قانون گذاری ارزهای دیجیتال سالهاست که به یک موضوع مهم و پربحث در این حوزه تبدیل شده است. اما هنوز سوالات زیادی پیرامون قانون گذاری این حوزه در ذهن افراد وجود دارد. قانون گذاری ارزهای دیجیتال در آینده به چه صورتی انجام خواهد گرفت؟ این قانون‌گذاری چه اثرات و تبعاتی را در پی خواهد داشت؟ در این مقاله از میهن بلاکچین به بررسی وضعیت فعلی قانون گذاری ارزهای دیجیتال و اثرات آن در آینده خواهیم پرداخت.
قانون گذاری ارزهای دیجیتال چیست؟
از آنجایی که ارزهای دیجیتال توسط هیچ دولت یا بانک مرکزی مدیریت و کنترل نمی‌شوند، قوانین مالی سنتی مثل قوانین بانک‌ها، صرافی‌ها و قوانین انتقال پول، شامل این دارایی‌ها نمی‌شود. در حالت پایه و ابتدایی، قانون گذاری ارزهای دیجیتال تنها دستورالعمل‌هایی است که نحوه استفاده از ارزهای دیجیتال را در شرایط مختلف تعیین می‌کند. به همین دلیل، قانون گذاری کریپتو را می‌توان شاخه‌ای از قوانین اوراق بهادار دانست. زیرا بر اساس قوانین ایالات متحده، ارزهای دیجیتال نوعی اوراق بهادار محسوب می‌شوند. همچنین در زمینه عرضه اولیه کوین (ICO) و دیگر دارایی‌های دیجیتال، قانون گذاری در رمزارز را می‌توان در حیطه بخش قانون‌گذاری کمیسیون بورس و اوراق بهادار آمریکا (SEC) دانست.
به باور SEC، ارزهای دیجیتال اوراق بهادار هستند و درنتیجه با قوانین اوراق بهادار قانون‌گذاری می‌شوند. SEC می‌خواهد تمام تراکنش‌های مربوط به توکن‌ها یا کوین‌های یک عرضه اولیه را (خرید، فروش و معامله) قانون‌گذاری کند. اگر یک شرکت بخواهد ارزهای دیجیتال خود را بفروشد، باید قبل از انجام فروش درخواست خود را در SEC ثبت کند.
سازمان بورس و اوراق بهادار آمریکا در بیانیه‌ای که درباره ارزهای دیجیتال و عرضه‌های اولیه کوین منتشر کرده است، اعلام کرد که ارزهای دیجیتال شامل بیت کوین و اتریوم، ویژگی‌های یکسانی با اوراق بهادار دارند. برای استفاده از این دارایی‌های دیجیتال، شرکت‌ها باید درخواست‌های خود را در SEC ثبت کنند یا دارای شرایط معافیت از ثبت باشند. علاوه بر این‌ها، شرکت‌هایی که در SEC ثبت نشده‌اند، باید فعالیت خود را متوقف کرده و پول سرمایه‌گذاران را به آنها برگردانند. ارز دیجیتال یا کریپتوکارنسی نوعی دارایی دیجیتال است که برای برقراری امنیت تراکنش‌ها از کریپتوگرافی یا رمزنگاری استفاده می‌کند. رمزارزها توسط هیچ دولت یا کشوری پشتیبانی نشده و به‌وسیله بانک‌های مرکزی کنترل نمی‌شوند.
قانون گذاری ارزهای دیجیتال چگونه در بازار اختلال ایجاد می‌کند؟
بازار ارزهای دیجیتال در مراحل اولیه خود به سر می‌برد و هنوز شک و شبهه‌های زیادی در این حوزه وجود دارد. با اینکه این بازار تاکنون به صورت تصاعدی رشد کرده، اما نوسانات زیادی را نیز تجربه کرده است. به همین دلیل، برای شرکت‌ها سخت است که همزمان با قانون‌گذاری، پایداری خود را در این بازار حفظ کنند.
قانون گذاری ارزهای دیجیتال، احتمالا تاثیر عمیقی بر آینده این صنعت خواهد داشت. بسته به نوع قانون‌گذاری، ممکن است با تسهیل دسترسی به ارزهای دیجیتال، به رشد آنها کمک کند یا با محدود کردن دسترسی به آنها، مانع رشد این صنعت شود. ارز دیجیتال نوعی دارایی دیجیتال است که تراکنش‌های آن از طریق رمزنگاری امن شده‌اند و توسط هیچ بانک و دولتی کنترل نمی‌شوند. در عوض، عملکرد آنها تنها به رمزنگاری الگوریتم اجماع غیرمتمرکز وابسته است.
