اتفاقات احتمالی صنعت ارز دیجیتال در دهه ۲۰۲۰ از نگاه برایان آرمسترانگ

در این مقاله قصد داریم درباره آینده این فضا و اتفاقات احتمالی دهه ۲۰۲۰ صحبت کنم. البته که هیچ کس نمی تواند با دقت زیاد درباره آینده صحبت کند اما یک راه برای پیش بینی دقیق آینده، ساختن آن است.

این مقاله توسط برایان آرمسترانگ (Brian Armstrong) مدیر عامل صرافی کوین بیس نوشته شده است. وی مدیرعامل و بنیانگذار برترین صرافی آمریکایی یعنی کوین بیس است. وی همچنین یکی از بنیانگذاران GiveCrypto می باشد. برایان در سایت معروف Medium.com، وبلاگ رسمی کوین بیس و سایت ناکاموتو نویسنده است و مطالب خود را در خصوص کریپتو منتشر می کند. وی در سال گذشته به عنوان یکی از برترین کارآفرینان انتخاب شد.

به طور خلاصه فکر می کنم در دهه بعدی بلاکچینی را می بینیم که هم مقیاس پذیرتر است و هم ویژگی های حریم خصوصی را دارد و از ۵۰ میلیون کاربر در ابتدای این دهه به ۱ میلیارد کاربر در پایان دهه خواهد رسید. پذیرش بیشتری در بازارهای نوظهور، پس از خرابی بیشتر سیستم ها، اتفاق می افتد و استارت آپ های اولیه کریپتو محصولاتی را تولید می کنند که مردم نیاز دارند. و همانطور که امروزه بیشتر استارت آپ های فناوری از اینترنت و یادگیری ماشین استفاده می کنند، در پایان دهه بیشتر استارت آپ های فناوری یک مولفه کریپتویی خواهند داشت. دولت ها و سازمان ها هم به صورت عمده وارد فضای ارز دیجیتال خواهند شد.

۱. مقیاس پذیری

معتقدم که در سال ۲۰۲۰ شاهد راهکارهای لایه دوم خواهیم بود، یا بلاک چین هایی بیرون خواهند آمد که توان عملیاتی تراکنش را افزایش می دهند. درست همانطور که جایگزینی پهنای باند مودم های 56k منجر به پیدایش بسیاری از برنامه های جدید در اینترنت (یوتیوب ، اوبر، و غیره) شد، معتقدم که مقیاس پذیری پیش شرطی لازم برای مرحله کاربردی کریپتو است تا قادر به پیشرفت باشد. هنگامی که بلاک چین هایی با کمیت های مختلف مقیاس پذیری مشاهده کنیم، متوجه می شویم که برنامه های جدید نیز با سرعت بیشتری توسعه می یابند.(بخش افزایش استارت آپ های کریپتویی را مشاهده کنید.)

۲. حریم خصوصی

فکر می کنم علاوه بر مقیاس پذیری، حریم خصوصی را نیز در یکی از زنجیره های غالب دهه ۲۰۲۰ یکپارچه کنیم. درست همانطور که اینترنت با HTTP اجرا شد و پس از آن HTTPS را به عنوان پیش فرض بسیاری از وب سایت ها معرفی کرد، معتقدم که سرانجام شاهد کوین خصوصی یا بلاک چینی با ویژگی های حریم خصوصی خواهیم بود که پذیرش جریان اصلی را در دهه ۲۰۲۰ به همراه خواهد داشت. در اکثر مواقع منطقی نیست که هر پرداختی که دارید را روی یک دفتر کل شفاف منتشر کنید.

