اتریوم ۱.۰ به طراحی کاملی نپرداخت تا اینکه با عیب های برجسته ای مواجه شد. حال این سوال پیش می آید که چگونه به اینجا رسید و چرا به نظر می رسد که بیت کوین عملکرد خیلی بهتری داشته است؟ دو عامل مهم در این رابطه تجربه کاربر و اقتصاد هستند. در کمترین حالت، برای اینکه یک محصول موفق شود، لازم است که یک جایگزین متقاعد کننده برای مشکل موجود باشد و کارمزد تراکنش نباید بیش از ارزش اقتصادی تراکنش های واقعی باشد. این مسائل در کل منجر به یک مسیر صعودی برای بیت کوین و یک مسیر نزولی برای اتریوم ۱.۰ شد.
رقابت بر سر تجربه کاربری
باید گفت که برای اینکه محصولی جایگزین محصولی دیگر با تاثیرات شبکه ای شود، آن محصول باید ده برابر از محصول اول بهتر باشد. علی الخصوص این محصول جدید باید به اندازه ای خوب باشد که هزینه های تعویض را توجیه کند. در اینجا ما به بررسی آن رقیب اول می پردازیم و بررسی می کنیم که آیا آن بهبود ها و پیشرفت ها را می توان یک تجربه ده برابر بهتر نامید؟
بیت کوین ده برابر بهتر بود
چه کسی اولین رقیب بیت کوین بود؟ در وهله اول طلا به ذهن می آید اما تورم بیت کوین در سال های اول خیلی زیاد بود و تا حد زیادی از استخراج طلای فیزیکی پیشی گرفت. بیت کوین برای ارائه به طرفداران طلا به لحاظ طول عمر، تورم و تمرکززدایی ویژگی های اندکی داشت و حداقل در حال حاضر هم همین طور است. پس بیت کوین یک محصول رقابتی نبود.
بلکه اولین رقیب بیت کوین انتقال ACH یا سیمی بود. در جهان پیشرفته تصور فردی بدون حساب بانکی دشوار است و افراد دارای تجربه استفاده از این جریان های کاری، تقریبا به اندازه تعداد افرادی است که مالیات ها را ثبت کرده اند. انتقال پول به روش سیمی می تواند ۳۰ دلار هزینه داشته باشد و یک روز کاری طول بکشد که گاها به دلیل تعطیلات آخر هفته ممکن است این انتقال سه روز به طول بیانجامد. انتقال های ACH ارزانتر هستند اما بسیار آهسته تر بوده و پردازش آنها ۳ تا ۵ روز کاری به طول می انجامد.
بیت کوین یک پیشرفت برجسته در این زمینه بود که زمان بلاک ده دقیقه ای داشت و کارمزد های آن برای مدت زمانی طولانی زیر یک پنی بود. بر خلاف بانک ها، بیت کوین بعد از ساعت ۵ بعد از ظهر و یا در آخر هفته تعطیل نمی شد. ده برابر بهتر بودن بیت کوین در اینجا واضح بود و این تفاوت به قدری بود که سال های بعد بسیاری بیت کوین را یک شبکه پرداختی های مصرف کننده تصور می کردند نه یک لایه تصفیه.
امروزه بیت کوین به عنوان یک جایگزین برای طلا مطرح می شود و صحبت از انتقال سیمی در مورد آن بی ربط است. بیت کوین در سال های اولیه حیات خود قادر بود کاربران را با فراهم نمودن یک جایگزین واضح برای انتقال های بانکی جذب کند.
اتریوم ده برابر بدتر از آب درآمد
چه کسی اولین رقیب اتریوم بود؟ بسیاری فکر می کنند که بیت کوین اولین رقیب اتریوم بود اما اتریوم برای ارائه بهبود اساسی در ارتباط با پرداختی ها کمی بهتر از بیت کوین بود. اتریوم برای پرداخت ها مهندسی نشده بود بلکه یک پلتفرم با مقصد عمومی بود و در اصل برند “کامپیوتر جهانی” به آن داده شده بود.
این کامپیوتر جهانی که با استفاده از آن هر کس می توانست برنامه های غیرمتمرکز خود را بنویسد، اغلب به عنوان معرفی اینترنت نسل سوم به آن اشاره می شد و اتریوم احتمالا ستون فقرات یک اینترنت غیر متمرکز و ایمن بود. از آنجا که به اینترنت معاصر به عنوان اینترنت نسل دوم اشاره می شود، فکر می کنم عادلانه است بگوییم که اتریوم اولین رقیب اینترنت نسل دوم بود. اینترنت و اتریوم دارای این ویژگی مشترک هستند که پلتفرم هایی بدون مجوز می باشند و هر کس می تواند در آنها به مشارکت و کار بپردازد.
