تست هاوی چیست و چه تاثیری بر قانون گذاری ارزهای دیجیتال می‌گذارد؟

تست هاوی (Howey Test)، آزمایشی است که توسط دیوان عالی کشور آمریکا برای تعیین صلاحیت معاملات خاص به عنوان “قراردادهای سرمایه‌گذاری” ایجاد شده است. قانون اوراق بهادار سال ۱۹۳۳ و قانون مبادله اوراق بهادار از سال ۱۹۳۴ بسیاری از رویکردهای دولت ایالات متحده در تنظیم مقررات مالی را حتی تقریبا ۱۰۰ سال پس از تأسیس آنها حکایت می‌کند. کمیسیون بورس و اوراق بهادار ایالات متحده (SEC) تصور دارد که رمز ارزهایی که از تست هاوی عبور کنند، اوراق بهادار هستند و بنابراین مشمول مقررات اوراق بهادار هستند. در این مقاله نگاهی به تست Howey خواهیم داشت، نحوه کاربرد آن را در ارزهای دیجیتال مشاهده می‌کنیم و تأثیر آن بر حرکت رو به جلوی بازار را بررسی خواهیم کرد.

فرصت ویژه: ۱ میلیارد بیبی دوج رایگان!

همین حالا در ارزپلاس ثبت‌نام کنید و ۱ میلیارد بیبی دوج هدیه بگیرید. بدون قرعه‌کشی، فرصت محدود!

دریافت هدیه

تست هاوی چیست؟

پیدایش تست هاوی در سال ۱۹۴۶ و در یک پرونده دیوان عالی بود؛ در این مورد، شرکت معروف W.J. Howey یک مزرعه مرکبات را به سرمایه گذاران خارجی فروخت. هاوی و سرمایه گذاران به توافق رسیدند که به موجب آن خریداران بلافاصله مزارع را به Howey اجاره دهند تا مرکبات حاصل را برداشت و بفروشد. دادگاه عالی در مورد این پرونده خاص، این مزرعه را یک قرارداد سرمایه‌گذاری در نظر گرفت و در نتیجه آن را اوراق بهادار خواند و سپس این چهار معیار اصلی را در تصمیم گیری اعمال کرد که متعاقبا به تست هاوی معروف شد.

برای این که یک ابزار مالی به عنوان اوراق بهادار شناخته شود و تحت اختیار SEC باشد، این ابزار باید این چهار معیار را داشته باشد:

• باید یک سرمایه‌گذاری با پول باشد
• انتظار کسب سود وجود داشته باشد
• سرمایه گذاری در شرکت عمومی انجام شده باشد
• کسب سود از طریق تلاش تبلیغ کننده یا شخص ثالث انجام شده باشد

پس در مورد بالا، مزرعه مرکبات با پول و انتظار سود توسط گروهی از سرمایه‌گذاران عادی خریداری شد و موفقیت آن به توانایی Howey در کسب درآمد سودآور از فروش محصولات مرکبات بستگی داشت.

سهام نوع آشنایی از اوراق بهادار است و همچنین تست هاوی بر روی آن انجام می‌شود. بنابراین چکش تنظیم اوراق بهادار هنگامی فرود می‌آید که سرمایه گذار نتواند کار زیادی برای تأثیرگذاری بر سودآوری سرمایه‌گذاری انجام دهد. عرضه اولیه کوین (ICO) در دنیای رمز ارزها نیز همین کار را می‌کند. توسعه دهندگان توکن‌ها شرکت‌های بزرگ چند ملیتی نیستند؛ بلکه استارت آپ‌های کوچکی هستند که گاهی اوقات، فقط یک شخص آن را اداره می‌کند. آنها از نظر مالی، سیاسی یا حقوقی توانایی انجام تحقیقات خود را ندارند. بنابراین نمی‌توان گفت که آیا عرضه اولیه کوین آنها با مقررات اوراق بهادار مطابقت دارد یا خیر. در واقع ، تا سال ۲۰۱۷، مشخص نبود که ارزهای دیجیتال اصلاً اوراق بهادار هستند یا خیر.

اعمال تست Howey در بازار کریپتو

تست هاوی برای دهه‌های متمادی به عنوان تعیین کننده نظارتی باقی مانده، اما در چند سال گذشته همراه با بحث در مورد رمز ارزها و فناوری بلاک چین زیر سوال رفته است. همزمان با رشد فعالیت سرمایه گذاران در فضای ارزهای رمزنگاری شده، SEC بیشتر به تعریف ارزهای رمزپایه علاقمند شده است.

