پولشویی چیست و در دنیای رمز ارزها چگونه انجام می‌شود؟ + ویدیو

قدمت پولشویی به زمانی بر می‌گردد که پول به وجود آمد. در آن زمان، تاجران ثروت خود را مخفی می‌کردند تا جمع کنندگان مالیات متوجه مقدار دارایی آنها نشوند. همچنین دزدان دریایی به دنبال این بودند که غنایمشان را به نحوی بفروشند که کسی متوجه نشود. در ویدیوی زیر شما کاملا با مفهوم پولشویی آشنا می‌شوید و در ادامه مقاله، به امر پول‌شویی در رمز ارزها می‌پردازیم.

تاریخچه واژه پولشویی به آل کاپون (Al Capone) گنگستر معروف بر می‌گردد. پس مهم است که این شخص را بشناسیم تا بتوانیم معنای واقعی کلمه پولشویی را درک کنیم.

آل کاپون و پولشویی

آل کاپون که نام شناسنامه‌ای او آلفونس گابریل کاپون (Alphonse Gabriel Capone) است، در ۱۷ ژانویه ۱۸۹۹ در بروکلین آمریکا به دنیا آمد. کاپون مشهورترین گنگستر آمریکاست که جرایم سازمان یافته را از سال ۱۹۲۵ تا ۱۹۳۱ رهبری می‌کرد. کاپون قبل از ۲۱ سالگی در چند واقعه خشونت آمیز حضور داشت. در یکی از این حوادث، یکی از اوباش محله Harvard Inn به نام فرانک گالوچیو (Frank Galluccio)، گونه سمت چپ کاپون را با چاقو زخمی کرد. از آن زمان به بعد، او با لقب صورت زخمی (Scarface) نیز شناخته می‌شد. از لقب صورت زخمی، فیلمی نیز به همین نام و با بازی درخشان آل پاچینو ساخته شده است.

کاپون پس از نقل مکان به شیکاگو، مدتی برای جانی توریو (Johnny Torrio) کار می‌کرد. توریو در آن زمان رئیس خلافکاران شیکاگو بود. پس از این که توریو به زندان افتاد و سپس به ایتالیا بازگشت، کاپون تبدیل به رئیس گنگسترهای شیکاگو شد. او مشغول قاچاق مشروب و قمار بود و با از بین بردن رقیبانش، قلمرو خود را گسترش می‌داد. ثروت او در سال ۱۹۲۷، حدود ۱۰۰ میلیون دلار تخمین زده شده است.

در سال ۱۹۳۱ کاپون متهم به ۲۲ مورد فرار مالیاتی از سال ۱۹۲۵ تا ۱۹۲۹ شد. در ۱۲ ژوئن همان سال، او به اتهام توطئه و زیر پا گذاشتن قانون، به ۱۱ سال زندان و پرداخت ۵۰۰۰۰ دلار جریمه محکوم شد. کاپون در ماه می سال ۱۹۳۲ وارد زندان آتلانتا شد و در ژوئن سال ۱۹۳۴ به زندان تازه ساخت آلکاتراز منتقل شد. در آگوست سال ۱۹۳۹ در اثر بیماری قلبی از زندان آلکاتراز آزاد شد و به بیمارستان بالتیمور منتقل شد. پس از مرخصی از بیمارستان، او به فلوریدا بازگشت و باقی عمر خود را تا سال ۱۹۴۷ در آنجا زندگی کرد و در نهایت بر اثر نارسایی قلبی جان خود را از دست داد.

واژه پولشویی (Money Laundering) از دوران آل کاپون وارد واژه نامه شده است. او چندین مرکز ماشین لباسشویی در نقاط مختلف شیکاگو بنا کرده بود تا بتواند پول‌هایی را که از طریق قاچاق الکل به دست آورده بود را قانونی کند. هر پولی که از طریق غیرقانونی به دست آمده بود، وارد این مراکز لباسشویی می‌شد و سپس پول تمیز و قانونی شده، دوباره وارد چرخه اقتصاد می‌شد.

