مفهوم Lazy Minting چیست؟ آموزش کامل ساخت رایگان NFT + ویدیو

افزودن داده به بلاکچین رایگان نیست. به منظور پرداخت هزینه «انرژی محاسباتی» مورد نیاز برای نوشتن و تأیید داده‌های خود، باید هزینه پرداخت کنید. این موضوع به طور خاص مورد توجه سازندگان NFT است، چراکه کارمزد بالای شبکه (مخصوصاً شبکه اتریوم) می‌تواند بعضی افراد را از خلق NFT منصرف کند. هزینه ساخت NFT، به‌ویژه برای افرادی که برای اولین بار قصد ساختن NFT دارند، ممکن است نگران‌کننده باشد، چونکه مطمئن نیستند که آیا کسی حاضر است کار آن‌ها را خریداری کند یا خیر. با وجود این با استفاده از چند تکنیک پیشرفته، می‌توان هزینه ضرب کردن (minting) یک NFT را، تا لحظه فروش آن به اولین خریدار، به تعویق انداخت. به این تکنیک «lazy minting» یا «مینتینگ تنبل» گفته می‌شود. ساخت NFT رایگان یکی از مهم‌ترین مشکلات تازه‌واردان به دنیای NFTها را حل می‌کند.

در ادامه این مطلب با چیستی و نحوه عملکرد lazy minting آشنا خواهیم شد. همچنین مراحل ساختن NFT بدون پرداخت هزینه با استفاده از پلتفرم OpenSea و Rarible را به صورت متنی و ویدیویی آموزش خواهیم داد. با میهن بلاکچین همراه باشید.

لیزی مینتینگ چیست؟

هر تراکنش در شبکه اتریوم مستلزم پرداخت هزینه‌ای است که به عنوان «گس» شناخته می‌شود. ایجاد یک NFT به منزله ارسال تراکنش به شبکه است و بنابراین نیاز به پرداخت کارمزد گس دارد. با وجود اینکه کارمزد گس یکی از ویژگی های مهم اتریوم است، هزینه بالای آن می‌تواند افراد را از ایجاد NFT منصرف کند. مخصوصا افرادی که تازه وارد فضای NFT می‌شوند، ممکن است نخواهند قبل از اینکه از به فروش رفتن اثرشان اطمینان حاصل کنند، پول زیادی را سرمایه‌گذاری کنند. کارمزد ضرب کردن NFT در هر پلتفرمی، در زمان نگارش مقاله، از ۲ دلار در یک روز آرام تا ۳۲ دلار در روز‌های شلوغ متغیر است. اگر هنرمندی بخواهد فقط ده NFT در ماه خلق کند، به طور متوسط باید حدود ۱۰۰ دلار در ماه هزینه بپردازد.

با وجود این با استفاده از چند تکنیک پیشرفته، می‌توان هزینه ضرب کردن (minting) یک NFT را، تا لحظه فروش آن به اولین خریدار، به تعویق انداخت. گس فی تراکنشی که NFT را ضرب می‌کند با گس فی تراکنشی که آن را به خریدار منتقل می‌کند، جمع می‌شود و خریدار هردوی آن‌ها را پرداخت می‌کند. به این ترتیب پدیدآورنده NFT ملزم به پرداخت هزینه برای ضرب کردن آن نیست. ضرب کردن یا مینتینگ، درست در لحظه خرید، اغلب «lazy minting» یا «مینتینگ تنبل» نامیده می‌شود.

فروشنده تصور می‌کند که کار خود را به صورت رایگان در بلاکچین قرار داده، در حالی که در واقعیت، پلتفرم نمایشی از NFT را در پایگاه داده خود ایجاد می‌کند و آن را به صورت «فهرست‌شده» نمایش می‌دهد. اگر خریداری روی «خرید» کلیک کرد، پلتفرم NFT را با آدرس فروشنده ایجاد می‌کند، آن را به آدرس خریدار منتقل می‌کند و مبلغی معادل قیمت NFT را از والت خریدار به فروشنده منتقل می‌کند. در این روند تمام هزینه‌ها را خریدار می‌پردازد. فروشنده یا پلتفرم هم می‌تواند برای جبران هزینه‌های اضافه‌ای که خریدار متحمل شده، قیمت نهایی فروش خود تغییر دهد. اگر هم خریداری برای NFT پیدا نشد چه؟ مشکلی نیست چون فروشنده هزینه اولیه‌ای پرداخت نکرده است.