طبقه‌بندی ارزهای دیجیتال مانند بیت کوین از این طریق بسیار دشوار است. آنها غیرمتمرکز هستند و برای فرار از مقررات به طرق مختلف طراحی شده‌اند. با این وجود، سرمایه گذارانی که به سرعت به خرید جدیدترین ارز دیجیتال به امید کسب سود روی آورده‌اند، بدون شک رفتاری را انجام می‌دهند که می‌تواند به عنوان حدس و گمان شناخته شود. از منظر تست Howey، سوال عملیاتی در این مورد این است که آیا سرمایه گذاران رمز ارزها در یک شرکت قابل پیش‌بینی مشارکت می‌کنند یا خیر و اگر چنین است‌، سودهایی که سرمایه گذاران امیدوارند کسب کنند، آیا کاملا به کار یک شخص ثالث بستگی دارد؟

اگر سازمان بورس و اوراق بهادار آمریکا تشخیص دهد که ارز دیجیتال خاصی به عنوان یک اوراق بهادار طبقه بندی شود، این پیامدهای زیادی را برای آن کریپتو ایجاد می‌کند. به طور موثر، این بدین معناست که SEC می‌تواند تعیین کند که آیا این توکن می‌تواند به طور قانونی به سرمایه گذاران ایالات متحده فروخته شود یا خیر؛ همچنین سرمایه گذاران آمریکایی را مجبور به ثبت دارایی‌های خود در این سازمان می‌کند که از جدیدترین موارد آن، می‌توان به شکایت سازمان بورس و اوراق بهادار آمریکا از شرکت ریپل اشاره کرد.

بیشتر بخوانید : مروری بر شکایت SEC از ریپل؛ نتیجه این دادگاه چه خواهد بود؟

موارد مشابهی بین دنیای ارزهای رمزنگاری شده و اوضاع شرکت اصلی Howey وجود دارد، اما تفاوت‌های بسیاری نیز وجود دارد؛ از نظر انتقادی، رمز ارزها شبکه‌های مستقل و توزیعی هستند که برای غیرمتمرکز سازی طراحی شده‌اند. طبقه بندی ارز رمزنگاری شده به عنوان یک اوراق بهادار به شدت مخالف اهداف سازندگان آن ارز دیجیتال است. با این حال، با توجه به اهمیت فضای رمز ارزها، SEC تمایل فزاینده‌ای برای نظارت بر تراکنش‌های آنها به گونه‌ای که مناسب می‌داند، دارد. صرف نظر از تصمیم نهایی قانونی، مطمئناً تأثیر بسزایی در دنیای ارز مجازی و سرمایه گذاران در آن فضا خواهد داشت.

ورود SEC به بازار رمز ارزها

برای این کار به سال ۲۰۱۶ می‌رویم. در آن سال اتریوم با سرعت چشمگیری در حال رشد بود و توکن DAO یکی از جذاب‌ترین پروژه‌های جدید در این پلتفرم بود؛ در آن زمان، این توکن بزرگ‌ترین جذب سرمایه را در تاریخ ارز دیجیتال داشت. حتی در سال ۲۰۱۷ که سال انفجار ICOها بود، توکن DAO توانست بیش از ۱۵۰ میلیون دلار سرمایه جذب کند.

بعضی از سرمایه گذاران نگرانی خود را در خصوص قابل هک بودن کد آن ابراز کردند. استفان توال یکی از موسسان DAO به صراحت اعلام کرد سرمایه DAO تحت هیچ خطری نیست. اما هکرها توانستند ۵۰ میلیون دلار سرقت کنند و قیمت اتریوم تقریبا ۵۰ درصد سقوط کرد. این موضوع باعث شد که بسیاری از سرمایه گذاران به اقدامات SEC چشم بدوزند.

