راهنمای جامع معاملات در فارکس ؛ مزایا و معایب فارکس و روش های تریدینگ

فارکس (Forex) واژه مرکبی است که از عبارت foreign currency and exchange آمده است. Foreign Exchange به فرآیند تغییر یک ارز به ارز دیگر به دلایل مختلف گفته می‌شود که از جمله آنها می‌توان تجارت، ترید (معامله) یا گردشگری را نام برد.

بر طبق گزارش اخیر که هر سه سال یکبار از جانب Bank for International Settlements (بانک بنگاه‌های بین‌المللی) منتشر می‌شود، حجم ترید روزانه فارکس به طور متوسط ۵.۱ تریلیون دلار بوده است.

در زیر نکات مهم در مورد این بازار را بررسی می‌کنیم:

• فارکس یک بازار جهانی برای مبادله ارز‌های ملی در برابر یکدیگر است.
• به دلیل دسترسی جهانی به ترید، تجارت و امور مالی، بازار فارکس تبدیل به بزرگ‌ترین بازار دارایی جهان شده است که دارای بیش‌ترین حجم نقدینگی است.
• ارز‌ها در برابر یکدیگر به صورت جفت‌ارز ترید می‌شوند که به عنوان مثال می‌توان یورو/دلار را نام برد که با نماد EUR/USD نشان داده می‌شود.
• بازار فارکس به صورت بازار‌های نقدی و هم‌چنین شاخص‌ها و سهام‌ها، قراردادهای آتی (Futures)، اختیارات (Options) و بازار سواپ (Swap) وجود دارد.
• مشارکت کنندگان در این بازار، از فارکس برای محافظت در برابر ارز بین‌المللی و نسبت ریسک به سود استفاده می‌کنند تا به سرمایه‌گذاری در رویداد‌های ژئوپلیتیکال بپردازند و هم‌چنین به متنوع سازی سبد کالای خود بپردازند.

در ویدیوی زیر، ماهیت فارکس به زبانی بسیار ساده توضیح داده شده است.

بازار فارکس چیست؟

بازار فارکس جایی است که ارز‌های مختلف در آن ترید می‌شود. ارز‌ها برای اکثر مردم جهان مهم هستند، خواه این افراد چنین قضیه ای را تشخیص داده باشند یا نه؛ زیرا به منظور انجام ترید و تجارت خارجی باید ارز‌ها مبادله شوند.

اگر شما در ایالات متحده زندگی می‌کنید و می‌خواهید از فرانسه پنیر بخرید، هم شما و هم شرکتی که پنیر را از آن می‌خرید، مجبور به انجام معامله با یورو هستند. این یعنی که وارد‌کننده آمریکایی مجبور به مبادله ارزش معادل دلار با یورو می‌باشد.

در مورد مسافرت هم قضیه همین است. یک گردشگر فرانسوی در مصر نمی‌تواند برای دیدن اهرام مصر یورو پرداخت کند؛ زیرا این ارز به صورت محلی در مصر پذیرفته نمی‌شود. بنابراین این توریست مجبور به مبادله یورو با ارز محلی یعنی پوند مصر به نرخ روز است.

یک جنبه منحصر به فرد این بازار بین‌المللی این است که بازاری مرکزی برای مبادله وجود ندارد، بلکه معامله ارز به صورت الکترونیک و در خارج از صرافی انجام می‌شود و این یعنی که همه این تراکنش‌ها از طریق شبکه‌های کامپیوتری بین تریدر‌های سراسر جهان روی می‌دهد و پای یک صرافی متمرکز در میان نیست.

بازار فارکس ۲۴ ساعته در ۵ روز هفته در دسترس است و ارز‌ها به صورت جهانی در مراکز مالی برجسته لندن، نیویورک، توکیو، زوریخ، فرانکفورت، هنگ کنگ، سنگاپور، پاریس و سیدنی و تقریبا در هر ناحیه زمانی معامله می‌شوند. در نتیجه بازار فارکس در هر زمان از روز می‌تواند شدیدا فعال باشد و قیمت‌ها دائما در حال تغییر هستند.

