از زمانی که السالوادور بیت‌کوین را به عنوان ارز قانونی پذیرفت، حدس و گمان‌هایی در مورد کشور بعدی که بیت کوین را می‌پذیرد شکل گرفت. طی گزارشی که سایت Crypto.Com در ژانویه منتشر کرد، پیش‌بینی شد که نرخ پذیرش کریپتو در سال جاری سه برابر شود و از ۲۹۶ میلیون به ۱ میلیارد برسد. این پلتفرم پیش‌بینی می‌کند کشورهایی که با تورم و پول کم‌ارزش روبه‌رو هستند، ممکن است به تبعیت از السالوادور، ارز دیجیتال را به عنوان ارز رایج استفاده کنند. سوال اینجاست که چه زمانی و کدام کشور بعد از السالوادور به قانونی کردن ارز دیجیتال روی خواهد آورد؟ آیا السالوادور تنها کشوری خواهد ماند که بیت کوین را ارز رایج کرده است؟ برای یافتن پاسخ این سوالات با میهن بلاکچین همراه باشید.
پذیرش، قوانین و قانونی کردن کریپتو
ابتدا، بیایید تفاوت بین قانونی‌کردن رمزارز و پذیرش کریپتو را روشن کنیم. اگر از کاربران بپرسیم که به‌نظر آن‌ها کشور بعدی که رمزارزها را به عنوان ارز قانونی اعلام می‌کند کدام کشور خواهد بود، پاسخ آن‌ها پاراگوئه، ونزوئلا و آنگویلا (یک کشور کوچک کارائیبی) است. اما اگر به نرخ پذیرش کریپتو نگاه کنیم، Chainalysis (یک شرکت تحقیقاتی در حوزه رمزارز) تصویر کاملا متفاوتی را ارئه می‌دهد:
پذیرش کریپتو با قانونی‌کردن کریپتو یکسان نیست. ممکن است در کشوری مانند ویتنام نرخ پذیرش کریپتوکارنسی‌ها بالا باشد، اما دولت آن کشور در تلاش برای ممنوع کردن کریپتو باشد. برعکس، کشوری مانند السالوادور نرخ پذیرش بالایی ندارد، اما همچنان بیت کوین را ارز رسمی خود قرار داده است. از این رو درک این موارد لازم است:
- پذیرش کریپتو به معنی استفاده از آن در یک کشور است.
- قانونی‌سازی کریپتو به این معناست که رمزارز رسما به‌عنوان دارایی یا ارز شناخته می‌شود و ممکن است به طور قانونی مورد استفاده قرار گیرد و احتمالا مشمول مالیات شود.
- تبدیل کریپتو به‌عنوان ارز رایج یعنی رمزارز یک وسیله رسمی پرداخت خواهد شد.
در حال حاضر فقط السالوادور جزء دسته آخر است و علی‌رغم انتقادهای صندوق بین المللی پول ثابت قدم مانده است. برخلاف اینکه بیت کوین در السالوادور قانونی است، بر اساس گزارش‌ها، فقط برخی از مردم اسالوادور مزایای بیت کوین را به عنوان یک ارز می‌شناسند. فکر می‌کنید کدام کشور شانس این را دارد که السالوادور بعدی باشد؟ در ادامه محتمل‌ترین گزینه‌ها را مورد بررسی قرار می‌دهیم.
کشورهای آمریکای جنوبی: پاراگوئه و ونزوئلا
به دلیل لایحه‌ای که شایعه شده بود پاراگوئه بیت کوین را به عنوان ارز رایج اعلام می‌کند، این کشور محتمل ترین نامزد این رتبه‌بندی است. سال گذشته، نماینده کنگره‌ی پاراگوئه، کارلوس رژالا (Carlos Rejala)، با چشم‌های لیزری در توییتی ظاهر شد و قول “اتفاقی بزرگ” را داد.
با این حال، پس از بررسی های دقیق تر، مشخص شد همه این‌ها فقط یک ترفند تبلیغاتی بوده اند و رژالا هرگز قصد نداشته بیت کوین را به ارز رایج پاراگوئه تبدیل کند. او حتی خودش هم این موضوع را پذیرفت و گفت که انجام این کار عملا غیرممکن است. با این حال، سنای پاراگوئه لایحه استخراج قانونی رمزارزها را تصویب کرد و اصطلاحات کلیدی را در مورد دارایی‌های مجازی تعریف کرد. خلاصه اینکه این لایحه قوانینی به نفع رمزارزها دارد، اما پاراگوئه به دنبال تبدیل شدن به السالوادور بعدی نیست.
برخلاف پاراگوئه که ثبات اقتصادی دارد، ونزوئلا کشوری است که تحت تاثیر تورم شدید قرار گرفته است و پول ملی آن (بولیوار) عملا بی‌ارزش است. ونزوئلایی‌ها برای امرار معاش به بازی اکسی اینفینیتی روی آورده‌اند. افزایش پذیرش کریپتو در این کشور جای تعجب ندارد. کریپتو نه تنها در فرودگاه‌های ونزوئلا پذیرفته می‌شود، بلکه مردم به‌دلیل نیاز، شروع به استفاده از آن در زندگی روزمره خود به عنوان وسیله پرداخت کرده‌اند. به گزارش میهن بلاکچین و به نقل از کوین تلگراف، مردم ونزوئلا برای محافظت از درآمد خود در برابر تورم شدید، به استیبل کوین‌ها روی می‌آورند. دولت نیز این روند را دنبال کرده و بولیوار دیجیتال را برای رقابت با استیبل کوین‌ها و بیت کوین معرفی کرده است. علاوه‌براین، اخیرا ونزوئلا برای ارزهای دیجیتال مالیات ۲۰ درصدی اعمال کرده است تا شهروندان خود را به جای کریپتوهای خصوصی به سمت CBDC (ارز دیجیتال ملی) خود سوق دهد.
