فرض کنید هر بار که در اسنپ‌فود سفارش می‌دهید، امتیازهایی می‌گیرید که فقط در همان اپ قابل خرج‌کردن هستند یا هنگام خرید از دیجی‌کالا، اعتبارهایی به‌دست می‌آورید که می‌توانید با آن‌ها بخشی از سفارش بعدی را پرداخت کنید. این‌ها عملاً پول‌های کوچک داخلی هستند که یک اقتصاد محدود و هدفمند می‌سازند و رفتار شما را در آن اکوسیستم شکل می‌دهند. اما مشکل اینجاست که این امتیازها روی دیتابیس‌های متمرکز قرار دارند و مالکیت، انتقال و انتخاب کاربر را محدود می‌کنند. آرکید توکن (Arcade token) معادل بلاکچینی مواردی مانند امتیاز پرواز، امتیاز کارت اعتباری، طلای دیجیتال درون بازی و سایر آیتم‌هایی است که مردم از قبل با آن‌ها سروکار داشته‌اند.
توکن‌های آرکید، دارایی‌هایی با ارزش نسبتا پایدار هستند که در دل یک اکوسیستم نرم‌افزاری یا پلتفرم خاص جریان دارند و توسط یک شرکت مدیریت می‌شوند. این توکن‌ها نسخه ارتقا یافته «امتیاز وفاداری» یا «پول‌های درون‌برنامه» هستند و قابلیت انتقال، مالکیت و ترکیب‌پذیری دارند. در این مطلب از میهن بلاکچین می‌خواهیم ببینیم آرکید توکن (Arcade token) چیست، چه کاری انجام می‌دهد، چرا ارزش دارند، توسعه‌دهندگان چطور می‌توانند از توکن‌های آرکید برای ساخت اکوسیستم‌های بهتر استفاده کنند و مزایا و چالش‌های آن‌ها چیست. با ما همراه باشید.
آرکید توکن چیست؟
توکن‌های آرکید (Arcade token) ارزهای دیجیتالی هستند که برای خرج‌کردن در یک اپلیکیشن یا اکوسیستم خاص طراحی می‌شوند. عرضه و تقاضای این توکن‌ها طوری مدیریت می‌شود که قیمت آن‌ها تا حد ممکن ثابت و پایدار بماند. درواقع، توکن‌های آرکید را باید «پول داخلی یک اقتصاد دیجیتال» بدانیم.
چرا اسم آن‌ها «آرکید» است؟ آرکید یک سالن سرگرمی است که در بخش‌های مختلف آن دستگاه‌های مرتبط با بازی کار گذاشته می‌شود. شما باید ابتدا پول بدهید و یک سری ژتون یا توکن فیزیکی بخرید و از آن‌ها برای شرکت در بازی‌های مختلف استفاده کنید. این توکن‌ها بلیط ورود شما به اقتصاد داخلی آن بازی هستند.
این مثال نشان می‌دهد که آرکید توکن‌ها چطور کار می‌کنند. ارزش این توکن‌ها در چارچوب همان اکوسیستمی که برایش ساخته شده‌اند چه یک سرویس واحد باشد، چه شبکه‌ای از سرویس‌ها مختلف، ثابت و پایدار است. همین ثبات نسبی آن‌ها را از سایر انواع دارایی‌های دیجیتال شامل توکن‌های دارای پشتوانه، توکن‌های شبکه یا توکن‌های اوراق بهادار متمایز می‌کند.
آرکید توکن‌ها با وجود نام جذابشان یک ابزار اقتصادی قدرتمند و کاملا برنامه‌پذیر هستند که فصل جدیدی از طراحی‌های اقتصادی و محصولی را در دنیای کریپتو امکان‌پذیر می‌کنند.
کدام دارایی‌ها آرکید توکن نیستند؟
مهم‌ترین تفاوت آرکید توکن‌ها با سایر دارایی‌های دیجیتال این است که برای سرمایه‌گذاری یا سفته‌بازی ساخته نشده‌اند. برخلاف توکن‌های شبکه یا توکن‌های اوراق بهادار که معمولاً مردم آن‌ها را با امید کسب سود می‌خرند، آرکید توکن‌ها برای خرج‌کردن طراحی شده‌اند.
