گواه اثبات کار مکانیزم اجماعی است که بیت کوین و بلاک چین چندین ارز دیجیتال دیگر را ایمن می کند و همچنین باعث نهایت استفاده انرژی در این تکنولوژی می شود.
در واقع، یکی از پیشرفته ترین استدلالها این است که یک ارتش از کامپیوترهای تخصصی برای حل برخی مشکلات ریاضی با یکدیگر رقابت می کنند به شکلی که برای حل چنین مشکلاتی به اندازه یک کشور کوچک برق مصرف می کنند.
هرچند دانشمندان تیم تحقیقاتی IBM مدعی یافتن روشی برای تغییر شکل و ترکیب معماری های بلاک چین نظیر گواه اثبات کار می‌باشند و این روش را به دلیل راندمان مصرف برق، مقیاس پذیری و امنیت آن، نقطه شیرین می‌نامند. این تیم تحقیقاتی اعلام کرد که این کشفیات حاصل به کارگیری گواه اثبات کار در موارد استفاده مختلف نظیر اینترنت اشیا می‌باشد و نودهای بلاک چین را داخل دستگاه های متصل اجرا خواهد کرد. مشکلی که آنها با آن روبرو شدند این است که، بر خلاف سخت افزارهای تخصصی گواه اثبات کار معروف برای ارزهای دیجیتال مانند ASICها و GPU ها، دستگاه های IoT به طور گسترده ای در قدرت محاسباتی و منابع انرژی متفاوت هستند.
IoT یک دسته بندی وسیع است که از سنسورهای دماسنج جیبی تا اتومبیل های متصل به اینترنت را دربر می گیرد. به همین ترتیب، تمام یا برخی از دستگاه های موجود در یک شبکه IoT ممکن است قادر به حل مسائل بسیار پیچیده گواه اثبات کار نباشند. از این رو، انگیزه این گروه برای تولید انرژی کارآمد گواه اثبات کار، بر اساس مقاله محققان IBM به این شرح است:
بهره وری در IoT می تواند به عنوان استفاده بهینه از منابع سخت افزاری و انرژی تعریف شود. بنابراین برای دستیابی به این امر، دستگاه های IoT در یک بلاک چین باید به بهترین شکل ممکن از منابع و انرژی برای حفظ و پیشرفت آن بلاک چین استفاده کنند.
راه حل پیشنهادی آنها به این شکل است که در بخش ماینینگ تمامی نودهای یک شبکه نباید دخالت و فعالیت داشته باشند. برای مثال، بسیاری از کاربران بیت کوین، به راحتی تمامی نودها را برای بررسی کار ماینرها، اجرا می کنند. محققان IBM با استفاده از محیط آزمایشگاهی و یا محیط شبیه سازی شده بلاک چین، نود ها را به گروه های کوچکتر با تعداد ۲۵۰ الی ۱۰۰۰ نود تقسیم کردند و سپس به یک الگوریتم اجازه داده اند تا تصمیم بگیرد که چه میزان از هر نود براساس میزان قدرت هر کدام و میزان امنیت مورد نیاز، باید عمل ماینینگ را انجام دهد. بر اساس این آزمایش آنها به نتایج مطلوبی دست یافته و مدعی هستند که توانسته اند با توجه به حفظ امنیت در حفظ و بهینه سازی انرژی موفق عمل کنند.
دکتر امانوئل رانیولی مدیر این پروژه تحقیقاتی IBM گفت:
اکنون ما به بلاک چین ها مانند تمامی سیستم های همتا به همتا که در آنها تمامی نودها وظیفه ای واحد دارند و به عنوان مثال برای دریافت پاداش ماینینگ با یکدیگر رقابت می کنند، نگاه می کنیم.
رانیولی گفت که او می خواسته یک “اکوسیستم لایه ای” ایجاد کند که در آن افراد مختلف بتوانند فعالیت های مختلفی را با استفاده از الگوریتم های هوشمند که نودها را با توجه به توانایی هایشان دسته بندی می کنند و وظایف خاصی را به آنها اختصاص می دهند، انجام دهند.
