روش های پرداخت استخر های استخراج (PPS و PPLNS) در نگاهی کلی!
سوالات زیادی در رابطه با سیستم های پرداختی مختلفی که استخر ها ارائه می دهند، وجود دارد. بنابراین تشخیص دادیم که فراهم کردن یک راهنمای آسان و روان برای خواندن در مورد سیستم های متنوع می تواند مفید باشد.
حال منظور از PPS و PPLNS چیست؟ قبل از پرداختن به این دو مورد، اجازه دهید چند اصطلاح را تعریف کنیم:
اصطلاحات کلیدی
پاداش بلاک: پاداش بلاک به طور ساده اشاره به کوین های جدیدی دارد که توسط شبکه برای ماینر ها توزیع شده است و در عوض حل کردن موفقیت آمیز هر بلاک این پاداش را دریافت خواهند کرد. در مورد بیت کوین، ماینر که به طور موفقیت آمیز یک بلاک را پیدا کند، ۱۲.۵ بیت کوین را در عوض تلاش خود می گیرد.
قدرت هشینگ: یک هش خروجی یک تابع هش می باشد. میزان هش سرعتی است که در آن یک کامپیوتر در کد ارز دیجیتال مورد نظر در حال کامل کردن یک عملکرد می باشد. بنابراین مقدار هش ها بر حسب هش به ثانیه اندازه گیری می شود. میزان هش بالاتر موقعیت یک استخراج گر را برای پیدا کردن بلاک بعدی و دریافت پاداش بلاک افزایش می دهد.
شانس (luck): ماهیت شانس یک استخر استخراج مبنی بر احتمال می باشد. تصور کنید که به هر استخراج گر برای مقدار معینی قدرت هش که فراهم می کند، یک بلیط لاتاری داده شود. اگر شما مجبور به فراهم آوردن ۱ TH/S از قدرت هشینگ باشید و کل قدرت هشینگ در شبکه ۱۰ TH/S باشد، پی شما یک دهم کل بلیط های لاتاری را دریافت خواهید کرد. احتمال اینکه شما لاتاری را برنده شوید (پاداش بلاک را پیدا کنید) ۱۰ درصد خواهد بود. پس از لحاظ آماری برای هر ۱۰ بلاک پیدا شده، ۱ بلاک باید توسط شما پیدا شده باشد. حال تصور کنید که شما ۲ تا از ۱۰ بلاک را پیدا کرده اید، این یعنی شما یک بلاک را زودتر از آنچه از لحاظ آماری انتظار می رفت پیدا کرده اید و شما خوش شانس هستید. حال تصور کنید که هیچ یک از ۱۰ بلاک پیدا شده توسط شما انجام نشده است. این شما را بدشلنس می سازد. این یعنی در دراز مدت از لحاظ آماری شما باید ۱۰ درصد از بلاک ها را پیدا کنید اما در کوتاه مدت این مقدار فرق می کند.
استخر استخراج: روی هم رفته استخراج تلاشی برای باز کردن هر بلاک و رسیدن به پاداشی است که در درون آن است. هرچه تلاش هایی که شما در ثانیه انجام می دهید بیشتر باشد، احتمال رسیدن به پاداش بیشتر می باشد و این مانند یک لاتاری است که هرچه بلیط بیشتری داشته باشید احتمال برنده شدن شما بیشتر می شود. از آنجا که ماینر ها خودشان به تنهایی قدرت هشینگ کافی ندارند تا به طور مداوم بلاک ها را پیدا کنند، به یک استخر ملحق می شوند که این استخر قدرت هش همه را جمع می کند و آن را با بلاک های هش ترکیب می کند. پیدا کردن بلاک ها با داشتن قدرت هش بیشتر آسان تر خواهد شد. سپس پاداش در میان ماینر ها بر اساس مقدار کاری که در آن مشارکت کرده اند، توزیع خواهد شد و کارمزد کوچکی نیز به متصدی استخر داده خواهد شد.
