از روزهای اولیه پیدایش بیت کوین تاکنون، نگرانی‌هایی در خصوص این موضوع وجود داشته است که آیا رمزارزها بالاخره توسط دولتها ممنوع خواهد شد یا یک پذیرش جهانی رخ می‌دهد. در این مقاله می‌خواهیم نگاهی به این موضوع بیندازیم و یک امکان‌سنجی کلی درباره آن انجام دهیم. با میهن بلاکچین همراه باشید.
| نکات مهم مقاله • موضوع قانون‌گذاری و نظارت در حوزه رمزارزها همواره یکی از بحث‌های مهم و چالش‌انگیز بوده است. • برخی از کشورها به‌طور کلی هرگونه فعالیت در حوزه کریپتوکارنسی را محدود و ممنوع کرده‌اند و برخی از کشورها نیز قوانین سفت و سختی برای آن در نظر گرفته‌اند. • با توجه به غیرمتمرکز بودن رمزارزها، محدودسازی کامل آ‌ن‌ها بسیار دور از ذهن است، مگر دولتها محدودیت‌هایی برای اینترنت در نظر بگیرند. |
ممنوعیت بیت کوین و ارزهای دیجیتال
بیت کوین و رمزارزها اغلب اوقات به عنوان تهدیدی برای سیستم‌های پولی و اقتصادی سنتی در نظر گرفته می‌شود و این پتانسیل را دارند که کنترل بانک‌های مرکزی بر عرضه پول را تضعیف کند. هم‌چنین نگرانی‌هایی در خصوص این موضوع وجود دارد که بیت کوین به دلیل ماهیت شبه ناشناس خود بتواند اقداماتی نظیر قاچاق مواد مخدر، پولشویی و استفاده از باج‌افزارها را تسهیل سازد.
اما این مساله که آیا واقعا دولتها میتوانند بیت کوین را ممنوع کنند یا نه، از منطقه‌ای به منطقه دیگر متفاوت است. تاکنون اکثر کشورهایی که استفاده از بیت کوین را محدود کرده یا آن را به طور کل ممنوع کرده‌اند، نسبتا از شاخص دموکراسی و باز بودن اقتصاد پایینی برخوردار هستند. حتی این مساله که کشورها و دولتها با خرید تمام بیت کوین‌ها کنترل آن را در اختیار بگیرند نیز مطرح است. همواره تمام این فرضیات بررسی می‌شوند و هرسال جوابی تازه برای آن پیدا می‌شود. اگر می‌خواهید بدانید که آیا خرید تمام بیت کوین‌ها امکان‌پذیر است و آیا اصلا کار منطقی هست یا نه، این مقاله را مطالعه کنید.
در حال حاضر تعدادی از کشورها بیت کوین را به طور کامل ممنوع اعلام کرده‌اند و از تعامل با این رمزارز، نگهداری یا استفاده از آن به هر طریقی جلوگیری به عمل آورده‌اند. این کشورها شامل الجزیره، اکوادور، مصر، نپال و پاکستان می‌شوند.
بعضی دیگر از کشورها نظیر عربستان سعودی و تایوان نیز ممنوعیت نسبی برای بیت کوین اعمال کرده‌اند و به مسدودسازی تعامل، معامله یا تراکنش‌های بیت کوین توسط موسسات و سازمان‌های مالی پرداخته‌اند.
برای اطلاع از آخرین وضعیت قانون‌گذاری در کشورهای مختلف، می‌توانید این مقاله را مطالعه کنید.
سرکوب بیت کوین توسط دولت چین
از بین تمام کشورهایی که در مقابل بیت کوین موضع مخالف و منفی اتخاذ کرده‌اند، کشور چین را می‌توان به عنوان کشوری در نظر گرفت که در سال ۲۰۲۱ و ۲۰۲۲ شدیدترین اقدامات را علیه این رمزارز وضع کرده است.
کشور چین هدف اقدام خود را تعهد و پایبندی به حذف آلاینده‌های کربنی اعلام کرده و از این طریق، به سرکوبی حوزه استخراج رمزارز و شرکت‌های مرتبط با کریپتو پرداخته است. هرچند صاحب نظران عرضه یوان دیجیتال را نیز در این تصمیم‌گیری بی‌تاثیر نمی‌دانند.
