
امروزه امضای دیجیتال مبحث جدیدیست که در ایران به دنبال استفاده از آن هستند. ناصرعلی سعادت رییس سازمان نظام صنفی رایانهای کشور در اینباره میگوید:
این یکی از موارد مهم در حوزه ICT است که اگر تکمیل شود، میتواند یک تحول بزرگی را در این حوزه ایجاد کند.
وی همچنین با اشاره به مقوله امضای دیجیتال، اظهار کرد:
در این باره یکسری از فعالیتهای اجرایی در سازمان نظام صنفی رایانهای آغاز شده اما مساله اصلی این است که مردم هنوز در مبادلات خود از آن استفاده نمیکنند. به عبارتی مساله امضای دیجیتال تا وقتی که در سطح شهروندان و فعالان اقتصادی وارد نشود، نمیتواند به طور کامل محقق شود.
رییس سازمان نظام صنفی رایانهای کشور در پیشنهادی برای ترویج مساله امضای دیجیتال در جامعه اقتصادی، بیان کرد:
سازمانها و دستگاههای مختلف میتوانند آغازکننده جریان استفاده از امضای دیجیتال در معاملات باشند، در واقع اینجا بحث فرهنگی و اجتماعی است که با ورود دستگاههای دولتی به عنوان پیشرو در استفاده از این امضاها میتوانند راهگشا باشند.
او با بیان اینکه فرهنگ استفاده از امضای دیجیتال هنوز در جامعه جا نیفتاده است، ادامه داد:
تا وقتی که بانکها و سایر دستگاههای اجرایی مردم را به صورت حضوری برای انجام امضاها به ادارات میکشانند، نمیتوان انتظار داشت که کسی به مساله امضای دیجیتال اعتماد کند. واقعیت این است که در این شرایط با لایحه و تدوین قانون هم نمیتوان کاری از پیش برد.
سعادت همچنین به ضرورت استفاده بسیار گستردهتر از فناوری مورد استفاده در کارتهای ملی اشاره کرد و گفت:
در بسیاری از کشورها و حتی یکی از کشورهای همسایه، شهروندان از کارتهای هوشمند ملی خود میتوانند در ورود و خروج از کشور نیز استفاده کنند، یعنی دیگر نیازی به پاسپورت برای ورود و خروج از کشور ندارند و تنها با ارائه کارت شهروندی و اسکن انگشت خود میتوانند این امور را انجام دهند؛ این در حالی است که در کشور ما هنوز کارت ملی هوشمند نتوانسته به عنوان یک کارتی که همه نیازهای هویتی افراد را در خود جای می دهد عمل کند.
رییس سازمان نظام صنفی رایانهای کشور همچنین با بیان اینکه اگر از طریق کارتهای هوشمند ملی بتوان عملیاتهای مختلف مورد نیاز شهروندان را انجام داد، آنگاه میتوان هویت دیجیتال شهروندی را ایجاد کرد، اظهار کرد:
آن وقت است که میتوان مساله امضای دیجیتالی را نیز در کنار هویت دیجیتالی افراد تعریف کرد. همچنین فرهنگسازی در حیطههای مربوط به مسائل دیجیتالی در بین شهروندان از اهمیت بالایی برخوردار است و تا زمانی که دستگاههای اجرایی در این حوزه پیشقدم نشوند، نمیتوان انتظار جاافتادن این مسائل در جامعه را داشت.
امضای دیجیتال چیست؟
نوعی رمزنگاری نامتقارن است. هنگامی که پیغامی از کانالی ناامن ارسال میشود، یک امضای دیجیتال که به شکل صحیح به انجام رسیده باشد میتواند برای شخص گیرنده پیام دلیلی باشد تا ادعای شخص فرستنده را باور کند یا به عبارت بهتر شخص گیرنده از طریق امضای دیجیتال میتواند این اطمینان را حاصل کند که همان شخص فرستنده نامه را امضا کردهاست و نامه جعلی نیست. امضاهای دیجیتال در بسیاری از جنبهها مشابه امضاهای سنتی دستی هستند؛ انجام امضاهای دیجیتال به شکل صحیح بسیار مشکلتر از یک امضای دستی است. طرحها فایل امضای دیجیتال بر مبنای رمزنگاری نامتقارن هستند و میبایست به شکل صحیح صورت گیرد تا مؤثر واقع شود. همچنین امضاهای دیجیتال میتوانند امضاهایی غیرقابل انکار را ایجاد کنند به این معنی که شخص امضاکننده نمیتواند تا زمانی که کلید شخصی فرد به صورت مخفی باقیماندهاست، ادعا کند که من این نامه که امضای من را به همراه دارد، امضا نکردهام؛ ولی در زمانی که کلید شخصی فرد در شبکه از حالت مخفی خارج شود یا زمان اعتبار امضای او به اتمام برسد شخص میتواند امضای دیجیتال خود را انکار کند هرچند که در این حالت نیز با وجود ساختار قوی امضای دیجیتال، این امضا اعتبار خود را حفظ میکند. پیغامهای امضا شده با امضای دیجیتال امکان ارائه به صورت یک رشته بیتی را دارند. مانند: پست الکترونیک، قراردادها یا پیامهایی که از طریق قواعد رمزنگاریهای دیگر ارسال شده باشند.
نظر شما در مورد جایگزین شدن امضای دیجیتال به جای امضاهای سنتی چیست؟