ظاهری که اکثریت مردم جهان از اینترنت می‌بینند بسیار شبیه به هم است. به این ظاهر کلی، DNS می‌گوییم و اکثر مردم این اینترنت را، به عنوان اینترنت قانونی می‌شناسند. این سیستم توسط ICANN راه اندازی و اجرا می‌شود که شرکتی غیر انتفاعی بوده و تعیین کننده اشخاصی است که حق راه اندازی یک دامنه (مثل com.) را دارند. این حقیقت که برای همه یک سیستم وجود دارد، کار را برای مرورگر ها (Browser) در راستای انتخاب و نشان دادن وب سایت‌ها راحت می‌کند. آنها به راحتی به سرورهای DNS متصل شده، و کار خود را انجام می‌دهند.
این امر بسیار ساده و آسان است، اما موجب بروز یک مشکل می‌شود. به مرور زمان، ICANN به جای کاربران، منفعت رسانی به شرکت‌هایی مثل Versign و صاحبان com. را آغاز کرده است.
از این بدتر، اخیرا آنها از فعالیت‌هایی در زمینه فروش پسوند org.، که یک گستره دامنه مورد استفاده توسط تعداد کثیری از ارگان‌های غیر انتفاعی مهم جهانی است، طرفداری کرده‌اند. هدف، فروش این پسوند به یک شرکت خصوصی بوده که شامل تعداد زیادی از کارمندان سابق ICANN می‌شود.
جدا از مناقشات مربوط به بخش بهره، DNS یک مشکل اساسی دارد و آن هم متمرکز بودن آن است.
برخی از مشکلات اصلی، شامل این موارد می‌شوند:
- نگهداری و تصدی – دامنه‌های به اصطلاح سنتی، به یک سرپرست و متصدی نیاز دارند. بنابراین می‌توان آنها را به راحتی از صاحبانشان جدا کرد.
- میزبانی کردن – وب سایت‌ها بر روی سرورهایی میزبانی می‌شوند که تحت کنترل کمپانی‌هایی مثل Amazon هستند و در صورتی که این شرکت‌ها، مخالفتی با یک وب سایت داشته باشند، به راحتی آن را از کار می‌اندازند.
- اعتبار گواهی نامه – هر بار که یک کاربر، وب سایتی را مرور می‌کند، در واقع به شخص سومی در راستای تایید تطبیق وب سایت با نام دامنه تایپ شده در آن، متکی است.
بلاک چین، راهی برای نجات
بلاک چین‌هایی مثل اتریوم، مشکل متمرکز بودن را رفع می‌کنند. شما می‌توانید به جای DNS، دامنه‌ها را در بلاک چین راه اندازی کنید.
از آنجایی که اتریوم یک پایگاه داده متن باز (Open Source) و عمومی است، شما می‌توانید بدون نیاز به تایید و مجوز دیگران، دامنه‌ها را جست و جو کرده و وب سایت‌های مد نظرتان را پیدا کنید.
در اینجا مواردی از دست آوردهای شبکه وب غیرمتمرکز را بررسی می‌کنیم:
- نگهداری و تصدی – نام دامنه در بلاک چین، یک دارایی به حساب می‌آید که توسط کاربر کنترل می‌شود و همیشه متعلق به اوست. برای کنترل و یا جابه‌جا کردن آن، به یک کلید خصوصی نیاز خواهیم داشت. این، نحوه عملکرد بیت کوین و اتریوم است.
- میزبانی کردن – وب سایت‌ها در شبکه‌های میزبانی غیرمتمرکز مثل IPFS ذخیره می‌شوند. همین وب سایت‌ها توسط صدها کامپیوتر مختلف نیز ذخیره سازی می‌شوند و در این حالت، اجرای نحوه عملکرد آمازون، تقریبا غیرممکن است.
- اعتبار گواهی نامه – نیازی به این مورد وجود ندارد. هر شخص، می‌تواند به صورت رایگان در دامنه روی بلاک چین جست و جو کرده و وب سایت مورد نظرش را پیدا کند.
اما با این حال مشکلی به وجود می‌آید؛ اگر وب سایت‌های غیرمتمرکز بخشی از DNS نیستند، پس چطور اشخاص می‌توانند این وب سایت‌ها را پیدا کنند؟ پاسخ، مرورگر ها هستند.
یک مرورگر می‌تواند هر سیستم دامنه‌ای که مد نظرش باشد را پشتیبانی کند. برای مشاهده یک وب سایت غیرمتمرکز، کاربران می‌توانند به سادگی از مرورگری استفاده کنند که از آنها پشتیبانی کند. مرورگر ها می‌توانند تصمیم بگیرند که به صورت همزمان از شبکه وب غیرمتمرکز و شبکه وب رایج و عادی، پشتیبانی کنند. همچنین می‌توانند بخشی از هر کدام از این سیستم‌ها را پشتیبانی کنند.
این، نکته کلیدی این موضوع است – این مرورگر شماست که اینترنت شما را انتخاب می‌کند.
بنابراین مرورگر ها با تمام این قدرتی که در اختیار دارند، چه کاری باید انجام دهند؟
مرورگر ها باید درهای اینترنت را باز کرده و از شبکه غیرمتمرکز حمایت کنند
این همان اینترنتی است که بسیاری از پیشگامان این زمینه، قصد ساختن آن را داشتند. در طول ۳۰ سال گذشته، کنترل اینترنت به صورت انحصاری در اختیار تعداد کمی از شرکت‌ها قرار گرفته است.
Tim Berners Lee، شخصی که مخترع اینترنت به حساب می‌آید، اکنون سازمانی به نام W3C را اداره می‌کند. کار این سازمان، برگزاری نشست‌هایی برای جلب آرای کنگره و نمایندگان، در راستای داشتن یک اینترنت آزاد و باز است؛ زیرا آن چیزی که امروزه در اختیار ماست، به اندازه کافی خوب نیست.
ما چه کاری می‌توانیم انجام دهیم؟
ما می‌توانیم درخواست کنیم تا برنامه‌هایی که استفاده می‌کنیم، گزینه بازدید از وب سایت‌های غیرمتمرکز را در اختیار ما قرار دهند. انجام این کار در صورت تمایل، امری بسیار آسان برای مرورگر هاست.
آیا این امری عالی نیست که مردم، کنترل اینترنت را به جای شرکت‌ها به دست بگیرند؟
