سختی استخراج شبکه بیت‌کوین در حالی در تاریخ ۱۱ دسامبر بار دیگر تعدیل خواهد شد که شاخص «هش‌پرایس» به‌عنوان یکی از مهم‌ترین معیارهای سودآوری ماینرها، همچنان در نزدیکی پایین‌ترین سطوح تاریخی خود قرار دارد و فشار مضاعفی بر فعالان صنعت وارد می‌کند.
به گزارش میهن بلاکچین، هم‌زمان، تحقیقات نهادهای امنیتی آمریکا درباره شرکت چینی بیت‌مین، بزرگ‌ترین تولیدکننده دستگاه‌های ماینینگ در جهان، نگرانی‌ها درباره آینده زنجیره تأمین تجهیزات استخراج را افزایش داده است.
جزئیات تعدیل بعدی سختی و وضعیت فعلی شبکه
بر اساس داده‌های پلتفرم CoinWarz، انتظار می‌رود تعدیل بعدی سختی استخراج بیت‌کوین در ارتفاع بلاک ۹۲۷٬۳۶۰ انجام شود. در این رویداد، سختی شبکه به‌طور جزئی از ۱۴۹.۳۰ تریلیون به ۱۴۹.۸۰ تریلیون افزایش خواهد یافت؛ تغییری خفیف، اما در فضایی که حاشیه سود ماینرها به‌شدت فشرده شده است، همین افزایش نیز می‌تواند برای برخی بازیگران خرد تعیین‌کننده باشد.
تنظیم قبلی سختی که روز پنج‌شنبه انجام شد، سختی شبکه را از ۱۵۲.۲ تریلیون به ۱۴۹.۳ تریلیون کاهش داد. نتیجه این تعدیل، رسیدن متوسط زمان تولید هر بلاک به حدود ۹.۹۷ دقیقه در زمان نگارش گزارش بود؛ این رقم اندکی پایین‌تر از هدف ۱۰ دقیقه‌ای پروتکل قرار دارد و نشان می‌دهد شبکه همچنان در محدوده‌ای نزدیک به تنظیم ایده‌آل خود عمل می‌کند.
سقوط هش‌پرایس و نقطه سربه‌سر ماینرها
با وجود کاهش اخیر سختی، شاخص هش‌پرایس که درآمد مورد انتظار ماینر را به ازای هر واحد توان محاسباتی (بر حسب PH/s در روز) نشان می‌دهد، در سطوحی بی‌سابقه پایین باقی مانده است. بر اساس داده‌های Hashrate Index، هش‌پرایس در حال حاضر در محدوده حدود ۳۸.۳ دلار به ازای هر PH/s در روز نوسان می‌کند.
به‌طور سنتی، سطح ۴۰ دلار به ازای هر PH/s به‌عنوان نقطه سربه‌سر بسیاری از ماینرها در نظر گرفته می‌شود؛ قرار گرفتن هش‌پرایس زیر این سطح، بسیاری از ماینرها را ناچار می‌کند به‌طور جدی خاموش‌کردن دستگاه‌ها، کاهش ظرفیت یا تجدیدنظر در محل و شیوه فعالیت خود را بررسی کنند.
این ترکیبِ سختی نسبتاً بالا و هش‌پرایس پایین، نشان می‌دهد که رقابت در شبکه همچنان شدید است، اما پاداش دلاری استخراج، به‌ویژه پس از هاوینگ و کاهش عرضه واحدی بیت‌کوین، برای بخش بزرگی از اپراتورها در حال نزدیک‌شدن به مرزهای اقتصادی است.
صنعت استخراج بیت‌کوین در سال‌های اخیر علاوه بر فشارهای آنچین، با مجموعه‌ای از چالش‌های برون‌زنجیره‌ای نیز مواجه بوده است. در بسیاری از حوزه‌های قضایی، محدودیت‌ها یا ممنوعیت‌های نظارتی بر فعالیت فارم‌های استخراج اعمال شده و دسترسی به برق ارزان و پایدار برای ماینرها دشوارتر شده است. افزایش بهای انرژی در برخی کشورها نیز به‌طور مستقیم حاشیه سود این کسب‌وکار را هدف گرفته است.
