بلاک چین یک دفتر کل توزیع شده است که هدف اصلی آن ثبت تراکنش‌هاست. این فناوری دارای ویژگی‌های خاصی است که سبب محبوبیت آن شده است. تنها دو نوع تراکنش بر روی بلاک چین موجود است: تراکنش‌های روی زنجیره و تراکنش‌های خارج از زنجیره که افراد زیادی هنوز این دو نوع تراکنش را درک نمی‌کنند.
هر یک از این تراکنش‌ها مزیت‌های خاص خود را دارد و برای مقاصد خاص خود مورد استفاده قرار می‌گیرد. در اینجا به بیان ویژگی‌های منحصر به فرد هر یک از این تراکنش‌ها می‌پردازیم.
تراکنش‌های روی زنجیره (On-Chain)
تراکنش‌های روی زنجیره تراکنش‌هایی هستند که به آنها تراکنش‌های بلاکچینی گفته می‌شود. این نوع تراکنش از نوع دیگر مشهور‌تر است و انجام آن نیازمند به روز رسانی کلی شبکه بلاک چین است. برای اینکه یک تراکنش روی زنجیره کامل شود، باید ماینر‌ها بر تعداد تایید تراکنش توافق داشته باشند. زمانی که برای تکمیل تراکنش طول می‌کشد، معمولا بستگی به تراکم شبکه دارد. گاهی تاخیرهایی در تکمیل تراکنش روی می‌دهد که این به دلیل حجم بالای تراکنش‌های نیازمند تایید است. البته اگر بخواهید تراکنش شما سریع‌تر تکمیل شود، باید کارمزد بالا‌تری را بپردازید. زمانی که بیش از ۵۱ درصد از مشارکان شبکه بر صحت یک تراکنش توافق کنند، تراکنش روی زنجیره اعمال خواهد شد و در این حالت، دفتر کل کاملا به روز می‌شود.
تراکنش‌های خارج از زنجیره (SideChain)
دومین نوع تراکنش‌های بلاکچینی را تراکنش‌های خارج از زنجیره می‌نامند که این نوع تراکنش‌ها از چندین منظر با تراکنش‌های روی زنجیره تفاوت دارند. توافق تراکنش‌های خارج از زنجیره در خارج از بلاک چین اتفاق می‌افتد. پروتکلی که در تراکنش‌های خارج از زنجیره به کار می‌رود، بسیار شبیه آنچه است که در پلتفرم‌های پرداخت مانند پی پال (paypal) مورد استفاده قرار می‌گیرد.
طرفین این تراکنش می‌توانند توافق را در خارج از بلاک چین انتخاب کنند. در مرحله بعدی می‌توان یک شخص ثالث را هم وارد کرد که نقش آن تایید تکمیل تراکنش و مشخص کردن این است که از توافق اطاعت شده است. این باعث می‌شود که این شخص ثالث مانند یک ضامن برای تراکنش باشد.
این مدلی است که امروزه بسیاری از صرافی‌های غیر متمرکز مورد استفاده قرار می‌دهند. در اینجا، صرافی نقش یک شخص ثالث را ایفا می‌کند. این صرافی پلتفرم و قوانین تراکنش را فراهم می‌آورد و زمانی که طرفین بر شرایط در خارج از بلاک چین توافق کردند، تراکنش واقعی بر روی بلاک چین انجام می‌شود.
در بسیاری از موارد، استفاده از کد یا کوپن در خلال تراکنش‌های خارج از زنجیره پذیرفته می‌شود. این کد و کوپن‌ها قابل نقد شدن هستند و می‌توان آنها را با دارایی‌های کریپتویی مبادله کرد. شخص ثالث این کد یا کوپن‌ها را نگهداری می‌کند و مسئول نقد کردن آنها در لحظه مناسب است.
تراکنش‌های خارج از زنجیره را همچنین می‌توان از طریق مبادله کلید‌های خصوصی توسط طرفین درگیر به انجام رساند. با استفاده از این روش، دارایی‌های کریپتویی کیف پول‌ها را ترک نمی‌کنند. چیزی که در اینجا اتفاق می‌افتد، این است که مالکیت تغییر می‌کند، بدون آنکه بلاک چین تغییر کند. این باعث می‌شود که تراکنش فوری و بدون تاخیر باشد.
ترکیب هر دو سیستم تراکنش روی زنجیره و خارج از زنجیره
بعضی از پلتفرم‌ها به دلایل خاصی این دو نوع تراکنش را با هم ترکیب می‌کنند و تراکنش‌های مرکب ایجاد می‌کنند. این اکثرا زمانی اتفاق می‌افتد که نیازمند تراکنش‌های فوری، کم‌هزینه و غیر متمرکز باشیم. این پیاده‌سازی تفاوت بین تراکنش‌های روی زنجیره و خارج از زنجیره را خنثی می‌کند.
پلتفرم معمولی که چنین چیزی در آن قابل اعمال است، Vertex.Market نام دارد. این یک پلتفرم همتا به همتا است که حجم ترید در آن با ترید به ترید متنفاوت است.
بازار ارز دیجیتال بسیار پرنوسان است و قیمت‌ها در دوره‌های زمانی کوچک تغییر می‌کنند. با توجه به این نوع حجم معاملات بر روی Vertex، وقتی که تراکنش‌ها فوری نیستند، ممکن است اثر نوسانات خود را نشان دهد. البته در حالی که این عوامل را به حساب می‌آوریم، همچنین لازم است که تراکنش‌ها غیر متمرکز باشند. این شفافیت قرارداد‌ها و اجرای فرآیند را ممکن می‌کند.
با در نظر گرفتن عوامل بالا، Vertex سیستمی را اعمل می‌کند که عناصر اساسی هر دو نوع سیستم تراکنشی ذکر شده را دارد. به همین خاطر است که Vertex را یک پروتکل تراکنش مرکب می‌نامند. این پروتکل تراکنش‌های روی زنجیره و خارج از زنجیره را ترکیب می‌کند.
این سیستم یک محیط ترید شفاف و باز را ایجاد می‌کند که توسط فرد یا گروه خاصی کنترل نمی‌شود. این سیستم تفاوت بین تراکنش‌های روی زنجیره و تراکنش‌های خارج از زنجیره را لحاظ می‌کند. این سیستم همزمان اطمینان حاصل می‌کند که تراکنش‌ها آنی هستند و تاخیر غیر ضرور در این میان وجود ندارد.
آخرین به روز رسانی: ۱۳۹۹/۴/۸
