هاردفورک Muir Glacier اتریوم با موفقیت اجرا شد؛ بمب سختی به تاخیر افتاد!
هاردفورک Muir Glacier اتریوم با موفقیت در تاریخ ۲ ژانویه ۲۰۲۰ به پایان رسید و بار دیگر بمب سختی ماینینگ که تهدیدی برای توقف شبکه است را به تاخیر انداخت.
خنثی شدن بمب
هاردفورک Muir Glacier ابتدا به دلیل دست کم گرفتن فعال شدن بمب سختی معرفی شد. تیم بیکو (Tim Beiko) یکی از مدیران تولید اتریوم در این خصوص گفته است:
فکر می‌کردیم که ماه ها تا فعال شدن بمب سختی فرصت داریم اما آن اعداد اشتباه بودند. نزدیک شدن عصر یخبندان را می‌توانستیم احساس کنیم. اکنون پس از هاردفورک استانبول، پروپوزالی برای به روزرسانی یک EIP وجود دارد: EIP-2378 یا همان Mountain Glacier.
هاردفورک Muir Glacier فعال شدن بمب سختی را ۴ میلیون بلاک یا تقریبا ۶۱۱ روز دیگر به تاخیر انداخت. این موضوع بدان معنا است که توسعه دهندگان زمان بیشتری برای یافتن راهکار بلندمدت دارند.
یکی از بزرگترین مسائل موجود در بمب سختی این است که شبیه سازی یا پیش بینی اثرات آن بر شبکه بسیار دشوار است. دلیل این غیرقابل پیش بینی بودن این است که در امتداد مکانیزم پیچیده ای ایجاد شده است که زمان بلاک ها را محاسبه می‌کند.
این به روزرسانی دو راهکار بلندمدت برای بمب سختی پیشنهاد کرده است: به روزرسانی آن برای آنکه قابل پیش بینی تر شود یا حذف کلی آن.
توضیح عصر یخبندان اتریوم
اتریوم ابتدا بمب سختی را در آگوست ۲۰۱۵ معرفی کرد که در هاردفورک ۱۶ ماه بعد از آن فعال می شد.
برخلاف هاوینگ های برنامه ریزی شده در کوین هایی نظیر بیت کوین و لایت کوین، بمب سختی اتریوم، زمان مورد نیاز برای استخراج بلاک ها را افزایش می‌دهد. این موضوع نه تنها باعث کاهش پاداش بلاک ها می‌شود، بلکه پس از گذشت مدتی باعث متوقف شدن شبکه به دلیل افزایش تصاعدی زمان تراکنش ها و کارمزدها خواهد شد.
این راهکار قرار بود به عنوان تشویق برای به روزرسانی به اتریوم ۲.۰ باشد و جامعه را مجاب به توافقی کند که طی آن، کسانی که موافق شبکه نیستند بتوانند فورک بزنند و از شبکه جدا شوند، همانند کاری که اتریوم کلاسیک در اکتبر ۲۰۱۶ انجام داد.
به تاخیر افتادن بمب سختی
چهار سال گذشته است و هنوز زنجیره گواه اثبات سهام اتریوم (یا همان اتریوم ۲.۰) به دلیل چالش های مهندسی مختلف عرضه نشده است. در حال حاضر، عرضه اتریوم ۲.۰ در سه ماهه اول ۲۰۲۰ برنامه ریزی شده است.
تاکنون بمب سختی سه بار به تعویق افتاده است. اولین بار در سال ۲۰۱۸ با هاردفورک بیزانس، دومین بار در فوریه ۲۰۱۹ و در بخشی از هاردفورک کنستانتینوپول و اکنون برای سومین بار با هاردفورک Muir Glacier.
افزایش انتقادات از توسعه اتریوم
اتریوم با افزایش انتقادات مواجه است. تاخیرهای پی در پی اتریوم ۲.۰ و تکرار مشکلات مرتبط با توسعه باعث شده است این نگرش به وجود بیاید که مدیریت و رهبری این پروژه نالایق است.
مثالی از این نالایقی، تاخیر اضطراری هاردفورک کنستانتینوپول بود. چند ساعت قبل از پیاده سازی این هاردفورک، یک آسیب پذیری امنیتی کشف شد که زمانبندی عرضه این هاردفورک را به هم ریخت. هاردفورک Muir Glacier نیز مثال دیگری است که طی آن، یک پیش بینی ضعیف منجر به فورک پرخطر دیگری شده است. گویا در هر فورک باید اشتباه یا مشکلی وجود داشته باشد.
در کل این موضوع منجر به ایجاد نگرشی شده است که اتریوم بیش از حد وعده می‌دهد و کمتر از حد مورد نظر وعده های خود را تحقق می‌بخشد.
حتی توسعه دهندگان اتریوم نیز متوجه این موضوع شده اند. جوزف دیلانگ (Joseph Delong) یکی از اعضای جامعه توسعه دهندگان اتریوم و مهندس ارشد نرم افزار کانسنسیس در این خصوص گفته است:
آیا همه ما می‌توانیم قبول کنیم که بمب سختی احمقانه ترین کاری بود که انجام داده ایم؟
سایر افراد نیز مزایای بمب سختی را مورد سوال قرار داده اند. تور دمیستر (Tuur Demeester) که یکی از سرمایه گذاران می‌باشد پرسیده است اگر هدف بمب سختی که دائما به تاخیر می‌افتد، تعیین مهلت برای گواه اثبات سهام است، پس تاخیرهای آن چه فایده ای دارد.