تا سال ۱۹۸۶، پول‌شویی به عنوان یک جرم شناخته نمی‌شد؛ در آن زمان، فرار از مالیات جرم سنگین‌تری نسبت به پولشویی شناخته می‌شد. جرمی که آل کاپون به خاطر آن به زندان افتاد. همانطور که قرن بیستم ادامه می‌یافت، معاملات مواد مخدر به یکی از بزرگ‌ترین منابع پولشویی شناخته شد. قبل از سال ۱۹۸۶، قاچاقچیان مواد مخدر می‌توانستند دارایی‌های خود را در آمریکا نگهداری کنند و زمانی که از زندان آزاد می‌شدند، به دارایی‌ها و سودهای خود دسترسی داشتند. در آن زمان، معاملات مواد مخدر مسئله مهم‌تری بود و پولشویی تنها یک چیز ناخوشایند شناخته می‌شد. اما جنگ بر روی مواد مخدر این مسئله را تغییر داد.

دهه ۱۹۸۰: جنگ بر سر مواد مخدر

در دهه ۱۹۸۰، جنگ بر روی مواد مخدر در آمریکا به اوج خود رسید. دولت رونالد ریگان قوانین سنگینی بر علیه پولشویی وضع کردند. در سال ۱۹۸۶، سازمان مبارزه علیه پولشویی در آمریکا بنیانگذاری شد و به سرعت، کشورهای دیگر نیز از این قوانین تبعیت کردند. قوانین صد پولشویی برای اولین بار در تاریخ، تبدیل به “جرم” شد. اما به زودی مشخص شد که قوانین ضد پول‌شویی داخلی کافی نیستند؛ چون معاملات مواد مخدر و پولشویی جرایم بین المللی بودند.

در سال ۱۹۸۸، سازمان ملل متحد، قوانینی را علیه پولشویی و قاچاق مواد مخدر تنظیم کرد. برای مبارزه با قاچاق مواد مخدر، در ابتدا باید با پولشویی مقابله می‌شد. این قوانین توسط ۱۷۱ کشور امضا شدند و ۱۶۸ کشور این قوانین را اجرا کردند.

مدت کوتاهی پس از این قوانین، در سال ۱۹۸۹، گروه ویژه اقدام مالی (FATF‌) نیز بنیانگذاری شد. هدف FATF‌ تحلیل روندهای پولشویی و ارزیابی اقداماتی که دولت‌ها برای مبارزه با پولشویی بر می‌دارند، است.

دهه ۲۰۰۰: امور مالی ضد تروریستی

حمله تروریستی ۱۱ سپتامبر،‌ تاثیر عمیقی بر روی قوانین ضد پولشویی داشت؛ مخصوصا در رابطه با بانک‌ها. پس از این حادثه،‌ قوانینی برای دولت آمریکا در زمینه مبارزه با تروریسم به وجود آمد. این قوانین سازمان‌های مالی را مجبور می‌کرد تا برنامه‌های ضد پول‌شویی را اجرا کنند و به طور مداوم حساب‌های خارجی را بررسی کنند.

اساسا این قوانین، بخشی از قوانین ضد پولشویی را که در سال ۱۹۸۶ تنظیم شده بودند، تغییر دادند. اختیارات بانک‌ها در زمینه پولشویی بین المللی افزایش یافت. سخت‌گیری آمریکا در این زمینه باعث شد که بقیه کشورهای دنیا نیز از این قوانین تبعیت کنند.

دهه ۲۰۱۰: بانک‌ها در مرکز پولشویی قرار دارند

با سخت‌تر شدن پولشویی ، این هنوز هم یک مشکل جهانی است. بانک آلمان اکنون تحت بررسی قرار دارد؛ چرا که به مشتریان کمک کرده تا پول‌های غیرقانونی خود را انتقال دهند. به علاوه در سال ۲۰۱۷، از بانک آلمان به خاطر مرتبط بودن با یک طرح پولشویی روسی، ۶۳۰ میلیون دلار مصادره شد. در این طرح، حدود ۱۰ میلیارد دلار توسط این بانک به روسیه منتقل شده بود.

در سال ۲۰۱۸ از طریق یکی از شعب بزرگ‌ترین بانک دانمارک یعنی Danske Bank در کشور استونی، ۲۰۰ میلیارد دلار پول را به صورت غیر قانونی جابه جا شده بود. به صورت فرضی، ۱۵۰۰۰ مشتری غیر شهروند بین سال‌های ۲۰۰۷ تا ۲۰۱۵ تراکنش‌های مشکوک انجام داده بودند.

