رسوایی شرکت Crypto AG طوفانی در جهان برپا کرد. در خلال جنگ سرد بود که سازمان‌هایی مانند سیا (CIA) از طریق شرکت مذکور اقدام به فروش ابزار‌های ارتباطی رمزگذاری شده‌ای کردند که دارای روزنه‌ای برای جاسوسی کردن برای حکومت‌ها و نیرو‌های نظامی خریدار بود. حال این نگرانی به جهان ارز‌های دیجیتال هم تعمیم داده می‌شود و این سوال پیش می‌آید که آیا تراکنش های کریپتویی (crypto transactions) ما توسط سازمان‌های جاسوسی قابل مشاهده و بررسی هستند؟
آیا سیا یا آژانس امنیت ملی آمریکا می‌تواند در مورد تراکنش های کریپتویی اشخاص جاسوسی کند؟
ماجرای Crypto AG افراد زیادی را در مورد خطر حفره‌های سری در ابزار‌های ارتباطی ایمن و رمزگذاری شده آگاه کرد. Crypto AG یک شرکت سوئیسی بود که به ساخت ابزار‌های ارتباطی رمزگذاری شده می‌پرداخت. آنها از زمان جنگ جهانی دوم شروع به فروش این ابزار‌ها کردند و در خلال جنگ سرد هم به فروش آنها ادامه دادند. فروش چنین ابزار‌هایی توسط شرکت مذکور تا عصر حاضر ادامه پیدا کرد.
این شرکت با فروش این ابزار‌ها میلیون‌ها دلار درآمد کسب می‌کرد. کمتر کسی می‌دانست که سازمان سیا و سازمان جاسوسی آلمان غربی این ابزار‌ها را طوری مهندسی کرده بودند که مجرایی را برای جاسوسی آنها بر حکومت‌ها و نیرو‌های نظامی خریدار این ابزار‌ها باز گذاشته بود. آیا تراکنش های کریپتویی هم از چنین آسیب‌پذیری‌هایی رنج می‌برند؟
این احتمال وجود دارد که تعدادی از پروژه‌های کریپتویی موجود در فضای بلاک چین توسط سازمان‌های جاسوسی ایجاد شده باشند. علاوه بر این‌که ممکن است پروژه‌هایی با یک حفره سری در رمزگذاری موجود باشند، سازمان‌های تحلیلگر بلاک چینی نیز تمام تلاش خود را برای شناسایی افراد در این فضا می‌کنند.
آیا میکسر‌ها واقعا به حریم خصوصی تراکنش های کریپتویی کمک می‌کنند؟
سازمان‌هایی مانند Chainanalysis از روش‌های اکتشافی برای حدس زدن در مورد مسیر حرکت ارز‌هایی مانند بیت کوین در فضای بلاک چین استفاده می‌کنند. آنها به مطالعه آی دی تراکنش‌ها می‌پردازند و حدس‌هایی در مورد ورودی، خروجی و تغییر آدرس می‌زنند.
میکسر‌ها و کوین‌های حریم خصوصی مانند مونرو (Monero) به تیره کردن این اطلاعات می‌پردازند و ردیابی را برای شرکت‌های تحلیلگر بلاک چینی دشوار‌تر می‌کنند. مونرو در این میان از یک روش رمزنگاری پیشرفته استفاده می‌کند. میکسر‌ها و فنون ترکیب کردن کوین‌ها باعث سخت‌تر شدن ردیابی می‌شوند و حدس زدن در مورد مسیر تراکنش های کریپتویی را دشوار می‌کنند.
اگر این فنون ترکیب کوین‌ها پیچیده‌تر شوند و نهاد‌های قانونی و نظامی قادر به استفاده از تحلیل‌های علمی بلاک چینی برای ردیابی تراکنش های کریپتویی نباشند، می‌توان انتظار داشت که یک کریپتوی محبوب مانند شرکت Crypto AG به مخاطره بیافتد. بلاک چین‌ها برای شفافیت و آسانی بازرسی ایجاد شده‌اند، بنابراین بدون استفاده از کوین‌های امنیتی یا سرویس‌های ترکیب کننده کوین، در معرض آسیب‌پذیری خواهید بود. اخیرا تحلیلگران قادر به ردیابی هویت واقعی۱۳۳۰۰۰ کاربر اتریوم بودند که از سرویس نام‌های اتریومی استفاده می‌کردند.
نظر شما چیست؟ به نظر شما سازمان‌های جاسوسی در کدام یک از پروژه‌های ارز دیجیتال نفوذ کرده‌اند؟ نظرات خود را از ما دریغ نکنید.
