استورج چیست؟ معرفی ابزار ذخیره‌سازی غیرمتمرکز Storj

به طور کلی می‌توان گفت که استورج یک پلتفرم ذخیره‌سازی ابری کریپتومحور است، که به هر کامپیوتری که در حال اجرای نرم افزار است، این امکان را می‌دهد تا فضای بلااستفاده هارد درایو خود را به کاربران دیگری که به دنبال ذخیره‌سازی فایل‌ها هستند، اجاره دهد. با در نظر داشتن این موضوع، می‌توان Storj را به عنوان جایگزینی برای پلتفرم‌های ذخیره‌سازی متمرکزی مثل پلتفرم‌هایی که توسط گوگل (Google‌) و آمازون (Amazon‌) ارائه می‌شوند، در نظر گرفت؛ با این حال‌، به جای اینکه یک کمپانی واحد حق مالکیت و مدیریت این نرم افزار را در اختیار داشته باشد‌، استورج به نرم‌افزار و شبکه‌ای از کامپیوتر‌ها متکی است که وظیفه مدیریت ذخیره‌سازی داده را بر عهده دارند. در این مقاله به این می‌پردازیم که استورج چیست و سپس به تاریخچه Storj‌، ایده اصلی و هدف آن‌، نحوه کارکرد‌‌، کاربردها‌، شیوه استفاده از استورج‌، مزایا و معایب و وضعیت فعلی ابزار ذخیره سازی غیرمتمرکز Storj می‌پردازیم. با میهن بلاکچین همراه باشید.

استورج چیست؟

Storj محیط متن باز غیرمتمرکزی را برای کاربران فراهم می‌سازد و آنها می‌توانند با برخورداری از قابلیت دسترسی به حریم خصوصی کامل و امنیت بالا در این محیط داده‌های خود را ذخیره‌سازی کنند.

ابزار ذخیره سازی ابری Storj بدون وجود یک هویت اعتبار مرکزی عمل می‌کند و با تقسیم داده‌ها به بخش‌های کوچک‌تر و توزیع آنها در سراسر شبکه ابری جهانی خود، آنها را ذخیره می‌کند.ابزار ذخیره سازی استورج نشان‌دهنده جایگزینی برای ارائه‌دهندگان خدمات ذخیره‌سازی ابری مثل گوگل و آمازون است و به کاربران اجازه می‌دهد که بتوانند فضای اشغال نشده و آزاد هارد خود را با رویکردی غیرمتمرکز اجاره کرده و به واسطه بهره‌گیری از خدمات همتا به همتا مورد استفاده قرار دهند. استورج یکی از اولین پلتفرم‌های ذخیره‌سازی ابری غیرمتمرکز در میان همتایان اندک خود در بازار رمزارز‌ها محسوب می‌شود.

توکن STORJ رمزارز بومی این شبکه بوده و سوخت اصلی مورد استفاده این پلتفرم به حساب می‌آید و در قالب رویکرد پرداختی در شبکه مورد استفاده قرار می‌گیرد. کاربران می‌توانند در نقش نود‌های میزبان ظاهر شده و بر اساس فضای دیسک به اشتراک گذاشته شده، درآمد داشته باشند. اجاره‌کنندگان این فضای خالی موجود در این پلتفرم نیز در ازای دست یافتن به این خدمات، مبلغی را پرداخت می‌کنند و بنابرهمین امر نیز یک بازار همتا به همتا (P2P‌) ذخیره سازی شکل می‌گیرد. Storj DCS یا همان فضای ذخیره سازی ابری غیرمتمرکز استورج به صورت خودکار و پیش از آپلود شدن فایل‌ها، آنها را رمزنگاری می‌کند و از همین طریق نیز داده‌های شما در انحصار حریم خصوصی شما و افرادی که با آنها به اشتراک‌گذاری می‌کنید باقی می‌مانند.

توکن STORJ چیست؟

این توکن برای پرداخت پاداش به ارائه‌دهندگان فضای هارد و دریافت هزینه از افرادی استفاده می‌شود، که از خدمات استورج استفاده می‌کنند.