کلمه «کریپتو» (Crypto) یکی از محبوب‌ترین اصطلاحات در این حوزه است. به طور کلی به ارزهای دیجیتال، کریپتو گفته می‌شود. اما استفاده از این اصطلاح در زمان ترید یا معامله ممکن است کمی گیج کننده باشد. چون کلمه کریپتو شامل اسناد رمزنگاری‌شده نیز می‌شود، مثلا اسنادی که با کلید عمومی RSA محافظت می‌شوند.
ارزهای دیجیتال از رمزنگاری برای امنیت تراکنش‌ها و ایجاد کوین‌های جدید استفاده می‌کنند. ارزهای دیجیتال توسط بانک‌های مرکزی صادر نمی‌شوند و دولت‌ها آنها را قانون‌گذاری نمی‌کنند. این یعنی نمی‌توانید همانند حساب‌های معمولی، به بانکی در نزدیکی خود رفته و بیت کوین‌های خود را برداشت کنید. قیمت ارزهای دیجیتال نیز دائما در حال نوسان است و نمی‌توان ارزش آینده هیچ ارزی را تضمین کرد.
معامله ارزهای دیجیتال همانند معامله سهام نیست و برای تبدیل یک ارز دیجیتال به دیگری، باید از یک صرافی استفاده کنید. قیمت یک ارز دیجیتال مانند بیت کوین یا اتریوم، توسط عرضه و تقاضا تعیین می‌شود. پس اگر افراد بیشتری تمایل به خرید یک ارز داشته باشند، قیمت آن افزایش یافته و اگر تقاضا برای ارز کم باشد، قیمت آن کاهش خواهد یافت.
آسان‌ترین راه‌های دریافت ارزهای دیجیتال چیست؟
می‌توانید ارزهای دیجیتال را در یک صرافی ارز دیجیتال مثل کوین بیس خریداری کنید. همچنین در سایت‌هایی مثل Gemini،Coinmama و CEX.IO، امکان خرید ارزهای دیجیتال با کارت‌های اعتباری وجود دارد. می‌توان از صرافی‌های همتا به همتا نیز برای خرید مستقیم از کاربران دیگر استفاده کرد. میزان درآمدی که از معامله ارزهای دیجیتال حاصل می‌شود به مقدار و حجم ارز بستگی دارد.
صرافی‌ها منبع اصلی نقدینگی برای ارزهای دیجیتال هستند و قانون گذاری ارزهای دیجیتال با تحت فشار گذاشتن صرافی‌ها، باعث اختلال در بازار می‌شود. همچنین، ماینرها نیز تحت فشار با قانون‌گذاری قرار می‌گیرند. ماینرها افرادی هستند که توان محاسباتی لازم برای تایید تراکنش‌ها و تولید کوین‌های جدید را فراهم می‌کنند.
وضعیت فعلی قانون گذاری ارزهای دیجیتال به چه صورت است؟
همانطور که اشاره شد، ارزهای دیجیتال تحت نظارت هیچ بانک مرکزی و دولتی نیستند و عملکرد آنها به رمزنگاری و شبکه غیرمتمرکز وابسته است. وضعیت فعلی قانون گذاری ارزهای دیجیتال، از کشوری به کشور دیگر متفاوت است. برخی از کشورها ارزهای دیجیتال را ممنوع کرده و برخی دیگر با اعمال محدودیت‌هایی، استفاده از آنها را مجاز کرده‌اند.
برای مثال، کشور چین به‌طور کلی معامله و استخراج ارزهای دیجیتال را ممنوع کرده است. برخی از کشورها فقط تعداد کمی از ارزها را مجاز کرده و فعالیت‌های مرتبط با آنها را محدود کرده‌اند. مثلا، کره جنوبی فقط استفاده از بیت کوین و ارزهای واقعی را مجاز کرده و محدودیت‌هایی را برای استفاده از آنها تعیین کرده است.
ایالات متحده چهارچوب قانونی جدی‌تر و دقیق‌تری را برای ارزهای دیجیتال در نظر گرفته است. به همین دلیل، این کشور به‌عنوان دوستانه‌ترین کشور نسبت به ارزهای دیجیتال شناخته می‌شود. کمیسیون بورس و اوراق بهادار آمریکا (SEC) و کمیسیون معاملات آتی کالا (CFTC) یک چهارچوب نظارتی برای ارزهای دیجیتال معرفی کرده‌اند. SEC از سال ۲۰۱۳ به قانون گذاری ارزهای دیجیتال مشغول است. فهرستی از قوانین توسط SEC معرفی شده است که هر عرضه اولیه کوین باید قبل از لیست شدن در صرافی، از آنها پیروی کند.
