میمبل ویمبل چیست؟ همه چیز درباره نحوه کارکرد پروتکل Mimblewimble

پس از مقیاس‌پذیری که یکی از مشکلات بلاکچین‌هایی مانند بیت کوین و اتریوم است، حفظ حریم خصوصی که به‌نوعی زیرشاخه امنیت محسوب می‌شود، مساله‌ای جدی و مهم است. پروتکل‌ها و سرویس‌های مختلفی برای ارتقای سطح پرایوسی افراد ابداع شده‌اند، اما یکی از شناخته‌شده‌ترین و قدیمی‌ترین آن‌ها پروتکل میمبل ویمبل (Mimblewimble) است. برای درک بهتر اینکه میمبل ویمبل چیست، معرفی مختصری درباره نحوه شکل‌گیری آن ارائه می‌کنیم. سپس نحوه کارکرد آن به‌صورت کلی و به‌طور مشخص در لایت کوین را مورد بررسی قرار می‌دهیم. علاوه‌بر این موارد درباره شبکه‌هایی که از پروتکل میمیل ویمبل استفاده می‌کنند، تفاوت میمیل ویمبل و بیت کوین، تفاوت Mimblewimble و مونرو صحبت می‌کنیم. در انتها از مزایا و معایب میمبل ویمبل می‌گوییم. با میهن بلاکچین همراه باشید.

میمبل ویمبل چیست؟

اولین بار عبارت میمبل ویمبل (Mimblewimble) در فیلم هری پاتر استفاده شد. این عبارت که یک سحر و افسون در سری فیل‌های هری پاتر است، باعث می‌شود طرف مقابل (دشمن، رقیب و غیره) نتواند چیزی (سحر، جادو یا جیزی که باعث تضعیف شما می‌شود) را که می‌خواهد اعمال کند. حال این عبارت چه ارتباطی با کریپتو و پروتکل میمبل ویمبل دارد؟ از نظر آندرس آنتونوپولوس (Andreas Antonopoulos)، یکی از هوشمندانه‌ترین نام‌گذاری‌ها، انتخاب نام برای پروتکل Mimblewimble است. هدف پروتکل میمبل ویمبل دقیقا همان کاری است که جادوی این عبارت در هری پاتر انجام می‌دهد.

 اگر در فضای کریپتو، افشا و عیان شدن آدرس فرستندگان و گیرندگان و همچنین مقادیر جابه‌جاشده را اطلاعاتی در نظر بگیریم که رقبا و حریفان (نهادهای نظارتی) به‌دنبال دستیابی به آن‌ها برای اطلاع از فعالیت کاربران هستند، پروتکل میمبل ویمبل تلاش آن‌ها را بی‌اثر می‌کند.

پروتکل Mimblewimble در سال ۲۰۱۶ توسط فردی ناشناس ملقب به تام ریدل (Tom Riddle)، یکی از شخصیت‌های سری فیلم‌های هری پاتر (نام اصلی لرد ولدمورت در این فیلم)، به کامیونیتی کریپتوکارنسی معرفی شد. این شخص ناشناس با قرار دادن فایل مربوط پروتکل میمبل ویمبل در یکی از گروه‌های تبادل نظر مخصوص برنامه‌نویسان، دریچه‌ای جدید به روی توسعه‌دهندگان گشود. هدف اصلی پروتکل میمبل ویمبل، افزایش حریم خصوصی برای تراکنش‌ها است. در این پروتکل که نحوه کار آن را در ادامه توضیح می‌دهیم، با پیاده‌سازی، همگام‌سازی و تایید تراکنش‌ها، علاوه‌بر حفظ حریم خصوصی، مواردی مانند مقیاس‌پذیری و تعویض‌پذیری (Fungibility) تراکنش‌ها به‌شکل قابل ملاحظه‌ای بهبود می‌یابد.

