کاربرد های عملی بلاک چین بهمراه پاره ای از محدودیت ها و مشکلات!

اگرچه فناوری بلاک چین در ابتدا برای عملکرد به عنوان معماری بیت کوین طراحی شد اما حالا در حوزه های مختلف زیادی در حال استفاده شدن است. یکی از این حوزه ها حکومت می باشد که در آن سیستم های توزیع شده پتانسیل تغییر عظیم بخش دولتی را دارند.

چرا باید حکومت ها به فکر پذیرش بلاک چین باشند؟

در حالی که بلاک چین منافع بالقوه زیادی برای حکومت داری دارد اما چند دلیل اصلی برای استفاده بهینه حکومت ها از بلاک چین موجود است. از جمله این دلایل می توان به افزایش تمرکز زدایی، صحت داده ها و شفافیت همراه با کارایی بهتر و هزینه های عملکردی تقلیل یافته اشاره کرد.

تمرکز زدایی و صحت داده ها

روش های مختلف زیادی برای ساخت یک بلاک چین وجود دارد اما همه آنها به عنوان سیستم های توزیع شده، درجه معینی از تمرکز زدایی را ارائه می دهند. دلیل این امر این است که یک شبکه بلاک چینی توسط نود های کامپیوتری متعددی حفظ می شود که با هماهنگی کار می کنند و به تایید و اعتبار بخشی همه داده ها می پردازند. اساسا لازم است که آنها به اجماع برسند و بر وضعیت پایگاه داده توافق کنند و نسخه منحصر به فردی از حقیقت را ذخیره کنند.

در نتیجه، سیستم های بلاک چینی می توانند به سطح بالایی از تغییر ناپذیری برسند و چارچوب کاری آنها را می توان سفارشی کرد تا دسترسی و در برخی موارد تغییر و تعدیل تنها توسط طرفین مجاز انجام گیرد. در عمل، آژانس های حکومتی مختلف می توانند به عنوان اعتبار بخش عمل کنند و هر کدام در فرآیند توزیع و تایید داده ها مشارکت کنند. این به طور عظیمی احتمال مداخله در داده ها و کلاه برداری را کاهش می دهد.

در سناریو های دیگر، سازمان های غیر حکومتی، دانشگاه ها و شهروندان نیز می توانند به عنوان نود های اعتبار بخش وارد عمل شوند. البته نتیجه این امر می تواند حتی درجه بالاتری از تمرکز زدایی باشد. به علاوه، چنین مکانیسم های تاییدی می توانند از دیگر انواع رایج اشتباه مانند خطا های ورود داده (یک بلاک از داده که فاقد اطلاعات اساسی است توسط شبکه توزیع شده نود ها انکار می شود) جلوگیری کنند.

علاوه بر این، بلاک چین ممکن است روزی نقش برجسته ای در فرآیند انتخابات بازی کند. انتخابات عادلانه و آزاد یکی از شالوده های دموکراسی است و سطح بالای تغییر ناپذیری بلاک چین آن را تبدیل به راه حلی عالی برای تضمین عدم مداخله در رای ها می کند. علاوه بر فراهم کردن امنیت اضافی برای رای ها در مکان های رای گیری، بلاک چین همچنین پتانسیل متحول کردن رای گیری ایمن آنلاین را دارد و می تواند آن را به واقعیت بدل کند. ایالت ویرجینیای غربی یک نمونه واقعی از چنین سیستمی را در خلال انتخابات میان مدت ایالات متحده در سال ۲۰۱۸ امتحان نمود.