بانک‌ها تنها هدف‌های پولشویی نیستند؛‌ در اوایل سال ۲۰۱۹،‌ بازی محبوب کامپیوتری Fortnite تبدیل به یکی از اهداف پول‌شویی مجرمان سایبری شد. این بازی حدود ۲۰۰ میلیون بازیکن از سراسر دنیا دارد و اکثر آنها کودکان و نوجوانان هستند. بازی Fortnite شامل یک ارز در داخل بازی به نام V-Bucks است، که به عنوان ابزاری برای پولشویی این مجرمان استفاده می‌شود. این مجرمان از کارت‌های اعتباری مسروقه برای خرید V-Bucks استفاده می‌کنند؛ سپس آنها را به قیمت ارزان‌تر به فروش می‌رسانند. مشخص نیست که چه مقدار پولشویی در این بازی انجام شده؛ اما شرکت سازنده آن، در پی متوقف کردن این سیستم است.

پولشویی در رمز ارزها چگونه انجام می‌شود؟

با این که می‌توان از رمز ارزها برای مقاصد غیر قانونی استفاده کرد، اما به طور کلی، استفاده از بیت کوین و سایر رمز ارزها برای پولشویی و دیگر جرایم، به نسبت پول نقد بسیار پراکنده‌تر است.

در سال ۲۰۱۹، تنها به ارزش ۸۲۹ میلیون دلار بیت کوین در دارک وب خرج شد (۰.۵٪ کل بیت کوین‌ها). تکنولوژی بلاک چین تمام تراکنش‌ها را ثبت می‌کند؛ در نتیجه ریسک جرایم مالی در رمز ارزها مثل پولشویی با بیت کوین، قابل مدیریت است.

نقش بسیاری از خدمات ارسال پول (MSB) در زمینه جلوگیری از پولشویی و دیگر جرایم بلاک چینی نامعلوم است و آنها ممکن است هنوز ندانند که چگونه به درستی پروسه‌های ضد پولشویی مثل احراز هویت را اجرا کنند. در این موارد، خدمات ارسال پول، ترجیح می‌دهند به جای مقابله با این مسائل، آنها را نادیده بگیرند.

در حالی که مجرمان به کلک زدن کاربران ادامه می‌دهند و پول‌های آنها را استثمار می‌کنند، پولشویی می‌تواند از طریق ابزارهایی که با اطلاعات تراکنش‌های مشتری همخوانی دارد، انجام شود. این قضیه، شناسایی مشتریان پر ریسک را برای خدمات ارسال پول ساده‌تر می‌کند.

مجرمان چگونه از کریپتو برای پولشویی استفاده می‌کنند؟

مجرمان از پولشویی با استفاده از رمز ارزها استفاده می‌کنند تا منبع درآمدهای غیرقانونی خود را پوشش دهند. این کار با روش‌های متعددی انجام می‌گیرد؛ ساده‌ترین روش این است که آنها می‌توانند با نام‌های مستعار تراکنش‌ها را انجام دهند.

همچنین تقریبا همان مفاهیمی که برای پولشویی پول فیات و پول نقد به کار می‌رود، در فضای رمز ارزها نیز کاربرد دارد.

در اینجا ۳ مرحله برای پولشویی رمز ارزها وجود دارد:

۱. قرار دادن

رمز ارزها می‌توانند توسط پول فیات و یا رمز ارزها خریداری شوند. بازارهای آنلاین معاملات کریپتو (صرافی‌ها) سطوح مختلف پیروی از قوانین تراکنش‌های مالی دارند؛ صرافی‌های قانونی از قوانین مربوط به احراز هویت و ضد پولشویی تبعیت می‌کنند.

زمانی که صرافی‌ها قانون گذاری می‌شوند، مجبورند که قوانین احراز هویت و پروتکل‌های امنیتی را برای مشتریان در نظر بگیرند. این باعث می‌شود که اطلاعات تراکنش مشتریان ثبت و تایید شود. بدین ترتیب، ناشناس بودن تراکنش‌ها و مشتریان، از بین می‌رود.

صرافی‌ها اطلاعات شخصی کاربران را ذخیره نمی‌کنند؛ به جای آن، از اطلاعات هویتی افراد استفاده می‌کنند تا اطلاعات تراکنش‌ها را با هم تطبیق دهند.

