اقتصاد کریپتویی چیست؟ معرفی این مفهوم به زبان ساده!

اقتصاد کریپتویی چیست؟

به زبان ساده، اقتصاد کریپتویی (cryptoeconomics) با ترکیب رمزنگاری و اقتصاد راهی برای هماهنگی رفتار شرکت کنندگان در شبکه فراهم می کند.

به طور خاص، اقتصاد کریپتویی حوزه ای از علوم کامپیوتر است که سعی می کند مشکلات هماهنگی شرکت کنندگان در اکوسیستم های دیجیتال را از طریق رمزنگاری و مشوق های اقتصادی بر طرف کند.

در نظر گرفتن اقتصاد کریپتویی در ساخت شبکه های غیر متمرکز ضروری است؛ زیرا این مکانیسم راهی برای منطبق کردن مشوق های شرکت کنندگان بدون نیاز به اشخاص ثالث معتمد است.

اقتصاد کریپتویی به جای اینکه زیرمجموعه ای از اقتصاد سنتی باشد، ترکیبی از نظریه بازی، طراحی مکانیسم، ریاضیات و سایر روش‌شناسی های حوزه اقتصاد است. هدف اصلی آن درک چگونگی تأمین بودجه، طراحی، توسعه و تسهیل عملیات شبکه های غیر متمرکز است.

در این مقاله به منشا اقتصاد کریپتویی و نقش آن در طراحی بیت کوین و سایر شبکه های غیرمتمرکز می پردازیم.

اقتصاد کریپتویی چه مشکلاتی را برطرف می کند؟

پیش از پیدایش بیت کوین اعتقاد بر این بود که ایجاد یک شبکه همتا به همتا که در آن اجماع بدون آسیب پذیری در برابر حملات و اشتباهات حاصل شود، غیرممکن است.

این مشکل اغلب به عنوان تحمل خطای بیزانس مطرح می شود. این یک معضل منطقی است که نشان می دهد چگونه در سیستم های توزیع شده، دستیابی به توافق نامه های مختلف برای بازیگران مهم است. این مشکل فرض می گیرد از آنجا که برخی از بازیگران غیرقابل اعتماد هستند، هیچ وقت توافقاتی صورت نمی گیرد و شبکه نمی تواند آنطور که قصد دارد عمل کند.

ساتوشی ناکاموتو با ساخت بیت کوین مشوق های اقتصادی را به یک سیستم همتا به همتا معرفی کرده و این مشکل را برطرف کرد.

از آن زمان، شبکه های غیرمتمرکز همچنان به رمزنگاری تکیه می کنند تا در مورد وضعیت شبکه و تاریخ آن به اجماع برسند. همچنین اکثر شبکه ها مشوق های اقتصادی ایجاد کرده اند که مشارکت کنندگان شبکه را تشویق کرده تا به شکل معینی رفتار کنند.

همکاری پروتکل های رمزنگاری شده با مشوق های اقتصادی یک اکوسیستم کاملا جدید از شبکه های غیر متمرکز را ممکن می سازد که مقاوم و ایمن هستند.

نقش اقتصاد کریپتویی در استخراج بیت کوین چیست؟

هدف بیت کوین ایجاد یک شبکه انتقال ارزش است که انتقالات ارزش را به طور دقیق تائید کند. این شبکه تغییر ناپذیر و مقاوم در برابر سانسور است.

این امر از طریق فرآیند استخراج حاصل می شود که در آن، ماینرهایی که با موفقیت یک بلاک تراکنش را تائید می کنند با بیت کوین پاداش می گیرند. این قبیل مشوق های اقتصادی ماینرها را به عمل صادقانه  تشویق کرده و شبکه را قابل اطمینان تر و امن تر می کند.

فرایند ماینینگ شامل حل یک مساله ریاضی دشوار بر اساس الگوریتم هش رمزنگاری شده است. در این زمینه از هش ها برای اتصال هر بلاک به بلاک بعدی استفاده می شود و در واقع یک سابقه زمانی ثابت از تراکنش های تایید شده به نام بلاک چین را ایجاد می کند.

از هش ها همچنین در معماهای محاسباتی که ماینرها برای حل آنها رقابت می کنند، استفاده می شود. علاوه بر این، یکی از قوانین اجماعی که تراکنش ها باید رعایت کنند این است که یک بیت کوین تنها با یک امضای دیجیتالی معتبر که از یک کلید خصوصی ساخته شده قابل خرج است. قوانین فن آوری مربوط به ماینینگ مطابق با الزامات امنیتی شبکه بیت کوین است و از اینکه بازیگران مخرب کنترل را به دست بگیرند، جلوگیری می کند.

اقتصاد کریپتویی چگونه امنیت بیت کوین را افزایش می دهد؟

الگوی امنیتی شبکه بیت کوین بر اساس اصل قانون اکثریت ساخته شده است. این بدین معنی است که بازیگران مخرب می توانند با استفاده از کنترل اکثر قدرت محاسبات شبکه در حمله ای که معمولا به عنوان حمله ۵۱ درصد از آن یاد می شود، کنترل بلاکچین را به دست گیرند.

در چنین سناریویی مهاجمان می توانند از تائید تراکنش های جدید جلوگیری کرده یا حتی تراکنش ها را کاملا لغو کنند. با این حال به دست گرفتن کنترل این حجم از توان هش پر هزینه است و سخت افزار های قدرتمند و مقدار برق قابل توجهی نیاز دارد.