این قوانین جزو قانون اوراق بهادار ۱۹۳۳ است. SEC هنوز قانون رسمی درباره ارزهای دیجیتال تصویب نکرده اما به‌صراحت اعلام کرده است که شدیدا با کلاهبرداری و اسکم برخورد خواهد کرد. برخی از کشورها معتقدند که ارزهای دیجیتال از ارزش و رسمیت قانونی لازم برخوردار نیستند و در نتیجه آنها را به عنوان یک ارز به رسمیت نمی‌شناسند.
قانون گذاری‌های احتمالی برای ارزهای دیجیتال در آینده کدامند؟
ارزهای دیجیتال پدیده جدیدی هستند که در چند سال اخیر بسیار محبوب شده‌اند. همزمان با رشد ارزهای دیجیتال، نیاز به وضع قوانینی برای حفاظت از سرمایه‌گذاران و مصرف‌کنندگان نیز بیشتر می‌شود. اما ارزهای دیجیتال در طرح‌های قانونی سنتی نمی‌گنجند و ساختار غیرمتمرکز آنها، قانون گذاری در حوزه کریپتو را سخت می‌کند. در حال حاضر، ۳ نوع قانون‌گذاری را می‌توان برای ارزهای دیجیتال در نظر گرفت: خود تنظیمی یا قانون‌گذاری خودمختار، قانون‌گذاری دولتی و قانون‌گذاری بازاری.
خودتنظیمی بخشی از جامعه کاربری ارز دیجیتال است و اغلب توسط سازمان‌هایی مثل بنیاد بیت کوین مدیریت می‌شود. با توجه به اینکه دولت‌ها هنوز دنبال روش‌هایی برای قانون گذاری ارزهای دیجیتال هستند، فعلا آینده ارزهای دیجیتال نامعلوم است. برخی از کشورها ارزهای دیجیتال را ممنوع کرده‌اند و برخی هیچ تصمیمی درباره آنها نگرفته‌اند. قطعا ارزهای دیجیتال ناپدید نخواهند شد. ممکن است بیش از این رشد کنند یا شکست بخورند. اما می‌توان با قطعیت گفت که ارزهای دیجیتال یک تغییر انقلابی در دنیای مالی هستند.
شک و شبهه‌های زیادی درباره آینده قانون گذاری ارزهای دیجیتال وجود دارد، اما به نظر می‌آید که رشد و تکامل این حوزه همچنان ادامه خواهد داشت. اتحادیه اروپا نیز یک مجموعه قوانین برای ارزهای دیجیتال وضع کرده است و طی آن صرافی‌ها باید در سازمان اوراق بهادار و بازارهای اروپا (ESMA) ثبت شوند.
بحث و مناقصه درباره قانون گذاری رمزارزها
برخی از افراد بر این باورند که ارزهای دیجیتال نوعی ارز هستند که باید توسط دولت کنترل شوند و در نتیجه، قانون‌گذاری آنها ضروری است. از طرف دیگر، تعدادی از افراد نیز معتقدند که ارزهای دیجیتال غیرمتمرکز و بدون محدودیت هستند و در نتیجه، نیازی به قانون‌گذاری ندارند.
بحث درباره شیوه قانون‌گذاری ارزهای دیجیتال موضوع جدیدی نیست. سالهاست که بحث روی این موضوع ادامه دارد اما اخیرا این بحث شدید‌تر و جدی‌تر شده است. در واقع، موضوع اصلی بحث این است که آیا ارزهای دیجیتال باید قانون‌گذاری شوند یا خیر. این بحث و مناقصه، دلایل زیادی دارد که در اینجا به تعدادی از آنها اشاره می‌شود:
- ارزهای دیجیتال می‌توانند اختلال‌هایی در سیستم مالی و اقتصاد ایجاد کنند که تا به حال مشابه آنها دیده نشده است.
- تراکنش‌های ارز دیجیتال ناشناس و غیرقابل ردیابی هستند و این قانون‌گذاری و کنترل آنها را سخت‌تر می‌کند.
- هیچ بانک مرکزی یا دستگاه نظارتی تراکنش‌های ارز دیجیتال را کنترل نمی‌کند.
جمع‌بندی
ارزهای دیجیتال با ساختار غیرمتمرکزی که دارند، تحت نظارت و کنترل هیچ بانک یا دولتی نیستند. با توجه به رشد روزافزون و افزایش محبوبیت ارزهای دیجیتال، بحث قانون گذاری ارزهای دیجیتال بیش از پیش پررنگ‌تر شده و دولت‌ها دنبال روش‌های مناسب برای نظارت بر ارزهای دیجیتال هستند. در مطلب بالا، به بررسی وضعیت فعلی قانون گذاری ارزهای دیجیتال در برخی از کشورها و سناریوهای آینده این قانون گذاری پرداختیم. نظر شما درباره وضع قوانین برای ارزهای دیجیتال چیست؟