تاریخچه ای مختصر در مورد فارکس

بر خلاف بازار بورس که ریشه آن به قرن‌ها پیش برمی‌گردد، بازار فارکس به شکلی که امروزه مشاهده می‌کنیم، بازار واقعا جدیدی است.

البته اگر به شیوه‌ای بنیادی به این بازار نگاه کنیم و این که مردم برای مزیت مالی یک ارز را به ارز دیگری تبدیل می‌کنند، می‌توانیم بگوییم که فارکس از زمانی که ملت‌ها شروع به ضرب سکه کرده اند، موجود بوده است. اما بازار‌های مدرن فارکس، اختراعاتی مدرن هستند.

بعد از توافق Bretton Woods در سال ۱۹۷۱، اجازه داده شد که ارز‌های برجسته بیشتری آزادانه در برابر یکدیگر جریان داشته باشند. ارزش ارز‌ها متفاوت است و این نیاز به سرویس‌های مبادله ارز خارجی و ترید را فراهم می‌کند.

بانک‌های مالی و سرمایه‌گذاری، اکثرا ترید را در بازار‌های فارکس به خاطر مشتریان خود انجام می‌دهند. اما موقعیت‌های سرمایه‌گذاری برای ترید یک ارز در برابر ارز دیگر نیز برای سرمایه‌گذاران خاص و حرفه‌ای وجود دارد.

بازار نقدی و قراردادهای آتی و تحویل آتی

در واقع سه روش برای ترید فارکس در موسسات، سازمان‌ها و در میان افراد وجود دارد که بازار‌های نقدی (Spot)، بازارهای آتی (Futures) و تحویل آتی نامیده می‌شوند.

ترید فارکس در بازار نقدی همیشه بزرگ‌ترین بوده است؛ زیرا این دارایی در واقع زیربنایی است که بازار‌های آتی و تحویل آتی نیز بر آن متمرکز هستند.

در گذشته، بازار آتی محبوب ترین مسیر برای تریدر‌ها بود زیرا مدت زمان طولانی‌تری برای سرمایه گذاران شخصی موجود بود. اما با ظهور ترید الکترونیک و بروکر‌های متعدد فارکس، بازار نقدی شاهد خیزش عظیمی‌ در فعالیت خود بود و اکنون از بازار آتی نیز پیش‌تر رفته که زمانی بازار مورد علاقه سرمایه گذاران و سفته بازان بود.

وقتی صحبت از بازار فارکس می‌شود، معمولا بازار نقدی مدنظر است. بازار‌های آتی و تحویل آتی بیشتر مورد علاقه شرکت‌هایی هستند که نیازمند محافظت در برابر ریسک مبادله خارجی در تاریخ خاصی در آینده اند.

به طور تخصصی‌تر، بازار نقدی جایی است که ارز‌ها بر طبق قیمت حال حاضر خرید و فروش می‌شوند. این قیمت توسط عرضه و تقاضا تعیین می‌شود و این، انعکاس‌دهنده چیز‌های زیادی است که از جمله آنها می‌توان به نرخ سود حال حاضر، عملکرد اقتصادی، احساس به نسبت موقعیت‌های سیاسی در حال جریان (هم محلی و هم بین‌المللی) و هم‌چنین درک عملکرد آینده یک ارز در برابر ارز دیگر اشاره کرد.

وقتی که یک معامله نهایی می‌شود، به عنوان spot deal شناخته می‌شود. این یک تراکنش دوجانبه است که از طریق آن، یکی از طرفین مقداری از ارز توافق شده را به طرف دیگر منتقل می‌کند و مقدار مشخصی از ارز مقابل را در نرخ توافق شده دریافت می‌کند. بعد از این که پوزیشن (معامله باز) بسته شد، تصفیه به صورت نقدی صورت می‌گیرد.

اگرچه بازار نقدی در حال حاضر این چنین شناخته شده که با تراکنش‌های حال حاضر ارتباط دارد نه آینده، اما این ترید‌ها در واقع دو روز برای تصفیه زمان می‌برند.