شفافیت

پایگاه های داده بلاک چینی را می توان برای ذخیره و محافظت از سوابق حکومتی به شیوه ای که دستکاری و پنهان کردن اطلاعات برای همه مشکل شود، مورد استفاده قرار داد. در مدل حال حاضر، اکثر داده های حکومتی در پایگاه های داده متمرکز ذخیره می شوند که مستقیما توسط مقامات کنترل می شوند. و بعضی از این پایگاه های داده تنها در دستان عده معدودی هستند که این دستکاری و فرار را برای این عده آسان می کند. در چنین مواردی، یک بلاک چین ممکن است مناسب باشد زیرا می تواند فرآیند تایید و ذخیره داده ها را در میان طرفین مختلف توزیع کند و به طور موثری قدرت را غیر متمرکز کند.

بنابراین بلاک چین را می توان به عنوان یک پایگاه داده شفاف به کار برد که نیاز به اعتماد بین بدنه های حکومتی و شهروندان عادی را برمی دارد یا حداقل بسیار کم می کند. به عنوان مثال بعضی از مقامات اروپایی در حال بررسی پتانسیل دفاتر ثبت اسناد بلاک چین محور برای کم کردن تنازعات املاک و مستغلات هستند. چنین مدلی می تواند بر اساس یک سیستم توزیع شده باشد که می توان آن را توسط آژانس های حکومتی و شهروندان ارزیابی و تایید کرد و هر یک از طرفین قادر خواهد بود که به طور ایمن یک کپی از اسناد و ادعا های رسمی را نگه دارد.

همچنین بلاک چین های غیر متمرکز می توانند دسترسی همیشگی به سوابق، ماموران اجرای قانون و سازمان های ناظر را ارائه دهند که چنین چیزی ممکن است برای افشای فساد و سوء استفاده از قدرت لازم باشد. با کاهش دادن و یا برداشتن نیاز به واسطه ها در اشتراک داده و تراکنش های مالی، سیستم های بلاک چینی می توانند پنهان کردن خلاف کاری ها توسط ماموران حکومتی را بسیار مشکل کنند زیرا این سیستم ها به مسیر یابی وجوه از طریق یک سری موجودیت های خصوصی نامعین می پردازند.

افزایش کارایی

دلیل دیگری برای استفاده از بلاک چین در حکومت کاهش هزینه های عملکردی می باشد که این با به حداکثر رساندن کارایی کاری موسسات ملی انجام می شود. از آنجا که حکومت ها متکی بر وجوه حاصل از مالیات هستند، مهم است که آنها بودجه های خود را به طور معقول مورد استفاده قرار دهند. سیستم های بلاک چینی و قرارداد های هوشمند را می توان برای خودکار سازی وظایف و جریان های کاری مورد استفاده قرار داد و این به طور عظیمی زمان و پول هزینه شده در فرآیند های تشریفاتی را کاهش خواهد داد.

اگرچه تقلیل مخارج اداری به طور فوق العاده ای عملی است اما این امر به تقویت اعتماد و رضایت شهروندان نیز کمک خواهد کرد. کارایی بالاتر و هزینه های پایین تر احتمالا نتیجه در نرخ تصویب بالاتر بدنه های حکومتی خواهد داشت. و با کم کردن هزینه های عملکردی، حکومت ها می توانند پول بیشتری را در زمینه های دیگر مانند آموزش، امنیت و رفاه عمومی سرمایه گذاری کنند.

جمع آوری مالیات یک قلمرو کلیدی دیگر برای حکومت هاست که فناوری بلاک چین را می توان در آن اعمال کرد. دفتر کل های بلاک چین محور می توانند به آسانی وجوه را بین طرفین با دنباله روی کردن از شرایط حال حاضر انتقال دهند. این احتمالا باعث کاهش چشمگیر هزینه های اداری همراه با جمع آوری و توزیع مالیات و اجرای قوانین مالیاتی خواهد شد. به عنوان مثال با ذخیره سوابق و پردازش بازگشتی ها در بلاک چین خصوصی، آژانس های جمع آوری مالیات همچنین امنیت بهبود یافته ای برای محافظت از مالیات دهندگان شخصی در برابر کلاه برداری و دزدی هویت فراهم می کنند.

