در گزارش روز جمعه، مدیر بخش ارزی بانک مرکزی سوئیس – توماس زیب- از فعالیت‌های مبتکرانه ای در راستای تحول سیستم سنتی بانکداری سوئیس خبر داد. او اظهار داشت که این سیستم نوین، اولین زیرساخت بانکداری در جهان است که امکان تجارت های گسترده و ایمن را برای نقل و انتقال دارایی‌های دیجیتالی میسر می‌سازد.
استفاده از سیستم بلاک چین باعث می شود تا مشتریان بانک سوئیس بتوانند بدون واسطه و در یک بازار جهانی بدون هرگونه محدودیتی تراکنشهای ارزی خود را انجام دهند. زیب معتقد است:
تبادل ارز دیجیتالی به مشتریان بانک سوئیس این امکان را می دهد که بتوانند تمامی تراکنشهای خود از جمله نقل و انتقال پول، تجارت و سرمایه گذاری های بانکی و غیر بانکی را به روال سیستم بانکداری سنتی انجام دهند با این تفاوت که سرعت بالاتر و کارمزد نقل و انتقال دارایی آنها به مراتب پایین تر خواهد بود.
زیب اعلام داشت که این پلت فرم همچون سیستم سنتی بانکداری سوئیس توسط بانک مرکزی این کشور، نهادهای قانون گذاری در حوزه‌ی پول و ارز و همچنین نهاد FINMA تحت نظارت و کنترل امنیتی قرار خواهد گرفت. Jos Disjsselhof مدیر اجرایی بانک سوئیس نیز در همین راستا اذعان داشت:
این آغاز یک عصر جدید است. عصری برای تحول در زیرساختهای بانک داری سنتی و پیوند بازارهای تجاری جهان با سیستم نوین بانک داری دیجیتال. این طرح در اواسط سال آینده مورد بهره برداری قرار خواهد گرفت. این پدیده ی دیجیتال است که معنای صنعت بانکداری را در آینده دگرگون خواهد کرد و شکل تازه آن را معنا خواهد بخشید.
از طرفی دیگر نیاز فراوان به بازسازی زیر ساختهای بانکداری، مدرن کردن سیستم های سنتی، پدیده ی ارز و بانکداری دیجیتال می توانند همانند پلی، گذشته را به آینده ی روشن تری پیوند دهد. در چنین سیستم نوینی که در کشور سوئیس قانون گذاری شده و از اواسط سال آتی وارد سیستم بانکداری این کشور خواهد شد این امکان برای مشتریان طراحی شده است که آنها بتوانند برای تجارت و تراکنشهای ارزی خود ICO را راه اندازی کنند.
لازم به ذکر است که هدف طراحی این سیستم بانکداری و همچنین استفاده از تکنولوژی بلاک چین در کشور سوئیس بدین منظور نیست که مشتریان این بانکها بتوانند تجارتهای مستقیم با ارزهای دیجیتالی چون بیت کوین و اتریوم انجام دهند بلکه هدف این است تا آنها دارایی های بانکی و غیر بانکی خود را توکنیزه کرده و تجربه ای متفاوت را در بازارهای تجاری جهان تجربه کند.
نظر شما چیست؟ آیا این سیستم در ایران نیز می تواند پیاده شود؟ چه فاکتورهایی برای این سیستم در ایران نیازمند خواهند بود؟