بر خلاف بازار نقدی، بازار‌های آتی و تحویل آتی به ترید ارز‌های واقعی نمی‌پردازند. در عوض آنها به صورت قرارداد‌هایی معامله می‌شوند که ارائه‌دهنده مطالبه یک ارز خاص، یک قیمت خاص برای هر واحد و یک تاریخ تصفیه در آینده است.

در بازار تحویل آتی، قرارداد‌ها در خارج از صرافی‌ها بین طرفین خرید و فروش می‌شوند و این طرفین شرایط توافق را بین خودشان تعیین می‌کنند.

در بازار آتی، قرارداد‌های آتی بر اساس اندازه استاندارد و زمان تسویه در بازار‌های کالا‌های عمومی‌ مانند Chicago Mercantile Exchange خرید و فروش می‌شوند. در ایالات متحده نیز National Futures Association به قانون‌گذاری بازار آتی می‌پردازد.

قرارداد‌های آتی دارای جزئیات خاصی هستند که می‌توان تعداد واحد‌های ترید، تاریخ تحویل و تصفیه و کمترین افزایش قیمتی که نمی‌توان آن را سفارشی کرد، اشاره نمود. صرافی نیز به عنوان یک طرف مقابل برای تریدر عمل می‌کند و ترخیص و تسویه حساب را فراهم می‌کند.

هر دو نوع این قرارداد‌ها الزام آور هستند و معمولا به محض انقضا، از طریق صرافی به صورت نقدی تسویه می‌شوند. البته می‌توان این قرارداد‌ها را قبل از انقضا نیز خرید و فروش کرد.

بازار‌های آتی و تحویل آتی می‌توانند حفاظت در برابر ریسک ترید ارز‌ها را ایجاد نمایند. معمولا سازمان‌های بین‌المللی بزرگ از این بازار‌ها به منظور حفاظت در برابر نوسانات نرخ در آینده استفاده می‌کنند اما توجه داشته باشید که سفته بازان نیز در این بازار‌ها مشارکت دارند.

توجه داشته باشید که برای فارکس اصطلاحاتی مانند FX، Forex، foreign exchange market و currency market را به کار می‌برند. این اصطلاحات هم‌معنی هستند و همگی به بازار فارکس اشاره دارند.

فارکس برای پوشش ریسک

شرکت‌هایی که به تجارت در کشور‌های خارجی می‌پردازند، در زمان خرید و فروش کالا‌ها و خدمات در خارج از بازار داخلی به دلیل نوسانات در ارزش ارز‌ها در معرض ریسک هستند.

بازار فارکس روشی برای پوشش ریسک ارز را فراهم می‌آورد و این کار با تعیین نرخ ثابتی انجام می‌شود که تراکنش‌ها در آن تکمیل خواهند شد. برای این منظور، یک تریدر می‌تواند پیشاپیش در بازار‌های سواپ و تحویل آتی به خرید و فروش ارز بپردازد که یک نرخ مبادله در این بازار‌ها تثبیت می‌شود. برای مثال، تصور کنید که یک شرکت بخواهد که مخلوط کن‌های ساخت آمریکا را در اروپا، و در زمانی که نرخ مبادله دلار به یورو یک به یک است به فروش برساند.

ساخت هر کدام از این مخلوط کن‌ها ۱۰۰ دلار هزینه برمی‌دارد و سازمان آمریکایی می‌خواهد آن را با ۱۵۰ یورو بفروشد که در این صورت می‌تواند با دیگر مخلوط کن‌های ساخته شده در اروپا رقابت کند. اگر این طرح موفقیت‌آمیز باشد، شرکت ۵۰ دلار سود خواهد کرد؛ زیرا نرخ مبادله دلار و یورو در آن زمان یک به یک است.