مشکلات و محدودیت ها

در حالی که واضح است که بلاک چین را می توان برای بهبود صحت داده ها، شفافیت و کارایی مورد استفاده قرار داد اما محدودیت های معینی با استفاده از بلاک چین در بخش عمومی آمیخته هستند.

به طور جالبی ویژگی تغییر ناپذیری که زیربنای بسیاری از مزایای بلاک چین است می تواند در بعضی شرایط خاص نوعی عیب باشد. تغییر ناپذیری داده ها اساسا باعث می شود که سوابق قبل از اعتبار بخشی به درستی وارد شوند و این یعنی اقداماتی باید انجام شود تا صحت جمع آوری داده های اولیه تضمین شود.

در حالی که بعضی از پیاده سازی های بلاک چینی ممکن است به شیوه انعطاف پذیرتری طراحی شوند و به داده ها اجازه تغییر دهند اما این امر نیازمند تصویب اکثر نود های اعتبار بخش می باشد و می تواند سوالاتی را در مورد عدم تمرکز سیستم مطرح کند و در نهایت منجر به عدم توافق شود. هنوز هم چنین مشکلی را می توان سریعا در مورد بلاک چین های خصوصی که به سطوح بالایی از تمرکز زدایی نیاز ندارند، مطرح کرد.

نگرانی های مربوط به حریم خصوصی هم عامل دیگری هستند زیرا سوابق اضافه شده به بلاک چین برای همیشه برای افرادی که به آن دسترسی دارند، موجود خواهد بود. این می تواند با فرآیند های مهر و موم اسناد مانند انهدام سابقه جنایی در ستیز باشد. در کشور هایی که حق دیجیتال در کد های قانونی را به رسمیت می شناسند، این سوابق غیر قابل تغییر می تواند در تناقض با سابقه قضایی یا قانون موجود باشد. راه حل های احتمالی این مشکلات ممکن است مشمول استفاده از عملکرد های سوزاندن و فنون رمزنگاری مانند zk-SNARKs یا انواع دیگری از گواهی های zero-knowledge باشد.

سرانجام باید توجه داشت که حکومت ها ممکن است خودشان موانعی را در برابر پذیرش بلاک چین ارائه دهند. در بعضی از موارد، مقامات در واقع ارزش فناوری بلاک چین را درک نمی کنند و این باعث می شود که بسیاری از منافع احتمالی را نادیده بگیرند. در موارد شدیدتر، در حکومت هایی که فساد و اقدامات پنهانی در آنها رایج است، ممکن است مقامات برای محافظت از منافع خود در برابر پذیرش بلاک چین مقاومت کنند.

کلام آخر

علی الرغم این معایب احتمالی، کاربرد های عملی زیادی برای سیستم های بلاک چینی در حکومت وجود دارد. از تقویت شفافیت گرفته تا ساده و موثر کردن فرآیند جمع آوری مالیات همگی از مواردی هستند که شبکه های توزیع شده می توانند به حکومت ها کمک کنند تا با کارایی بیشتری عملکرد داشته باشند و سطوح بالاتری از اعتماد را با شهروندان خود ایجاد نمایند. در حالی که بعضی از این کاربرد ها هنوز هم در حد فرضیه هستند اما بسیاری از کشور ها در حال آزمایش کردن آن هستند.

شایان ذکر است که سیستم های دیجیتال از اوایل دهه ۲۰۰۰ یعنی سال ها قبل از ایجاد بلاک چین مورد استفاده حکومت ها قرار گرفته اند. استونی مثالی برجسته در این زمینه است که برنامه هویت دیجیتال خود را در ۲۰۰۲ شروع کرد و اولین کشوری بود که در ۲۰۰۵ انتخابات اینترنتی برگزار کرد. در ۲۰۱۴، حکومت استونی برنامه اقامت الکترونیک را راه اندازی کرد که در آن استفاده از فناوری بلاک چین برای مدیریت و امنیت داده های دیجیتال ذکر شده است.