بلاک چین های تابعی که توسط این گروه از نودها نگهداری می شوند، با استفاده از تکنولوژی های همکاری، مانند Cosmos و Polkadot. به یکدیگر متصل می شوند.
پروژه تحقیقاتی IBM، بخشی از یک تلاش گسترده تر برای ایجاد یک اقتصاد ماشین به ماشین در آینده است، که در آن دستگاه ها کیف پول بلاک چینی دلخواه خود را دارند و با یکدیگر داد و ستد می کنند. به منظور اجرای بخش کوچکی از این پروژه، تیم رانیولی به بررسی نحوه کار اکوسیستم ماشین به ماشین در شرایط صنعتی پرداخت و فعالیت های تولیدکنندگان پیشرفته چندین کارخانه در هلند را به یکدیگر متصل کرد. رانیولی خاطر نشان کرد:
امروزه در صنعت ۴.۰ یا تولید، شما شاهد همکاری بسیاری از کارخانه ها برای تولید یک محصول واحد هستید. بنابراین شما شاهد حسگرها، ماشین ها، حتی الگوریتم ها و تجزیه و تحلیل ها در کارخانه های مختلفی هستید که باید با یکدیگر همکاری کنند.
در راستای پیوند این دستگاه های صنعتی با یک مدل ترکیبی، این تیم تحقیقاتی متوجه شد که با ایجاد ۲۵۰ دسته از نودها، و یا به تعبیری دیگر با ۷ درصد از بلاک چین های تابعی که گواه اثبات کار را انجام می دهند، بدون قربانی کردن امنیت مربوط به گواه اثبات کار به بهترین شکل تعیین مقیاس دست یافتند.
پروژه تحقیقاتی IBM پروژه ای قبال توجه و با ارزش است زیرا نشان می دهد که الزامات قطعی بلاک چین ها را می توان با جعبه سیاه AI ترکیب کرد، پدیده ای که اجازه می دهد تا الگوریتم های یادگیری ماشین شکل بلاک چین ها را برای انطباق با محدودیت های قدرت یا تاخیر زمانی و بدون مشکل امنیتی تغییر دهند.
به همین ترتیب، نتایج این پروژه به نظر می رسد دریچه ای به یک فضای طراحی کاملا جدید باشد.در همین راستا رانیولی اذعان کرد که:
چرا بلاک چین را با تجزیه و تحلیل و الگوریتم های AI تقویت نکنیم در حالی که می تواند بلاک چین را به نحوی شکل دهد تا بر برخی از محدودیت هایی که در حال حاضر وجود دارد فایق آید؟
در مورد IoT، روش کار به این صورت است که هوش مصنوعی، دستگاه های IoT موجود در سیستم و منابع در دسترس آن دستگاه ها را به عنوان ورودی دریافت می‌کند. هم چنین تمام پیش نیازهای امنیتی سیستم را ارزیابی می‌کند و تصمیم می‌گیرد کدام و چند دستگاه استخراج می‌کنند. بنابراین، دستگاه های IoT هنوز هم می توانند وظایف خاص خود را مانند پردازش داده ها همزمان با ماین کردن بلاک ها انجام دهند. پس چگونه این پروژه می تواند بر جهان ارزهای دیجیتال اثر بگذارد؟ صرفا می توان گفت که گواه اثبات کار فقط باید سازماندهی بهتری شود، مانند اینکه بگوییم بازار آزاد می تواند کارآمدتر باشد.
رانیولی گفت که امکان تغییر روش سیستم های معاملاتی پویا با ارزهای مختلف وجود دارد، افزود:
من تا حد تغییر الگوریتم اجماع کریپتوها پیش نرفته ام . اگرچه مسیری بسیار جالب برای کشف چنین مساله ای وجود دارد.
نظر شما چیست؟ آیا این روش راه نجاتی برای بهبود الگوریتم بیت کوین خواهد بود؟