۲. پنهان کردن

تراکنش‌های بر پایه رمز ارزها را می‌توان با استفاده از بلاک چین دنبال کرد. با این حال، زمانی که بحث رمز ارز غیرقانونی به میان می‌آید، مجرمان می‌توانند از یک سرویس ناشناس‌سازی استفاده کنند تا منبع تراکنش را پنهان کنند.

این کار می‌تواند هم در صرافی‌های قانونی انجام شود و هم در ICOها، که از یک کوین برای خرید کوین دیگر استفاده می‌شود.

۳. یکپارچه کردن

زمانی که مرحله یکپارچه ساختن (مرحله آخر در پولشویی) انجام می‌شود، دنبال کردن تراکنش‌های غیرقانونی دیگر کار ساده‌ای نیست.

این رمز ارز دیگر مستقیما به یک عمل مجرمانه مرتبط نیست؛ اما پولشویان باید توضیح دهند که چگونه به این رمز ارز دست یافته‌اند. یکپارچه ساختن پاسخ این سوال است. یک روش ساده برای قانونی کردن این پول غیرقانونی، معرفی آن به عنوان درآمد از یک سرمایه گذاری موفق و یا افزایش قیمت رمز ارز است. رد کردن این ادعاها در بازاری که قیمت‌ها هر ثانیه تغییر می‌کند، بسیار سخت است.

به هر حال، درست مثل یک حساب بانکداری خارج از کشور، که می‌توان از آن برای پولشویی استفاده کرد، یک شرکت نیز می‌تواند شیوه پرداخت با بیت کوین را انتخاب کند و درآمد خود را با تبدیل رمز ارز غیرقانونی به بیت کوین تمیز، قانونی جلوه دهد.

برخی از مواردی که برجسته‌ترین روش‌های پولشویی شامل آنها می‌شوند به شرح زیر هستند:

۱) دست اندرکاران

خدمات Mixer که با نام دست اندرکاران شناخته می‌شوند، می‌توانند جداسازی رمز ارزهای غیرقانونی را به طور موثر انجام دهند. میکسرها این رمز ارزها را تقسیم می‌کنند و از چندین آدرس مختلف عبور می‌دهند و سپس دوباره آنها را دوباره ترکیب می‌کنند. این کار باعث می‌شود که یک رمز ارز تمیز و قانونی، که کارمزد آن نیز پرداخت شده، به وجود بیاید.

در بیشتر موارد پولشویی،‌ رمز ارز به صورت قانونی در یک کیف پول قرار دارد. سپس قبل از قرار گرفتن در کیف پول مقصد در دارک وب، از یک کیف پول دارک وب دیگر عبور می‌کند. همین قضیه باعث می‌شود که رمز ارز به قدری تمیز و قانونی شود، که بتوان آن را به دنیای قانونی برگرداند و در صرافی معامله کرد و یا به ارز فیات تبدیل کرد.

۲) صرافی‌های غیر قانونی

یکی دیگر از راه‌هایی که مجرمان از آن برای پول‌شویی رمز ارزها استفاده می‌کنند، صرافی‌های غیر قانونی است؛ صرافی‌هایی که با قوانین ضد پولشویی سازگار نیستند و احراز هویت مناسبی انجام نمی‌دهند. تبدیل مداوم یک نوع رمز ارز به یک رمز ارز دیگر، آن را تبدیل به یک رمز ارز قانونی می‌کند،‌ که مجرمان در نهایت آن را به یک کیف پول خارج از صرافی انتقال می‌دهند.

در مواردی نادر، مجرمان ممکن است رمز ارز را به پول فیات تبدیل کنند؛ اما این که بازارهای فیات به صرافی‌های غیر قانونی سرویس دهند، غیر معمول است.

۳) شبکه‌های همتا به همتا

برای کاهش ریسک پولشویی با بیت کوین،‌ خیلی از مجرمان از شبکه‌های همتا به همتای غیرمتمرکز که غالبا بین المللی هستند استفاده می‌کنند. در اینجا، آنها می‌توانند غالبا از واسطه‌های نامشکوک برای ارسال دارایی‌هایشان به مقصد استفاده کنند.

بیشتر طرح‌های پولشویی با رمز ارزها، از طریق صرافی‌هایی انجام می‌شوند که واقع در کشورهایی هستند که قوانین ضد پولشویی خاصی ندارند. اینجاست که مجرمان می‌توانند رمز ارز خود را تبدیل به پول فیات کنند و با آن کالاهای لاکچری مثل اتومبیل‌های گران قیمت و خانه‌های اشرافی بخرند.

