در حال حاضر در فضای رمزنگاری، محاسبات چند جانبه امن یا sMPC به عنوان یک راهکار مناسب برای بسیاری از موقعیت‌های کاربردی در دنیای واقعی تلقی می‌شود. این مفهوم پیامدهای امیدوار کننده‌ای دارد، از حریم خصوصی گرفته تا مقیاس پذیری و کارآیی و تأثیر ماندگار آن بیش از محدوده تنها فناوری بلاکچین است.
با این وجود بسیاری از پلتفرم‌های کریپتویی و بلاک چین جزو اولین پیشگامان در اعمال این فناوری بر سرمایه گذاری، تبلیغات، بیمه و سایر صنایع هستند.
دراگوس روتارو (Dragos Rotaru) یکی از محققان آژانس پروژه‌های تحقیقاتی پیشرفته یا ARPA در وایت پیپر تیم توضیح داد:
زیبایی پروتکل‌های چند جانبه این است که آنها از یک ابزار و پروتکل فرعی غنی استفاده می‌کنند که برخی از آنها به طور ویژه برای MPC و برخی دیگر از پیش برای تنظیمات غیر توزیع شده رمزنگاری توسعه یافته اند.
مجموعه ابزارهای قدرتمند پروتکل‌های روش اثبات با دانش صفر، کدهای احراز هویت، طرح‌های تعهد و مدل‌های اشتراک گذاری مخفی مانند اشتراک گذاری مخفی Shamir را شامل می‌شوند.
سازگاری sMPC با این گونه زمینه‌های رمزنگاری همراه با پیشرفت‌های اخیر آن که بسیاری از محدودیت‌های عملکرد آن را پشت سر گذاشته، برای رونمایی از مجموعه جدیدی از ویژگی‌های بلاک چین‌های عمومی، برنامه‌های مالی و به اشتراک گذاری داده‌ها آماده شده است.
معرفی و تاریخچه مختصری از sMPC
مفهوم sMPC در اوایل دهه ۱۹۸۰ به عنوان راهکاری برای مشکل میلیونر یائو، مورد توجه قرار گرفت. این مشکل نمونه‌ای کلاسیک از دو گروه به نام‌های آلیس و باب است که قصد دارند بدون آشکار شدن ارزش ثروت خود، بدانند کدام گروه ثروتمندتر است.
هدف sMPC این است که آلیس و باب بتوانند یک تابع از ورودی‌های مشترک، که در این مثال ثروت خود است را بدون این که ارزش ورودی‌ها را نشان دهد، محاسبه کنند. در نتیجه طرف‌های قرارداد بدون افشای اطلاعات مالی خصوصی متوجه می‌شوند که کدام یک ثروت بیشتری دارد.
برخلاف بسیاری از اهداف رمزنگاری، sMPC از حریم خصوصی کاربران در برابر یکدیگر محافظت می‌کند و به طور صریح برای محافظت از کانال ارتباطی در مقابل جاسوسی شخص ثالث ایجاد نمی‌شود.
کاربردهای sMPC بیشمار است؛ اما پتانسیل اولیه آن توسط محدودیت‌های عملکرد آن محدود شده است. این محدودیت‌ها حذف شده اند. وایت پیپر ARPA می‌گوید:
با گذشت ۳۵ سال از ساختارهای تئوریک، در طی یک دهه اخیر پیشرفت‌های چشمگیری در طراحی‌های الگوریتمی و مهندسی برای بهبود عملکرد به وجود آمده است.
ARPA اشاره می‌کند که عملکرد کلی sMPC ها تنها در یک دهه گذشته از نظر مرتبه بزرگی چهار تا پنج مرتبه افزایش یافته است که پیشرفت چشمگیری است. در نتیجه برنامه‌های sMPC دیگر به طرح‌های تئوری خلاصه نمیشوند و اکنون به طور جدی در دنیای کاربردی استفاده می‌شوند.