اقتصاد کریپتویی یکی از دلایل موفقیت بیت کوین است. ساتوشی ناکاموتو پیش فرض هایی انجام داد و مشوق های معینی برای انواع مختلف شرکت کنندگان شبکه در نظر گرفت. ضمانت های امنیتی سیستم وابستگی زیادی به اثربخشی این پیش فرض ها در مورد نحوه واکنش شرکت کنندگان شبکه به مشوق های اقتصادی معین دارد.

بدون سختی پروتکل رمزنگاری آن، هیچ سنجش مطمئنی برای پاداش کارگران وجود نخواهد داشت. بدون ماینرها هیچ اطمینانی به اعتبار تاریخ تراکنش دفترکل توزیع شده وجود ندارد، مگر اینکه یک شخص ثالث معتمد آن را تایید کند که این امر یکی از مزایای بیت کوین را نفی می کند.

بر اساس پیش فرض های اقتصاد کریپتویی، همزیستی ماینر ها و شبکه بیت کوین، اطمینان به همراه دارد. با این حال تضمینی وجود ندارد که این سیستم در آینده پایدار باشد.

چرخه اقتصاد کریپتویی

چرخه اقتصاد کریپتویی مدلی جامع از اقتصاد کریپتویی است. این چرخه توسط جوئل مونگرو منتشر شد و جریان های انتزاعی ارزش را از طریق انواع مختلف شرکت کننده در اقتصاد همتا به همتا نشان می دهد.

این مدل بازاری سه طرفه را بین ماینرها (طرف عرضه)، کاربران (طرف تقاضا) و سرمایه گذاران (طرف سرمایه) نشان می دهد. هر گروه با استفاده از یک منبع اقتصاد کریپتویی کمیاب (توکن) ارزش را بین هم یکدیگر تبادل می کند.

در رابطه ماینر-کاربر در این چرخه، ماینرها برای کار خود با توکن هایی که توسط کاربران استفاده می شود، پاداش می گیرند. در حالی که مدل اقتصاد کریپتویی زمان و نحوه پرداخت به ماینرها را کنترل کرده، پروتکل اجماع شبکه این فرایند را استانداردسازی می کند.

ایجاد یک معماری شبکه که با طرف عرضه توزیع شده (ماینر ها) حمایت شود تا زمانی مطلوب است که سود از ضرر بیشتر باشد. این مزایا اغلب شامل مقاومت در برابر سانسور، تراکنش های بدون مرز و قابلیت اطمینان بالاتر است. اما سیستم های غیر متمرکز در مقایسه با مدل های متمرکز آن عملکرد پایین تری دارند.

نقش سرمایه گذار در این مدل دو برابر است: تامین نقدینگی برای ماینر ها برای فروش توکن های خود و سرمایه گذاری در شبکه با پشتیبانی از قیمت توکن هایی که بالاتر از هزینه های ماینینگ هستند.

این مدل سرمایه گذاران را به دو گروه تریدر ها (سرمایه گذاران کوتاه مدت) و هودل کننده ها (سرمایه گذاران بلند مدت) تقسیم می کند.

تریدرها برای توکن ها نقدینگی ایجاد می کنند تا ماینرها قادر باشند توکن های ماین شده خود را بفروشند و هزینه های عملیاتی را نیز پوشش دهند. در حالی که هودل کننده ها با پشتیبانی از قیمت توکن ها برای رشد شبکه سرمایه جمع می کنند. رابطه ماینر-تریدر با یک جریان مستقیم ارزش کار می کند، در حالی که رابطه ماینر-هودل کننده با یک جریان غیرمستقیم ارزش کار می کند.

این بدان معنی است که همه شرکت کنندگان در چنین اقتصادی برای دستیابی به اهداف اقتصادی خود به یکدیگر وابسته هستند. این گونه طراحی یک شبکه مستحکم و ایمن ایجاد می کند. رعایت مقررات بیشتر از فعالیت های مخرب برای شرکت کنندگان منفعت دارد اما در عوض برگشت پذیری شبکه را بیشتر می کند.

صحبت پایانی

با وجود اینکه مفهوم اقتصاد کریپتویی با تولد بیت کوین ظهور کرده است اما یکی از اجزای مهم طراحی شبکه های غیر متمرکز است.

جدا کردن نقش های مختلف در مدل های اقتصاد کریپتویی به تحلیل هزینه ها، مشوق ها و جریان های ارزش برای هر گروه از شرکت کننده ها کمک می کند. همچنین می تواند به تفکر در مورد قدرت بیشتر و شناسایی نقاط بالقوه تمرکز گرایی کمک کند که برای طراحی مدل های نظارتی متعادل تر و مدل های توزیع توکن اهمیت دارد.

حوزه اقتصاد کریپتویی و استفاده از مدل های اقتصاد کریپتویی می تواند برای توسعه شبکه های آینده بسیار مفید باشد. با مطالعه مدل های اقتصاد کریپتویی که پیشتر در محیط های زنده آزمایش شده اند، شبکه های آینده می توانند کارآمدتر و پایدارتر طراحی شوند و در نتیجه اکوسیستم قدرتمندتری از اقتصادهای غیر متمرکز ایجاد شود.