۴) دستگاه‌های خودپرداز رمز ارز

تا سپتامبر سال ۲۰۱۹، حدود ۵.۵ میلیون دستگاه خودپرداز رمز ارز در سراسر جهان وجود داشت. این دستگاه‌ها که دائما به اینترنت متصل‌اند، به هر کسی اجازه می‌دهند که با یک کارت اعتباری، بیت کوین بخرند. به علاوه، ممکن است این دستگاه‌ها قابلیت دو جهته برای تبدیل بیت کوین به پول نقد، با استفاده از آدرس قابل اسکن را نیز داشته باشند.

خودپردازهای بیت کوین همچنین می‌توانند واریز پول نقد با استفاده از کد QR (که در یک صرافی سنتی اسکن می‌شود و برای برداشت بیت کوین و دیگر رمز ارزها استفاده می‌شود) را پشتیبانی کنند.

قوانینی که توسط موسسات مالی اجرا می‌شوند تا یک نسخه از مشتریان و تراکنش‌های آنها را داشته باشند، در هر کشور متفاوت است و بیشتر اوقات بسیار ضعیف اجرا می‌شوند. بنابراین مجرمان می‌توانند از این ضعف اجرای قوانین برای پولشویی استفاده کنند.

۵) کارت‌های پیش پرداخت

کارت‌های اعتباری پیش پرداختی که موجود آنها به صورت رمز ارز است، یک راه دیگر برای پولشویی با رمز ارز است.

این کارت‌ها می‌توانند برای فعالیت‌های مجرمانه مختلفی به کار روند و یا برای معامله با دیگر رمز ارزها استفاده شوند.

۶) قمار و سایت‌های بازی

قمار بازی آنلاین و سایت‌های بازی‌های آنلاینی که بیت کوین و دیگر رمز ارزها را به عنوان روش پرداخت قبول می‌کنند، یکی دیگر از طرح‌های پولشویی هستند.

کریپتو می‌تواند برای خرید اعتبار یا چیپ‌های مجازی استفاده شود، که کاربران می‌توانند پس از چند تراکنش کوچک، دوباره آنها را خارج کنند.

راه حل‌های ضد پولشویی برای خدمات ارسال پول (MSB)

خدمات ارسال پول وظیفه دارند که پولشویی را طوری کنترل کنند که با چهارچوب‌های قوانین ضد پولشویی کشورهای مختلف سازگار باشد. رعایت کردن قوانین می‌تواند به خدمات ارسال پول کمک کند که از پولشویی با رمز ارزها جلوگیری کند.

پافشاری بر روی پروسه ضد پولشویی و سیستم‌های متمرکزسازی و پیروی از قوانین، همچنین می‌تواند باعث شود که یک بیزینس با کاربران زیاد، در صورت عدم رعایت قوانین، متحمل ضرر و زیان فراوان شود.

خبر خوب این است که متمرکز سازی و پیروی از قوانین می‌تواند افکار منفی را از پولشویی با رمز ارزها پاک کند. قوانین ضد پول‌شویی مثل تایید هویت برای هر تراکنش، می‌تواند ریسک احتمال پولشویی را بسیار کمتر کند.

تا زمانی که تراکنش‌های مخفی روش اصلی پولشویی با رمز ارزهاست، پافشاری بر روی ثبت و ذخیره تراکنش‌ها در بلاک چین می‌تواند خطرات پولشویی را خنثی کند. چون در بلاک چین زنجیره تراکنش‌ها قابل پیگیری است، مخفی کردن تراکنش‌ها دشوار می‌شود.

دیدگاه آمریکا و دیگر کشورها به کریپتو

ایالات متحده ارتباط مبهمی نسبت به رمز ارزها دارد. قوانین ضد پولشویی با معاملات کریپتو به کریپتو، بر خلاف کریپتو به فیات یا فیات به کریپتو، ناسازگار است. قوانین ضد پولشویی کشورهای دیگر با یکدیگر متفاوت است؛ مثلا انگلستان، هلند و بخشی از اروپا قوانین سفت و سختی دارند، اما برخی از کشورها قوانین کمی دارند یا به کل اجرا نمی‌کنند.

