ویتالیک بوترین (Vitalik Buterin)، یکی از بنیان‌گذاران اتریوم، در تاریخ ۲۲ فروردین (۱۱ آوریل) نقشه راهی جامع برای ارتقاء حریم خصوصی در شبکه اتریوم منتشر کرد.
به گزارش میهن بلاکچین، او در این سند، بر ضرورت گنجاندن ابزارهای حریم خصوصی در کیف پول‌های اتریوم و تعریف هنجارها و قابلیت‌هایی در اکوسیستم و پروتکل اتریوم تأکید کرد.
تغییرات مهم در دیفای و اپلیکیشن‌های غیرمتمرکز
این نقشه راه (RoadMap)، به‌عنوان راه‌حلی کوتاه‌مدت معرفی شده که تنها به تغییرات محدودی در پروتکل پایه نیاز دارد، اما در بلندمدت باید به‌روزرسانی‌های تکمیلی و گسترده‌تری نیز اعمال شود.
بوترین پیشنهاد داده که سیستم‌های تقویت‌کننده حریم خصوصی نظیر ریل‌گان (Railgun) یا پرایوسی پولز (Privacy Pools) توسط کیف پول‌های موجود مورد استفاده قرار گیرند. در این طرح، هنگام ارسال وجوه، کاربر باید با گزینه‌ای با عنوان «ارسال از موجودی محافظت‌شده» مواجه شود که تراکنش را ناشناس می‌سازد. وی تأکید کرده این قابلیت باید به‌طور پیش‌فرض فعال باشد. او همچنین نوشته:
کاربران نباید مجبور باشند کیف پول جداگانه‌ای برای حفظ حریم خصوصی دانلود کنند.
بوترین همچنین پیشنهاد کرده تغییرات عمیقی در نحوه پیاده‌سازی امور مالی غیرمتمرکز (DeFi) و اپلیکیشن‌های غیرمتمرکز (DApp) اعمال شود. به گفته او، هر کاربر باید تنها یک آدرس برای هر اپلیکیشن داشته باشد. وی اذعان داشته که این رویکرد، فداکاری‌هایی در زمینه سهولت استفاده به همراه دارد، اما «عملی‌ترین راه برای حذف پیوندهای عمومی بین فعالیت‌های مختلفِ یک کاربر در اپلیکیشن‌های متفاوت» است. او توضیح داده که تجربه کاربری در این حالت، مشابه زمانی خواهد بود که کاربر از یک زنجیره به زنجیره‌ای دیگر انتقال وجه می‌دهد.
از سوی دیگر، توسعه‌دهندگان باید اطمینان حاصل کنند که عملکردهای برداشت وجوه نیز به‌صورت پیش‌فرض از حریم خصوصی محافظت می‌کنند تا مزایای این طرح به‌طور کامل محقق شود.
تغییرات پیشنهادی در پروتکل اتریوم
بوترین همچنین خواهان اجرای دو تغییر کلیدی در پروتکل اتریوم شده است: فهرست‌های گنجایش اجباری در انتخاب فورک (FOCIL) و پروپوزال بهبود اتریوم شماره ۷۷۰۱ (EIP-7701). تغییر دوم، به بهبود «انتزاع حساب» در اتریوم مربوط می‌شود و FOCIL نیز ارتقایی در راستای مقابله با سانسور تراکنش‌هاست.
پروپوزال EIP-7701 به پروتکل‌های حریم‌خصوصی این امکان را می‌دهد که بدون نیاز به رله‌ها (Relay) یا مخابره‌کننده‌های عمومی فعالیت کنند که همین موضوع فرآیند توسعه و نگهداری این پروتکل‌ها را ساده‌تر می‌سازد. در این زمینه، رله‌ها نودهایی هستند که تراکنش‌ها را می‌پذیرند و ارسال می‌کنند و مخابره‌گرها مسئول انتشار تراکنش‌ها روی بلاکچین هستند.
این بهبود با تقسیم مراحل تراکنش، به اشخاص ثالث اجازه می‌دهد کارمزدهای تراکنش را در مرحله مناسب پرداخت کنند؛ بنابراین دیگر نیازی به واسطه‌ای نیست که تراکنش‌های خصوصی کاربر را پذیرفته و به‌صورت ناشناس منتشر کند.
از سوی دیگر، FOCIL از سانسور تراکنش‌ها — به‌ویژه تراکنش‌های ناشناس — جلوگیری می‌کند؛ چراکه این دسته از تراکنش‌ها در معرض خطر بالاتری برای سانسور قرار دارند.
تغییرات زیرساختی ضروری
به‌عنوان راه‌حل کوتاه‌مدت برای محدودیت‌های حریم خصوصی در سامانه‌های RPC، بوترین استفاده از محیط اجرایی بدون نیاز به اعتماد (TEE) را پیشنهاد داده است. TEE بخشی امن درون پردازنده است که از کد و داده‌های بارگذاری‌شده محافظت می‌کند. او توضیح داده که این فناوری به کاربران اجازه می‌دهد بدون آنکه داده‌های خصوصی جمع‌آوری شود، با نودهای RPC تعامل داشته باشند.
با این حال، در بلندمدت، TEE باید با سیستم «بازیابی اطلاعات خصوصی» (PIR) جایگزین شود. PIR پروتکل رمزنگاری است که امکان بازیابی اطلاعات خاصی از یک پایگاه داده را بدون فاش کردن اینکه چه اطلاعاتی دریافت شده، فراهم می‌کند. این قابلیت به کاربران اجازه می‌دهد بدون افشای جزئیات درخواست خود، اطلاعات مربوط به بلاکچین را دریافت کنند. بوترین تأکید کرده که این روش به‌دلیل ارائه «تضمین‌های رمزنگاری‌شده» از امنیت بالاتری برخوردار است.
او همچنین پیشنهاد کرده که کیف پول‌ها باید به چند سرور RPC متصل باشند، برای هر اپلیکیشن از RPC جداگانه‌ای استفاده کنند و حتی به فناوری‌های تقویت‌کننده حریم خصوصی مانند «میکس‌نت» (Mixnet) نیز مجهز شوند؛ میکس‌نت‌ها برای پنهان‌سازی فراداده‌ها طراحی شده‌اند.
از دیگر پروپوزال‌ها، توسعه پروتکل‌های «تجمیع اثبات‌ها» برای سیستم‌های حریم‌خصوصی است که موجب کاهش چشمگیر کارمزدها برای استفاده از این پروتکل‌ها خواهد شد.