اینترنت معاصر با استفاده از مدل کلاینت-سرور ساخته شده است و به دلیل ارتقای افقی (در مقایسه با Sharding) بسیار مقیاس پذیر می باشد. این توانایی ارتقای اینترنت نسل دوم جنبه مثبت آن است، میلیارد ها کاربر متصل به اینترنت و ده ها میلیارد ابزار متصل اینترنتی موجود هستند و جا برای بسیاری دیگر هم وجود دارد. زمان واکنش به قدری کم است که از لحاظ عصبی قابل درک نیست. پهنای باند برای انتشار ویدیو به اندازه کافی خوب است و هزینه ها عمدتا رایگان هستند و سوبسید آنها با تبلیغات داده می شود.
اتریوم دقیقا پلتفرمی نیست که آماده بهبود اینترنت معاصر باشد. پهنای باند آن برای آپلود عکس های کوچک کافی نیست و بیشترین داده ای که برای هر بلاک می توان آپلود کرد حدود ۱۳ کیلوبایت می باشد. با توجه به این که شبکه اتریوم می تواند ۱۵ تراکنش را در ثانیه پردازش کند، این شبکه در روز تقریبا یک میلیون کاربر فعال را می تواند پشتیبانی کند. زمان واکنش بیش از محدوده ۲ ثانیه می باشد و این کاربران را در شبکه ناامید می کند. هر تغییر مرحله تقریبا ۰.۰۶ دلار است که این نشان ضعف در مقدار تعاملی است که بخشی از تجربه جستجوی عادی در شبکه است.
اتریوم متاسفانه آن بهبود ده برابری نیست که همه به دنبال آن هستند. باید بگوییم که یک تجربه ده برابر بدتر می باشد و اگر صادق باشیم، باید بگوییم که چندین مرتبه بدتر است. اتریوم جنگی را انتخاب کرد که نمی تواند در آن برنده شود. قدرت عمده اینترنت نسل دوم مقیاس پذیری بود و این از ضعف های اتریوم بود.
اقتصاد تراکنش ها
یک واقعیت اقتصادی این است که ارزش تراکنش ها باید در کمترین حالت بیش از کارمزد های پرداخته شده تراکنش باشد. بدون این موضوع، ما نمی توانیم انتظاری واقع بینانه برای جذب کاربر داشته باشیم. هیچ کس علاقه ای به کسب پول کمتر از توان خود ندارد. بازار های تک کارمزدی مانند آنچه که شما ممکن است انتظار داشته باشید، عمل می کنند اما بازار های دارای کارمزد رقابتی، اپلیکیشن های با ارزش اقتصادی پایین را از دور خارج می کنند.
پیشرفت در پلتفرم تک کاربردی بیت کوین آسان بود
هدف از تراکنش های بیت کوینی انتقال ثروت بود. اگرچه کاربرد هایی ثانویه برای بیت کوین مانند قمار و ذخیره داده ها نیز موجود بود اما عملکرد اولیه آن بالاترین ارزش اقتصادی را داشت. این بدین معنی است که استفاده از این پلتفرم برای مقصد اصلی خود تحت اشعاع کاربرد های ثانویه آن قرار نگرفته است.
پلتفرم چند کاربردی اتریوم دارای تعاملات غیر منتظره ای بوده است
تراکنش ها در اتریوم به معنی تامین نیروی برنامه های غیر متمرکز بود. انتقال ثروت کاربرد ثانویه ای بود که متاسفانه به واسطه اتریوم قابل طراحی نبود. پس چه اتفاقی می افتد وقتی که یک برنامه با ارزش پایین با یک برنامه با ارزش بالا در یک پلتفرم مانند هم قرار داشته باشند؟ مگر اینکه این دو برنامه هر دو ارزش اقتصادی قابل مقایسه ای را ارائه دهند وگرنه برای برنامه کم ارزش بسیار گران تمام می شود. فرض کنید که اولین درصد از تراکنش های پایین برنامه غیر متمرکز A کارمزد بالای ۰.۰۶ دلار را توجیه کند و نود و نهمین درصد از تراکنش های بالای برنامه غیر متمرکز B کارمزد کمتر از ۰.۰۶ دلار را توجیه کند.
