از زمانی که ارز های دیجیتال مورد توجه قرار گرفته اند، استخراج (ماینینگ) یکی از بحث هایی بوده که بیشترین صحبت در مورد آن شده است. اکثریت عظیمی از کاربران کریپتو وارد فرآیند استخراج شده اند، مخصوصا حالا که بیت کوین افزایش قیمت را تجربه کرده است و احتمال بالا رفتن کارمزد ترید در صرافی های محبوبی مانند بایننس وجود دارد. با این وجود، منتقدان فعالیت استخراج همیشه خاطر نشان کرده اند که این فرآیند دارای مخاطرات سلامتی و زیست محیطی می باشد.
آمار نشان داده که کل سیاره زمین در سال گذشته ۲۵.۰۸۲ TWh برق تولید کرده است. از طرف دیگر، ماینینگ بیت کوین ۴۵.۸۱ تراوات برق مصرف کرده است یعنی تقریبا ۰.۸۱ درصد از کل تولید برق جهان. برای مقایسه بهتر، اقتصاددانی بنام Alex de Vries در Bitcoin Energy Consumption Index نوشت که یک عملیات استخراج بیت کوین خاص به اندازه انرژی یک روز ۱۷ خانوار انرژی مصرف می کند و این روند به نظر می رسد که در حال افزایش باشد.
استخراج (ماینینگ) بیت کوین چیست و چگونه میتوان با آن کسب درآمد کرد؟ + ویدیو
در این برهه واضح است که استخراج بیت کوین از لحاظ محیطی پایدار نیست. برای اینکه بیت کوین استخراج شود، قدرت پردازشی زیادی برای فعالیت هایی مانند اعتبار تراکنش و هماهنگ سازی کاربر مورد نیاز است. تنها مشکل این است که به مرور زمان، محاسبات برای انجام استخراج این دارایی پیچیده تر می شود. سختی استخراج به افزایش یافتن خود ادامه داده است و همزمان با این افزایش سختی قدرت محاسباتی و برق مورد نیاز نیز افزایش می یابد.
به عنوان مثال، تنها در سال ۲۰۱۸ قدرت محاسباتی مورد نیاز برای اجرای عملیات استخراج بیت کوین چهار برابر شد. برای کمک به جبران مقداری از این پیچیدگی، بسیاری از فارم ها و تجهیزات استخراج بیت کوین در کشور ها و منطقه هایی احداث شده اند که هزینه برق در آنها پایین است. هرچه هزینه برق پایین تر باشد، ماینر ها سود بیشتری می برند. این امر تا کنون کمک زیادی به فرآیند استخراج کرده است. بنا به تخمین جداگانه ای توسط Vries، در حال حاضر یک عملیات استخراج بیت کوین ۴۲۰۰۰ کیلووات انرژی مصرف می کند.
علیرغم انرژی مصرف شده توسط فرآیند ماینینگ، مشکل دیگری نیز وجود دارد و این مشکل مربوط به حس مسئولیت پذیری ما می باشد. بیت کوین غیرمتمرکز است و استخراج در شبکه وسیعی از کامپیوتر ها در سراسر جهان انجام می شود. هیچ موسسه ای به طور دقیق نمی تواند بگوید که چه مقدار انرژیی وارد شبکه بیت کوین می شود و محاسبه مقدار انرژی مصرفی توسط بیت کوین هرگز به درستی و دقیق انجام نمی شود.
کل مقدار انرژی محاسباتی که از جانب همه کامپیوترهای مرتبط موجود است، می تواند توسط شبکه تسخیر شود اما کارایی کار، مکان آنها و اینکه انرژی آنها چیست، قابل تسخیر توسط شبکه نمی باشد.
بر خلاف پلتفرم های ترید بیت کوین که اطلاعات کافی در مورد نحوه تراکنش کاربران فراهم می آورند، استخراج بیت کوین شفافیت کمتری دارد. بنابراین تخمین Vries بر اساس این فرض است که همه ماینر ها از اسیک (ASIC) استفاده می کنند که کارایی بیشتری برای استخراج بیت کوین دارد. این قضیه همیشه صادق نیست و استخراج همچنین توسط کامپیوترهای خصوصی فراوان نیز تامین انرژی می شود. احتمال اینکه اعداد و ارقام در واقعیت بسیار بالاتر باشد وجود دارد.
در حال حاضر تنها سه راه حل به ذهن می رسد. یکی از آنها استفاده از منابع انرژی تجدید پذیر بیشتر توسط سازمان هاست که این کار باعث کاهش صدور دی اکسید کربن می شود و همچنین سودآوری ماینر ها را بهبود می بخشد.
راه حل دیگر انتقال از گواه اثبات کار به گواه اثبات سهام می باشد، اما این تا چه حد اساسا پروتکل بیت کوین را تغییر خواهد داد و آیا ماینر های زیادی پذیرفتن آن را ترجیح می دهند؟ این امر بسیار زمانبر خواهد بود.
سرانجام، حکومت ها می توانند به قانون گذاری ماینینگ در مکان هایی با صدور دی اکسید کربن بالا بپردازند. فارم های ارز دیجیتال را می توان متقاعد کرد که تغییر مکان دهند و مخصوصا آنها را به جاهایی منتقل داد که منابع انرژی تجدید پذیر زیادی دارند. متاسفانه این راه حل غیر واقعی به نظر می رسد، زیرا هماهنگی بین المللی و ارزیابی صدور گاز دی اکسید کربن باید انجام شود. در حال حاضر، این راه حل احتمالا کار نکند.