روش lazy minting توسط بازارهایی مانند OpenSea برای کاهش موانع ورود سازندگان NFT و فراهم کردن امکان خلق NFT، بدون پرداخت هزینه اولیه، مورد استفاده قرار گرفته است. OpenSea در اواخر سال ۲۰۲۰ منتینگ تنبل را معرفی کرد از آن زمان سایر پلتفرم‌های ایجاد NFT مانند Rarible نیز پشتیبانی از این ویژگی را اضافه کرده‌اند.

آموزش ویدیویی Lazy Minting

در این ویدیو، به طور کامل به آموزش Lazy Minting یا همان ساخت رایگان NFT می‌پردازیم.

lazy Minting چطور کار می‌کند؟

تا زمانی که فقط خواننده داده‌های موجود روی بلاکچین هستید، نیاز نیست هزینه‌ای پرداخت کنید. اما به محض اینکه تصمیم بگیرید داده‌ای را بنویسید یا ویرایش کنید، ملزم به پرداخت گس فی هستید. در مورد NFTها، انتشار آن‌ها روی بلاک‌چین (یا به اصطلاح ضرب کردن یا minting آن‌ها) می‌تواند پرهزینه باشد. فرآیند ساخت و فروش NFTها گام‌های زیر را شامل می‌شود:

• یک قرارداد هوشمند ایجاد کنید که ساخت توکن NFT شما را تسهیل کند (برای انتشار قرارداد باید گس فی بپردازید).
• با استفاده از این قرارداد NFT خود را روی بلاک چین قرار دهید (نیازمند پرداخت گس فی است).
• از کسی بخواهید NFT شما را بخرد و آن را به آدرس بلاکچین خود منتقل کند (گس فی!).

اگر فروشنده معتبر NFT نباشید و شما را در دنیای NFTها نشناسند، فرآیند ایجاد NFT می‌تواند خطرناک باشد. شما ناچارید هزینه‌ای بپردازید و در قراردادِ مادرِ پلتفرمی که برای ضرب NFT از آن استفاده می‌کنید ثبت نام کنید، یا باید قرارداد هوشمند خود را ایجاد کنید، سپس برای ضرب کردن هر NFT که قصد فروش آن را دارید، هزینه پرداخت کنید، و دست آخر هم ممکن است موفق به فروش هیچکدام از NFTهایتان نشوید. lazy minting دقیقا برای حل همین مشکل آمده است.

اگر بتوانید NFTهای خود را به صورت رایگان فهرست کنید، چه؟ این همان کاری است که پلتفرم OpenSea موفق به انجام آن شد.
در نگاه اول ممکن است کمی عجیب به نظر برسد. چگونه ممکن است یک فروشنده NFT خود را به صورت رایگان ضرب کند؟
پاسخ این سوال واضح و جالب است: خریدار هزینه ضرب NFT را پرداخت می‌کند. این فرآیند «lazy minting» نامیده می‌شود.

اما اکنون سوالاتی در مورد نحوه عملکرد این پروسه بوجود می‌آید. اگر چیزی روی بلاک چین نوشته نشده باشد، چگونه می‌توان مطمئن شد که فروشنده قصد فروش یک NFT خاص را داشته است؟ می‌توان گفت که راه حل این مشکل، امضای یک «رضایت‌نامه» است که نشان دهد فروشنده مجوز ضرب NFT را در لحظه‌ای که خریدار روی «خرید» کلیک می‌کند، صادر کرده است. اما این راه حل غیرعملی است چراکه فروشنده باید در انتظار یک درخواست تأیید از طرف والت، به تلفن خود خیره بماند. اما OpenSea به نوعی این مشکل را حل کرده است.