سیستم های پرداخت
بیش از ۱۵ سیستم پرداخت موجود هستند اما اکثریت استخر ها از دو سیستم (PPS (Pay Per Share و (PPLNS (Pay Per Last N Shares استفاده می کنند. تفاوت این دو روش به نسبت بقیه روش های دیگر با جزئیات بیشتری مورد بررسی قرار می گیرد.
PPS
سیستم PPS یا پرداخت به ازای هر سهم رویکردی است که در ابتدا توسط BitPenny که پرداخت ثابت فوری را برای هر سهم حل شده ارائه می دهد، اتخاذ شد. اجازه دهید به مثال لاتاری برگردیم، تصور کنید که یک ماینر یک سهم لاتاری را به متصدی استخر تحویل می دهد. حتی اگر استخر لاتاری را برنده نشود، ماینر ۱۰ درصد از پاداش بلاک را دریافت خواهد کرد (در صورتی که کلا ۱۰ بلاک موجود باشد). پرداختی ماینر در اینجا بر اساس آنچه که از لحاظ آمری محتمل است صورت می گیرد نه بر اساس آنچه که در واقع روی می دهد. حال تصور کنید که استخراج گر ۱ بلیط را تحویل می دهد و آن بلیط برنده می شود. در این مورد هم ماینر تنها ۱۰ درصد از پاداش بلاک را دریافت خواهد کرد.
آنچه که این سیستم در نهایت انجام می دهد از میان برداشتن شانس و تنوع پرداخت به ماینر می باشد. در عوض، متصدی استخر همه ریسک های مربوط به تنوع پرداخت را تقبل می کند. این در دراز مدت با میانه آماری (دریافت ۱۰ درصد بلاک ها) توازن پیدا می کند اما در کوتاه مدت ممکن است تنوع زیادی موجود باشد.
از لحاظ منطقی، پرداختی به ماینر فورا از موجودی ارز دیجیتال استخر داده می شود. احتمال کلاه برداری از ماینر ها توسط متصدی استخر و توسط حملات زمانی کاملا از میان می رود.
این شیوه پرداختی ریسک بیشتری برای متصدیان استخر دارد. معمولا تنها استخر های بزرگ با ذخیره زیاد می توانند چنین ریسکی را تقبل کنند. استخر های دیگر این ریسک را با دریافت کارمزد های بالاتر جبران می کنند.
PPLNS
یک روش پرداختی محبوب دیگر می باشد که به ماینر ها بر اساس درصد سهمی که در آن مشارکت کرده اند در مقایسه با کل سهم ها پرداختی می دهد. معمولا مقدار سهام تحویل داده شده در مدت زمانی که طول می کشد تا یک بلاک پیدا شود بستگی به شانس تنوع دارد. اما در روش PPLNS مقدار ثابتی از سهام (N) در نظر گرفته می شود که توسط محدوده های این دوره زمانی مقید نمی شود. در این مورد، N سهم نماینده مقدار ثابتی از سهام است که بر اساس شانس نیست. اغلب N به صورت دو برابر سختی تنظیم می شود. در مورد این ساختار پرداختی، همزمان که استخراج می کنید سهم های خود را نیز کسب می کنید و این یعنی هر چه هش بیشتری داشته باشید، سهام بیشتری به دست می آورید.
تنها زمانی پرداختی به شما انجام می شود که واقعا یک بلاک پیدا شده باشد. به مثال لاتاری برگردیم، اگر شما ۱ بلیط از ۱۰ بلیط استخر را داشته باشید، در صورتی که استخر قادر به برنده شدن در لاتاری (پیدا کردن بلاک) باشد، سهم شما ۱۰ درصد خواهد بود.
این سیستم به نفع اعضای وفادار و مشتریان دائم یک شرکت است زیرا استخراج گر ها انگیزه برای استخراج سریع توسط استخراج در دوره پیدا شدن بلاک با مقدار پایین سهم را ندارند.