به گزارش میهن بلاکچین عرضه کل این رمز‌ارز ۴۲۴,۹۹۹,۹۹۸ توکن است که از این مقدار، ۱۴۳,۷۸۷,۴۳۸ واحد در گردش هستند. در زمان نگارش این مقاله، قیمت STORJ برابر با ۱.۱۶ دلار است. توکن استورج از نظر ارزش بازار، رتبه ۳۳۰ را در بین کل ارزهای رمزنگاری شده دارد. ارزش کل بازار این توکن حدود ۱۶۶ میلیون دلار است و حجم معاملات آن در ۲۴ ساعت گذشته، حدود ۴۳ میلیون دلار بوده است. این رمزارز در تاریخ ۲۳ اسفند ۹۸ کمترین قیمت خود یعنی ۰.۰۵ دلار و در تاریخ ۸ فروردین ۱۴۰۰ بیشترین قیمت خود یعنی ۳.۸۱ دلار را ثبت کرده است.

ماینینگ توکن STORJ

توکن STORJ توسط هر کسی قابل “فارم کردن” است (با ییلد فارمینگ تفاوت دارد). فارمینگ استورج شبیه به ماینینگ در رمزارزها گواه اثبات کار (PoW) مانند بیت کوین و اتریوم است؛ با این تفاوت که به جای استفاده از توان محاسباتی، کاربران از فضای هارد خود استفاده می‌کنند. در واقع توکن‌های استورج را می‌توانید توسط ریگ‌های HDD (تعدادی هارد که به‌صورت ریگ عمل می‌کنند) فارم کنید. هارد درایوهای اینترنال گران‌تر از هاردهای معمولی هستند، اما برق کمتری مصرف می‌کنند؛ در حالی که هاردهای اکسترنال ارزان‌تر هستند، اما برق بیشتری مصرف می‌کنند. نکته قابل توجه این است که هاردها نسبت به کارت‌های گرافیک، در زمانی که به‌صورت ۲۴ ساعته کار می‌کنند، عمر مفید بیشتری دارند. یکی از بهترین هاردهای اینترنال برای فارمینگ استورج Seagate ST8000AS0002 و یکی از بهترین هاردهای اکسترنال نیز Seagate Expansion است.

رمزنگاری مورد استفاده در شبکه Storj چیست؟

هر یک از فایل‌های آپلود شده در این شبکه، با استفاده از شیوه رمزنگاری متقارن AES-256-GCM رمزگذاری می‌شوند؛ این در حقیقت استاندارد مورد استفاده برای هر یک از فایل‌ها پیش از آپلود شدن به شبکه مورد نظر است، تا از عدم دسترسی کاربران غیرمجاز به آنها اطمینان حاصل شود.

همه فایل‌ها رمزنگاری می‌شوند و سپس به چند بخش تقسیم شده و بعد بر روی نود‌های مختلفی ذخیره‌سازی می‌شوند تا از عدم نفوذ به داده‌ها اطمینان حاصل شود. این رویکرد غیرمتمرکز به محافظت از داده‌های شما در مقابل حملات بدخواهانه نیز منجر می‌شود.

اطلاعات رمزنگاری شده به بخش‌های کوچک‌تر تقسیم می‌شوند

هر یک از فایل‌ها پس از رمزنگاری شدن به بخش‌هایی تقسیم می‌شوند که غیرقابل تشخیص از سایر بخش‌ها هستند. این امر قابلیت دسترسی دائمی را برای داده‌های شما به ارمغان می‌آورد.

هر یک از فایل‌ها به ۸۰ بخش تقسیم می‌شوند و بازیابی آن فایل تنها به ۲۹ بخش نیاز دارد. هر یک از این ۸۰ بخش بر روی یک نود متفاوت‌، به همراه اپراتور‌های مختلف‌، ذخایر تقویت‌، شبکه‌ها و موقعیت‌های جغرافیایی متفاوت ذخیره‌سازی می‌شوند.