برای آشنایی بیشتر با اتریوم این مقاله را مطالعه کنید: اتریوم چیست ؟ آشنایی با اتریوم به زبان ساده

گزارش SEC پس از این اتفاق، باعث شد به جامعه کریپتو شوک وارد شود. سازمان بورس و اوراق بهادار آمریکا گزارش خود را این گونه بیان کرد:

این گزارش بر اصول بنیادین قوانین اوراق بهادار فدرال تاکید دارد و کاربرد آنها را در الگو و پارادایم جدید توضیح می‌دهد. الگوی جدید شامل سازمان‌های مجازی یا نهادهای جذب سرمایه است که در دفتر کل توزیع شده یا فناوری بلاک چین برای تسهیل جذب سرمایه و یا سرمایه‌گذاری و عرضه‌های مرتبط و فروش اوراق بهادار استفاده می‌کنند. اتوماسیون کاربردهای خاص از طریق این فناوری که قراردادهای هوشمند خوانده می‌شود، صلاحیت قانونی را از قوانین اوراق بهادار فدرال بر نمی‌دارد. 

سپس کمیسیون SEC، توکن DAO را یک اوراق بهادار اعلام کرد. این توکن برجسته‌ترین توکنی است که نشان اوراق بهادار را دریافت کرد.

نحوه تشخیص اوراق بهادار نبودن یک رمز ارز

برای این که یک ارز دیجیتال در دسته اوراق بهادار قرار نگیرد، چندین راه وجود دارد؛ اولین و ساده‌ترین روش، ایجاد رمز ارز غیرمتمرکزی است که معادل با پول نقد و بدون یک مالک اصلی است. دارندگان بیت کوین از آن به عنوان ارز رایج استفاده می‌کنند. هیچ شرکتی وجود ندارد که تیم توسعه یا انتظاری برای سودآوری داشته باشد. بنابراین نگرانی خاصی در خصوص آزمایش هاوی ندارند. لایت کوین، بیت کوین کش و دش نیز ارزهای دیجیتال مشابهی هستند که ایمن هستند.

اتریوم برای قراردادهای هوشمند خود شناخته شده است؛ Ethereum نیز کاربردهای خود را دارد و دارندگان آن، از ویتالیک بوترین و شرکت اتریوم انتظار ندارند که برای آنها سودآوری کند. از این نظر اتریوم شرایط بسیار خوبی دارد. کاربرد درون برنامه‌ای همان چیزی است که بسیاری از تیم‌ها ایجاد کرده‌اند تا از تبدیل شدن به اوراق بهادار اجتناب کنند.

کاربردهای موجود در توکن و استفاده‌های آن در پلتفرم مورد نظر، چند روشی است که تیم‌های توسعه ایجاد می‌کنند تا توکن‌ها تبدیل به دارایی مجزا از اوراق بهادار تبدیل شوند. برای مثال توکن بت (BAT) به عنوان ذخیره ارزش در مرورگر بریو مورد استفاده قرار می‌گیرد.

توکن بت (BAT) چیست؟ پاداشی برای تماشای تبلیغات + ویدئو

تست Howey آینده ارزهای دیجیتال را برای همیشه تغییر داده است؛ برای اجتناب از قوانین سختگیرانه SEC، تیم‌های توسعه به ایجاد توکن‌های کاربردی خود ادامه خواهند داد. قانون گذاری کریپتوکارنسی‌ها همچنان نامشخص است؛ اما در حال حاضر، مسیر اجتناب از تبدیل شدن به اوراق بهادار تقریبا مشخص است.

جمع بندی

مانند اکثر جنبه‌های حوزه کریپتو، مشخص نیست که دقیقاً در آینده چه اتفاقی خواهد افتاد. SEC هیچ گزارش دقیق‌تری درباره ارزهای دیجیتال صادر نکرده و این ممکن است عمدی باشد. حداقل برخی از ناظران صنعت سازمان بورس و اوراق بهادار آمریکا را تحسین می‌كنند كه از برخورد نسبتاً سبكی استفاده می‌كنند تا فضای كاری برای جامعه رمزنگاری فراهم شود. علاوه بر این، SEC با یکی ندانستن تمامی پروژه‌ها، توپ را در زمین توسعه دهندگان قرار داده است تا ثابت کند که در حقیقت آنها از یک اوراق بهادار استفاده نمی‌کنند.

این کار ممکن است در واقع به نفع کل بازار باشد. وبسایت Coinmarketcap به تنهایی بیش از ۴۰۰۰ کوین را لیست کرده که برخی از آنها از نظر مورد استفاده و حتی صداقت بسیار مشکل ساز هستند. با این که بسیاری استفاده از تست هاوی برای رمز ارزها را نادرست می‌دانند، اما برخی این کار را برای قانون‌گذاری بهتر در دنیای کریپتو لازم می‌دانند. نظر شما در این مورد چیست؟