فرض کنید که در این مثال، دلار در برابر یورو شروع به افزایش ارزش می‌کند و قیمت هر یورو ۸۰ سنت می‌شود. مشکلی که این شرکت آمریکایی با آن مواجه می‌شود این است که در حالی که هنوز ۱۰۰ دلار برای ساخت مخلوط کن هزینه می‌کند و می‌تواند محصول را با قیمت رقابتی ۱۵۰ یورو بفروشد، یورو در لحظه تبدیل شدن به دلار تنها ۱۲۰ دلار می‌شود. (یوروی قوی‌تر در این سناریو به معنی سودی کمتر از حد انتظار است)

این شرکت می‌تواند این ریسک را با فروش استقراضی یورو و خرید دلار در لحظه ای که این دو ارز به برابری یک به یک می‌رسند، تقلیل دهد؛ به این ترتیب اگر ارزش دلار افزایش پیدا کند، سود حاصل از ترید، کاهش سود را جبران می‌کند. اگر ارزش دلار کاهش پیدا کند، نرخ مبادله مطلوب‌تر سود حاصل از فروش را افزایش می‌دهد که این ضرر‌های ترید را جبران می‌کند.

محافظت‌هایی از این قبیل، می‌تواند در بازار‌های آتی ارز نیز انجام شود. مزیت این کار برای تریدر (معامله‌گر) این است که قرارداد‌های آتی استاندارد هستند و توسط یک مقام مرکزی ترخیص می‌شوند. اما بازار‌های آتی ارز ممکن است نقدینگی کمتری از بازار‌های تحویل آتی داشته باشند که غیرمتمرکز هستند و در داخل سیستم بین بانکی سراسر جهان موجود هستند.

فارکس برای سرمایه‌گذاری

عواملی مانند نرخ سود، جریان ترید، توریسم، قدرت اقتصادی و ریسک ژئوپلتیک، عرضه و تقاضا را برای ارز‌ها تحت تاثیر قرار می‌دهند که این باعث ایجاد نوسانات روزانه در بازار‌های فارکس می‌شود. فرصت استفاده از این تغییرات وجود دارد که ممکن است به افزایش یا کاهش ارزش یک ارز در مقایسه با دیگری بیانجامد. این پیش‌بینی که یک ارز تضعیف می‌شود، اساسا همان فرضیه‌ای است که ارز دیگر در این نماد تقویت می‌شود زیرا ارز‌ها به صورت جفت ترید می‌شوند.

تصور کنید یک تریدر انتظار دارد که نرخ سود در دلار ایالات متحده در مقایسه با دلار استرالیا افزایش پیدا کند. در حالی که نرخ مبادله بین آنها (AUD/USD) برابر ۰.۷۱ است. این تریدر بر این باور است که نرخ سود بالاتر در ایالات متحده، تقاضا برای دلار را افزایش خواهد داد و در نتیجه نرخ مبادله این جفت ارز کاهش پیدا می‌کند، زیرا نیازمند USD کمتر برای خرید AUD خواهیم بود.

تصور کنید که تریدر درست حدس زده باشد و نرخ سود افزایش پیدا کند و در نتیجه نرخ مبادله این جفت ارز به ۰.۵۰ برسد. این یعنی برای خرید یک دلار استرالیا باید ۵۰ سنت بپردازیم. اگر سرمایه گذار به فروش استقراضی AUD بپردازد و به خرید USD بپردازد، از این تغییر ارزش سود خواهد برد.

کارگزار مناسب را پیدا کنید

برای تجارت در بازار فارکس، ابتدا باید یک کارگزار (بروکر) پیدا کنید. معاملات خرده‌فروشی ارز به عنوان یک فعالیت غیرمتمرکز و کم نظارت در یک بازار فرابورس تحول یافته است. بنابراین، توصیه می‌شود که معامله‌گران ارز قبل از باز کردن حساب معاملاتی خود، در مورد اعتبار کارگزاران به دقت تحقیق کنند. شما می‌توانید این کار را با مراجعه به آژانس‌های نظارتی محلی انجام دهید تا مطمئن شوید که آیا کارگزار مورد نظر، سابقا فعالیت‌های غیرقانونی یا نامنظم دارد یا منظم و قانونی کار می‌کند.

همچنین ممکن است شما بخواهید قبل از باز کردن حساب خود، در مورد خدماتی که آن کارگزار ارائه می‌دهد تحقیق کنید. برخی ممکن است کارگزاری ساده باشند. دیگران ممکن است پلتفرم‌های معاملاتی پیشرفته‌تری با منابع تحلیلی ارائه دهند که می‌تواند به شما در تصمیم گیری‌ تجاری بهتر و آگاهانه‌تر کمک کند.