پروتکل Mimblewimble چگونه کار می‌کند؟

برای انجام یک تراکنش، وجود دو شرط الزامی است؛ تایید مقدار دریافتی و ارسالی و تایید این مسئله که تراکنش ارسالی از طرف دارنده کلید خصوصی باشد. برای تایید این دو شرط، شبکه و نودها باید به اطلاعاتی مانند آدرس فرستنده، مبلغ ارسالی و آدرس گیرنده دسترسی داشته باشند. پروتکل میمبل ویمبل با رمزنگاری متفاوت و استفاده از شیوه جدیدی در ساختار بلاکچین، انجام تراکنش‌ها را بدون دسترسی به اطلاعات گفته‌شده، میسر می‌کنند؛ اما چگونه؟

پروتکل Mimblewimble از رمزنگاری منحنی بیضوی (Elliptic Curve) بهره می‌برد. این شیوه از رمزنگاری مبتنی‌بر لگاریتم‌های گسسته است که ردیابی و پیاده‌سازی تراکنش‌ها را در بلاکچین دشوارتر می‌سازد؛ به‌همین خاطر امنیت و در نهایت حریم خصوصی بیشتری به‌همراه دارد. رمزنگاری Elliptic Curve از چهار روش یا رویکرد برای محرمانه ماندن تراکنش‌ها استفاده می‌کند که در ادامه به آن‌ها اشاره می‌کنیم.

تراکنش‌های محرمانه (Confidential Transactions)

ویژگی Confidential Transactions که در دسته پروتکل‌های دانش صفر یا Zero Knowledge قرار می‌گیرد، ارزش تراکنش را در میمبل ویمبل پنهان می‌کند. این روش در ارز دیجیتال مونرو نیز استفاده می‌شود. مقدار تراکنش با استفاده از عوامل مخفی‌کننده (Blinding Factors) یا مقادیر تصادفی که توسط فرستنده انتخاب می‌شود، رمزگذاری (Encrypted) می‌شود. مقادیر تصادفی در قالب گواه اثبات مالکیت یا Proof of Ownership انتخاب می‌شوند.

پروتکل Confidential Transactions توسط آدام بک (Adam Back) در سال ۲۰۱۳ مطرح و توسط گرگ مکسول (Greg Maxwell) و پیتر ویل (Pieter Wuille) به‌کار گرفته شد.

کوین جوین (CoinJoin)

هر تراکنش دارای یک ورودی و یک خروجی است. این ورودی از خروجی تراکنش قبل مشتق می‌شود و این خروجی که شبکه آن را به عنوان UTXO می‌شناسد، تا زمانی که توسط ورودی بعدی خرج نشود، در مجموعه UTXO باقی می‌ماند. CoinJoin تمام ورودی و خروجی‌های تراکنش‌های جداگانه را ترکیب می‌کند و یک تراکنش واحد می‌سازد. بدین ترتیب حتی دریافت‌کننده وجوه هم تشخیص نمی‌دهد که وجوه را از کدام آدرس دریافت کرده است. به‌عبارت دیگر آدرس عمومی یک تراکنش با ترکیب پرداخت‌ها پنهان می‌شود و تقریبا ردیابی معاملات را غیرممکن می‌سازد.

دندیلاین (Dandelion)

دندیلاین پروتکلی برای پنهان ساختن آدرس فرستنده و گیرنده است. این پروتکل که معنای لغوی آن قاصدک است، شبکه مسیریابی را به صورت مخفیانه به چند قسمت تقسیم می‌کند. این کار باعث به تاخیر افتادن تشخیص معامله روی شبکه می‌شود. در واقع با استفاده از یک شبکه مسیریابی معامله را بدون آگاهی نودهای دیگر جلو برده و بعد از طی مسافت مشخصی، در همه‌جا پراکنده می‌کند. پروتکل Dandelion برای گمراه ساختن کسانی استفاده می‌شود که از روش مثلثی و تشخیص لحظه شروع تراکنش برای شناسایی فرستنده و گیرنده استفاده می‌کنند. روش دندیلاین در میمبل ویمبل به این صورت عمل می‌کند که چندین تراکنش را با هم ادغام و ورودی و خروجی آن‌ها را مخلوط می‌کند. پروتکل Dandelion دو مرحله دارد؛ گام نخست Stem و گام دوم Fluff نام دارد.

تمام تراکنش‌ها در فاز Stem شروع می‌شود. در این مرحله که کلمه آن به‌معنای «ساقه» است، تراکنش به گروهی از نودها به‌صورت تصادفی ارسال می‌شود؛ به این صورت که هر نود نمی‌تواند تشخیص دهد که منشا تراکنش قبلی کدام نود است. به‌عبارت دیگر، هر نودی که تراکنش به آن ارسال می‌شود نمی‌داند که آیا تکرارکننده تراکنش است یا اولین بار است که تراکنش به او رسیده است. این اتفاق تشخیص مبدا تراکنش را دشوار می‌کند. هر نود به‌صورت مستقل تصمیم می‌گیرد که فاز Stem را ادامه دهد یا وارد مرحله بعد شود.