در کنار این عوامل، تنش‌های ژئوپلیتیک بین ایالات متحده و چین، بعد تازه‌ای به ریسک‌های این صنعت افزوده است؛ ریسک‌هایی که این‌بار نه از قیمت بازار، بلکه از زنجیره تأمین تجهیزات حیاتی مانند دستگاه‌های ASIC نشأت می‌گیرد.
تحقیق وزارت امنیت داخلی آمریکا درباره بیت‌مین
در همین بستر، وزارت امنیت داخلی ایالات متحده (DHS) تحقیقاتی را درباره شرکت بیت‌مین، غول چینی تولیدکننده سخت‌افزار استخراج، آغاز کرده است. محور اصلی این بررسی، ارزیابی این موضوع است که آیا دستگاه‌های این شرکت می‌توانند از راه دور مورد دسترسی قرار گیرند یا برای مقاصد جاسوسی استفاده شوند یا خیر.
در سال 2024، الیزابت وارن، سناتور آمریکایی و یکی از منتقدان جدی صنعت رمزارز، هشدار داده بود که ممکن است از دستگاه‌های ASIC برای جمع‌آوری اطلاعات از پایگاه‌های نظامی آمریکا و تأسیسات حساس مربوط به دفاع ملی استفاده شود. همین نگرانی‌ها اکنون در قالب تحقیق رسمی از سوی نهادهای امنیتی دنبال می‌شود.
بیت‌مین در حال حاضر بزرگ‌ترین تولیدکننده مدارهای مجتمع با کاربرد خاص (ASIC) برای استخراج رمزارزهای مبتنی بر مکانیزم اثبات کار (PoW) به‌شمار می‌رود. بر اساس برآورد دانشگاه کمبریج، این شرکت حدود ۸۰ درصد سهم بازار جهانی این تجهیزات را در اختیار دارد؛ این سهم، وابستگی شدید صنعت استخراج جهانی به یک عرضه‌کننده اصلی را نشان می‌دهد.
هرگونه محدودیت، تعرفه، تحریم یا ممنوعیت احتمالی علیه بیت‌مین از سوی مقامات آمریکایی می‌تواند پیامدهای گسترده‌ای برای زنجیره تأمین تجهیزات استخراج داشته باشد. با توجه به این‌که بخش قابل‌توجهی از مزارع بزرگ در ایالات متحده و دیگر کشورها از دستگاه‌های این شرکت استفاده می‌کنند، فشار بر بیت‌مین ممکن است به افزایش قیمت تجهیزات، کمبود دستگاه‌های نسل جدید، تأخیر در ارتقای ناوگان ماینینگ و در نهایت، تشدید فشار بر سودآوری ماینرها منجر شود.
در مجموع، داده‌های فعلی از شبکه بیت‌کوین تصویری ترکیبی ارائه می‌کنند: از یک‌سو، سختی شبکه و هش‌ریت بالا، امنیت و مقاومت این شبکه را تأیید می‌کند؛ از سوی دیگر، هش‌پرایس پایین، هزینه انرژی روبه‌افزایش و ریسک‌های ژئوپلیتیک و نظارتی، مدل کسب‌وکار بسیاری از ماینرها را در ترازوی بازنگری قرار داده است.
در سال ۲۰۲۵ و پس از چندمین رویداد هاوینگ، استخراج بیت‌کوین بیش از هر زمان دیگری به صنعتی سرمایه‌بر، رقابتی و حساس به تغییرات مقرراتی و فناورانه تبدیل شده است. تصمیم‌گیری ماینرها برای ادامه فعالیت، ارتقای تجهیزات یا خروج از بازار، بیش از گذشته به ترکیبی از عوامل درون‌زنجیره‌ای (مانند سختی و هش‌پرایس) و بیرون‌زنجیره‌ای (مانند قیمت انرژی، سیاست‌گذاری و زنجیره تأمین جهانی) گره خورده است؛ ترکیبی که می‌تواند نقشه بازی بازیگران این صنعت را در ماه‌ها و سال‌های پیش‌رو دگرگون کند.