از آنجایی‌که آرکید توکن‌ها برای یک کاربرد مشخص در یک سرویس خاص طراحی می‌شوند، گاهی اوقات به آن‌ها «توکن کاربردی» گفته می‌شود. اما این نام‌گذاری درست نیست، زیرا اینطور برداشت می‌شود که سایر توکن‌ها فاقد کاربرد هستند، در حالی که چنین نیست. ممکن است برخی نیز به آن‌ها «امتیاز» بگویند، اما این واژه معمولاً برای سیستم‌هایی استفاده می‌شود که سوابق را روی دفاتر کل خصوصی نگهداری می‌کنند نه بلاکچین‌ها عمومی. همچنین، گاهی به توکن‌های آرکید «توکن وفاداری» گفته شود که فقط یکی از کاربردهای خاص آن‌ها را دربر می‌گیرد و تعریف کاملی ارائه نمی‌دهد.
البته نباید فکر کنید که ارزش آرکید توکن‌ها همیشه کاملاً ثابت است؛ ممکن است قیمت خرید آن‌ها در طول زمان کمی تغییر کند. معمولاً این توکن‌ها عرضه نامحدود دارند و هیچ سودآوری، بازده یا وعده مالی ارائه نمی‌دهند. به همین دلیل، توکن‌های آرکید برای اهداف سرمایه‌گذاری مناسب نیستند و از نظر قانونی هم در حیطه مقررات اوراق بهادار آمریکا قرار نمی‌گیرند.
توکن‌های آرکید برای چه مواردی قابل‌استفاده هستند؟
آرکید توکن‌ها به سازندگان اجازه می‌دهند که درون یک اقتصاد دیجیتال، ارزش ایجاد و توزیع کنند. پروژه‌ها به لطف همین تواناییِ تولید و تخصیص ارزش می‌توانند رفتار کاربران را تشویق کنند، رشد اولیه محصول را سرعت دهند و بدون نیاز به سرمایه بیرونی یا تقاضای سفته‌بازانه، اثرات شبکه‌ای بسازند.
این منطق دقیقاً شبیه همان آرکید سنتی است. اگر صاحب یک سالن بازی باشید، طبیعی است که بخواهید عرضه توکن‌ها را کنترل کنید تا همیشه متناسب با تعداد مشتری‌هایتان باشد. به‌طور مثال، اگر یک روز تعداد بازدیدکنندگان دو برابر شود، منطقی است که تعداد توکن‌های در گردش را دو برابر کنید تا همه بتوانند بازی کنند. وقتی می‌توانید به اندازه کافی توکن منتشر کنید، چرا باید کاربر را ناامید برگردانید؟
همین‌طور ممکن است بخواهید قیمت‌ها را تنظیم کنید؛ مثلاً اگر تعداد بازی‌ها را دو برابر کرده‌اید، دستگاه‌های پیشرفته‌تری آورده‌اید یا جوایز جذاب‌تری ارائه می‌دهید، شاید تصمیم بگیرید قیمت هر توکن را کمی افزایش دهید. این یعنی می‌خواهید کنترل انعطاف‌پذیرتری روی اقتصاد خود داشته باشید تا تعادل عرضه و تقاضا را مدیریت کنید و درعین حال به مشتری‌ها نشان دهید که ارزش خدمات شما بالاتر رفته است.
این نوع کنترل اقتصادی فراتر از مدیریت عملیات روزانه، به شما کمک می‌کند یک رابطه پایدار با مشتریان وفادار خود بسازید. مثلاً می‌توانید به بازیکنان ثابت، توکن‌های اضافه جایزه دهید. نکته اینجاست که وقتی کاربر آخر شب با چند توکن استفاده‌نشده به خانه برمی‌گردد، انگیزه قوی برای بازگشت دوباره دارد؛ زیرا تنها جایی که می‌تواند آن‌ها را خرج کند آرکید شماست.
