آشنایی کامل با پروژه اترنیتی (Aeternity)؛ مزایا و معایب در یک نگاه!

اترنیتی (Aeternity) پلتفرم جدیدی برای برنامه های غیرمتمرکز می‌باشد که شبکه آزمایشی آن در سال ۲۰۱۷ عرضه شده است. اترنیتی هم چنین در سال ۲۰۱۷ عرضه اولیه موفقیت آمیزی برای توکن Aeon داشت. این پروژه بر روی افزایش مقیاس پذیری قراردادهای هوشمند و برنامه های غیرمتمرکز معطوف است. اترنیتی با انتقال خارج از زنجیره قراردادهای هوشمند به مقیاس پذیری دست می‌یابد. قراردادهای هوشمند در اترنیتی به جای بلاک چین بر روی کانال های وضعیت خصوصی بیت طرفین حاضر در قرارداد اجرا می‌شود.

اترنیتی شامل چندین ویژگی دیگر می‌باشد که آن را از سایر پلتفرم های قرارداد هوشمند و برنامه های غیرمتمرکز متمایز می‌کند. نکته قابل ذکر این است که اترنیتی شامل ماشین اوراکل غیرمتمرکزی است که اطلاعات را از منابع خارجی وارد می‌کند تا در قراردادهای هوشمند استفاده کند. هم چنین از بازارهای پیش بینی برای اهداف مختلف رای گیری و بررسی داخل پلتفرم استفاده می‌کند. اترنیتی که توسط یانیسلاو مالاهوف یکی از مشتاقان قدیمی ارزهای دیجیتال و از همکاران اولیه ویتالیک بوترین تاسیس شده است، سریعا به یکی از ۴۰ پروژه برتر جهان از لحاظ ارزش بازار تبدیل شده است.

در این مقاله، به بررسی دقیق تری از اترنیتی و مزایا و کاربردهای بالقوه آن خواهیم پرداخت.

مشکل: مقیاس پذیری قراردادهای هوشمند

اتریوم توسعه قراردادهای هوشمند بر بستر بلاک چین را امکان پذیر می‌سازد. این موضوع، پیشرفت مثال زدنی برای فناوری بلاک چین بود و این فناوری را فراتر از عرصه انتقال ارزش و به دنیای برنامه های غیرمتمرکز هدایت کرد.

هرچند اخیرا شاهد این موضوع بوده ایم که مقیاس پذیری اجرای قراردادهای هوشمند بر بستر بلاک چین بسیار دشوار است. کریپتوکیتی ها مثال بسیار خوبی برای این موضوع می‌باشند. مورد بسیار ساده ای همچون ایجاد و معامله کردن دارایی های منحصربه‌فرد در اتریوم باعث کاهش سرعت شبکه شد.

اتریوم این مشکل مقیاس پذیری را به عنوان “مهم ترین چالش فنی” پیش روی پذیرش بلاک چین می‌شناسد. سه روش برای برطرف کردن این مشکل وجود دارد که عبارتند از:

۱- افزایش بازده با مکانیزم اجماع متفاوت

این رویکرد شامل افزایش تعداد تراکنش هایی است که بلاک چین می‌تواند در یک ثانیه پردازش کند. این روشی است که NEO در نظر دارد تا پلتفرم برنامه های غیرمتمرکز خود را مقیاس پذیر کند، روشی که طی آن از مکانیزم اجماع متفاوت و کارآمدتری استفاده می‌شود. هرچند این امر مشکل مقیاس پذیری فعلی را حل نمی‌کند و هم چنان محدودیت های خود را دارد.

