برای بیش از یک دهه مسئله مهمی وجود داشت که مانع از پذیرش ارز دیجیتال می شد: انجام تراکنش ها بسیار طول می کشد. خوشبختانه اکنون محققان MIT اعلام كرده اند كه سیستمی كارآمدتر برای مسیریابی تراکنش های ارز دیجیتال توسعه داده اند كه به آن اسپایدر (Spider) می گویند.
طبق گفته ComputerWorld، محققان MIT می توانند از طرح مسیریابی اسپایدر استفاده کنند تا تراکنش های ارز دیجیتال را تا چهار برابر سریع‌تر از گذشته انجام دهند.
تراکنش هایی با سرعت ۴ برابر
محققان MIT از طریق آزمایش و شبیه سازی گسترده اعلام کرده‌اند که مسیریابی اسپایدر قادر به پردازش ۹۵٪ از تراکنش های ارز دیجیتال شبکه است؛ در حالی که تنها از حدود ۲۵٪ از بودجه مورد نیاز برای برنامه های مسیریابی سنتی استفاده می کند. این نشان دهنده پیشرفتی چشمگیر در سرعت و کارایی تراکنش های ارز دیحیتال است.
حتی اگر ارز دیحیتال از قبل محبوب تر شده باشد، توانایی انجام پرداخت‌های فوری یکی از بزرگترین چالش‌های پیش روی این صنعت است. در واقع به گفته برخی از کارشناسان بلاک چین، سرعت کُند تراکنش‌ها یکی از مهم‌ترین عوامل جلوگیری از پذیرش گسترده از ارزهای دیجیتال است.
با این گفته، طرح مسیریابی جدید اسپایدر MIT تنها ابزار مخفی مورد نیاز برای پذیرش جهانی کریپتو و احتمالاً حتی پیشی گرفتن و فراتر از اشکال سنتی ارز فیات باشد. در حقیقت اگر اسپایدر همان اندازه موفقیت داشته باشد، انتظار می‌رود که ارزهای دیجیتال به زودی بانکداری سنتی را کاملاً منسوخ کنند.
یکی از مهم‌ترین مزایای استفاده از ارزهای دیجیتال این است که حساب‌های بانکی و اعتبار شخصی یک شخص به جای این که تحت نظر بانک یا سازمان مالی دیگری باشد، در کنترل آنها باقی می‌ماند.
اسپایدر : تراکنش‌های خارج از زنجیره برای نجات
شبکه‌های کریپتو تنها اجازه می‌دهند که مقدار کمی از داده‌ها برای هر بلاک پردازش شوند. به عنوان مثال، در شبکه بیت کوین به طور متوسط ۳.۳ تا ۷ تراکنش در هر ثانیه (TPS) وجود دارد. اگرچه ممکن است این سرعت مناسب به نظر برسد، اما وقتی آن را با شبکه پرداخت ویزا مقایسه کنید که تقریباً ۱۷۰۰ تراکنش در هر ثانیه را پردازش می‌کند و حتی قادر به تراکنش با سرعت‌های بالاتر نیز هست، به راحتی می‌توانید متوجه شوید که نقص بلاک چین چیست.
در مقایسه با تراکنش‌های کریپتویی فعلی، طرح مسیریابی اسپایدر MIT تراکنش‌های خود را خارج از بلاک چین انجام می‌دهد. این موضوع به عنوان توپولوژی “لایه دوم” شناخته می‌شود که از ناکارآمدی‌های بلاک چین استفاده کرده، اما هنوز هم از دفتر کل عمومی متن باز استفاده می کند.
طبق گفته Avivah Litan، معاون رئیس تحقیقات گارتنر :
محققان MIT به طور هوشمندانه از تکنیک‌های موجود که معمولا برای بهبود کارایی شبکه استفاده می‌شود، برای راهکارهای کانال‌های بلاک چین استفاده می‌کنند که برای بارگذاری حجم تراکنش‌های اصلی شبکه و تنگناهای عملکرد بعدی استفاده شده‌اند.
با این گفته، باید منتظر بمانیم و ببینیم زمانی که محققان MIT جزئیات بیشتری در اواخر این ماه منتشر کردند، چه اخبار دیگری اعلام خواهد شد.