کشور چین از مدت‌ها پیش معاملات رمزارزها را ممنوع کرده بود، اما در سال ۲۰۲۱ این کشور ماینرهای رمزارز را مجبور کرد تا اقدامات و فعالیت‌های خود را تعطیل کنند و به کشورهای دیگر نقل مکان کنند. بانک خلق چین نیز به پلتفرم‌های پرداخت و بانک‌ها دستور صادر کرد تا فعالیت‌های مرتبط با رمزارز را متوقف کنند.
قبل از سرکوبی حوزه استخراج رمزارز، کشور چین تقریبا دو سوم از کل صنعت استخراج بیت کوین را در سراسر جهان در اختیار داشت. پس از سرکوبی این حوزه شاهد مهاجرت انبوهی از ماینرها به سایر کشورها بودیم و صرافی‌های هیوبی و OKEx سرویس‌های خود را برای مشتریان چینی محدود کردند.
در این بین، هش ریت استخراج بیت کوین که پس از ممنوعیت استخراج در کشور چین کاهش شدیدی یافته بود، به مرور بازیابی شد. اگرچه قیمت بیت کوین به زمان قبل از ممنوعیت مذکور در ماه‌های آوریل و می ۲۰۲۱ بازیابی نشده است، اما از اواخر ماه جولای تاکنون به تدریج افزایش یافته است.
آیا آمریکا می‌تواند بیت کوین را ممنوع کند؟
در حال حاضر، بیت کوین در آمریکا قانونی است. کمیسیون بورس و اوراق بهادار آمریکا (SEC) بیان کرده است که بیت کوین یک اوراق بهادار به شمار نمی‌آید و کمیسیون معاملات آتی کالاها (CFTC) در سال ۲۰۱۵ عنوان کرد که بیت کوین همانند طلا یک کالا محسوب می‌شود؛ بنابراین قوانین کالاها در مورد بیت کوین نیز صادق هستند. علاوه بر این، در سال ۲۰۱۳ شبکه مقابله با جرایم مالی که تحت نظر وزارت خزانه‌داری آمریکا قرار دارد، دستورالعمل‌هایی صادر کرده است که به موجب آن، تا زمانی که فروشنده کالاها یا سرویس‌ها به پذیرش بیت کوین تمایل داشته باشند، سرمایه‌گذاری در بیت کوین و استفاده از آن به عنوان روش پرداخت نیز قانونی است.
به دلیل تفاوت قوانین ایالتی و فدرال در آمریکا، قانونگذاری‌های دقیق در هر ایالت متفاوت است. برای مثال، در هاوایی، کسب‌وکارهای مرتبط با بیت کوین و رمزارزها ملزم به ارائه درخواست به منظور کسب مجوز به عنوان انتقال‌دهنده پول هستند، در حالی که وضعیت قانونی رمزارزها در ایالت وایومینگ مشابه با پول است.
اگرچه هیچ مدرک موثقی مبنی بر ممنوعیت کامل بیت کوین توسط دولت آمریکا وجود ندارد، اما از لحاظ تئوری، اعمال الزامات قانونی شدید در خصوص ورود و خروج به اکوسیستم بیت کوین و دشوار ساختن کسب و استفاده از این رمزارز، حتی بدون ممنوعیت رسمی آن امکان‌پذیر است.
مارشال هاینر (Marshall Hayner) مدیرعامل متال‌پی (MetalPay) در این خصوص گفته است:
بیت کوین هم از لحاظ فرهنگی و هم از لحاظ فناوری به حدی در سیستم اقتصادی آمریکا رسوخ یافته است که نمی‌توان آن را ممنوع کرد. ممنوعیت بیت کوین به معنای تعطیل کردن موسسات و سازمان‌هایی است که بر میلیاردها دلار دارایی نظارت دارند. هم‌چنین به معنای از بین بردن هزاران شغل، ارسال نوآوری به کشورهای و ایجاد بازار سیاه برای بیت کوین خواهد بود.
آیا ایجاد محدودیت کارساز است؟
اگرچه این موضوع کاملا مشخص است که دولتها میتوانند دستور ممنوعیت بیت کوین را صادر کنند، اما اعمال چنین ممنوعیتی در بسیاری از کشورها اگر غیرممکن نباشد، بسیار دشوار خواهد بود. کاربران قطعا میتوانند کیف پول نرم‌افزاری بیت کوین را دانلود کنند، نود خود را اجرا کنند و با اندکی تلاش تراکنش‌های مدنظر خود را انجام دهند، مگر آنکه دولتها کنترل شدید و سختگیرانه‌ای بر اینترنت اعمال کنند.