به‌طور خلاصه، آرکید توکن‌ها از موارد زیر پشتیبانی می‌کنند:
- قیمت‌گذاری و تبلیغات پویا: صادرکنندگان می‌توانند قیمت خودِ توکن، قیمت خرید خدمات و کالا یا قیمت هر دو را تغییر دهند. این یعنی، می‌توان در دوره‌های کم‌تقاضا تخفیف داد تا افراد بیشتری جذب شوند و در زمان‌های اوج تقاضا از طریق پاداش‌دهی کاربر را به خرج کردن بیشتر تشویق کرد.
- اثرات شبکه: دقیقاً مانند مایل‌های پروازی یا امتیازهای کارت اعتباری، کاربرانی که توکن دریافت می‌کنند، به احتمال بیشتر به برند وفادار می‌مانند. این پایگاه کاربری فعال، باعث جذب فروشندگان، توسعه‌دهندگان و شرکای بیشتر می‌شود و ارزش اکوسیستم را دوباره برای کاربران افزایش می‌دهد.
- انگیزه‌ها و پاداش‌های وفاداری: صادرکنندگان توکن‌های آرکید می‌توانند برای مشتریانی که اقدامات موردنظر را انجام می‌دهند، پاداش و امتیاز اضافه درنظر بگیرند. همچنین می‌توانند هنگام پذیرش یا بازخرید توکن، از قدرت صدور خود برای پاداش دادن به مشارکت‌کنندگان شبکه استفاده کنند. تمام این سازوکارها باعث تقویت اثرات شبکه می‌شود.
- کنترل اقتصادی: صادرکنندگان می‌توانند پس از بازخرید، توکن‌ها را بسوزانند، تعهدات را روی بلاکچین ثبت کنند و حتی سیاست‌های پولی مشابه بانک مرکزی را پیاده‌سازی کنند. همه این‌ها درحالی انجام می‌شود که عرضه و قیمت در یک بازه قابل پیش‌بینی حفظ خواهد شد.
آرکید توکن‌ها چطور کار می‌کنند؟
ساختار اقتصادی آرکید توکن‌ها دقیقاً همان چیزی است که آن‌ها را از سایر انواع توکن‌ها متمایز می‌کند. توکن‌های آرکید بهجای اینکه به دارنده حق مالکیت بدهند، به او اجازه استفاده از یک سرویس یا اپلیکیشن را می‌دهند و نکته مهم این است که ارزش بازارشان به‌صورت برنامه‌ریزی‌شده در یک بازه مشخص نگه داشته می‌شود. بازه ثابت الزاماً به معنای این نیست که قیمت آن‌ها مانند استیبل کوین‌ها به دلار یا یک ارز فیات وابستگی (Peg) داشته باشد؛ بلکه فقط به معنای این است که صادرکننده می‌تواند با یک‌سری سازوکار، کف قیمت و مهم‌تر از آن، سقف قیمت را تعیین کند.
آرکید توکن‌ها معمولاً با قیمت از پیش‌تعیین‌شده عرضه می‌شوند. همان مثال ساده یک دستگاه آرکید در کنار یک کافه را درنظر بگیرید؛ شما یک دلار وارد دستگاه می‌کنید و چهار توکن می‌گیرید. یعنی قیمت هر توکن ۲۵ سنت می‌شود. در دنیای کریپتو به این توزیع‌کننده‌های توکن، فاست (Faucet) یا اسپیگات (Spigots) گفته می‌شود و عملا یک سقف قیمتی ایجاد می‌کنند که قیمت بازار هیچ‌گاه نباید از آن بالاتر برود. به همین دلیل، آرکید توکن‌ها قابل سرمایه‌گذاری نیستند؛ آن‌ها برای خرج‌کردن ساخته شده‌اند، نه برای سفته‌بازی و سود گرفتن.