اطلاعات آنلاین کمی در مورد چگونگی حل این مشکل وجود دارد، اما ویدیویی که OpenZeppelin منتشر کرده موضوع را روشن می‌کند. OpenZeppelin شرکتی است که قراردادهای هوشمند خود را به رایگان در اختیار عموم علاقه‌مندان قرار می‌دهد. در زمان انتشار ویدیو OpenZeppelin به تازگی یک بررسی‌کننده امضا (signiture checker) بر اساس استاندارد EIP-712 ارائه کرده‌ بود که بر اساس پارامترهای مختلف، قابلیت هش کردن امضا در قرارداد هوشمند را فراهم می‌کند.

این بررسی‌کننده امضا، برای هر ترکیبی از ورودی‌ها، یک رشته مختص به آن، به نام «امضا» برمی‌گرداند. این امضا به عنوان یک تابع فقط خواندنی (read-only) (و در نتیجه بدون نیاز به پرداخت گس) اجرا می‌شود و می‌تواند برای بررسی اینکه آیا فروشنده اجازه فروش NFT خود را داده است یا خیر، مورد استفاده قرار گیرد. برای هر کلید خصوصی (private key)، شناسه توکن (token id) و قیمت، دقیقا یک هش وجود دارد که این تراکنش را مجاز می‌کند. خریدار هم تا زمانی که این امضا موجود باشد، موجودی لازم برای خرید را داشته باشد و NFT دلخواهش لیست شده باشد، می‌تواند آن را بخرید و نیازی نیست که فروشنده کار دیگری انجام دهد.

اکنون می‌توان کل فرآیند lazy minting را از ابتدا تا انتها، به صورت زیر خلاصه کرد:

• فروشنده پس از خلق اثر هنری، برای ایجاد قرارداد هوشمند شخصی خود یا امضای قراردادِ مادرِ یک پلتفرم، گس فی پرداخت می‌کند و به قرارداد اجازه می‌‌دهد که از طرف او NFT را ضرب کند و بفروشد.
• فروشنده بر اساس کلید خصوصی والت خود، شناسه توکن NFT و قیمت دلخواهش، یک «امضا» ایجاد می‌کند (که نیازی به پرداخت گس ندارد).
• خریدار، امضای دیجیتال خود را ارسال می‌کند و قیمت NFT و نیز هزینه‌های ضرب کردن و انتقال آن را پرداخت می‌کند. در این مرحله NFT از یک آیتم در یک پایگاه داده، تبدیل به یک عنصر ملموس در بلاکچین می‌شود.

مثالی از lazy Minting روی شبکه اتریوم

ایده اساسی در Lazy Minting این است که برای خلق NFT، بجای فراخونی مستقیم تابع قرارداد، خالق NFT برخی از داده‌ها را با استفاده از کلید خصوصی حساب اتریوم خود امضا می‌‌کند. داده‌های امضا شده مانند یک «ووچر (Voucher)» یا بلیت عمل می‌کنند که با آزادسازی آن می‌توان NFT مربوطه را تحویل گرفت. این ووچر حاوی تمام اطلاعاتی است که لازم است در NFT نهایی ثبت شود و همچنین می‌تواند شامل اطلاعاتی مانند قیمت باشد که در بلاکچین ثبت نخواهد شد. این امضا ثابت می‌کند که خالق NFT اجازه ایجاد NFT توصیف‌شده در ووچر را صادر کرده است.

هنگامی که خریدار قصد خرید یک NFT را داشته باشد، یک تابع redeem را برای آزادسازی ووچر امضا‌شده فراخوانی می‌کند. اگر امضا معتبر باشد و متعلق به حسابی باشد که مجاز به ضرب NFT است، یک توکن جدید بر اساس اطلاعات ووچر ایجاد می‌شود و به خریدار منتقل می‌شود.