تقسیم فایل‌ها به بخش‌های کوچک‌تر عملکرد و دوام کم‌نظیری را به همراه دارد. ساختار غیرمتمرکز استورج سطح بالایی از امنیت و حریم خصوصی را برای مشتری‌هایمان به ارمغان می‌آورد و عملکرد قابل اطمینان‌تری را در مقایسه با ارائه‌دهندگان خدمات ذخیره‌سازی ابری سنتی به همراه دارد.

نیازی نیست که به Storj اطمینان و اعتماد داشته باشید. این در حقیقت شیوه کارکرد این پلتفرم است؛ چنین رویکردی را رویکرد بدون نیاز به فضای اعتماد می‌نامند. حتی اگر شبکه استورج بخواهد نیز قادر نخواهد بود که داده‌های شما را مورد بررسی قرار دهد. اگر فردی بخواهد به داده‌های شما دسترسی داشته باشد، در وهله اول لازم است تا فایل شما را از کل شبکه بازیابی کرده و دوباره آن را ایجاد کند و این امر، در نوع خود کاری بسیار دشوار و پیچیده و فارغ از مجوز از جانب سیستم است. در ادامه‌، لازم است تا رمزنگاری AES-256-GCM که از حساس‌ترین داده‌های موجود در دنیا و اطلاعات دسته‌بندی شده محافظت می‌کند را بشکند، که چنین اتفاقی بسیار بعید است. این نوع رمزنگاری در حقیقت استانداردی است که در تمامی فایل‌ها موجود است. همه چیز پیش از آپلود شدن در پلتفرم رمزگذاری می‌شود و داده شما تنها در اختیار استورج و افرادی که اطلاعات خود را با آنها به اشتراک می‌گذارید خواهد بود.

با توجه به شبکه غیرمتمرکز نود‌های ذخیره‌سازی‌، داده‌های شما به صورت پیش‌فرض در حالت چند منطقه‌ای قرار می‌گیرند و همواره و در صورت نیاز شما در دسترس‌تان خواهند بود و قابل مقیاس‌پذیری به صورت همگام با روند پیشرفت پروژه شما هستند.

سپس بخش‌های مختلف فایل که تحت عنوان “شیء” شناخته می‌شوند، به صورت منحصر به فردی به سراسر یک شبکه جهانی از نود‌های ذخیره‌سازی فرستاده می‌شوند. یک شیء به هیچ عنوان در یک مکان قرار ندارد و هدف Storj نیز جلوگیری از خارج شدن داده‌ها از دسترسی‌، قطعی شبکه و خرابی یا نقض داده‌ها است.

شبکه جهانی استورج متشکل از هزاران نود است. در حال حاضر‌، بیش از ۱۰ هزار نود در ۸۴ کشور میزبانی می‌شوند.

فایل‌ها در چه تعداد نود ذخیره می‌شوند؟

استورج هر فایل را به ۸۰ بخش رمزنگاری شده متفاوت تقسیم می‌کند و هر یک از این بخش‌ها در یک نود مجزا ذخیره‌سازی می‌شود.

گره‌ها بر اساس پیشینه و تاخیر بومی انتخاب می‌شوند. استورج نود‌های معتبر را به صورت رندوم یا تصادفی انتخاب می‌کند و این امر بر اساس  تنوع شبکه سنجیده می‌شود. در ادامه‌، فایل مورد نظر در مجموعه بزرگ‌تری از نود‌های منتخب آپلود یا بارگذاری می‌شود؛ سریع‌ترین Nodeها مجموعه منتخب، برای ذخیره‌سازی داده مورد نظر انتخاب می‌شوند.

همانطور که اشاره کردیم، هنگامی که یک شیء را بازیابی می‌کنید، تنها به ۲۹ بخش از ۸۰ بخش آن نیاز دارید تا آن فایل را دوباره ایجاد کنید. داده‌های شما بدون هیچ نقطه خطایی‌، به سرعت و در سراسر جهان در دسترس شما خواهند بود.