انتقال ثروت در اتریوم برنامه های غیر متمرکز را بسیار پر هزینه می کند
در مورد اتریوم، علی رغم اینکه کاربرد اصلی آن برای برنامه های غیر متمرکز می باشد اما هنوز هم محبوب ترین کاربرد اتریوم انتقال ثروت بدون کمک برنامه های غیر متمرکز است. آنچه که کاربرد ثانویه اتریوم تلقی می شد، حالا در حال تنظیم خط مقدم کارمزد تراکنش است و این منجر به خارج شدن برنامه های غیر متمرکز از این کسب و کار خواهد شد.
تعامل با شبکه بر خلاف انتقال ثروت یک جریان کاری پر ریسک نیست. اگر سعی کنید که با اثبات هویت خود وارد یک وبسایت شوید و یا وضعیت فیسبوک خود را به روز رسانی کنید و خطایی در این میان وجود داشته باشد، می توانید دوباره آن را امتحان کنید. در اینجا ریسک واقعی برای یک زیان فاجعه بار موجود نیست و در نتیجه نیاز کمی به امنیت، سیستم های حقوقی یا بیمه مانند انتقال ثروت در میان است. دلیل اصلی این که مهندسی نرم افزار بر خلاف رشته های دیگر مانند پزشکی و یا دیگر حوزه های مهندسی نیاز به پروانه هایی برای کار در آنها ندارد، همین است.
برنامه های اینترنت نسل سوم در اثر انتقال ثروت جایگاه خود را از دست داده اند. این سرانجام اکثر برنامه های غیر متمرکز بوده است و آنها در انتقال ارزش اقتصادی در مبنای هر تراکنش بیشتر از کارمزد متوسط حال حاضر یعنی ۰.۰۶ دلار می باشند.
برنامه های غیر متمرکز اتریوم ۱.۰ که با وجود فقدان جاذبه باقی ماندند
با این وجود، تعدادی از برنامه های غیر متمرکز که ارزش اقتصای کافی ارائه می دادند، باقی ماندند. از برجسته ترین آنها می توان به صرافی های غیر متمرکز برای توکن های روی زنجیره، بازار های پیش بینی، ICO ها و وام های وثیقه ای اشاره کرد. مردم مایل هستند که برای طبقه های مذکور معادل کارمزد عادی تراکنش ها را بپردازند. البته این شامل موقعیت هایی نمی شود که آنها مقدار زیادی پول را فورا انتقال دهند. اما مشکل این است که آنها برنامه هایی جایگاهی هستند که ارزش آنها بسیار نامناسب می باشد.
0x یکی از محبوب ترین پروتکل های صرافی غیر متمرکز است که تنها ۲۰۰۰ دلار را در کارمزد های تراکنش دوران خود جمع آوری کرده است، علی رغم اینکه ارزش بازار آن ۲۰۷ میلیون دلار می باشد. این توکن همچنین برای عملکرد پروتکل ضروری نیست و احتمال دارد توسط انتقال های اصلی منشعب شود. Augur که محبوب ترین بازار پیش بینی است تقریبا ۴۰ هزار دلار در پیش بینی ها گرو گذاشته است و با این وجود ارزش بازار ۲۰۳ میلیون دلار دارد. هیچ برنامه غیر متمرکزی به طور عادی بیش از ۱۰۰۰ کاربر فعال در روز ندارد و تنها بیست سی تا از این برنامه ها در روز بیش از صد کاربر فعال دارند. با بررسی این ارقام متوجه مشکلی در این فضا می شویم.
نتیجه گیری
دلیل اینکه بیت کوین آنقدر خوب کار کرد و اتریوم همواره در حال تلاش به نظر می رسد، چیست؟
بیت کوین یک پیشرفت ده برابر به نسبت انتقال ACH یا سیمی بود. بیت کوین تنها یک استفاده کاربردی داشت که همچنین ارزش اقتصادی بالایی داشت، بنابراین بازار کارمزد با آنچه کاربران مایل به پرداختش بودند، خودش را تنظیم کرد.
اما از طرف دیگر اتریوم ۱.۰ در مقایسه با معماری شبکه اینترنت معاصر ده برابر بدتر بود. اتریوم یک سیستم ذاتا مقیاس ناپذیر بود (بلاک چین یکپارچه) که با یک سیستم بسیار مقیاس پذیر یعنی وب مدرن رقابت می کرد. این موقعیت به قدری ضعیف است که آنها نیازمند یک معماری کامل هستند. انتقال ثروت در اتریوم که هدف اصلی نیست یک کارمزد تراکنش مبنا را ایجاد کرده که همه برنامه های دارای ارزش اقتصادی پایین را (اکثر برنامه های غیر متمرکز) در خود غرق می کند. برنامه های غیرمتمرکزی که باقی ماندند کمتر از تعداد مورد انتظار بود و همچنین موفقیت بیشتری نیز از این برنامه ها انتظار می رفت.