حتی در کشورهایی که کنترل شدید و سختگیرانه بر اینترنت وجود دارد، ابزارهای مختلفی به منظور دور زدن این محدودیت‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرند و تلاش دولتها را بی‌نتیجه می‌سازند.
هاینر در این خصوص گفته است:
آمریکا می‌تواند محدودیت‌های شدیدتری برای خرید و فروش بیت کوین برقرار سازد، اما اعمال ممنوعیت کامل آن غیرممکن خواهد بود.
سیف‌الدین آموس (Saifedean Ammous) نویسنده کتاب «استاندارد بیت کوین» این موضوع را مطرح کرده است که اعلام ممنوعیت بیت کوین، مردم را به خرید این رمزارز ترغیب و تشویق خواهد کرد. او در این خصوص گفته است:
اگر بانک شما بگوید که نمی‌توانید با حساب بانکی خود بیت کوین بخرید، این موضوع در واقع برای بیت کوین یک تبلیغ به شمار می‌آید.
به نظر آموس دولتها به جای ممنوعیت بیت کوین میتوانند تلاش کنند تا با کاهش مشوق‌های اقتصادی استفاده از بیت کوین و ایجاد جایگزین‌های بهتر، تقاضا برای این رمزارز را کاهش دهند.
اما با توجه به اینکه اکنون بیت کوین در السالوادور به عنوان پول قانونی محسوب می‌شود و اوکراین نیز در صدد انجام اقدام مشابه با السالوادور است، به نظر می‌رسد که بیت کوین در بین دولتها با افزایش مقبولیت مواجه شده است. با هر کشور جدیدی که به پذیرش بیت کوین می‌پردازد، احتمال اعمال ممنوعیت این رمزارز توسط سایر کشورها کاهش خواهد یافت.
جلوگیری از تبادل و خریدوفروش ارزهای دیجیتال
یکی از روش‌هایی که دولتها میتوانند تا حدودی رمزارزها را محدود کنند، جلوگیری از خریدوفروش و تبادل آن است؛ بنابراین دولتها باید از فعالیت صرافی‌های متمرکز جلوگیری کند. این کار ممکن است در قدم اول یک گام در مسیر ممنوع کردن ارزهای دیجیتال باشد، اما با این کار، فقط مبادلات آن از صرافی‌های متمرکز که اکثرا پروسه احراز هویت دارند، به مبادلات همتا به همتا (P2P) بین مردم و صرافی‌های غیرمتمرکز (DEX) در برخی مواقع به صرافی‌های متمرکز غیرقانونی منتقل می‌شوند. گزینه آخر ریسک بیشتری را بر کاربران متحمل می‌کند و در کل دولت نظارتش را از دست می‌دهد.
پرسش و پاسخ (FAQ)
- آیا دولتها میتوانند میتوانند جلوی ارزهای دیجیتال و بیت کوین را بگیرند؟
شاید در نگاه اول جواب این پرسش مثبت باشد، اما با توجه به زیرساخت و تکنولوژی استفادهشده در رمزارزها این کار در عمل نشدنی باشد و دولتها تنها بتوانند استفاده از آن را محدود کنند. - دولتها چگونه میتوانند بیت کوین و رمزارزها را محدود کنند؟
ایجاد محدودیت در اینترنت، ممنوعیت خرید و فروش و تبادل متمرکز ارزهای دیجیتال و جلوگیری از استخراج رمزارزها از جمله اقداماتی است که دولتها میتوانند در زمینه محدودسازی رمزارزها مخصوصا بیت کوین انجام دهدند.
نتیجه گیری
دولت ها با اعمال قوانین و ایجاد محدودیت‌ها، میتوانند تا حد زیادی استفاده از ارزهای دیجیتال را برای کاربران سخت کنند؛ اما همانطور که گفته شد، به سختی میتوانند به‌طور کامل جلوی این جریان را بگیرند. در ضمن، در صورت اعمال محدودیت‌های وسیع توسط چند کشور بزرگ دنیا روی یک ارز دیجیتال، توسعه‌دهندگان آن میتوانند با روش‌هایی خلاقانه و با چند به روزرسانی، آن محدودیت‌ها را بی اثر کنند. نظر شما درباره موضوع این مقاله چیست؟ آیا کشورها میتوانند حوزه رمزارزها را ممنوع و محدود کنند یا در نهایت یک پذیرش همگانی رخ خواهد داد؟