ارزش یک آرکید توکن از سینک‌ها (Sinks) به‌دست می‌آید؛ یعنی همان جایی‌که توکن مصرف و از گردش خارج می‌شود. در آرکید واقعی، «سینک»ها همان دستگاه‌هایی هستند که توکن را می‌بلعند، مثلاً باید یک توکن بیندازید و یک دور بازی کنید. بنابراین، اگر بازی یک توکن هزینه داشته باشد، ارزش هر توکن باید همان ۲۵ سنت باشد. برخی آرکیدها حتی پیشنهاد خرید دوباره توکن را هم دارند، مثلاً ممکن است هر توکن ۲۵ سنتی را ۲۰ سنت از شما بخرند. این کار یک کف قیمت مشخص ایجاد می‌کند.
حالا بیایید به پیامدهای این سیستم نگاه کنیم. آیا منطقی است که کسی بخواهد یک توکن ۲۵ سنتی را از فرد دیگری به قیمت ۱ دلار بخرد، درحالی که می‌تواند توکن را با همان قیمت ۲۵ سنت از خود دستگاه تهیه کند؟ قطعاً نه. اگر کسی قصد ترک شهر را داشته باشد، ممکن است بخواهد توکن‌هایش را ارزان‌تر (مثلاً ۲۲ سنت) بفروشد، اما هیچ خریدار عاقلی آن‌ها را بیشتر از ۲۵ سنت نمی‌خرد. بنابراین، ممکن است برخی افراد به دلایلی مانند خروج از اکوسیستم، توکن‌های خود را با تخفیف بفروشند؛ اما قیمت توکن همیشه در یک بازه مشخص و نسبتاً پایدار باقی می‌ماند.
مجموع این ویژگی‌ها یعنی فقدان انگیزه سفته‌بازی، وجود سقف و کف قیمت و امکان مدیریت عرضه، آرکید توکن‌ها را به یک ابزار عالی برای ساخت اقتصادهای کنترل‌شده و پایدار تبدیل کرده است. مهم نیست این توکن‌ها فقط در یک برنامه استفاده شوند یا چند سرویس مختلف از آن‌ها پشتیبانی کنند؛ تا زمانی‌که مکانیزم فاست و بازخرید وجود دارد، منطق قیمت‌گذاری ثابت می‌ماند.
حتی اگر یک فروشگاه محلی تصمیم بگیرد این توکن‌ها را بهجای پول نقد بپذیرد، باز هم کسی حاضر نیست بیش از ۲۵ سنت برای هر توکن بپردازد؛ زیرا هر زمان که بخواهد می‌تواند با ۲۵ سنت، همان توکن را مستقیما از آرکید تهیه کند.
چرا فقط از استیبل‌کوین‌ها برای پرداخت استفاده نکنیم؟
آرکید توکن‌ها از نظر مفهوم شباهت‌هایی با استیبل‌کوین‌ها دارند؛ هر دو برای تسهیل معاملات اقتصادی و حفظ ارزش نسبتاً پایدار طراحی شده‌اند. اما آرکید توکن‌ها انعطاف و کنترل بسیار بیشتری در اختیار سازندگان قرار می‌دهند.
یک صادرکننده می‌تواند هر زمان که نیاز داشته باشد آرکید توکن جدید چاپ کند. (البته باید ارزش تعهدات بازخرید این توکن‌ها را در ترازنامه حسابداری خود ثبت کند). به‌این ترتیب، صادر کننده می‌تواند از این توکن‌ها برای پاداش و کمک مالی به کاربران، توسعه‌دهندگان یا مشارکت‌کنندگان شبکه استفاده کند. همچنین، از آنجایی‌که این توکن‌ها فقط در همان اکوسیستم قابل‌استفاده هستند، کاربران انگیزه پیدا می‌کنند داخل محیط بمانند. این رویکرد دقیقا شبیه به امتیازهای پروازی در شرکت‌های هواپیمایی است؛ آن‌ها برای حفظ مشتری ترجیح می‌دهند بهجای تخفیف‌های نقدی از امتیازهای پروازی استفاده کنند.