 ۲- افزایش بازده با استفاده از شاردینگ

اتریوم به این گزینه نیز توجه می‌کند و زیلیکا (Zilliqa) یکی از پروژه هایی است که در حال پیاده سازی آن می‌باشد. شاردینگ شامل تقسیم درخواست های قرارداد هوشمند و تراکنش ها موجود در شبکه بین گروهی از نودها (شاردها) می‌باشد. برای مثال، یک سوم نودهای شبکه یک سوم تراکنش ها را بررسی خواهند کرد. این روش، نویدبخش افزایش بازده می‌باشد. هرچند به این معنا نمی‌باشد که تمام نودها تمام تراکنش ها را بررسی می‌کنند و بدین ترتیب، اجرای قراردادهای هوشمندی که متکی به اطلاعات سایر شاردها می‌باشند دشوار می‌شود.

۳- انتقال خارج از زنجیره اجرای قراردادهای هوشمند

توجه اتریوم به این گزینه نیز معطوف است که ترکیبی از شاردینگ و اجرای خارج از زنجیره قراردادهای هوشمند می‌باشد. اترنیتی نیز در این حوزه فعالیت می‌کند. تیم آن با پیاده سازی خارج از زنجیره قراردادهای هوشمند بر افزایش مقیاس پذیری متمرکز است.

مقیاس پذیری قراردادهای هوشمند هدف اصلی اترنیتی می‌باشد. تیم اترنیتی با راهکار کانال وضعیت در صدد تغییرات چشمگیر می‌باشند.

کانال های وضعیت

کانال های وضعیت خطوط ارتباطی بین طرفین قرارداد هوشمند می‌باشد. این کانال ها تا زمان نیاز پیدا کردن به انتقال ارزش یا رای گیری از بلاک چین استفاده نمی‌کند.

از آنجایی که قراردادهای کانال های وضعیت خارج از زنجیره می‌باشند، می‌توانند با کارایی بیشتری عمل کنند. دیگر هربار که محاسبات انجام می‌شود نیازی به پرداخت به شبکه وجود ندارد.

کانال های وضعیت هم چنین می‌توانند با حریم خصوصی بیشتری به فعالیت بپردازند. فقط دوطرف حاضر در قرارداد باید عملیات و اطلاعات قرارداد را مشاهده کنند. این موضوع برای شرکت های بزرگی که در نظر دارند تا اطلاعات تجاری حساسی را داخل قراردادهای هوشمند قرار دهند به هیچ‌وجه نکته کم اهمیتی نمی‌باشد. خصوصی ماندن قراردادها، کاربرد قراردادهای هوشمند برای تمام مواردی که با اطلاعات مهم و حساس سروکار دارند را تضمین می‌کند.

تناقض ها و صدور رای در قراردادهای کانال وضعیت

هنگامی که تناقضی در قرارداد کانال وضعیت وجود داشته باشد، قرارداد برای صدور رای به بلاک‌چین تحویل داده می‌شود. این قرارداد از طریق گواه اثبات دانش صفر به صورت خصوصی باقی می‌ماند تا به بلاک چین امکان دهد تا قضاوتی بدون نیاز به دانستن محتوای قرارداد انجام دهد. بدین ترتیب بلاک چین به عنوان یک سیستم قضایی بی طرف برای قراردادهای هوشمند عمل می‌کند.

از آنجایی که رفتار بلاک چین قابل پیش بینی است، تغییر نتایج قرارداد کانال وضعیت هیچ سودی ندارد زیرا بلاک چین احتمالا خروجی را تایید می‌کند.

آخرین مرحله تنظیم حساب ها در قرارداد بر بستر بلاک چین صورت می‌گیرد و سپس قرارداد بسته می‌شود. نتیجه محاسبات خارج از زنجیره افزایش چندین برابری بازده برای شبکه می‌باشد، زیرا تنها مرحله آخر باید داخل زنجیره انجام شود.

توسعه قراردادهای هوشمند در اترنیتی

اترنیتی توسعه قراردادهای هوشمند کاربردی را امکان پذیر می‌سازد اما از برنامه نویسی دارای وضعیت پشتیبانی نمی‌کند. در عوض، طرفین حاضر در قرارداد مسئول حفظ وضعیت برنامه می‌باشند. سپس وضعیت را به عنوان بخشی از ورودی قرارداد ارائه داده و تایید می‌کنند.