آفلاین شدن یک نود و یا خروج آن از شبکه هیچ تاثیری بر روی فایل‌ها ندارد. روند تعمیر خودکار استورج در هنگامی که بخش‌های زیادی از یک فایل از دسترس خارج می‌شوند، وارد عمل شده و آنها را در حاشیه بسیار ایمنی تعمیر می‌کند.

سرعت دانلود Storj DCS مساوی و یا بهتر از تمامی ارائه‌دهندگان خدمات ذخیره‌سازی ابری اصلی حال حاضر در دنیا است. در حقیقت‌، سرعت بالای استورج یک حالت پیش‌فرض است و یک مزیت ارتقا یافته نسبت به این ارائه‌دهندگان محسوب نمی‌شود.

Storj DCS با ابزاری که در حال حاضر نیز از آنها استفاده می‌کنید کار می‌کند و تنها ظرف مدت‌زمان چند دقیقه با حالت سازگار S3 پیاده‌سازی خود را به انجام می‌رساند.

خدمات استورج به صورت متن‌باز ارائه می‌شوند و این امر همواره پابرجا خواهد بود. این شبکه از این رویکرد شفاف در تمامی اقدامات خود پیروی می‌کند. کلید اصلی طراحی شبکه استورج به رمزارز STORJ وابسته است؛ این توکن به کاربران اجازه می‌دهد به سایر کاربران درون شبکه و در ازای ذخیره‌سازی فایل‌هایشان، پرداختی داشته باشند. بدین ترتیب، کاربرانی که به دنبال فروش ظرفیت ذخیره‌سازی و پهنای باند اضافه خود هستند، می‌توانند با پذیرش استورج از این منابع کسب درآمد کنند.

لازم به ذکر است که Storj در طول هر ساعت، شبکه خود را از طریق یک روند تایید فایل تصادفی مورد بررسی یا حسابرسی قرار می‌دهد و این امر از میزبانی شدن تمامی فایل‌های این سیستم به صورت مداوم و توسط نود‌ها اطمینان حاصل می‌کند.

استورج برای انجام چنین فرایندی درخواست‌هایی را برای اپراتور‌های نود ارسال می‌کند و این اجرا‌کنندگان نود موظف هستند مدرک رمزنگاری شده‌ای را برای اثبات اینکه هنوز داده مورد نظر را در اختیار دارند، ارسال کنند. پس از دریافت این مدرک‌، پرداختی مربوط به ذخیره‌سازی و تنظیم فایل‌ها به این نود‌ها تعلق می‌گیرد.

فرایند حسابرسی طراحی شده است تا کیفیت ذخیره‌سازی در شبکه به بالاترین حد ممکن برسد و تا به امروز‌، به نظر می‌رسد که این رویکرد نوین جای پای خود را بسیار محکم کرده است. استورج ادعا می‌کند که ظرفیت شبکه‌ای معادل با بیش از ۱۰۰ پتابایت داشته تا سال ۲۰۲۰ بیش از ۶۰۰۰ نود فعال در این شبکه مشغول ذخیره‌سازی داده بوده‌اند.

تاریخچه استورج

Storj Labs که کمپانی سازنده پلتفرم استورج است، توسط شاون ویکینسون (Shawn Wikinson‌) و جان کویین (John Quinn‌) در سال ۲۰۱۴ بنیان‌گذاری شده است. جدیدترین نسخه استورج یا همان نسخه سوم (V3‌) آن در پاییز سال ۲۰۱۹ راه‌اندازی شد.

Storj Labs از زمان راه‌اندازی‌، سه مرحله فرایند جذب بودجه را پشت سر گذاشت. علاوه بر این‌، با وجود این‌که استورج در ابتدا به صورت مبتنی بر بلاک چین بیت کوین ساخته شده بود‌، چند سال بعد و در سال ۲۰۱۷ به بستر بلاک چین اتریوم منتقل شد.