در مثال مورد نظرمان، برای نشان دادن ووچر، از struct سالیدیتی استفاده می‌کنیم:

ووچر شامل دو مورد از اطلاعات است که در بلاک چین ثبت می‌شود: tokenId یا شناسه منحصر به فرد توکن و uri برای متادیتا توکن. minPrice ثبت نمی‌شود، اما در عملکرد تابع redeem استفاده می‌شود تا به سازنده اجازه دهد قیمت خرید را تعیین کند. اگر minPrice بزرگتر از صفر باشد، خریدار باید حداقل این مقدار اتر را هنگام فراخوانی redeem ارسال کند. بخش signiture شامل امضایی است که توسط سازنده NFT ارائه شده است و در بخش بعدی با جزئیات بیشتر توضیح داده خواهد شد.

ساختن یک ووچر امضا شده

استفاده از امضا برای مجوزدهی مشکلاتی به همراه دارد، زیرا شخص ثالثی که نیت آسیب زدن داشته باشد، امکان دارد بتواند برخی داده‌هایی را که در یک زمینه خاص امضا شده‌اند، بگیرند و در زمینه دیگری ارائه کند. به عنوان مثال، ممکن است امضای مجوز ایجاد NFT در شبکه آزمایشی راپستن را بگیرند و آن را به یک قرارداد مستقر در شبکه اصلی ارائه دهند. اگر داده‌های امضا شده حاوی اطلاعات زمینه‌ای نباشند، انجام این نوع «حمله اجرای مجدد» نسبتا ساده است و دفاع در برابر آن سخت است.

برای رفع این نگرانی‌ها و همچنین ارائه تجربه کاربری بهتر هنگام امضای پیام‌ها، جامعه اتریوم، استاندارد EIP-712 را برای امضای داده‌های ساختار یافته، ارائه کرده است. امضاهای ایجادشده با EIP-712 به زمان خاص و شبکه خاص اجرای قرارداد هوشمند پیوند خورده‌اند. همچنین در این استاندارد اطلاعاتی درباره نوع (type) داده‌های مورد امضا فرستاده می‌شود تا ابزارهایی مانند متامسک بتوانند به جای یک رشته مبهم از کاراکترهای هگزا، جزئیات بیشتر و واضح‌تری را به کاربر ارائه دهند.

در مثال ما از یک کلاس جاوا اسکریپت به نام LazyMinter برای ساختن ووچرهای امضا شده با EIP-712 استفاده می‌شود. از آنجایی که امضاها به هر مورد اجرای قرارداد پیوند خورده‌اند، به آدرس قرارداد و یک signer برای کلید خصوصی سازنده NFT نیاز داریم:

متد اصلی را، که ووچرهای امضا شده برای NFTها را ایجاد می‌کند، createVoucher می‌نامیم و می‌نویسیم:

همان‌طور که درر تصویر بالا دیده می‌شود، ابتدا آبجکت voucher امضا نشده را آماده می‌کنیم و سپس domain را برای استفاده در EIP-712 دریافت می‌کنیم. آبجکت type اطلاعات فیلدهای مختلف NFTVoucher را (به استثنای خود امضا) ذخیره می‌کند. برای ایجاد امضا، متد signTypedData_ را در آبجکت Signer فراخوانی می‌کنیم و domain، آبجکت type و آبجکت ووچر امضا نشده را ورودی آن قرار می‌دهیم. در انتها، آبجکت ووچر کامل و امضا شده را که می‌تواند با NFT معاوضه شود، برمی‌گردانیم. باید توجه داشت که signer._signTypedData امضا داده‌های تایپ‌بندی شده را بر اساس استاندارد EIP-712 انجام می‌دهد.

البته کدگذاری (encoding) مشخص شده در EIP-712 بسیار عمومی است و این پیاده‌سازی عمومی در Solidity امکان پذیر نیست، بنابراین پروتکل‌ها باید کدگذاری خاصی که در قرارداد خود نیاز دارند را با استفاده از ترکیبی از abi.encode و keccak256 پیاده‌سازی کنند. در مثال ما از کدگذاری ارائه شده توسط OpenZeppelin استفاده شده است (برای اطلاعات بیشتر به این لینک مراجعه کنید).