معامله‌گران هم‌چنین می‌خواهند کمیسیون‌ها یا سایر هزینه‌هایی را که کارگزاران برای خدمات خود دریافت می‌کنند را مقایسه کنند. اغلب اوقات، دلالان فارکس معاملات را با شکاف قیمت پیشنهادی خرید و فروش انجام می‌دهند که البته این اختلاف در قیمت فعلی خرید و فروش ارز کم است. با این حال، برخی از کارگزار‌ان ممکن است انواع دیگری از کمیسیون‌ها یا هزینه‌های خدمات خود را داشته باشند. این هزینه‌های اضافی می‌تواند در تعیین سودآوری کلی معاملات موثر باشد.

نحوه افتتاح حساب در کارگزاری فارکس

افتتاح حساب کاربری فارکس پیچیده نیست، اما معامله‌گران برای شروع کار به چند مورد نیاز دارند. افتتاح حساب تجاری فارکس شبیه به باز کردن انواع دیگر حسابهای مالی است. با این تفاوت که معامله‌گران باید قبل از واریز وجوه و شروع تجارت با یک بنگاه خاص، اعتبار، خدمات و هزینه‌های کارگزاری‌های مورد نظر را با دقت در نظر بگیرند.

تریدرها باید سطح تجربه و دانش تجاری خود، به همراه اهداف تجاری و یک برنامه تجاری را ارائه دهند. آنها هم‌چنین نیاز به تشخیص هویت و ایجاد حداقل سپرده در حساب خود دارند.

مراحل دقیق مربوط به افتتاح حساب ممکن است بین هر کارگزار متفاوت باشد، اما این کار معمولا موارد زیر را شامل می‌شود:

• وارد وب‌سایت کارگزاری شوید و انواع حساب‌های موجود را بررسی کنید. این حساب‌ها می‌توانند شامل حساب‌های در مقیاس کوچک با حداقل سپرده برای معامله‌گران مبتدی باشند؛ یا حساب‌هایی با ویژگی‌های پیشرفته که برای تجار فعال طراحی شده‌اند.
• فرم درخواست را تکمیل کنید.
• پس از تکمیل فرم درخواست، با یک نام کاربری و رمز عبور ثبت نام کنید که به شما امکان دسترسی به حساب کاربری را می‌دهد.
• وارد پورتال مشتری کارگزاری شوید.
• برای انتقال وجه از بانک خود هماهنگ کنید تا وجوه را به حساب خود در کارگزاری واریز کنید. این کار می‌تواند از طریق چک، کارت اعتباری، دریافت وام و یا انتقال الکترونیکی از حساب بانکی شما انجام شود. توجه داشته باشید که استفاده از کارت اعتباری برای این منظور می‌تواند مشمول هزینه‌های بهره نیز باشد.
• پس از تامین بودجه حساب خود، اکنون آماده شروع معاملات هستید. در این مرحله شما باید قبل از انجام اولین معامله خود، توصیه‌ها یا جزئیات خاصی را که کارگزارتان در مورد استفاده از پلتفرم معاملاتی خود ارائه می‌دهد، مرور کنید. برخی از کارگزاری‌ها ممکن است برنامه‌های شبیه ساز معاملاتی (دمو) را ارائه دهند تا به معامله‌گران اجازه دهند تا قبل از اینکه پول را در معاملات بگذرانند، تمرین کنند.

آیا باید از مارجین استفاده کنیم؟

پس از باز کردن یک حساب فارکس، معامله‌گران باید تصمیم بگیرند که آیا از معاملات مارجین استفاده کنند یا خیر. مارجین را می‌توان به مثابه وامی‌ از کارگزاری به معامله‌گر در نظر گرفت تا معامله‌گر بتواند مقدار سرمایه‌ای را که برای تجارت می‌گذارد “لوریج یا اهرم (Leverage)” کند یا آن را افزایش دهد.