در سال ۲۰۱۴‌، استورج لبز در طول یک فرایند جذب سرمایه جمعی موفق به دریافت بودجه به میزان ۹۱۰ بیت کوین معادل با ۴۶۰٫۰۰۰ دلار در آن زمان شد. در اوایل سال ۲۰۱۷‌، این شرکت به میزان ۳ میلیون دلار در مرحله جذب سرمایه اولیه خود و کمی بعد‌تر در سال ۲۰۱۷، به واسطه فروش توکن خود موفق به جذب سرمایه ۳۰ میلیون دلاری شد.

شاون ویکینسون بنیانگذار و مدیرعامل Storj Labs است. او در ابتدا وارد عرصه ماینینگ بیت کوین و توسعه آن در سال ۲۰۱۲ شد. او پروژه متن باز استورج را در سال ۲۰۱۴ آغاز کرد.

تیم فعال در استورج لبز متشکل از مدیران اجرایی باتجربه استارت‌آپی است. تیم رسمی این پروژه شامل ۴۰ نفر است و جامعه گسترده آنها از ابتکارات متن‌باز حمایت می‌کنند.

ایده و هدف استورج چیست؟

استورج یکی از معدود پلتفرم‌های ذخیره‌سازی ابری غیرمتمرکز است، که ابزاری به نسبت منحصربه‌فردی از نظر کارایی را در بازار رمزارز‌ها ایجاد می‌کند. این پلتفرم به کاربران این امکان را می‌دهد که فضای دیسک بلااستفاده را اجاره کرده و در ازای آپلود داده‌ها در فضای ابری‌، با استفاده از توکن بومی این شبکه تحت عنوان STORJ‌، پرداختی خود را به انجام برسانند. منحصر به فرد بودن این فرایند به ایده شاردینگ برمی‌گردد. Sharding موجب تقسیم داده‌های آپلود شده در این پلتفرم به بخش‌های کوچک‌تر شده، که در سراسر شبکه توزیع می‌شوند. این خصوصیت در مقایسه با شیوه عملکرد ارائه‌دهندگان خدمات ابری سنتی بسیار منحصر به فرد محسوب می‌شود. لازم به ذکر است که ارائه‌دهندگان خدمات ذخیره سازی ابری‌ سنتی، شرکت‌ها و سازمان‌هایی که این خدمات را پیاده‌سازی می‌کنند، همگی به داده‌های آپلود شده دسترسی کامل دارند؛ این امر با توجه به ساختار معماری غیرمتمرکز پروتکل استورج و بهره‌گیری از فرایند شاردینگ، در مورد این سیستم صادق نیست.

علاوه بر این‌، استورج حق مالکیت داده را در اختیار کاربران قرار داده و بستر یک بازار ابری همتا به همتا را ایجاد می‌کند که کاربران می‌توانند در بستر آن در ازای اجاره داده فضای اضافی دیسک خود توکن STORJ دریافت کنند.

استورج چگونه کار می‌کند؟

می‌توان نحوه کارکرد استورج را به تورنت (Torrent‌) تشبیه کرد. در اوایل دهه سال ۲۰۰۰‌، تورنت به یکی از شیوه‌های رایج دانلود کردن فیلم‌، موسیقی و برنامه‌های تلویزیونی که معمولا غیرقانونی بودند، تبدیل شد و کل روند استفاده از تورنت رایگان بود. تورنت از یک شبکه همتا به همتا استفاده می‌کند و شیوه کارکرد آن بدین صورت است:

۱. کاربران زیادی نسخه یکسانی از یک فایل را در اختیار دارند.

۲. هنگامی که فردی یک نسخه کپی شده از آن فایل را می‌خواهد، درخواست خود را به شبکه همتا به همتا ارسال می‌کند.

۳. کاربرانی که فایل موردنظر را در اختیار دارند‌، تحت عنوان سید (Seed‌) شناخته می‌شوند و بخش‌هایی از فایل را برای فرد درخواست‌کننده ارسال می‌کنند.