در گام بعدی و فاز Fluff (به‌معنای کرک‌های قاصدک است)، پروتکل دندیلاین تراکنش‌ها را با استفاده از پروتکل گاسیپ (Gossip) به تمام اعضا ارسال می‌کند. پروتکل گاسیپ که به‌معنای شایعه است، یک سیستم انتقال اطلاعات است که تراکنش‌ها را به‌صورت تصادفی میان نودهای دیگر توزیع می‌کند. در فرایند گاسیپ هر نود انتقال اطلاعات را به‌صورت تصادفی ادامه می‌دهد و منبع انتشار تراکنش مشخص نخواهد بود.

ویژگی Cut Through

پروتکل میمبل ویمبل از ویژگی Cut Through نیز بهره می‌برد. این ویژگی امکان گروه‌بندی تراکنش‌ها را فراهم می‌کند. با این کار تراکنش‌ها در یک مجموعه تجمیع می‌شوند و گروه کوچکی از بلاک‌ها را تشکیل می‌دهد. در فرایند Cut Through برخی از اطلاعات که نبود آن‌ها به امنیت شبکه لطمه نمی‌زد، حذف شده و مقیاس‌پذیری شبکه افزایش می‌یابد.

کدام پروژه ها از میمبل ویمبل استفاده می‌کنند؟

پروژه‌های مختلفی در بازار رمزارزها وجود دارند که از پروتکل میمبل ویمبل برای حفظ و افزایش حریم خصوصی تراکنش‌هایشان استفاده کرده‌اند. در این بخش این پروژه‌ها را نام می‌بریم و درباره آن‌ها توضیح می‌دهیم.

میمبل ویمبل کوین (MWC)

پروتکل میمبل ویمبل توکن بومی خود را دارد. رمزارز میمبل ویمبل MWC است و توسعه‌دهندگان این پروتکل از آن به عنوان «پول ارواح تکنولوژی برتر» یاد می‌کنند. در میمبل ویمبل کوین هیچ آدرسی وجود ندارد و تنها عوامل مخفی (Blind Factors) برای برقراری ارتباط میان دو طرف تراکنش استفاده می‌شود. این عوامل تنها میان دو طرف به اشتراک گذاشته می‌شود و طرف سوم دیگری به آن‌ها دسترسی ندارد.

عوامل پنهان‌ساز برای رمزگذاری ورودی و خروجی تراکنش‌ها و همچنین کلیدهای خصوصی و عمومی دو طرف تراکنش استفاده می‌شود. تنها کسانی که به این فاکتورها دسترسی داشته باشند، می‌توانند تراکنش‌ها را رمزگشایی کنند.

گرین (Grin)

اولین پروژه‌ای که به‌صورت رسمی از پروتکل Mimblewimble استفاده کرد، گرین است. گرین یک پروژه منبع‌باز و کامیونیتی محور با رویکرد حفظ حریم خصوصی است که به‌کارگیری و پیاده‌سازی چارچوب‌های میمبل‌ویمبل را از سال ۲۰۱۶ آغاز و در سال ۲۰۱۹ شروع به کار کرد. پروژه Grin با زبان برنامه‌نویسی Rust توسعه یافته و پروتکل اجماع آن گواه اثبات کار مبتنی‌بر الگوریتم Cuckoo Cycle است.

پروژه گرین به‌صورت خیلی ساده از میمبل ویمبل استفاده می‌کند و سعی دارد میان مقیاس‌پذیری و حریم خصوصی تعادل برقرار کند. شبکه گرین آدرس و مقادیر تراکنش‌ها را در زنجیره نگهداری نمی‌کند و نیازی به ذخیره اطلاعات مربوط به مقادیر خرج‌شده ندارد. همان‌طور که در پاراگراف قبل اشاره کردیم، این پروژه توسط افراد داوطلب و کمک‌های مالی کاربران تاسیس شد. زمان ساخت بلاک در شبکه Grin یک دقیقه است و پاداش اولین تراکنش‌ها که توسط نودها انجام می‌شود، ۶۰ GRIN است.

