه اولیه سهام IPO (initial public offering) به روند ارائه بخشی از سهام یک شرکت خصوصی به مردم گفته می‌شود. برای انجام اینکار معمولا کمپانی کارگزاران و صرافی‌هایی را برای انتقال سهم خصوصی به سهم عمومی انتخاب می‌کنند. این مواقع یکی از بهترین زمان‌ها برای سرمایه‌گذاری در شرکت‌ها و کمپانی‌ها است. از طریق این فرآیند، یک شرکت خصوصی با مالکیت خصوصی به یک شرکت عمومی تبدیل می شود. از عرضه اولیه سهام می توان برای جمع آوری سرمایه جدید سهام برای شرکت ها، کسب درآمد از سرمایه گذاران سهامداران خصوصی مانند موسسین شرکت یا سرمایه‌گذاران سهام خصوصی استفاده کرد.

تفاوت های عمده ICO و IPO در چیست؟

ICO و IPO‌ تفاوت‌های زیادی دارند. اما شاید مهمترین تفاوت آنها در این است که، IPO معمولاً برای شرکتهای معتبر و شناخته شده است ، در حالی که ICO بیشتر برای افراد جوان و ریسک پذیر است. اگر بخواهیم این دو را مقایسه کنیم، IPO یک صاحب شرکت تجهیزات باغبانی 40 ساله است و ICO یک گیک رایانه‌ای 18 ساله است که در حال ساخت ابر رایانه خود در گاراژ پدرش است. اولین نفر یک تاجر مشهور، سودآور با یک حساب بانکی محکم و یک سابقه تجاری مثبت است. مورد دوم هیچ چیز از موارد فوق ندارد، او می تواند استیو جابز بعدی باشد یا ایده روشن او در یک سال آینده فراموش می‌شود. این که شما تصمیم به سرمایه‌گذاری برروی یک جوان نابغه کامپیوتر و ناشناخته بگیرید یا یک تاجر محترم میانسال، هدف همان است. امیدوارید که تجارت رشد پیدا کند و سود شما نیز به همین ترتیب رشد کند. در ادامه به بررسی مهم‌ترین تفاوت‌های این مفاهیم می‌پردازیم.

استراتژی

استراتژی اصلی (ICO) افزایش سرمایه برای انجام پروژه و ورود به بازار است. (ICO) معمولا توسط شرکت‌های استارت‌آپ انجام می‌شود. در حالی که (IPO) معمولا هنگامی که شرکت از نظر اقتصادی به ثبات رسیده است و تمایل به گسترش و توسعه عمومی دارد انجام می‌شود. سرمایه افزایش یافته (IPO) برای گسترش پروژه‌های آتی شرکت مورد استفاده قرار می‌گیرد.

اسناد

هنگامی که یک شرکت بخواهد (IPO) ثبت کند باید اسناد قانونی به اسم سند چشم انداز ایجاد کند. این سند یک اعلامیه قانونی است که باید شامل اطلاعات کلیدی درباره شرکت و (IPO) بوده و مطابق استانداردهای شفاف سازی باشد. از طرف دیگر ICO محدود به هیچ سند قانونی نیست. ICO دارای سندی به شکل وایت پیپر است که تمام مطالب درباره پروژه و هدف های آن در این سند توضیح داده می شود. اما ذکر این نکته مهم است که ICO ها موظف به ایجاد وایت پیپر نمی باشند در حالی که IPO ها به منظور عملکرد موفق باید دارای سند چشم انداز باشند.

اعتبار

شرکت‌ها به منظور فهرست کردن سهام خود از طریق IPO باید پیش نیازهایی را رعایت کنند. این پیش نیازها شامل سابقه درآمدها است و باید توسط یک شرکت حسابرسی حرفه‌ای تایید شود. در فرآیند ICO ، شرکت‌ها موظف به ارائه یا ثبت سابقه‌ها یا چارچوب قانونی نیستند. اکثر ICO ها فقط دارای وایت پیپر هستند که آن هم ضروری نیست.

مدت زمان

فرآیند IPO فرآیندی طولانی است که به دلیل پیش نیازهای قانونی می‌تواند تا ۶ ماه به طول بیانجامد. اما فرآیند ICO بسیار کوتاهتر است. مدت زمان ICO به ماهیت پروژه بستگی دارد. هنگامی که شرکت، وایت پیپر و قرارداد هوشمند را ایجاد می‌کند، می‌تواند فروش جمعی را آغاز کند. مدت زمان این فروش بستگی به پروژه و حداکثر سقف پولی تعیین شده آن بستگی دارد و معمولا تا یک ماه به طول می‌انجامد.

گروه‌های هدف (تارگت)

فرآیندهای IPO حول سرمایه گذارهای سازمانی مانند بانک ها می‌چرخد. بخش کوچکی از کل فرآیند به خرده سرمایه گذارها اختصاص دارد. از طرف دیگر، ICO ها در دسترس عموم هستند. تنها چیزی که نیاز است، داشتن ارز بیت کوین یا اتریوم است که به توکن‌های ICO تبدیل خواهید کرد.

در حالی که به نظر می‌رسد فرآیندهای ICO و IPO مشابه یکدیگر هستند، واقعیت چیز دیگری است و این دو کاملا با یکدیگر فرق دارند. هرچند هر دوی این فرآیندها می تواند شرکت‌ها را به موفقیت برساند.

نظر شما چیست؟ آیا تا به حال در یک ICO و یا IPO شرکت کرده‌اید؟ فراموش نکنید نظرات و تجربیات خود را با ما به اشتراک بگذارید.

 

آخرین به روز رسانی: ۱۳۹۹/۴/۲۱