به عنوان مثال، sMPC ها می‌توانند نقش عمده‌ای در شفافیت صرافی که یکی از مشکلات ارزهای دیجیتال است، ایفا کنند. تلاش‌هایی مانند گواه اثبات ذخایر (PoR) و Blockstream قصد دارند خزانه‌های صرافی را خودگردان کنند تا به مشتریان اطمینان دهند که سپرده‌هایشان به طور کامل در صرافی پشتیبانی می‌شود. رسوایی‌هایی مانند QuadrigaCX از بین می‌روند و در این روند صرافی‌ها اعتماد قانون‌گذاری بیشتری به دست می‌آورند.
نیک کارتر یکی از شرکای Castle Island Ventures این پیشرفت را غیرقابل اجتناب می‌داند و همواره احساس شفافیت بهتر در ذخیره صرافی را مدنظر دارد. و در حالی که پروتکل‌های PoR مانند نسخه Blockstream هنوز نیاز به بهبود حریم خصوصی دارند، سایر آنها مانند ARPA به دنبال تقویت چشم اندازهای PoR هستند. شبکه ARPA MPC در مرحله شبکه اصلی pre-Alpha خود قرار دارد. کاربران می‌توانند توکن‌های خود را نگهداری کرده، به شبکه محاسبات حفظ حریم خصوصی بپیوندند، وظایف خود را تکمیل کرده و پاداش محاسبه دریافت کنند.
علاوه بر این الزامات مدیریت کلید حساب شخصی و سازمانی که توسط دفاتر کل توزیع شده فعال شده، بسیاری از برنامه‌های کیف پول را نیز ایجاد کرده و این تغییر روی تشکیلات اقتصادی سنتی نیز تأثیر گذاشته است. مهم نیست که در بلاک چین باشد یا سازمان‌های مالی سنتی، طرح امضای آستانه که توسط sMPC فعال شده است، امنیت و حریم خصوصی در سناریوهای مختلف را بهبود می‌بخشد.
کیف پول‌های مبتنی بر امضای آستانه امن‌تر هستند، زیرا کلید خصوصی نیازی به بازسازی ندارد. همچنین بدون همه امضاهایی که به صورت عمومی ارسال شده‌اند، می‌توان ناشناس بود.
امضای آستانه در مقایسه با قابلیت چند امضایی کارمزد تراکنش کمتری دارد. اداره حساب‌های دارایی دیجیتال نیز مانند برنامه‌های مدیریت کلید انعطاف پذیرتر خواهد بود. علاوه بر این یک کیف پول که قابلیت امضای آستانه را دارد می‌تواند از بلاک چین‌های مختلفی پشتیبانی کند که طبیعتا چند امضایی‌ها این قابلیت را ندارند؛ این امر ریسک باگ‌های قرارداد هوشمند را کاهش می‌دهد.
موانع دیگر برای گسترش sMPC به آموزش و دسترسی بیشتر به این فناوری وابسته است. به عنوان مثال، توسعه دهندگان در تلاشند تا پیچیدگی‌های اساسی این فناوری را از بین ببرند و تنظیمات اتصال و جدا کردن (PnP) را برای استفاده مشاغل از این فناوری ایجاد کنند. همانطور که روتارو ادامه می‌دهد:
هدف ما ساختن یک شبکه MPC با قابلیت دسترسی بالا برای اولین بار است که می‌تواند هرگونه نیاز تجاری برای محاسبات ایمن را در شبکه یا با استفاده از قراردادهای هوشمند در بلاک چین‌های موجود مانند اتریوم یا ایاس انجام دهد.
با کاهش هزینه‌ها و موانع دسترسی به sMPC ، مشاغل قادر خواهند بود از یکی از بزرگ‌ترین دستاوردهای رمزنگاری استفاده کنند. با این حال تأثیر مستقیم بر sMPC ها برای صرافی‌ها در نبرد برای حفظ حریم خصوصی دیجیتال، فراتر از گواه اثبات ذخایر (PoR) است.