بیم (Beam)

پروژه بیم نیز مانند گرین از پروتکل میمبل ویمبل استفاده می‌کند و بر همان اصول استوار است. اخیرا این پروژه با توجه به هدفش (حفظ حریم خصوصی) یک اکوسیستم دیفای محرمانه راه‌اندازی کرده است که طیف وسیعی از نیاز کاربران را پوشش می‌دهد. پروتکل Beam از زبان برنامه‌نویسی ++C و الگوریتم اجماع گواه اثبات کار و تابع هش رمزنگاری اکوئی‌هش (Equihash) استفاد می‌کند‌. این شبکه در مارس ۲۰۱۸ راه‌اندازی شد. بیم از تراکنش‌های اتمیک سواپ و اسکرو نیز پشتیبانی می‌کنید. تراکنش‌های اسکرو به تراکنش‌هایی گفته می‌شود که دارایی‌ها توسط طرف سوم نگهاداری می‌شود و تا نهایی نشدن معامله، هیچ پولی تبادل نخواهد شد.

لایت کوین (Litecoin)

لایت کوین شباهت زیادی به بیت کوین دارد و به‌نوعی بسیاری از افراد آن را تست نت بیت کوین می‌دانند. شاید بتوان گفت پروتکل میمبل ویمبل از زمانی بیشتر بر سر زبان‌ها افتاد که توسعه‌دهندگان لایت کوین اعلام کردند، قصد پیاده‌سازی این پروتکل را در شبکه لایت کوین دارند.

از آن‌جایی که لایت کوین در صرافی‌های مختلف از جمله صرافی‌های متمرکزی مانند بایننس مورد معامله قرار می‌گیرد، اقدام تیم گرداننده آن مبنی‌بر افزایش حریم خصوصی تراکنش‌ها با استفاده از میمبل ویمبل، باعث شد که این صرافی‌ها با توجه به سخت‌گیری نهادهای نظارتی، محدودیت‌هایی برای خرید و فروش Litecoin درنظر بگیرند. لایت کوین در ۱۹ می ۲۰۲۲ با انجام یک به‌روزرسانی، پروتکل MimbleWimble را در شبکه خود پیاده‌سازی کرد.

از آنجایی که پیاده‌سازی میمبل ویمبل در پروژه لایت کوین بسیار مهم است، در ادامه به نحوه پیاده‌سازی و استفاده از MimbleWimble در شبکه لایت کوین اشاره می‌کنیم.

استفاده از قابلیت MimbleWimble در تراکنش‌های لایت کوین

برای پیاده‌سازی و اجرای پروتکل میمبل ویمبل در تراکنش‌های لایت کوین باید به سه جزء توجه کرد. هسته اصلی تراکنش‌ها (Transaction Kernels)، تراکنش‌های مبتنی‌بر Cut-Through و بلاک‌های فرعی (Extension Blocks). در ادامه در مورد هر کدام توضیح می‌دهیم.

بلاک‌های فرعی (EB)

پروتکل میمبل ویمبل به‌عنوان یک زنجیره جانبی (Sidechain) در کنار شبکه لایت کوین به‌کار گرفته می‌شود. اگر بخواهیم این وضعیت را به‌تصویر بکشیم، می‌توانیم شرایط موجود را مانند دو بزرگراه موازی در نظر بگیریم. یک بزرگراه از بلاک‌های فرعی بلاک‌ها را با همان سرعتی که در شبکه لایت کوین ایجاد می‌شود (هر ۲.۵ دقیقه)، ایجاد می‌کنند. کاربران با ارسال و دریافت وجوه خود به زنجیره موازی، حریم خصوصی تراکنش‌هایشان را افزایش می‌دهند.

ماینرها با ایجاد یک ریشه مرکل (Merkle Root) خلاصه‌ای از تمام تراکنش‌های بلاک فرعی را به زنجیره اصلی لایت کوین منتقل می‌کند. این رویکر ضمن حفظ شفافیت تراکنش‌ها روی زنجیره اصلی، اجازه می‌دهد به‌طور همزمان تراکنش‌هایی با حفظ حریم خصوصی انجام شوند.