۳. ادغام زنجیره ها

چندین تیم باکیفیت وجود دارد که روی پروتکل های نسل بعدی امروزی کار می کنند (مانند دیفینیتی، کازموس، پولکادوت، اتریوم ۲، آلگورند و غیره) و چندین تیم بزرگ نیز روی راهکارهای لایه دوم مقیاس پذیری در زنجیره های موجود کار می کنند. پیش بینی من این است که شاهد ادغام زنجیره ها در دهه پیش رو خواهیم بود ( در ذهنیت توسعه دهنده، پایه کاربری و ارزش بازار) زنجیره هایی که پیشرفت بیشتری در مقیاس پذیری، حریم خصوصی، ابزار های توسعه دهنده و دیگر خصوصیات داشته باشند، دستاورد بیشتری خواهند داشت. حتی ممکن است M&A را در بین این تیم ها ببینیم و اگر بخواهید می توانید یک فورک (Fork) معکوس داشته باشید که در آن یک زنجیره بی ارزش می شود و هر توکن با یک نرخ ثابت با توکن کسب شده تعویض می شود.

به همان اندازه شرکتها، پروژه های متن باز، DAO ها و خیریه هایی در جهان وجود دارد اما تنها تعداد معدودی از زنجیره ها زیرساخت های اساسی برای این نیروها را فراهم می کنند. زنجیرهای برنده احتمالاً مانند هر صنعت دیگری یک توزیع قانون قدرت در مورد نتایج را دنبال می کنند.

۴. از ترید تا کاربرد

دهه قبلی بیشتر درباره سرمایه گذاری و گمانه زنی در ارز دیجیتال بود و ترید کردن بیشتر فعالیت ها و مدل های شغلی را به خود اختصاص داده بود. این روند همچنان در دهه آینده ادامه خواهد یافت اما معتقدم که شرکت های جدیدی که در دهه آینده به وجود می آیند، ارز دیجیتال را به مرحله کاربردی سوق خواهند داد( افراد از ارز دیجیتال برای اهداف غیر تجاری استفاده می کنند.)

اینکه بیشتر مشتری ها فعالیت های غیر تجاری مانند استیکینگ،‌ وام دهی، ترید مارجین، کارت های بدهی، بازرگانی، سودآوری و غیره را با ارز دیجیتال انجام می دهند، نشان می دهد که ما پیش از این چنین روندی را شروع کرده ایم.

۵. ظهور استارت آپ های کریپتویی

در این دهه مشاهده نوعی جدید از استارت آپ ها بسیار عادی می شود: استارت آپ کریپتویی. دقیقاً همانطور که شور و شوق دات کام ایده استارت آپ اینترنت را شروع کرد و در دهه بعد هر استارت آپ فناوری به نوعی از اینترنت استفاده می کند، من معتقدم که در پایان دهه بعدی تقریبا هر استارت آپ فناوری از مولفه ارز دیجیتال استفاده خواهد کرد.

۳ چیز یک استارت آپ کریپتویی را تعریف می کند. اول اینکه این نوع استارت آپ با استفاده از ارز دیجیتال از یک استخر بزرگ سرمایه جهانی و عدم استفاده از پول در صنعت سرمایه گذاری پر ریسک، سرمایه جمع می کند. دوم اینکه از ارز دیجیتال استفاده می کند تا به بازار محصول متناسب با صدور توکن هایی برای پذیرندگان اولیه محصول دست یابد؛ تقریبا مشابه با کارمندانی که در یک شرکت سهام دارند. سوم اینکه آنها جوامع جهانی و بازارها را با سرعتی که در استارت آپ های سنتی ندیده ایم، گرد هم می آورند که البته در این مورد باید کشور به کشور گسترش یابد و روش ها و قانونگذاری های پرداخت هر کشور را بطور یک جا ادغام کند.

سؤالات بیشماری در مورد قانونگذاری وجود دارد که این موضوع را باز می گذارد اما مزایای آن بسیار زیاد است و فکر می کنم که بازار راهی برای آن پیدا خواهد کرد. استارت آپ های کریپتویی چالشی مشابه با تمام استارتاپ ها را دارند: ساختن چیزی که مردم می خواهند. ۱۰۰ میلیون نفر بعدی که به فضای ارز دیجیتال وارد می شوند، قرار نیست که از ارز دیجیتال مراقبت کنند بلکه به این دلیل که آنها قصد بازی کردن دارند، یا از یک شبکه اجتماعی غیرمتمرکز استفاده می کنند یا قصد کسب درآمد دارند، استفاده از ارز دیجیتال بهترین و تنها راه استفاده از آن برنامه خاص است.