در ژوئن ۲۰۱۹، سازمان FATF برای کسب و کارهای مرتبط با رمز ارزها، قانونی ارائه کرد که طبق آن، باید هویت افراد برای هر تراکنش جمع‌آوری شده و به اطلاع FATF‌ برسند. این قانون با نام Travel Rule شناخته می‌شود. این قوانین صرافی‌های کریپتویی را وادار می‌کنند که اطلاعات تراکنش‌های مشتریان به یکدیگر و با صرافی را گزارش کنند.

کشورهای عضو FATF یک سال مهلت دارند تا این قوانین را اجرایی کنند. انتشار این خبر توسط FATF، تلاشی است برای جلوگیری از پولشویی و کمک‌های مالی به تروریسم.

خدمات ارسال پول (MSB) چگونه می‌تواند به اجرای قوانین ضد پولشویی کمک کند؟

با وجود مقررات تعهدنامه ضد پولشویی ، خدمات ارسال پول می‌توانند مشروعیت خود را با مشکل‌تر کردن پولشویی برای مجرمان، ثابت کنند.

راه‌های متعددی وجود دارد که یک خدمات ارسال پول می‌تواند قوانین ضد پولشویی را اجرا کند:

۱. استخدام تیم اجرایی داخلی

یک تیم داخلی می‌تواند به اجرای بهتر قوانین کمک کند؛ اما هزینه زیادی دارد و برای خدمات ارسال پول‌های کوچک به صرفه نیست.

تیم اجرایی داخلی باید از ابزارها و پلتفرم‌ها هوشمندی استفاده کند تا پتانسیل‌های پولشویی را از میان انبوه داده‌ها یا تاریخچه تراکنش‌ها پیدا کند.

۲. استفاده از خدمات و ابزارهای ضد پولشویی

ابزارها و خدمات مختلفی وجود دارند که می‌توانند روش‌های مختلف تایید هویت افراد را تامین کنند.

نظارت اتوماتیک بر روی تراکنش‌ها می‌تواند کمک کند تا الگوهای مشکوک شناسایی شوند و برای اطمینان، مورد بررسی قرار بگیرند.

۳. گسترش تکنولوژی بلاک چین ارتقا یافته

با استفاده مناسب از بلاک چین برای قانون گذاری، پولشویی با استفاده از بیت کوین یا دیگر رمز ارزها بسیار دشوارتر خواهد شد.

به کار گرفتن تکنولوژی بلاک چین برای پیگیری تراکنش‌های مشکوک به پولشویی ، نیازمند همخوانی تراکنش‌ها با هویت اشخاصی که آنها را ارسال می‌کنند، است. این کار یک مسیر ایجاد می‌کند که می‌تواند با قوانین ضد پولشویی سازگار باشد و به قانون گذاران اجازه دهد که داده‌های ذخیره شده را در هر زمانی بررسی کنند و در صورت لزوم، تراکنش‌ها را به عقب دنبال کنند تا به مبدا تراکنش برسند.

۴. ایجاد یک سیستم احراز هویت قابل اعتماد

اساس ضد پولشویی ، احراز و تایید هویت است. خدمات ارسال پول، با توجه به قوانین FATF، مراحل احراز هویت مشتریان را اجرا خواهند کرد؛ مراحلی که اکنون توسط موسسات مالی اجرا می‌شوند.

خدمات تامین کنندگان دارایی‌های مجازی (VASP) و خدمات ارسال پول (MSB) نیازمند این موارد خواهند بود:

• تایید هویت ارسال کننده دارایی و گیرنده آن.
• توسعه راه‌هایی برای به اشتراک گذاشتن این اطلاعات در زمانی که به صورت قانونی نیاز به آن احساس شد.
• تلاش در جهت جلوگیری از فعالیت‌های غیر قانونی مشتریان.
• گسترش برنامه‌های مبتنی بر ریسک، برای کسب و کارهای عمومی مثل صرافی‌ها.

قانون گذاری در حال تغییر است

مهم‌ترین چیز در دنیای قانون گذاری کریپتو، تغییر است.

به صورت بین المللی،‌ جریانات به طور مداوم در حال تغییرند و خدمات ارسال پول که با بیت کوین و دیگر رمز ارزها سر و کار دارند، باید برای حرکت سریع، پذیرش استانداردها و محافظت از بیزینس خود از تحقیقات قانون گذاران محافظت کنند.