معامله‌گران بسته به کشوری که در آن تجارت می‌کنند، ممکن است نسبت به سرمایه اولیه خود از هر نقطه از ۵۰:۱ تا ۴۰۰:۱ به لوریج دسترسی داشته باشند. مقدار مارجینی که توسط معامله‌گران استفاده می‌شود، تعیین می‌کند که چه مقدار سپرده به عنوان وثیقه برای فعالیت‌های تجاری آنها لازم است. به عبارت دیگر، می‌توان گفت که مارجین، حداقل مقدار مبلغی است که معامله‌گر برای باز کردن پوزیشن به آن نیاز دارد؛ این مبلغ به نسبت لوریج تغییر می‌کند. برای مثال، یک تریدر که با لوریج ۱۰۰ معاملات خود را باز می‌کند، مبلغ مارجین او با کسی که لوریج ۱۰ را برای ترید انتخاب می‌کند، قطعا متفاوت خواهد بود.

استفاده از مارجین می‌تواند سود بالقوه را افزایش دهد، اما از طرفی خطراتی را نیز به همراه دارد؛ زیرا مسئولیت پوشش هرگونه ضرر و زیان ناشی از فعالیت تجاری، حتی آنهایی را که خارج از سرمایه‌گذاری اولیه خود هستند با معامله‌گران خواهد بود.

ارز به عنوان یک طبقه از دارایی

 دو ویژگی متمایز برای ارز‌ها به عنوان طبقه‌ای از دارایی وجود دارد:

• می‌توانید تفاوت نرخ سود بین دو ارز را کسب کنید.
• می‌توانید از تغییرات در نرخ مبادله سود ببرید.

یک سرمایه‌گذار می‌تواند از تفاوت بین دو نرخ سود در دو نماد متفاوت، با خرید ارز با نرخ سود بالاتر و فروش ارز دارای نرخ سود پایین‌تر سود ببرد. قبل از بحران مالی سال ۲۰۰۸، فروش استقراضی ین ژاپن و خرید پوند انگلیس خیلی رایج بود، زیرا تفاوت نرخ سود خیلی بالا بود. از این استراتژی گاهی با نام معاملات کَری یا carry trading یاد می‌شود.

چرا ما می‌توانیم به ترید ارز‌ها بپردازیم؟

قبل از ظهور اینترنت، ترید ارز برای سرمایه‌گذاران فردی خیلی مشکل بود. در آن زمان اکثر تریدر‌ها سازمان‌های چند ملیتی بزرگ، صندوق‌های سرمایه‌گذاری یا افرادی با سرمایه زیاد بودند؛ زیرا ترید فارکس به سرمایه زیادی نیاز داشت.

با کمک اینترنت، تریدر‌های فردی نیز ظاهر شدند و دسترسی آنها به بازار‌های فارکس راحت‌تر شد. از طریق خود بانک‌ها یا بروکر‌ها یک بازار ثانویه ایجاد شد که این تریدرهای خُرد در آن فعالیت می‌کردند.

اکثر بروکر‌ها یا دلال‌های آنلاین، لوریج بسیار بالایی به تریدر‌های فردی پیشنهاد می‌دهند و این تریدر‌ها می‌توانند تریدی بسیار بزرگ را با موجودی اکانت کوچک خود کنترل کنند.

ریسک‌های ترید در فارکس

ترید ارز‌ها می‌تواند پر ریسک و پیچیده باشد. بازار بین بانکی دارای درجات متفاوتی از قانون‌گذاری است و ابزار‌های فارکس استاندارد نیستند. در بعضی از بخش‌های جهان، ترید فارکس کاملا قانون‌گذاری نشده رها شده است.

بازار بین بانکی از بانک‌هایی ساخته شده است که در اطراف جهان با یکدیگر ترید می‌کنند. بانک‌ها خودشان مجبور به تعیین و پذیرش ریسک حکومتی و اعتباری هستند و آنها فرآیند‌هایی درونی برای ایمن نگه داشتن خودشان تا حد ممکن ایجاد کرده اند. چنین قوانینی، قوانین تحمیل شده صنعتی برای محافظت از هر بانک مشارکت کننده را تشکیل می‌دهد.