مزایای حریم خصوصی sMPC
برنامه‌ها را می توان در راس پروتکل‌های sMPC لایه بندی کرد و این پیچیدگی استثنایی را که بر آنها تأکید می‌کند را پوشاند؛ چیزی که مشاغل نمی‌خواهند خودشان برای اجرای آن مبلغی بپردازند. هنگامی که موانع دسترسی به پروتکل‌های sMPC کاهش یابد، برنامه‌های کاربردی برای حفظ حریم خصوصی، مشهود می‌شوند.
به عنوان مثال در خارج از محدوده بلاک چین‌ها، سناریویی را تصور کنید که دو یا چند گروه در یک جا جمع می‌شوند؛ آنها صریحا به یکدیگر اعتماد ندارند و دوست دارند نتیجه را بدون آشکار کردن جزئیات مهم در مورد یکدیگر مشخص کنند.
موقعیت‌هایی مانند اشتراک گذاری داده‌ها و محاسبه میانگین سنی گروهی از کاربران وب که از یک سایت بازدید می‌کنند، بدون این که اطلاعات دیگری از کاربر را در معرض دید قرار دهند، بلافاصله به ذهن خطور می کنند؛ همچنین برخی دیگر مانند ارائه دهندگان بیمه که بدون نیاز به کنترل مقادیر زیادی از داده‌ها (بدون هک‌های Equifax) ریسک را تحلیل می‌کنند نیز قابل توجه هستند و برخی دیگر مانند درآمدزایی امن برای داده‌های کاربر با اجاره داده‌های شخصی به تبلیغ کنندگان نیز می‌تواند مورد دیگری باشد که از سوءاستفاده از حریم خصوصی کاربران جلوگیری می‌کند.
sMPC از نظر ARPA نقش مهمی در مراقبت‌های بهداشتی دارد، صنعتی که مملو از مشکلات داده‌های حریم خصوصی و امنیتی است.
روتارو می‌گوید: اطلاعات پزشکی شخص شامل داده‌های حساسی است که برای اجرای تشخیص با استفاده از مدل‌ها یا ابزارهای شخص ثالث خطرناک است. وی افزود:
با پروتکل‌های sMPC مانند پروژه ARPA، داده‌های پزشکی برای تشخیص بدون درز اطلاعات به ارائه دهندگان مدل شخص ثالث، به ویژه متخصصان هوش مصنوعی که به عنوان ارائه دهنده‌های مهم الگوریتم‌محور در موسسات پزشکی رایج هستند، محاسبه می‌شوند.
بعید است که شرکت‌ها در کوتاه مدت ظهور sMPC ها را به سود خود تعبیر کنند؛ اتحاد آنها با این فناوری به احتمال زیاد به اثبات آن در بین بلاک چین‌های عمومی و به ویژه برنامه‌های مالی که در آن شبکه‌ها اجرا می‌شوند، بستگی دارد.
شرکت‌هایی که هم در تحقیق و هم در اجرای sMPC سرمایه گذاری کرده‌اند، گرد هم آمده‌اند تا اتحادی را تشکیل دهند تا آگاهی جهانی را به این فناوری برسانند. هم اکنون MPC Alliance بیش از ده‌ها عضو دارد. با این حال سوال اینجاست که آیا این فناوری از این نقطه به بعد پیشرفته‌تر خواهد شد یا خیر:
“آیا فناوری sMPC باید به ابزاری همه کاره و قابل دسترسی در وب تبدیل شود و انتظار داشته باشد که یک نسل از شرکت‌ها بتوانند خدمات حفظ حریم خصوصی را به مرورگرهای وب، تبلیغ کنندگان و شرکت‌هایی با نیازهای شدید به داده ارائه دهند؟”
تأثیر sMPC بر حریم خصوصی به طور اجتناب ناپذیر در بلندمدت نتیجه می‌دهد. در حال حاضر شرکت‌های وابسته به شرکت‌های کریپتویی و بلاکچین‌ها برای ترویج فناوری‌هایی که رمزنگاران را نسبت به آینده حریم خصوصی هیجان زده می‌کند، استفاده می‌کنند.