۶. بازارهای نوظهور

به غیر از استارت آپ های کریپتویی که عمدتا به عنوان یک پدیده آغازین پذیرفته می شوند، حوزه دیگر پذیرش در بازارهای نوظهور خواهد بود که سیستم های مالی موجود بیشترین ضرر را متحمل می شوند. به ویژه در کشورهایی که نرخ تورم بالا است و بازارهای بزرگ ارسال وجه دارند، ارز دیجیتال پذیرش زیادی خواهد داشت. در سال ۲۰۱۹ GiveCrypto.org به ۵,۰۰۰ نفر در ونزوئلا ارز دیجیتال پرداخت کرده است و بیش از ۹۰ درصد آنها توانسته اند که حداقل یک تراکنش با یک فروشگاه محلی که ارز دیجیتال یا یک شریک پول محلی را می پذیرد، داشته باشند.

 این نشان می دهد که استفاده از این ابزارها برای عبور از آستانه قابل استفاده در بازارهای نوظهور آغاز شده است( جایی که اینترنت غیرقابل اعتماد، تلفن های هوشمند قدیمی و عدم آموزش چالشی هستند). در دهه آینده فکر می کنم که پذیرش ارز دیجیتال در مقیاس بازارهای نوظهور برای صدها میلیون کاربر را مشاهده خواهیم کرد، حداقل یک کشور را خواهیم دید که اکثر تراکنش ها در اقتصاد آن با ارز دیجیتال انجام شود.

۷. سازمان ها

تا بدین جا شاهد ورود سازمان های کوچک به فضای ارز دیجیتال بوده ایم. در ۱۸ ماه گذشته صدها نفر به کوین بیس کاستدی پیوستند. انتظار دارم این رشد سریع در سال ۲۰۲۰ هم ادامه داشته باشد و سازمان های بزرگتر هم وارد این فضا بشوند. سرانجام تقریباً در مورد هر سازمان مالی نوعی عملیات ارز دیجیتال انجام خواهد داد و بیشتر صندوق ها به دلیل بازده نامرتبط و پتانسیل صعودی، بخشی از دارایی خود را با ارزهای دیجیتال نگهداری می کنند. تقریبا ۹۰ درصد پول جهان در موسسات قفل شده است، بنابراین احتمالاً این امر تقاضای زیادی برای دارایی های کریپتویی به وجود می آورد.

۸. ارزهای دیجیتال بانک مرکزی(CBDC)

در حالی که ارز دیجیتال لیبرا(Libra) تقریباً نظر تمام اهالی واشنگتن دی سی را به خود جلب کرده است، چین با دیجیتالی کردن یوان و  سرمایه گذاری در فناوری بلاک چین به عنوان یکی از سرمایه گذاری های اصلی فناوری خود، ابتکار عمل را در دست گرفت. اکنون ایالات متحده سعی در جبران عقب ماندگی خود دارد و گفتگوهای بسیاری درباره چگونگی دیجیتالی شدن دلار صورت می گیرد.

کنسرسیوم CENTRE با داشتن کوین USD، می تواند راهکاری باشد که ایالات متحده به آن روی می آورد، یا فدرال رزرو که سعی می کند دلار دیجیتالی شده خود را با استفاده از فناوری بلاک چین پیاده سازی کند. فکر می کنم پس از این باید شاهد انتشار سبد خرید ارزهای دیجیتال توسط یک کنسرسیوم مانند لیبرا یا کنسرسیوم CENTRE یا احتمالاً خود صندوق بین المللی پول باشیم.

۹. ساختار بازاری بالغ

بسیاری از شرکت ها که در دهه گذشته به عنوان صرافی های ارز دیجیتال می شناختیم، در واقع کارگزاری ها، متولیان و اتاق های مبادلات پایاپای وابسته به آنها بودند. فکر می کنم در دهه ۲۰۲۰ ساختار بازار ارز دیجیتال به سمت شباهت بیشتر به دنیای امور مالی سنتی تکامل می یابد و این کارکرد ها از دیدگاه قانونی و قانونگذاری جدا می شوند.

