رایگان بودن انجام تراکنش در پروژه‌های حوزه دیفای یکی از اساسی‌ترین مولفه‌هایی است که موجب پذیرش آن توسط عموم مردم خواهد شد. به دلیل شیوع ویروس کووید ۱۹ در بسیاری از کشورها مبادلات حضوری، جای خود را به مبادلات آنلاین داده است؛ زیرا بسیاری از کشورها قرنطینه کردن را ادامه می‌دهند یا حتی در حال گسترش آن هستند.
از زمان شروع بحران در اوایل سال ۲۰۲۰،معاملات دیجیتالی به ویژه در تجارت الکترونیکی و بانکداری دیجیتال، افزایش یافته است.برخلاف معاملات حضوری،یعنی پرداخت مستقیم وجه نقد در ازای دریافت کالا یا خدمات که بدون واسطه پرداخت‌ها انجام می‌پذیرد، معاملات مالی دیجیتال معمولاً به یک واسطه مانند آژانس کارت اعتباری یا بانک‌ها نیاز دارند. این واسطه روند را کند می کند و طبیعتاً هزینه‌هایی را به معامله می‌افزاید.
پذیرش بلاک چین
فناوری دفترکل توزیع شدهDLT (Distributed ledger technology) نقش بیشتری در مدیریت معاملات دیجیتالی دارد. اپلیکیشن‌های مالی غیرمتمرکز، از DLT برای جایگزینی واسطه های مالی سنتی استفاده می کنند. البته تراکنش‌هایی که اکثرا در بستر شبکه‌های DLT(مخصوصا در بلاک چین‌ها) اتفاق می‌افتد نیز برای هر تراکنش مستلزم پرداخت هزینه (کارمزد) هستند.
اگرچه ممکن است مردم به پرداخت هزینه‌های دیجیتال عادت کرده باشند، اما وقتی صحبت استفاده گسترده از تمام پتانسیل شبکهDLT است، این کارمزد‌ها بسیار زیاد و محدودکننده می‌شوند. می‌توان به گزارش اخیر Forrester اشاره کرد که سال ۲۰۲۰ سال مهمی برای رشد در شبکه DLT بود. با این وجود، علیرغم وعده سرعت بیشتر و افزایش امنیت، شبکه‌های DLT آن طور که باید پیش نرفتند.
اساساً، هیچ کس بلاک چین را برای استفاده در صنعت استفاده نمی‌کند. اما چرا؟ به دلیل برخی از موانع قابل توجه در ورود، تاکنون با استقبال عمومی مواجه نشده است که عمده‌ترین مشکل آن هزینه‌هایش است.
موانع ورود در سطح فردی
برای افراد عادی، مانع اولیه در استفاده از DLT این واقعیت است که دارایی‌های دیجیتال یک بازار کاملاً جدید هستند. معاملات در بلاک چین مستلزم استفاده از ارزهای دیجیتال است و افراد با نحوه تهیه، نگهداری و استفاده از آنها آشنایی ندارند.
مردم به راحتی می‌توانند متوجه شوند که برای دسترسی به اینترنت باید ماهانه مبلغی به عنوان اشتراک پرداخت کنند. هزینه از طریق کارت اعتباری و یا کارت بانکی آنها پرداخت می‌شود و آنها می‌توانند از اینترنت استفاده کنند. اما در زمینه ارزهای دیجیتال آنها نیاز به دانستن خیلی موارد دیگر دارند برای مثال: از کجا توکن‌های دیجیتال را خریداری کنیم، تفاوت بین توکن‌های مختلف چیست، انواع کیف پول‌های ارز دیجیتال و روش صحیح استفاده از آن چیست و….. که همه این موارد مشکلاتی را به وجود می‌آورند.