ارسال و حذف وجوه از بلاک‌های فرعی

کاربران برای ارسال وجوه به بلاک فرعی، ابتدا باید تراکنش‌های پیوندی ورودی (pegging-in Transaction) را انجام دهند. این نوع از تراکنش‌ها، لایت کوین را به آدرس‌های خاصی ارسال می‌کنند. در تصویر بالا (سمت چپ) تراکنش pegging-in با حرف A نشان داده شده است. این تراکنش‌ها از هسته اصلی تراکنش‌ها استفاده می‌کنند. برای اینکه درک بهتری از شرایط داشته باشیم، این تراکنش‌ها را با آدرس‌های دارای پیشوند ltc1 تصور کنیم. این آدرس‌ها دارای یک بخش اضافی از اطلاعات هستند که می‌توان به یک EB (بلاک فرعی) مشخص مرتبط ساخت. با توجه به موارد گفته‌شده، تراکنش A به تراکنش F (تصویر بالا سمت راست) مربوط است. تراکنش‌های پیوندی استخری از وجوه را در بلاک‌های فرعی ایجاد می‌کنند که بستر را برای تراکنش‌‌ها در بلاک‌های ‍فرعی آماده کنند.

برای بیرون کشیدن وجوه از یک EB، کاربر باید یک تراکنش مشخص و مجزا انجام دهد. در این تراکنش کاربر باید آدرسی را که می‌خواهد لایت کوین به آن منتقل شود، تعیین و ارتباط با بلاک فرعی را مشخص کند. در تراکنش با حرف G نشان داده شده است. این فرایند باعث ایجاد صف درخواست‌های تسویه می‌شود.

نودها برای پردازش تراکنش‌های پیوندی ورودی و خروجی، نوع خاصی از تراکنش که به آن تراکنش ادغامی (Integration Transaction) می‌گویند، ایجاد کنند. در حال حاضر به تراکنش‌های ادغامی، تراکنش هاگوارتز (Hogwarts) نیز می‌گویند. این تراکنش‌ها دارای مقادیر ورودی X+1 و مقادیر خروجی Y+1 هستند. متغیر X و Y به‌ترتیب تعداد تراکنش‌های پیوندی ورودی و تراکنش‌های پیوندی خروجی را نشان می‌دهند. در نموداری که تا به اینجا آن را دنبال کردیم، X و Y هرکدام برابر با یک هستند.

ورودی تراکنش‌های ادغامی

با توجه به ت صویر بالا (سمت چپ، ردیف آخر)، تراکنش‌های ادغامی اولین ورودی خود را از مقادیر مصرفی آدرس هاگوارتز (HogAddr) بلاک قبلی (مستطیل خاکستری رنگ) به‌دست می‌آورند و آن را به HogAddr فعلی ارسال می‌کنند. با این کار هر کوینی که در بلاک فرعی قبلی باقی‌مانده باشد، به یک EB جدید منتقل می‌شود. ورودی‌هایی که باقی بمانند، با تراکنش‌های پیوندی ورودی در EB‌ مطابقت داده می‌شوند (بخش B‌ در نمودار بالا).

در ادامه ماینرها یک تراکنش میمبل ویمبل کوین‌بیس (Coinbase) ایجاد می‌کنند. تراکنش‌های کوین بیس به اولین تراکنش‌های هر بلاک گفته می‌شود. این تراکنش‌ها توسط ماینرها و با هدف جمع‌آوری پاداش بلاک یا کارمزدها انجام می‌گیرد. تراکنش‌های MimbleWimble کوین بیس برای انتقال کوین‌ها از تراکنش‌های پیوندی ورودی به HogAddr انجام می‌شود (از B به C). این کار با استفاده از HogAddr قبلی و با کوین‌های حاصل از تراکنش‌های پیوندی ورودی جدید، موجودی EBهای فعلی را افزایش می‌دهد. برخلاف بلاک‌های موجود در زنجیره اصلی، در هر بلاک فرعی به‌ازای هر تراکنش پیوندی ورودی یک تراکنش کوین بیس MW (میمبل ویمبل) خواهند داشت؛ بنابراین برای هر ۱۰ تراکنش پیوندی ورودی ۱۰ تراکنش کوین بیس MW در بلاک فرعی وجود خواهد داشت.