علاوه بر این، آرکید توکن‌ها گزینه‌های بیشتری برای کسب درآمد در اختیار سازندگان قرار می‌دهند. صادرکنندگان می‌توانند توکن‌ها را مستقیماً با قیمت ثابت یا پویا به کاربران بفروشند، آن‌ها را در بسته‌های اشتراکی قرار دهند یا از طریق طرح‌های تبلیغاتی میان کاربران توزیع کنند. هنگامی‌که چندین شریک تجاری یک آرکید توکن را بپذیرند، بدون نیاز به سرمایه‌گذاری خارجی از فرصت بیشتری برای مدل‌های همکاری، تبلیغات مشترک و افیلیت برخودار می‌شوند.
نکته مهم این است که آرکید توکن‌ها به صادرکننده اجازه می‌دهند جریان ارزش را در اقتصاد داخلی خود با دقت بالا کنترل کنند. این کنترل ممکن است از طرق زیر اعمال شود:
- محدودکردن قابلیت انتقال: مثلاً فقط داخل اپلیکیشن یا بین آدرس‌های تایید‌شده
- اعمال کاهش ارزش یا تاریخ انقضا: برای جلوگیری از انباشته شدن و تشویق به استفاده سریع
- محدودکردن بازخرید به کالاها یا خدمات خاص: برای اینکه ارزش توکن دقیقاً با هدف اقتصادی آن سازگار شود.
این ویژگی‌ها که می‌توان همه آن‌ها را به‌صورت برنامه‌ریزی‌شده روی بلاکچین پیاده کرد، باعث می‌شود آرکید توکن یک ابزار مبادله پایدار باشد، نه دارایی سفته‌بازانه. به‌عبارت ساده‌تر، آرکید توکن‌ها به تقویت رشد اولیه کمک می‌کنند، تعامل کاربران را بالا می‌برند، اقتصاد داخلی یک محصول را مدیریت کنند و در عین حال کنترل کامل را در اختیار سازندگان می‌گذارند.
قدرت قابلیت همکاری در اکوسیستم آرکید توکن‌ها
همان‌طور که پیشتر گفته شد، آرکید توکن‌ها مشابه امتیازهای وفاداری یا مایل‌های پروازی هستند؛ اما یک تفاوت اساسی دارند. آن‌ها روی بلاکچین قرار دارند و این یعنی باز، قابل‌انتقال و قابل‌ترکیب هستند.
برخلاف سیستم‌های وفاداری سنتی که ارزش امتیازها در یک اکوسیستم بسته حبس می‌شود، آرکید توکن‌های آنچین می‌توانند بدون نیاز به مجوز، میان سرویس‌های مختلف، حتی در برخی موارد بین رقبای یک صنعت، به اشتراک گذاشته شوند، پذیرفته شوند و مورد استفاده قرار بگیرند.
قابلیت انتقال (Portability) یک مزیت کلیدی است؛ کاربران می‌توانند وفاداری و امتیاز خود را بین سرویس‌های مختلف جابه‌جا کنند و این انتقال بسیار ساده‌تر از فرآیندهای پیچیده تطبیق وضعیت در خطوط هوایی امروزی است. این حرکت آزادانه باعث می‌شود که رقابت روی کیفیت خدمات و تجربه کاربری متمرکز شود، نه اینکه بخواهد کاربر را در یک سیستم محبوس کند.
یک نمونه برجسته از آرکید توکن‌های آنچین، توکن فلای (FLY) متعلق به پلتفرم بلک‌برد (Blackbird) است. این توکن آرکید شبیه به امتیازهای ستاره استارباکس یا جوایز مک‌دونالد، یک برنامه وفاداری برای رستوران‌ها ایجاد می‌کند؛ اما با این تفاوت که همان توکن در چندین رستوران مختلف قابل استفاده است.