علاوه بر این، بسیاری از افراد در حال خواندن داستان‌های دلهره‌آور از دسترسی صاحبان ارز رمزنگاری شده به منابع مالی خود هستند و این باعث ایجاد یک زنگ خطر بزرگ در ذهن افراد می‌شود: اگر کاربران حرفه‌ای ارز های دیجیتال از این قبیل مشکلات داشته باشند، تازه‌کارها چه شانسی دارد؟
موانع ورود در سطح تجاری
بیزینس‌ها نیز نگرانی‌هایی مشابه افراد دارند، خصوصاً با توجه به اینکه دارایی‌های دیجیتالی و معاملات با استفاده از DLT برای اکثر افراد کاملاً جدید است. مدیران شرکت‌ها از خود می‌پرسند که آیا سازمان آنها زیرساخت‌های مورد نیاز برای خرید و نگهداری ارزهای دیجیتال را دارد؟
به جای استفاده از ارز کاملاً جدید برای تبادل داده‌ها، شرکت‌ها ترجیح می‌دهند از زیرساخت‌های دیجیتالی استفاده کنند که به راحتی با امکانت تجاری سنتی که با آن آشنایی کامل دارند ادغام شود. آنها همچنین از خود می پرسند که ایجاد زبرساخت‌های جدید به منظور استفاده از تکنولوژی بلاک چین و استفاده از بستر جدید ذخیره داده‌ها به منظور استفاده از این تکنولوژی جدید، برای آنها به صرفه است؟
مسئله مهم دیگر این است که شرکت‌ها هنوز آماده نیستند که در مورد چگونگی ادغام دارایی‌های دیجیتال در فرایندهای حسابداری عمل کنند. در مورد نحوه کسب و کار ، ذخیره و استفاده از توکن‌ها در واقع هیچ راهنمای استاندارد و در دسترسی وجود ندارد. علاوه بر این، شرکت‌ها قبل از اینکه بتوانند رمز ارزها را به درستی بپذیرند، باید بیاموزند که چگونه رمز ارزها را ایمن نگه دارند و پروتکل‌های مختلفی را در مورد دارایی‌های دیجیتال توسعه دهند.
پیچیده بودن نیز موانعی را برای استفاده از DLT برای مشاغل ایجاد می‌کند. حتی کمترین میزان انتقال رمز ارزها به نیاز به انجام مراحلی است که دارای هزینه‌های تراکنش هستند. این به معنای صرف وقت و انرژی بیشتر، فضای اضافی سرور مورد نیاز و هزینه اضافی است. مسلماً، هر تغییری به این بزرگی، به آموزش كل بخش‌ها، به‌خصوص با سطح امنیتی بالا نیاز دارد.
موانع ورود به سطح اکوسیستم در مقیاس بزرگ
در مواردی که کاربردهای بزرگ وجود دارد، موانع بزرگ نیز وجود دارد. تعداد معاملاتی که هر دقیقه در دنیا برای حرکت به سمت هوشمندسازی شهرها و خانه‌ها در حال انجام است را تصور کنید. حال تصور کنید که برای هر یک از معاملات موجود در بلاک چین هزینه استخراج وجود دارد. این مبلغ بسیار گران می‌شود. علاوه بر این، کارمزدهای معاملاتی آن نوسان دارند و قابل پیش بینی نیستند. اگر نتوانید هزینه‌های معامله را برای شبکه زیربنایی تخمین بزنید، ساختن یک اکوسیستم عظیم و پایدار دشوار است.
سپس این مسئله مطرح می‌شود که آیا پرداخت هزینه به اشخاص ثالث (استخراج کنندگان رمز ارزها) که هیچ ارتباطی با خود برنامه‌ها ندارند، منطقی است؟ با هر سوال موانع بیشتری برای این موضوع بوجود می‌آید.در مورد شهرهای هوشمند و خانه‌های هوشمند، چه کسی هزینه هر معامله را متحمل می‌شود؟ صاحب خانه؟ ساکن آپارتمان؟ شهر؟ دولت؟
بهترین راهکار حذف هزینه‌های مازاد است
سریع ترین راه برای از بین بردن این موانع ارائه یک جایگزین رایگان برای بلاک چین است. کاربران و مشاغل شخصی نباید نگران یادگیری نحوه خرید، ذخیره و استفاده از ارزهای دیجیتال برای برنامه های سنتی “مرکز داده” باشند. اگر شرکت‌ها مجبور نباشند که کارکنان بخش حسابداری خود را به آکادمی بفرستند تا یاد بگیرند که چگونه یک سیستم ارزی کاملاً جدید را مدیریت کنند. در نهایت، DLT های رایگان می‌توانند سرعت حرکت به سمت شهرهای هوشمند، جاده‌های هوشمند، خانه‌های هوشمند و ده‌ها اکوسیستم امیدوار کننده دیگر را که نیاز به انتقال سریع و امن داده‌ها و پرداخت‌ها دارند،تسریع کنند.