کدام یک بهتر است؟
هر دوی این سیستم ها مزایای خود را دارا می باشند. معمولا ماینر ها PPS را ترجیح می دهند و آنها در این صورت مجبور به تقبل ریسک اضافی و اتکا بر شانس نخواهند بود. اما در روش PPLNS احتمال دارد اگر شما یا استخرتان خیلی خوش شانس باشید، ۱۰۰ درصد پاداش را دریافت کنید که برعکس این قضیه نیز امکان پذیر است.
دیگر سیستم های پرداخت
روش هندسی دوتایی (DGM): ترکیبی بین PPLNS و انواع پاداش Geometric (هندسی) می باشد که متصدی را قادر می کند که بعضی از خطرات را مرتفع کند. متصدی بخشی از پرداختی را در مدت زمان های کوتاه تا پیدا شدن بلاک دریافت می کند و آن را در دوره های طولانی تر برای عادی سازی پرداخت ها برمی گرداند.
پرداخت حداکثری اشتراکی برابر شده برای هر سهم (ESMPPS): مانند SMPPS است اما پرداختی ها را عادلانه در میان همه آنهایی که بدهکار هستند، به صورت مساوی تقسیم می کند.
پرداخت در هدف (POT): گونه ای از PPS است و دارای تنوع زیادی می باشد و بر اساس سختی کاری که به استخر برگردانده شده پرداختی دارد نه سختی کاری که توسط استخر انجام شده باشد و سختی کاری که بهره داشته است در اینجا مد نظر است.
PPLNSG: شبیه PPLNS است اما سهام به صورت شیفت هایی گروه بندی شده اند که بر اساس یک کل پرداخت می شوند. این روش کوتاه شده عبارت Pay Per Last N Shifts/Groups می باشد.
تناسبی (Prop): وقتی بلاکی پیدا می شود، پاداش آن به تناسب مقدار سهمی که هر یک از worker ها دارد، در میان آنها تقسیم خواهد شد.
پرداخت بیشینه اشتراکی اخیر برای هر سهم (RSMPPS): مانند SMPPS است اما هدف سیستم اولویت دادن به جدید ترین ماینر ها می باشد.
سیستم مبتنی بر امتیاز (Score): پاداش تناسبی است اما بر اساس زمان تحویل سنجیده می شود. هر سهم تحویل داده شده در تابع زمان از لحظه شروع دور اخیر ارزش بیشتری دارد. امتیاز برای هر سهم به این صورت به روز رسانی می شود: (score+ =exp (t/C. این باعث می شود که سهم های اخیر ارزش بیشتری از سهم های اولیه داشته باشند، بنابراین وقتی که ماینر به استخراج در استخر خاتمه دهد، امتیاز او سریعا تقلیل می یابد. پاداش ها به تناسب امتیازات محاسبه می شوند نه به تناسب سهام. به عنوان مثال در استخر Slush، C مساوی با ۳۰۰ ثانیه است و هر ساعت به نرمال کردن امتیازات پرداخته می شود.
پرداخت بیشینه اشتراکی برای هر سهم (SMPPS): مانند Pay Per Share می باشد اما هرگز بیش از آنچه که استخر بدست می آورد، پرداخت نمی کند.
پرداخت کامل برای هر سهم (FPPS): مشابه PPS می باشد اما نه تنها پاداش بلاک معمول را تقسیم می کند بلکه همچنین مقداری از کارمزد های تراکنش را نیز تقسیم می کند. آن یک کارمزد تراکنش استاندارد را در یک دوره معین محاسبه می کند و آن را در میان ماینر ها بر طبق قدرت هشی که در استخر به مشارکت گذاشته اند، توزیع می کند. تسهیم کردن مقداری از کارمزد های تراکنش باعث افزایش عایدی ماینر ها می شود.