این شرایط مخالف اصرار اتریوم مبنی بر مهم بودن برنامه نویسی دارای وضعیت برای برنامه های بلاک چین می‌باشد. بیان تفاوت های برنامه نویسی کاربردی و مبتنی بر وضعیت از حوصله این مقاله خارج است. هرچند می‌توان گفت که وضعیت یک مولفه مهم در ایجاد برنامه های مفید می‌باشد. اتریوم بر روی مشکل بسیار دشوار شاردینگ وضعیت در حال کار کردن می‌باشد که در صورت حل شدن این مشکل، جذاب اترنیتی به عنوان یک پلتفرم کاهش خواهد یافت.

هرچند تاکنون جداسازی تقاضاهای کاربردی و دارای وضعیت، روندی مهم در مقیاس پذیری قراردادهای هوشمند بوده است. مقیاس پذیری برنامه های کاربردی آسانتر است.

قراردادهای هوشمند اترنیتی با زبان برنامه نویسی به اسم چالنگ اجرا می‌شود که به بایت کدها کامپایل می‌شود. در آینده، اترنیتی بیشتر مطلوب توسعه دهندگان خواهد شد. بنابراین در حال برنامه ریزی در خصوص ایجاد کتابخانه های JS و API های JSON برای توسعه وب می‌باشند.

 

ماشین اوراکل

جنبه مهمی از توسعه برنامه های غیرمتمرکز و قراردادهای هوشمند، دسترسی به منابع اطلاعات خارجی می‌باشد. این موضوع می‌تواند به معنای بررسی آب و هوا در لندن، نتیجه مسابقه فوتبال یا قیمت طلا باشد.

اوراکل دسترسی به اطلاعات موجود در خارج از بلاک چین را امکان پذیر می‌سازد. در بسیاری از پروژه های بلاک چین، اوراکل بیانگر ریسک امنیتی و تک نقطه شکست بالقوه می‌باشد، زیرا به جریان های اطلاعاتی متمرکز و واحد تمایل دارند.

اترنیتی اوراکل های غیرمتمرکز یا ماشین های اوراکل خود معرفی می‌کند. این امر باعث می‌شود که اطلاعات خارجی به محض ورود به بلاک چین اترنیتی تغییرناپذیر شوند. هرچند منبع اطلاعات هم چنان قابل هک شدن است، بنابراین بازار پیش بینی ای پیاده سازی می‌کند که کاربران می‌توانند بر سر دقت و صحت اطلاعات ورودی از اوراکل های مختلف شرط بندی کنند.

 

الگوریتم هیبرید یا دوگانه گواه اثبات کار و گواه اثبات سهام

شبکه اترنیتی بر اساس هر دو الگوریتم گواه اثبات سهام و گواه اثبات کار می‌باشد.

گواه اثبات کار، اجماع را بر روی پلتفرم آن ایجاد می‌کند. ماینرها بلاک های جدید را به همان روش مدل فعلی اتریوم و بیت کوین بررسی می‌کنند. هرچند اترنیتی از نسخه کمی متفاوت تر استفاده می‌کند تا الگوریتم گواه اثبات کار را برای مقیاس پذیری بهبود دهد. کوکو سایکل (Cuckoo Cycle) الگوریتم گواه اثبات کار گراف-نظری جدیدی می‌باشد که حافظه مقیاس پذیر را با قابلیت بررسی آنی ترکیب می‌کند. کوکو سایکل برای دستگاه های مجهز به RAM دینامیک مشوق ارائه می‌دهد. طراحی آن به صورتی است که می‌توانید از دستگاه های موبایل نیز اترنیتی استخراج کنید.

گواه اثبات سهام، نظارت بر اکوسیستم اترنیتی را کنترل می‌کند. دارندگان توکن اترنیتی (AE) می‌توانند بر اساس میزان توکن AE که در اختیار دارند در خصوص توسعه پروپوزال ها و تغییرات رای دهند.