آزادسازی ووچر

برای اجرای lazy minting به تابع قرارداد هوشمندی نیاز داریم که خریدار NFT، با فراخوانی آن بتواند در یک تراکنش هم NFT مورد نظر خود را ضرب کند و هم آن را به حساب خود منتقل کند. تابع ارائه شده در مثال ما redeem نام دارد:

ابتدا یک تابع کمکی verify_ را فراخوانی می‌کنیم، که یا آدرس حساب امضا کننده ووچر را برمی‌گرداند یا در صورت نامعتبر بودن امضا، تراکنش را برگشت می‌زند. پس از بدست آوردن آدرس امضاکننده، با استفاده از تابع hasRole بررسی می‌کنیم که آیا مجاز به ایجاد NFT بوده است یا نه. این تابع متعلق به مجموعه قراردادهای کنترل دسترسی ارائه شده توسط OpenZeppelin است. سپس بررسی می‌کنیم که خریدار حداقل به اندازه minPrice اتر ارسال کرده باشد. اگر چنین بود، می‌توانیم یک NFT جدید بر اساس اطلاعات موجود در ووچر ایجاد کنیم و آن را به حساب آزادکننده ووچر انتقال دهیم. در انتها پرداخت را در pendingWithdrawals قرار می‌دهیم تا خالق NFT بتواند ETH خود را دریافت کند. برای اطلاع بیشتر از نحوه تأیید امضا می‌توانید به github این مثال و مدارک OpenZeppelin در مورد قرارداد هوشمند پباده‌شده بر مبنای EIP-712، مراجعه کنید.

lazy Minnting با استفاده از OpenSea

بازار جهانی خرید و فروش آیتم‌های دیجیتال، OpenSea، امکان خلق NFTهای جدید (با پرداخت گس) را برای کاربران ایجاد کرده‌ است. برای آموزش ساخت NFT روی پلتفرم OpenSea و چند پلتفرم مهم دیگر به راهنمای گام به گام ساخت NFT میهن بلاکچین مراجعه کنید. نکته اینجاست که در روش‌ قدیمی ساخت NFT روی این پلتفرم، باید گس فی گزافی پرداخت کنید. اما Collection Manager جدید OpenSea که در آخرین روز‌های سال ۲۰۲۰ (۹ دی ۱۳۹۹) ارائه شد، به سازندگان اجازه می‌دهد تا NFT‌ها را بدون هیچ‌گونه گس فی اولیه، بسازند. حتی فروش NFT هم هزینه‌ای را متوجه خالق اثر نمی‌کند و خریدار است که باید کارمزد گس را پرداخت کند. برای شروع می‌توانید با استفاده از این لینک، یک مجموعه جدید ERC-1155 ایجاد کنید.

پس از ایجاد Collection و انتخاب آن، یک دکمه Edit و یک دکمه Add New Item را مشاهده خواهید کرد (تصویر بالا). از دکمه Edit می‌توان برای ویرایش موارد زیر استفاده کرد:

• ویرایش لوگو، پیوندهای شبکه‌های اجتماعی و تنظیمات نمایش.
• ویرایش کمیسیونی که در فروش اولیه یا ثانویه می‌گیرید.
• ویرایش این که کدام رمزارزها را می‌خواهید در فروشگاه خود مجاز کنید.

از Add New Item می‌توان برای خلق NFT جدید استفاده کرد. هنگام ایجاد یک NFT، آدرس خود و عرضه کل آن را در شناسه توکن وارد می‌کنید. به این ترتیب، کسی غیر از شما نمی‌تواند تعداد بیشتری از آن‌ را تولید کند و خریداران می‌توانند روی یک سقف سخت برای عرضه، که توسط کد اعمال می‌شود، حساب کنند.

اگر می‌خواهید از قراردادهای خودتان استفاده کنید، نحوه نمایش آن‌ها در OpenSea را مدیریت کنید، یا برای قراردادهایی که در پلتفرم‌های دیگر مانند Mintbase یا Rarible دارید، نوع ارز و کمیسیون‌ فروش تعیین کنید، می‌توانید همه این کارها را از طریق همان رابط انجام دهید.

