تمرکز توسعه دهندگان بر روی اتریوم ۱.۰؛ فرجام این بلاکچین چگونه خواهد بود؟

اگرچه اتریوم به توسعه مرحله بعدی تکامل خود با اتریوم ۲.۰ مجهز به شاردینگ ادامه می‌دهد، اما گروهی از توسعه دهندگان بر زنجیره موجود متمرکز خواهند ماند تا عملکرد این بلاک چین را طی این انتقال حفظ کنند.

هدف این پروژه که به اسم اتریوم ۱.۰ شناخته می‌شود، حفظ کاربرد این شبکه است، در حالی که بر روی به روزرسانی سرنیتی نیز کار می‌شود. همانطور که در پست بلاگ بنیاد اتریوم در تاریخ ۱۰ دسامبر توضیح داده شده است، هنوز با عرضه نسخه جدید سال ها فاصله وجود دارد. در این پست آمده است:

داستان ما از اینجا شروع می‌شود که توسعه دهندگان اصلی متوجه شده اند که فاز نهایی نقشه راه اتریوم به اسم سرنیتی، بر اساس زمانبندی انتظارات اولیه آماده نخواهد شد. زنجیره فعلی نیاز به تغییراتی دارد تا قبل از ارائه به روزرسانی پروتکل، اطمینان حاصل شود که مشکلات بزرگتر در اتریوم به وجود نیاید.

اگرچه هیچ مساله غیرقابل برطرف کردنی وجود ندارد، اما توسعه دهندگان به کاهش عملکرد جزیی به دلیل رشد مستمر بلاک چین اشاره کرده اند. در حال حاضر نودهای کامل باید تمام سوابق اتریوم را دانلود و پردازش کنند که حجم کنونی آن ۲۰۰ گیگابایت است.

این حجم هر ماه بین ۱۰ الی ۱۵ گیگابایت افزایش می‌یابد و منجر به ایجاد مسائلی در خصوص عملکرد نود و تاخیر در شبکه می‌شود. این موضوع به تدریج بررسی بلاک ها را دشوارتر می‌سازد.

وضعیت (state) یکی از مفاهیم کلیدی فناوری اتریوم است. این مفهوم بیانگر حافظه جمعی تمام قراردادهای هوشمند و موجودی تمام کیف پول های کنونی است. هر تراکنش، تغییراتی در وضعیت کلی ایجاد می‌کند که به تدریج منجر به حجیم شدن بلاک چین می‌شود.

چگونه اتریوم ۱.۰ این مشکل را حل می‌کند

چندین راهکار برای کاهش بخشی از این مسأله پیشنهاد شده است. پرونینگ (Pruning) که حذف اطلاعات غیرضروری بلاک چین است می‌تواند حجم بلاک چین را کاهش دهد اما پیاده سازی آن پیچیده است.

تاخیر شبکه را می‌توان با پیش معرفی بلاک اصلاح کرد که طی آن، ماینرها قبل از تایید بلاک های جدید، آنها را معرفی می‌کنند. این موضوع، زمان بیشتری به نودها می‌دهد تا اطلاعات بلاک را توزیع کنند و از عملکرد صحیح بلاک چین اطمینان حاصل کنند. طبق گفته توسعه دهندگان، این بهینه سازی هم اکنون در دسترس است.

در آخر، کاهش حجم بلاک چین، رویکرد اصلی این تحقیق است. قبل از این نیز پروپوزالی در خصوص ارائه “وضعیت اجاره” (state rent) به دلیل نداشتن جزییات کافی کنار گذاشته شده بود. طی این پروپوزال، قراردادهای هوشمند ملزم به پرداخت کارمزد برای سهم استفاده خود از بلاک چین می‌شدند.

در عوض، اتریوم ۱.۰ در حال معرفی مفهوم “مشتریان بی وضعیت” (stateless clients) است. طی این پروپوزال، مشتریان به جای ذخیره سازی کل بلاک چین، صرفا تغییرات انجام شده بر روی آن نسبت به بلاک قبلی را محاسبه کرده و از “شاهد بلاک” (block witness) برای اطمینان از صحت استفاده می‌کند. اگرچه بعضی از نودها هم چنان باید کل بلاک چین را ذخیره کنند، اما مزایای این پروپوزال بسیار زیاد است.

ارتباط با سرنیتی

اتریوم ۱.۰ تحت حمایت کامل بنیاد اتریوم توسعه یافته است. اما اگرچه هر دو تحت یک پشتیبانی قرار دارند، اما کدبیس اتریوم ۱.۰ با اتریوم ۲.۰ جداگانه خواهد بود.

کوین تلگراف با جیمز هنکاک (James Hancock) هماهنگ کننده تیم پروژه اتریوم ۱.۰ مصاحبه کرده است. وی در پاسخ به این سوال که فازهای مختلف اتریوم ۲.۰ چگونه با اتریوم ۱.۰ تعامل خواهند داشت گفت:

فاز صفر هم چنان کدبیس های اتریوم ۱.۰ را خواهد داشت. فاز صفر همانند یک پل است و اگرچه این انتقال بین اتریوم ۱.۰ و ۲.۰ صورت خواهد گرفت، فاز صفر به وضعیت حجم و قراردادهای اتریوم توجه خواهد کرد.

اگرچه این انتقال تدریجی خواهد بود، اما این احتمال وجود دارد که هاردفورکی نظیر هاردفورک منجر به ایجاد اتریوم کلاسیک به وقوع بپیوندد. اما در حالی که چنین احتمالی وجود دارد اما تیم اتریوم ۱.۰ هیچ قصدی برای ایجاد زنجیره جداگانه ندارد.

وی افزود: در کل این فرآیند هم چنان امکان فورک زدن آزادانه وجود دارد. از نظر تئوری چنین چیزی ممکن است اما تیم اتریوم ۱.۰ هیچ برنامه ای برای آن ندارد.