مقایسه میمبل ویمبل و بیت کوین

بلاکچین بیت کوین و بسیاری از ارزهای دیجیتال دیگر، به‌گونه‌ای طراحی شده‌اند که اطلاعات تراکنش‌ها را از اولین بلاک (Genesis Block) ذخیره دارند و هرکسی می‌تواند به آن دسترسی داشته باشد؛ اما بلاکچین مبتنی‌بر میمبل‌ویمبل اینگونه نیست.

بلاکچین‌هایی که از پروتکل Mimblewimble استفاده می‌کنند، تنها اطلاعات ضروری را نگه می‌دارند. میمبل‌ویمبل سیستم اسکریپت‌نویسی بیت کوین را حذف می‌کند. این سیستم فهرستی ار دستورالعمل‌هایی است که ساختار تراکنش‌ها را شکل می‌دهد. حذف اسکریپت به بلاکچین‌های مبتنی‌بر MW اجازه می‌دهد که خصوصی‌تر و مقیاس‌پذیرتر باشند. همان‌طور که به آن اشاره کردیم، عدم امکان ردیابی و کوچک‌تر شدن اندازه اطلاعات مربوط به تراکنش‌ها، باعث خصوصی‌تر و سریع‌تر شدن بلاکچین می‌شود. با توجه به این موارد، سایز اطلاعات یکی دیگر از تفاوت‌های بیت کوین و میمبل‌ویمبل است. این تفاوت به‌خاطر ویژگی Cut-Through به‌وجود می‌آید.

نکته دیگری که می‌توان در تفاوت میان میمبل‌ویمبل و بیت کوین به آن اشاره کرد، منابع محاسباتی کمتر برای فعالیت و استخراج در شبکه‌های مبتنی‌بر Mimblewimble است. از آن‌جایی که اطلاعات اضافی در تراکنش‌ها حذف شده‌اند، نودها به انرژی کمتری برای ثبت و تایید تراکنش‌ها نیاز دارند.

آیا بیت کوین پروتکل میمبل ویمبل را به شبکه خود اضافه می‌کند؟

از آنجایی که Mimblewimble توانایی افزایش مقیاس‌پذیری، امنیت، تعویض‌پذیری و ناشناس بودن را در شبکه‌های بلاکچینی دارد، بحث‌های جدی در کامیونیتی بیت کوین در مورد پذیرش این پروتکل وجود دارد. همان‌طور که اشاره کردیم، بسیاری از افراد لایت کوین را شبکه آزمایشی بیت کوین می‌دانند؛ به‌همین خاطر معتقدند زمانی که لایت کوین از میمبل ویمبل پشتیبانی می‌کند، بیت کوین نیز باید این پروتکل را به شبکه خود اضافه کند.

کسانی که موافق اضافه کردن پروتکل میمیل ویمبل به بیت کوین هستند، افزایش مقیاس‌پذیری و رقابت با شبکه‌های پرداخت جهانی مانند Visa Card را به‌عنوان دلیل تمایلشان برای این کار اعلام می‌کنند. آن‌ها معتقدند می‌توان Mimblewimble را به‌عنوان یک شبکه جانبی در بیت کوین پیاده‌سازی کرد و از مزایای آن بهره‌مند شد.

در طرف دیگر، افرادی هستند که افزایش حریم خصوصی شبکه بیت کوین با استفاده از میمبل ویمیل را کار بسیار دشواری می‌دانند. آن‌ها اینگونه بیان می‌کنند تغییر در برخی از ساختارهای بیت کوین و اسکریپت این شبکه قدیمی، باعث انحراف نرم‌افزار اصلی خواهد شد. توسعه دهندگانی مانند Poelstra و Blockstream هنوز در حال بررسی قابلیت استفاده از زنجیره جانبی Mimblewimble به عنوان یک مزیت برای اکوسیستم بیت کوین هستند.

مقایسه Mimblewimble و مونرو

بدون شک نام ارز دیجیتال مونرو با حریم خصوصی پیوند ناگسستی دارد. رمز ارز XMR در سال ۲۰۱۴ به‌عنوان فورکی از بایت کوین پا به دنیای ارزهای دیجیتال گذاشت. مونرو که به زبان اسپرانتویی به‌معنای پول است، تنها یک هدف را دنبال می‌کند؛ افزایش حریم خصوصی و ناشناس ماندن تراکنش‌ها. Monero از پروتکل کریپتو نایت (CryptoNight) و امضای حلقه‌ای (Ring Signatures) برای پنهان‌سازی تراکنش‌ها استفاده می‌کند. با استفاده از این دو ابزار، ردیابی آدرس‌ها و موجودی کاربران عملا غیرممکن است و تراکنش‌ها به‌صورت ناشناس انجام می‌شوند. تفاوت میمبل ویمبل و مونرو در پروتکل‌هایی است که برای پنهان ساختن تراکنش‌ها استفاده می‌کند. این تفاوت‌ها آثار دیگری نیز به‌همراه دارند.