هنگامی‌که مشتری از رستوران‌های عضو شبکه بلک‌برد خرید می‌کند، توکن FLY می‌گیرد و می‌تواند آن را در هر رستوران دیگری که عضو این شبکه باشد برای تخفیف یا امتیازهای خاص خرج کند. ازآنجایی‌که این سیستم روی بلاکچین است، لازم نیست رستوران‌ها با یکدیگر هماهنگ شوند؛ پروتکل به‌طور خودکار وفاداری مشترک ایجاد می‌کند. همان‌طور که برنامه وفاداری یک رستوران موجب حفظ مشتری می‌شود، اینجا توکن فلای وفاداری را در سطح کل شبکه تقویت می‌کند. در نتیجه، هم مشتری از گستردگی کاربرد سود می‌برد و هم چندین کسب‌وکار از اثرات شبکه‌ای مشترک بهره‌مند می‌شوند.
در این مدل، به جای رقابت صرف، ترکیبی از همکاری و رقابت شکل می‌گیرد. مثلاً فرض کنید یک کافی‌شاپ محلی و استارباکس هر دو یک آرکید توکن مشترک را بپذیرند. شاید در نگاه اول عجیب باشد، اما یک برنامه وفاداری مشترک مبتنی بر توکن ارزش تجربه مشتری را در هر دو مجموعه افزایش می‌دهد. مثلاً اگر استارباکس در ازای یک آرکید توکن موکای رایگان بدهد، این مزیت باعث می‌شود خرید قهوه از کافی‌شاپ محلی هم جذاب‌تر شود، چراکه مشتری می‌تواند پاداش را در کل شبکه استفاده کند.
مدل همکاری رقابتی باعث می‌شود مجموع ارزش ایجا‌دشده در شبکه افزایش پیدا کند. بهجای دعوا بر سر سهم‌های کوچک‌تر از یک کیک ثابت، اندازه کل کیک بزرگ‌تر می‌شود و هر ارائه‌دهنده به نسبت سهم مشارکتش بهره می‌برد.
مزایای آرکید توکن‌ها چیست؟
توکن‌های آرکید برای همه پروژه‌ها مناسب نیستند، مخصوصاً پروژه‌هایی که به توکن‌های قابل سرمایه‌گذاری احتیاج دارند. به‌طور مثال، بلاکچین‌های لایه ۱ که توکن شبکه خود را دارند معمولا به توکن آرکید نیاز نخواهند داشت. در مقابل، برای پروژه‌هایی که اقتصادشان بر پایه خرج‌کردن است یا ارتباط نزدیکی با دنیای واقعی دارند، بسیار جذاب هستند. مزایای آرکید توکن‌ها عبارتنداز:
- ثبات قیمت: از طریق مکانیسم‌های سقف و کف قیمت یا ابزارهای کنترل عرضه
- سهولت استفاده: ارزش ثابت و قابل درک برای کاربران
- شفافیت حسابداری: هزینه توکن دقیقا با ارزش کالا یا خدمتی است که با آن قابل‌بازخرید است.
- کنترل بالا: صادرکننده می‌تواند نقش یک بانک مرکزی کوچک را بازی کند.
علاوه بر این، توکن‌های آرکید می‌توانند به‌عنوان مکمل یا پیش‌درآمدی برای توکن شبکه استفاده شوند. به‌طور مثال، بلک‌برد از توکن آرکید FLY برای ایجاد وفاداری مشتریان استفاده می‌کند، اما تمام عملیات بازخرید روی یک لایه بلاکچینی دیگر اجرا می‌شود که توکن شبکه مخصوص به خودش را دارد. یک شبکه محاسباتی غیرمتمرکز هم می‌تواند امنیت زنجیره را با توکن شبکه تأمین کند، اما برای گسترش تعامل کاربران و تقویت اثرات شبکه از آرکید توکن استفاده کند. همچنین، یک مارکت‌پلیس می‌تواند ابتدا با توکن آرکید مشارکت را بالا ببرد و پس از رشد، توکن شبکه را معرفی کند. بنابراین آرکید توکن‌ها سکوی پرتابی برای ایجاد تقاضا و جذب کاربران اولیه هستند تا شبکه بتواند در بلندمدت به سمت تمرکززدایی حرکت کند.