۴. فرد درخواست‌کننده تعداد زیادی از بخش‌های گوناگون فایل مورد نظر را دریافت می‌کند و نرم‌افزار تورنت این بخش‌ها را دوباره کامپایل می‌کند تا فایل اصلی بازسازی شود.

مزیت استفاده از تورنت بدین صورت است که شما می‌توانید بخش‌هایی از یک فایل را به صورت موازی و همزمان از چندین منبع دانلود کنید؛ این بدان معناست که انتقال فایل به صورت بالقوه سریع‌تر از دانلود کردن کل یک فایل از یک منبع واحد خواهد بود.

علاوه بر این‌، در رابطه با ویدئو‌ها و موسیقی‌ها نیز تورنت‌ها به صورت غیرمتمرکز عمل می‌کنند. هیچ شرکتی تورنت را تحت کنترل ندارد؛ بنابراین‌ از کار انداختن یک تورنت کار دشواری است، زیرا لازم است تا هر یک از افراد و سید‌های منحصر به فرد را از شبکه خارج کنید.

استورج نیز به همین منوال کار می‌کند؛ البته نه تنها در راستای بهره‌گیری برای مقاصد غیرقانونی و دریافت کردن محتوای ویدئویی و موسیقی غیرمجاز. در ادامه به شیوه کارکرد این پروتکل می‌پردازیم.

شاردینگ فایل

اولین وجه تشابه Storj و تورنت در شاردینگ فایل است. این بدان معناست که در هنگام ذخیره‌سازی فایل در شبکه استورج‌، در ابتدا فایل را به بخش‌های کوچک بسیاری تقسیم می‌کنیم. مزیت شاردینگ فایل در دو موضوع نهفته است؛ اول اینکه می‌توانید شارد‌های آن فایل را به صورت موازی و همزمان ارسال و دریافت کنید و این امر انتقال داده را سریع‌تر می‌کند. در وهله دوم نیز نیازی به یک ماهیت واحد برای نگهداری از فایل خود ندارید. در واقع شما تنها فردی هستید که از محل قرارگیری دقیق شارد‌های فایل خود خبر دارید.

موقعیت مکانی شارد یکی از وجه تمایز‌های کلیدی بین استورج و Torrent است. تورنت‌ها به صورت عمومی محل قرارگیری شارد خود را منتشر می‌کنند؛ زیرا می‌خواهند دانلود کردن یک فایل تا حد ممکن برای همه افراد آسان باشد. از طرف دیگر‌، Storj در قالب یک ارائه‌دهنده خدمات ذخیره‌سازی ابری، به صورت واضحی حریم خصوصی کاربر را در اولویت قرار می‌دهد؛ فرد آپلود‌کننده باید همان فردی باشد که از محل قرارگیری تمامی شارد‌های فایل خود آگاه است.

این همان نقطه‌ای است که حوزه رمزارز‌ها و رمزنگاری وارد عرصه می‌شوند. استورج برای تعیین موقعیت مکانی تمامی شارد‌های فایل اصلی توسط کاربران‌، رویکردی که تحت عنوان “جدول هش توزیع شده” شناخته می‌شود را پیاده‌سازی می‌کند. این جدول هش به یک کلید خصوصی برای کشف شارد‌های مورد نظر نیاز دارد. بدون وجود کلید خصوصی‌، صحیح حدس زدن محل قرارگیری فایل شارد شده امری تقریبا غیرممکن خواهد بود. Storj از یک جدول هش توزیع شده به نام کادملیا (Kademlia‌) استفاده می‌کند. این در حقیقت یکی از بخش‌های اصلی معماری این پروتکل محسوب می‌شود.