 

برنامه های غیرمتمرکز و متن باز اترنیتی در هنگام عرضه

اترنیتی به برنامه های غیرمتمرکز خود Aepps می‌گوید و نیز برای نشان دادن قابلیت های شبکه خود Aepp های غیرمتمرکز را زودتر از عرضه شبکه اصلی توسعه خواهد داد. داشتن Aepp های مفید از روز اول عرضه برای اترنیتی بسیار مهم است زیرا اترنیتی در صدد این می‌باشد که از همان ابتدا جای پای خود را در رقابت پلتفرم های برنامه های غیرمتمرکز محکم کند.

برنامه های غیرمتمرکز در اترنیتی، طراحی موبایلی و تجربه کاربری را در اولویت قرار خواهند داد. اترنیتی امیدوار است تا توجه توسعه دهندگان وب و موبایل را با ابزارهای آسان جاوااسکریپت و پشتیبانی از چارچوب React به خود جلب کند.

اترنیتی هم چنین در حال ایجاد بنیاد آموزشی می‌باشد. این بنیاد تر ایجاد پروژه ها بر روی اترنیتی پشتیبانی خواهد کرد.

 

توکن Aeon

فروش توکن Aeon در سال ۲۰۱۷ عرضه شد. توکن Aeon به عنوان توکن ERC-20 در شبکه اتریوم معامله می‌شود در حالی که اترنیتی هم چنان در مرحله شبکه آزمایشی قرار دارد. هنگامی که اترنیتی شبکه اصلی خود را عرضه کند، توکن های ERC-20 به توکن های اصلی اترنیتی تبدیل خواهند شد.

تمام کارمزدهای سیستم با توکن Aeon پرداخت می‌شود و تمام قراردادهای هوشمند بر اساس همین توکن ایجاد می‌شود. در این خصوص، عملکرد توکن های Aeon همانند اتریوم می‌باشد.

توکن AE در صرافی های بیترکس و Hitbtc معامله می‌شود. با توجه به اینکه Aeon یک توکن ERC-20 می‌باشد، می‌توانید آن را در هر کیف پول که از ERC-20 پشتیبانی می‌کند ذخیره کنید. هرچند این موضوع پس از در دسترس قرار گرفتن توکن های اصلی اترنیتی تغییر کند.

 

نقشه راه

شبکه آزمایشی اترنیتی در اوایل سال ۲۰۱۷ عرضه شد. فروش توکن آن نیز مدتی بعد انجام شد.

در حال حاضر اترنیتی در حال حسابرسی امنیتی شبکه آزمایشی خود می‌باشد. تیم توسعه اترنیتی امیدوار است که شبکه اصلی خود را در سال جاری عرضه کند.

 

تیم توسعه

یانیسلاو مالاهوف موسس اترنیتی مدت ها در عرصه کریپتو کار کرده است و یکی از همکاران ویتالیک بوترین از زمان قبل از پیدایش اتریوم بوده است. وی مدعی است ایده اتریوم از صحبت او یا بوترین ایجاد شده است و بنابراین به او پدرخوانده اتریوم معروف است. مالاهوف در توسعه اتریوم حضور نداشت اما بر روی بسیاری از پروژه های کریپتو کار کرده است.

اترنیتی از زمان فروش توکن خود، از یک تیم کوچک به یک پروژه بزرگ رشد کرده است. می‌توانید اطلاعات و انگیزه های اعضای تیم را در وبسایت اترنیتی مطالعه کنید.

 

نتیجه گیری

علیرغم شاردینگ، انتقال اجرای قراردادهای هوشمند به خارج از زنجیره شاید بزرگترین پیشرفت در حوزه مقیاس پذیری برنامه های غیرمتمرکز بلاک چین باشد. اترنیتی یک پیشرفت بزرگ محسوب می‌شود. انتظار می‌رود که اتریوم با دقت زیادی پیشرفت اترنیتی را تحت نظر داشته باشد، زیرا هر راهکاری که اترنیتی پیاده سازی می‌کند، اتریوم نیز درصدد اجرای آن برخواهد آمد.