NFT های ساخته شده با Collection Manager از استاندارد ERC-1155 پیروی می‌کنند، که علت آن اولاً کمک به ساخت NFT بدون پرداخت گس و ثانیاً کمک به افزودن ویژگی‌های جدید در آینده نزدیک است. علاوه بر این، استاندارد ERC-1155 امکان ایجاد نمونه‌های بسیاری از یک آیتم را فراهم می‌کند، برخلاف استاندارد ERC-721 که تنها از آیتم‌های تک‌نمونه‌ای پشتیبانی می‌کند (توجه شود که این استاندارد با استاندارد EIP-712، که کمی پیش از آن صحبت شد، متفاوت است).

جالب توجه است که NFT‌های ساخته شده روی OpenSea را می‌توان، حتی قبل از اینکه روی بلاکچین قرار بگیرند، با استفاده از سایر پلتفرم‌ها فروخت. قرارداد هوشمند، تعداد صحیح موجودی هر NFT را به صورت عمومی و مطابق با استاندارد ERC-1155 برمی‌گرداند تا بتوان آن‌ها را به راحتی به خارج از پلتفرم انتقال داد و به فروش رساند.

کدام پلتفرم‌ها امکان lazy Minting را ارائه می‌کنند؟

علاوه بر از پلتفرم محبوب OpenSea، که از آن صحبت شد، دو بازار پرمشتری دیگر هم امکان lazy minting را به علاقه‌مندان خلق NFT ارائه می‌کنند:

مینتینگ تنبل با Rarible

با lazy minting روی پلتفرم Rarible، می‌توان قراردادن NFT روی بلاکچین را تا لحظه پیدا شدن خریدار به تعویق انداخت و این خریدار است که کارمزد گس را هنگام خرید پرداخت می‌کند. NFT کاربران تا زمان به فروش رفتن، مانند هر NFT دیگری در بازار فهرست می‌شود و داده‌های مربوط به آن به طور ایمن در یک IPFS ذخیره می‌شود. برای مطالعه بیشتر در مورد IPFS به مقاله «سیستم توزیع فایل همتا به همتا و غیر متمرکز یا IPFS چیست؟» مراجعه کنید.

برای مینتینگ تنبل با استفاده از Rarible کافی است مراحل زیر را طی کنید:

1. به Rarible.com بروید و کیف پول خود را متصل کنید.
2. روی «Create» کلیک کنید و اطلاعات مورد نیاز در مورد NFT خود را مطابق معمول پر کنید.
3. گزینه «Free Minting» را انتخاب کنید.
4. روی «Create Item» کلیک کنید و authorization را از طریق کیف پول به صورت رایگان امضا کنید.
5. تمام!

لیزی مینتینگ با Mintable

پلتفرم مینتبل نوعی خاص از ساخت NFT بدون پرداخت گس، به نام «Gasless Minting» را به کاربران پیشنهاد می‌کند. این روش، مانند مینتینگ تنبل، موانع ورود را برای تازه‌کاران کاهش می‌دهد، با این تفاوت که NFT ساخته شده، در بلاکچین اتریوم قابل یافتن است و سازنده NFT می‌تواند آن را (به صورت دستی) به کیف پول خود اضافه کند. اما ظاهراً این پلتفرم به هر حساب کاربری تنها ۵۰ بار اجازه ساخت NFT به این روش را می‌دهد. می‌توانید برای تجربه ساخت NFT به پلتفرم Mintable بروید.

مزایا و معایب Lazy Minting

در مورد مزایای lazy minting تا اینجا به قدر کافی صحبت شد. این روش سازنده NFT را از پرداخت گس فی معاف می‌کند. پس اینجا این سوال پیش می‌آید که چرا همه از این روش برای ساخت NFT استفاده نمی‌کنند؟ یا به عبارت دیگر چرا روش قدیمی ساخت NFT با پرداخت گس، منسوخ نشده است؟