برای مثال استفاده از امضای حلقه‌ای باعث ایجاد اطلاعات بیشتر در تراکنش‌ها می‌شود. این قضیه تراکنش و بلاک را افزایش می‌دهد. حجم تراکنش‌های شبکه مونرو نسبت به پروتکل Mimblewimble بیشتر است و این مساله ممکن است در زمان افزایش استفاده از مونرو، این شبکه را با آسیب جدی مواجه کند.

مزایا و معایب میمبل ویمبل

متوجه شدیم که میمبل ویمبل چیست، چگونه کار می‌کند، چه پروژه‌هایی از این پروتکل استفاده می‌کنند و چه تفاوتی با برخی از شبکه‌ها مانند بیت کوین و مونرو دارد. اکنون وقت آن رسیده است که مزایا و معایب Mimblewimble را بیان کنیم.

مزایای Mimblewimble 

معایب پروتکل میمبل ویمبل

عملیات ماینینگ در پروتکل میمبل ویمبل

از آنجایی که پروتکل میمبل ویمبیل مبتنی‌بر گواه اثبات کار است، استخراج آن شبیه به عملیات استخراج در ارزهای دیجیتالی مانند بیت کوین، مونرو و لایت کوین است. میمبل ویمبل با استفاده از تجهیزات سخت‌افزاری متشکل از CPU قوی، کارت گرافیک و اسیک‌ها قابل ماین است. الگوریتم‌های مورد استفاده در فرایند ماینینگ میمبل ویمبل Cuckarood29 و cuckAToo31 هستند. در حال حاضر زمان ساخت هر بلاک یک دقیقه است و در حال حاضر به‌ازای استخراج هر بلاک، ۰.۶ MWC پاداش داده می‌شود.

تعداد استخرهای استخراج مربوط به پروتکل Mimblewimble در حال رشد است و در حال حاضر یکی از استخرهای آن بیش از ۱۰ هزار کاربر فعال دارد. کسانی که می‌خواهند به‌عنوان ماینر در این شبکه فعالیت کنند، علاوه‌بر برخورداری از سخت‌افزار مناسب، باید نرم‌افزار مربوط به  ماینینگ و کیف پول دسکتاپی MVC را دانلود کنند.

پرسش و پاسخ (FAQ)

• میمبل ویمبل چیست و چه کاربردی دارد؟

میمبل ویمبل یک پروتکل حفظ حریم خصوصی است که با پیاده‌سازی آن آدرس فرستندگان و گیرندگان و همچین مقادیر انتقال‌یافته پنهان می‌شوند.

• کدام پروژه‌های بلاکچینی از Mimblewimble استفاده می‌کنند؟

ساختار میمیل ویمبل در پروژه‌ای به همین نام پیاده‌سازی شده است. علاوه‌بر این پروژه‌های گرین، بیم و لایت کوین از پروتکل Mimblewimble پشتیبانی و استفاده می‌کنند.

جمع‌بندی

در دوره‌ای که هنوز استفاده از ارزهای دیجیتال به‌رسمیت شناخته نشده و قانونی برای آن به‌صورت مدون طراحی نشده است، بسیاری از نهادها و افراد ترجیح می‌دهد به‌صورت ناشناس از این فناوری استفاده کنند. روش‌های مختلفی برای پنهان‌سازی اطلاعت مهم در تراکنش‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد؛ یکی از آن‌ها پروتکل میمبل ویمبل است. در این مقاله درباره Mimblewimble، مزایا و معایب آن  صحبت کردیم. همچنین نحوه کارکرد آن به‌طور کلی و به‌صورت مشخص در لایت کوین را مورد بررسی قرار دادیم.

نظر شما درباره میمبل ویمبل چیست؟ آیا تا به حال از آن استفاده کرده‌اید؟