شاردهای توازن و کدنویسی محو (Erasure Coding)

هر یک از شارد‌های منحصر به فرد فایل مورد نظر به کامپیوتر‌های عادی در سراسر شبکه استورج ارسال می‌شوند؛ اما اگر یکی از این کامپیوتر‌ها خاموش شده و یا راه‌اندازی نرم‌افزار استورج در آن متوقف شود چه اتفاقی می‌افتد؟ آیا شارد‌های ذخیره‌سازی شده در آن کامپیوتر از دست می‌روند؟

واضح است که استورج باید نوعی از افزونگی را برای رفع این مشکل در سیستم خود پیاده‌سازی کند. این پروژه چنین کاری را به واسطه شارد‌های توازن به انجام رسانده است. هنگام آپلود کردن فایل خود در این شبکه، می‌توانید میزان سطح افزونگی مورد نظرتان را برای فایل خود مشخص کنید، اما استورج نیز در تعیین این سطح به شما کمک می‌کند. با در اختیار داشتن شارد‌های توازن کافی‌، می‌توانید شانس از دست رفتن بخشی از داده‌های فایل خود را به صورت قابل توجهی کاهش دهید.

با در نظر داشتن این موضوع‌، امکان از دست رفتن یک شارد در بلندمدت‌ افزایش پیدا می‌کند. بنابراین‌ استورج به صورت مبتنی بر رویکرد‌های تایید و برای اطمینان حاصل کردن از عدم وقوع چنین اتفاقی، فرایند‌های حسابرسی متداولی را به صورت منظم به انجام می‌رساند. با وجود تمام این تفاسیر‌، بهترین کار این است که فایل‌های خود را فراخوانی کرده و آنها را پیش از آپلود دوباره در شبکه Storj به صورت موقت بازسازی کنید.بدون شک فرایند برعکس این ماجرا نیز یک مشکل محسوب می‌شود؛ افزونگی بیش از اندازه به از کار افتادن شبکه منجر می‌شود. استورج قوانین کدنویسی محو (Erasure Coding) را برای کاهش تعداد شارد‌های بلااستفاده‌ای که معمولا تکرار شده‌اند، به کار می‌برد؛ همین قوانین هستند که به شناسایی داده‌های منحصر به فرد نیازمند افزایش میزان افزونگی توسط Storj نیز کمک می‌کنند.

رمزنگاری End-to-End

این دقیقا همان نقطه‌ای است که حفظ حریم خصوصی داده‌ها به سطح جدیدی وارد می‌شود. شاردینگ در مرحله قبل، سطحی از حریم خصوصی را برای ما به ارمغان آورد؛ زیرا هیچ یک از میزبانان داده (که تحت عنوان فارمر یا کشاورز شناخته می‌شوند) نمی‌توانند فایل مورد نظر را به صورت کامل خوانده و فراخوانی کنند. اما حتی توانایی خواندن یک شارد از یک فایل نیز می‌تواند مشکل‌ساز باشد. زیرا آن شارد می‌تواند حاوی اطلاعات حساسی باشد.

استورج برای مقابله با این موضوع، به آپلود‌کنندگان خود (که تحت عنوان مستاجر یا Tenant شناخته می‌شوند‌) کمک می‌کند تا فایل‌های خود را پیش از تقسیم و یا شارد کردن، رمزنگاری و فشرده کنند. فایل رمزگذاری شده تنها یک کلید دارد و فرد به اصطلاح مستاجر، آن کلید را به صورت بومی و در کامپیوتر خود (و یا در یک بریج که در ادامه مشاهده می‌کنیم‌) در اختیار دارد.

فرد مستاجر به عنوان تنها دارنده کلید رمزنگاری‌، تنها شخص قادر به خواندن فایل مورد نظر خواهد بود. هنگامی که یک فارمر شاردی را دریافت می‌کند‌، داده تحت میزبانی آن فارمر‌، بدون وجود سایر شارد‌ها و کلید رمزنگاری غیرقابل استفاده خواهد بود.

برای هک کردن Storj و دسترسی پیدا کردن به یک فایل، لازم است که تمامی شارد‌های یک فایل را از نظر مکانی ردیابی کنید. بدون دسترسی داشتن به کلید خصوصی جدول کادملیا‌، انجام چنین امری نزدیک به غیرممکن است. در ادامه نیز لازم است تا فارمر‌های میزبان آن شارد‌ها را قانع کنید که بخش‌های مختلف فایل را بدون در اختیار داشتن حق امضای متناسب برای شما ارسال کنند. در پایان نیز باید کلید رمزنگاری را حدس بزنید و یا آن را از مستاجر مورد نظر بربایید. بنابراین‌، انجام چنین فرایندی در عمل ممکن نیست.