پاسخ به این سوال جنبه‌های مختلفی دارد. اولا برای یک خالق معروف و جا افتاده در فضای NFT، مانند Beeple، توجیهی ندارد که اندک هزینه کارمزد شبکه (در مقایسه با قیمت آثار وی) را پرداخت نکند و برای ضرب کردن NFT نهایی به یک پلتفرم متمرکز مانند OpenSea وابسته بماند. باید توجه داشت که در lazy minting، خلق محصول نهایی، که یک NFT روی یک بلاکچین است، به درخواست خریدار صورت می‌گیرد و قبل از آن محصول نهایی کامل نشده و تنها در سرور پلتفرمی مانند OpenSea وجود دارد. این واقعیت برای آثار هنرمندان شناخته‌شده که بعضاً به قیمت میلیون‌ها دلار خرید و فروش می‌شود، به هیچ وجه قابل پذیرفتن نیست. برای هنرمندان کمتر شناخته‌شده‌تر هم، lazy minting ممکن است نشانه این تلقی شود که از فروش آثار خود اطمینان ندارند.

از لحاظ مسائل مربوط به حقوق مولف اما، بحث کمی پیچیده‌تر است. فرآیند معمول ساخت NFT، داده‌های مربوطه را با یک امضا و برچسب زمانی خاص روی بلاکچین قرار می‌دهد. مزیت این فرآیند این است که هنرمند سازنده NFT می‌تواند به راحتی ثابت کند که خالق اثر بوده است. اما در lazy minting، از آنجایی که هیچ چیز هنوز روی بلاکچین نیست، امکان دارد فردی هر کدام از NFTهای فهرست شده را کپی کند و با امضای خود روی بلاکچین قرار دهد و ادعا کند که خالق اصلی اثر است. راه حل‌های متنوعی برای رفع این نگرانی قابل پیشنهاد کردن است اما در حال حاضر راه‌حل واقعاً قوی‌ای وجود ندارد. راه حل‌های بالقوه هم بخاطر نو بودن این فضا، زمان کافی برای امتحان پس دادن، نداشته‌اند.

سوالات متداول (FAQ)

• Lazy Minting چیست؟

لیزی مینتینگ روشی برای برای ساخت NFT بدون پرداخت کارمزد است. با این روش، شما می‌توانید NFT خود را بسازید و در بازارهای مرتبط برای فروش لیست کنید.

• کاربرد Lazy Minting چیست؟

Lazy Minting روشی عالی برای افرادی است که قصد دارند به ساخت NFT بدون هزینه اولیه بپردازند.

جمع بندی

lazy minting یا مینتینگ تنبل، یک روش قدرتمند است که به سازندگان اجازه می‌دهد NFT‌های جدید را بدون هیچ هزینه اولیه منتشر کنند. البته توجه داشته باشید که صرفا به دلیل اینکه پلتفرمی از lazy minting پشتیبانی می‌کنند، لزومی ندارد ایجاد و فروش کاملا رایگان باشد. به عنوان مثال، در OpenSea، فروشنده باید قبل از اینکه بتواند یک NFT ایجاد کند، برای ساختن «Collection» یک بار کارمزد ارتباط با شبکه را پرداخت کند.

هرچند که تکنیک اصلی lazy minting در این مقاله تشریح شد، برای تبدیل آن به یک پلتفرم تولید NFT، به چیزهای بیشتری از قبیل به یک برنامه کاربردی برای صدور ووچرهای امضا‌شده از سوی سازنده NFT، نیاز داریم. همچنین برای افرودن امکان lazy minting به یک پلتفرم، باید برای ذخیره امضاهای ایجاد شده توسط فروشندگان چاره‌ای بیاندیشیم و احتمالاً به نوعی سیستم back-end برای نگهداری NFTهایی که هنوز ضرب نشده‌اند، نیاز داریم. همچنین باید راهی پیدا بیابیم تا مبلغ مورد نیاز برای آزادسازی NFT را به درستی به ارزی که به خریدار اعلام می‌شود تبدیل کنیم. که برای این مورد فیدهای قیمت Chainlink می‌تواند بسیار کارگشا باشد.

نظر شما درباره این روش ساخت NFT چیست؟ فراموش نکنید نظرات و تجربیات خود را با ما به اشتراک بگذارید.