با این حال، اگرچه ونزوئلا نمونه بارز کشوری است که از پذیرش کریپتو مزایای زیادی به دست می‌آورد، اما بعید است که دولت مستبد آن ارز دیجیتال را قانونی کند. با وجود اینکه کریپتو به طور فزاینده‌ای در کشورهای آمریکای جنوبی وجود دارد (تا حدی به لطف گسترده‌تر شدن پرداخت کریپتویی)، قانونی کردن ارز دیجیتال در این بخش از جهان بعید است.
اقیانوس آرام: تونگا
اگرچه آنگویلا به دلیل قانون‌گذاری‌های سازگار با کریپتو در رتبه سوم این پیش‌بینی قرار گرفته است، اما یک کشور جزیره‌ای کوچک وجود دارد که احتمال بیشتری برای پذیرش رمزارزها دارد؛ تونگا. این کشور جزیره‌ای در اقیانوس آرام، خانه‌ی لرد Fusitu’a، یک نهنگ بیت کوین است که با الگو گرفتن از السالوادور، در تلاش برای تبدیل کردن بیت کوین به ارز رایج در تونگا است.
در حال حاضر این کشور پس از سونامی اخیر، کمک های مالی با بیت کوین را می‌پذیرد. همچنین تونگا تنها ۱۰۴,۰۰۰ نفر جمعیت دارد. لذا مزایای پذیرش بیت کوین در این کشور می‌تواند از خطرات اقتصادی آن بیشتر باشد. علاوه بر این، تونگا نیز مانند السالوادور، آتشفشان‌هایی دارد که می‌توان از انرژی آن‌ها برای استخراج بیت کوین استفاده کرد. بدون آگاهی از چشم‌انداز سیاسی کنونی در تونگا، ارزیابی اینکه برنامه‌های لرد فوسیتوآ چقدر واقع‌گرایانه است، دشوار است؛ اما تونگا ممکن است واقع‌بینانه‌ترین احتمال برای پذیرش قانونی رمزارز باشد.
اروپای شرقی: اوکراین و روسیه
این دو کشور در یک بن‌بست ژئوپلیتیکی فرو رفته‌اند؛ اما در مورد پذیرش و قانونی کردن ارز دیجیتال نیز بازیگرانی کلیدی هستند. اوکراین اخیرا بیت کوین را قانونی کرده و لایحه‌ای را تصویب کرده است، که بر اساس آن می‌خواهد این کشور را به مرکز کریپتوی آینده تبدیل کند. اگرچه اوکراین در رتبه‌های اول شاخص پذیرش کریپتو نیست، اما همچنان در میان کشورهای پیشرو قرار دارد و اقتصاد متزلزلش نیاز مبرمی به ابزاری برای افزایش استانداردهای زندگی دارد. از این رو، پیوستن اوکراین به کشورهای دوستدار کریپتو منطقی است.
از سوی دیگر، روسیه معمولا در مورد موضع خود در مورد ارزهای دیجیتال مرموز بوده است. رویکرد دوگانه روسیه باعث شد که این کشور چندین بار از السالوادور انتقاد کند و به‌دنبال اعمال ممنوعیت رمزارز باشد. اما با یک چرخش ۱۸۰ درجه‌ای، نه تنها کریپتو را ممنوع نکرد، بلکه بیت‌کوین را به عنوان یک ارز در نظر گرفت. اینکه چه میزان از این رفتارها بخاطر دلایل ژئوپلیتیک است، مشخص نیست. اما این رفتار، کشورهایی مثل ایالات متحده را مجبور می‌کند تا دنبال تصویب قوانین سازگار با کریپتو باشند.
سخن پایانی
در این مقاله به محتمل‌ترین گزینه‌هایی که با تبدیل کریپتو به ارز رایج می‌توانند السالوادور بعدی باشند، نگاهی انداختیم. در حال حاضر بیشتر کشورها از قانونی‌کردن ارزهای دیجیتال خودداری می‌کنند و اغلب وعده‌هایی که درمورد قانونی کردن ارزهای دیجیتال داده می‌شود، مانند وعده‌ی سناتور آریزونا، فقط برای جلب توجه عمومی هستند؛ اگر کشورهایی مانند اوکراین و پاراگوئه از مزایای قانونی شدن رمزنگاری بهره ببرند، این امر می‌تواند منجر به ایجاد ترس از دست دادن فرصت سرمایه‌گذاری (FOMO) در اکوسیستم کریپتو شود. به نظر شما کدام کشورها قانونی کردن ارز دیجیتال را در دستور کار خود قرار خواهند داد؟ استدلال شما برای این انتخاب چیست؟