از آنجا که بازار متشکل از چنین بانک‌هایی است که به ارائه و خرید ارز خاصی می‌پردازند، مکانیسم قیمت‌گذاری بازار بر اساس عرضه و تقاضا انجام می‌گیرد.

از آنجا که چنین جریان‌های ترید عظیم در داخل سیستم وجود دارد، برای تریدر‌های ناصادق مشکل است که قیمت یک ارز را تحت تاثیر قرار دهند، این سیستم به ایجاد شفافیت در بازار برای سرمایه‌گذاران با دسترسی به معاملات بین بانکی کمک می‌کند.

اکثر تریدر‌های خرد با بروکر‌ها و دلال‌های کوچک و تقریبا قانون‌گذاری نشده معامله می‌کنند که گاهی اوقات به قیمت‌گذاری دوباره می‌پردازند و یا در برابر مشتریان خود ترید می‌کنند. با توجه به موقعیت جغرافیایی بروکر (کارگزار)، ممکن است قوانین حکومتی و صنعتی وجود داشته باشد اما این حراست‌ها در سراسر جهان ثابت نیستند.

اکثر سرمایه‌گذاران خرد باید زمانی را به تحقیق در مورد پیدا کردن بروکری اختصاص دهند که در ایالات متحده یا بریتانیا و یا در کشورهایی با قوانین و نظارت غیر سخت‌گیرانه قانون‌گذاری شده باشد. هم‌چنین ایده خوبی است که به بررسی این بپردازیم که چه نوع محافظت‌های اکانتی در صورت بحران بازار و یا در صورت ورشکستگی بروکر وجود خواهد داشت.

مزایا و معایب ترید فارکس

بازار فارکس از لحاظ حجم ترید روزانه بزرگ‌ترین بازار جهان است و بنابراین بیشترین نقدینگی را ارائه می‌دهد. این باز کردن پوزیشن و خروج از آن را در هر یک از ارز‌های اصلی در کسری از ثانیه و با اسپرد کم (کارمزد بروکر) در اکثر شرایط بازار آسان می‌کند.

بانک‌ها، بروکر‌ها و دلال‌ها در بازار‌های فارکس اجازه مقادیر بالایی از لوریج را می‌دهند که این یعنی تریدر‌ها می‌توانند پوزیشن‌های بزرگی را با پول نسبتا کم خود کنترل کنند. لوریج در دامنه ۱۰۰:۱ نسبت بالایی است ولی در فارکس غیر عادی نیست. تریدر باید استفاده از لوریج و ریسک‌های آن را درک کند. لوریج‌های بالا ممکن است منجر به فروپاشی غیرمنتظره اکانت شوند.

بازار فارکس ۲۴ ساعت روز و پنج روز هفته ترید می‌شود و هر روز از استرالیا شروع می‌شود و در نیویورک پایان می‌پذیرد. مراکز اصلی فارکس سیدنی، هنگ کنگ، سنگاپور، توکیو، فرانکفورت، پاریس، لندن و نیویورک هستند.

ترید سازنده و مفید ارز‌ها نیازمند درک اصول تحلیل فاندامنتال، تحلیل تکنیکال، علم اقتصاد و اندیکاتور‌ها است. تریدر لازم دارد تا درک عظیمی‌ از اقتصاد کشور‌های مختلف و پیوستگی بین آنها داشته باشد تا اصول بنیادین تعیین کننده ارزش ارز مورد نظر را درک کند.

نتیجه‌گیری

• برای تریدر‌ها، مخصوصا آنهایی که سرمایه کمی‌دارند، ترید روزانه و کوتاه مدت در بازار‌های فارکس آسان تر از بازار‌های دیگر است.
• برای افرادی که سرمایه بیشتری دارند و طولانی مدت می‌اندیشند، معاملات کری یا carry trading می‌تواند سودآور باشد.
• تمرکز بر درک اصول اقتصاد کلان، موجب درک ارزش ارز می‌شود و تجربه در تحلیل تکنیکال هم به تریدر‌های جدید فارکس کمک می‌کند که سود بیشتری کسب کنند.