این موضوع هم اکنون نیز تا حدی اتفاق افتاده است. برای مثال کوین بیس کاستدی (Coinbase Custody) یک شرکت جداگانه با هیئت مدیره خود است که به عنوان یک NY Trust Company قانونگذاری شده است. کوین بیس پرو (Coinbase Pro) نیز به یک کارگزاری و صرافی تقسیم خواهد شد. مانند جهان خدمات امور مالی سنتی مشتریان یک محصول رقبای محصول دیگر هستند و تبلیغات گسترده ای برای جذب مشتری صورت می گیرد. هنگامی که این ساختار بازاری بالغ آغاز شود، انتظار می رود که کمیسیون SEC با یک صندوق شاخص ارز دیجیتال برای سرمایه گذاران خرده راحت تر باشد.

۱۰. غیرمتمرکز سازی رشد خواهد داشت

در حالی که صرافی های فیات به کریپتو تا حد زیادی از یک مدل خدمات مالی سنتی پیروی می کنند، جهان جداگانه ای در منطقه غیرمتمرکز کریپتو به کریپتو شکل می گیرد. به عبارت دیگر هنگامی که ارز فیات خود را وارد فضای کریپتو کردید، وارد یک فضای جادویی از نوآوری می شوید که کاملاً کریپتو به کریپتو است. در این دنیا کیف پولهای غیر متصدیانه، DEX ،Defi و Dapp به لحاظ قابلیت استفاده و امنیت به پیشرفت خود ادامه خواهند داد و شاهد ظهور بسیاری از برنامه های جدید از بازی ها گرفته تا جوامع آنلاین، با دنیای مجازی اقتصادهای خود خواهیم بود.

بسیاری از برنامه ها و کیف پول های غیر متصدیانه هیچ گاه وجوه مشتری را ذخیره نمی کنند و به جای شرکت های خدمات مالی مانند شرکت های نرم افزاری قانونگذاری می شوند. این موضوع به طور چشمگیری سرعت نوآوری را زیاد می کند و آنها را از روز اول جهانی می کند (به جای اینکه از نظر جغرافیایی برای برخی از کشورها محدود شود). حریم خصوصی بیشتری در این دنیا نیز وجود خواهد داشت و کوین های حریم خصوصی و کیف پولهای غیر متصدیانه شاهد پذیرش بیشتری خواهند بود. هرچه رشد اقتصاد کریپتویی غیرمتمرکز افزایش یابد، تعداد بیشتری از افراد مایحتاج خود را با ارز دیجیتال در می آورند و احساس قدرتی دقیقاً مانند مهاجران اولیه آمریکا حس می کنند.

۱۱.جا به جا شدن میلیونر ها

به عنوان مورد آخر ، دوستان من اولاف کارلسون-وی( Olaf Carlson-Wee) و بالاجی سرینیواسان(Balaji Srinivasan) تخمین می زنند که با قیمت ۲۰۰,۰۰۰ دلار برای هر بیت کوین، بیش از نیمی از میلیاردرهای جهان از فضای ارز دیجیتال خواهند بود. ابن جریان چه خوب باشد یا بد، نشان می دهد که افراد بیشتری طرفدار فناوری با دسترسی به مقادیر زیادی از سرمایه در دهه بعدی وجود خواهند داشت. احتمالاً این میزان سرمایه گذاری در علم و فناوری را افزایش می دهد و فکر می کنم مقدار بیشتری ارز دیجیتال را در فعالیت های بشردوستانه هزینه کنیم (ما این کار را قبلاً در تلاشهایی مانند Pineapple fund، GiveCrypto.org ، و GivingPledge مشاهده کرده ایم).

خواهیم دید که چقدر این پیش بینی ها درست خواهند بود. با تبدیل ارز دیجیتال از ابزار ترید کردن و گمانه زنی به ابزار کاربردی در دنیای واقعی، در دهه ۲۰۲۰ شاهد خواهیم بود که افراد بیشتری از ارز دیجیتال استفاده کرده و آزادی اقتصادی جهانی را شروع می کنند.