چشم‌انداز نظارتی توکن‌های آرکید
یکی از نمونه‌های اولیه آرکید توکن‌ها، کوارترز (Quarters) متعلق به پلتفرم بازی بلاکچینی “Pocketful of Quarters” است. از آنجایی‌که از این توکن فقط برای تجربه گیمینگ و قابلیت‌های درون بازی استفاده می‌شد، کمیسیون بورس و اوراق بهادار در سال ۲۰۱۹ یک نامه عدم اقدام صادر و اعلام کرد که این توکن به‌عنوان دارایی سرمایه‌گذاری تلقی نمی‌شود.
با این‌وجود، برخی قوانین نظارتی قابلیت تعامل را یک مشکل می‌دانند؛ زیرا آن‌ها تصور می‌کنند که اگر توکنی بین چند سرویس قابل استفاده باشد، احتمال سفته‌بازی افزایش پیدا می‌کند. این نگاه اشتباه است؛ زیرا تا زمانی که یک دارایی پتانسیل رشد قیمت نداشته باشد، تقاضای سفته‌بازی هم شکل نمی‌گیرد.
قابلیت همکاری یکی از بزرگ‌ترین مزیت‌های توکن‌های آرکید آنچین است که باعث کاهش پیچیدگی و انتخاب بیشتر برای کاربر می‌شود.
چطور می‌توان نگرانی‌های نظارتی را کاهش داد؟
توسعه‌دهندگان با طراحی هوشمندانه توکن‌های آرکید می‌توانند مانع رفتارهای سفته‌بازانه شوند و نگرانی‌های نظارتی را برطرف کنند. از طریق مکانیسم‌هایی مانند قیمت‌گذاری سقف‌دار، ورود و خروج کنترل‌شده و بازخرید مبتنی بر مصرف می‌توان تقاضای سفته‌بازی را مهار کرد.
در مقابل، کاربران هم می‌توانند از قابلیت همکاری سود ببرند؛ زیرا استفاده را آسان‌تر، رقابت را بیشتر و اثرات شبکه‌ای را قوی‌تر می‌کند و در نهایت، نوآوری و ارزش واقعی بدون اتکا به سفته‌بازی افزایش پیدا می‌کند.
جمع‌بندی
توکن آرکید یک نوع «امتیاز وفاداری آنچین» است که درست مانند ژتون‌های یک شهربازی عمل می‌کند؛ یعنی برای استفاده و خرج‌کردن ساخته شده است، نه برای سرمایه‌گذاری و سفته‌بازی. ارزش توکن‌های آرکید معمولاً ثابت و قابل پیش‌بینی است و کاربران می‌توانند آن‌ها را در یک یا چند سرویس مختلف برای دریافت خدمات، تخفیف یا پاداش خرج کنند.
اگرچه توکن‌های آرکید برای همه پروژه‌ها مناسب نیستند؛ اما لایه مهمی برای تکامل اقتصادهای آنچین به‌شمار می‌آیند. همان‌طور که استیبل‌کوین‌ها اشکال جدیدی از مبادله و تجارت را ایجاد کردند و توکن‌های شبکه اشتراک‌گذاری ارزش و حاکمیت غیرمتمرکز را امکان‌پذیر کردند، توکن‌های آرکید هم می‌توانند موتور محرک اقتصادهای دیجیتال در مقیاس بزرگ باشند؛ به‌ویژه برای پروژه‌هایی که می‌خواهند رفتار مصرف‌کننده را شکل دهند، مشارکت را بالا ببرند یا وفاداری گسترده ایجاد کنند. با شفاف‌تر شدن مقررات، انتظار می‌رود سازندگان و کاربران بیشتری سراغ این مدل بروند و پروژه‌های بیشتری، چه کریپتویی و چه غیرکریپتویی، کاربرد توکن‌های آرکید را امتحان کنند.