امیدواریم که تا به اینجا متوجه شده باشید که شیوه ذخیره‌سازی غیرمتمرکز فایل‌ها در مقایسه با امکانات مشابه متمرکز سنتی بسیار ایمن‌تر هستند.

تایید فایل

این سوال همچنان به قوت خود باقیست که چگونه از وجود داشتن فایل خود در شبکه اطمینان حاصل کنیم؟ آیا یک فارمر نمی‌تواند شارد‌هایی که در اختیار دارد را به سادگی حذف کرده و یا کامپیوتر خود را خاموش کرده و از شبکه جدا شود؟

برای پاسخ دادن به این سوال‌، استورج فرایند حسابرسی ساعتی را برای تایید فایل به انجام می‌رساند. فارمر‌ها برای دریافت هزینه نگهداری از فایل‌هایی که برایشان ارسال شده، باید به شبکه اثبات کنند که شارد مورد نظر را هنوز در اختیار دارند. Storj درخواستی را برای فارمر مورد نظر ارسال می‌کند و اگر فارمر مورد نظر شارد ارسال شده را تغییر داده و حتی آن را پاک کرده بود‌، قادر به پاسخ‌دهی به درخواست ارسال شده نخواهد بود.

اگر نود یا فارمر مورد نظر فایل را در اختیار داشته باشد، می‌تواند به صورت صحیح به درخواست ارسال شده پاسخ دهد. آن فارمر در ازای ذخیره‌سازی و نگهداری از فایل ارسال شده‌، پرداختی اندکی را به خود اختصاص می‌دهد. با توجه به این فرایند‌، فارمر‌ها تشویق می‌شوند که فایل‌ها را ذخیره‌سازی کرده و به صورت فعال در شبکه حضور داشته باشند.

در به‌روزرسانی‌های آتی این شبکه‌، استورج قصد دارد سیستم سابقه‌ای را برای نود‌های فارمر پیاده‌سازی کند. این فرایند به اولویت‌بندی نود‌هایی که عملکرد صادقانه داشته و پهنای باند بیشتری را در اختیار شبکه می‌گذارند کمک می‌کند.

بریج

یکی از جدیدترین ابتکار‌های Storj سرور بریج است. پیش از وجود داشتن بریج یا پل‌، مستاجر‌ها کلید خصوصی رمزنگاری را در کامپیوتر شخصی خود ذخیره‌سازی می‌کردند؛ چنین امری در صورت تمایل برای دسترسی داشتن به فایل مورد نظرتان از همان کامپیوتر امری بدون مشکل بود؛ اما اگر قصد داشتید تا از یک دستگاه دیگر به فایل خود دسترسی داشته باشید چطور؟

بریج در حقیقت سروری است که کلید‌های رمزنگاری را بدون متمرکز‌سازی امکان دسترسی به آن کلید‌ها، برای شما ذخیره می‌کند. این سرور به شیوه ایمنی کلید‌های شما را ذخیره می‌کند تا بتوانید از هر دستگاهی به فایل خود دسترسی داشته باشید.

با در نظر داشتن بریج‌ و با توجه به این‌که فایل مورد نظر ما در سرویس ابری ذخیره شده‌ است، حل مشکل اشتراک‌گذاری فایل به صورت غیرمتمرکز رفع می‌شود و گام بعدی ما، اشتراک‌گذاری فایل و صدور حق دسترسی خواهد بود. استورج امیدوار است که به زودی امکان اشتراک‌گذاری فایل را برای کاربران خود منتشر کند.

ظرفیت و هزینه

Storj بیش از ۲۰,۰۰۰ مستاجر و ۱۸,۰۰۰ فارمر دارد. در مجموع شبکه استورج دارای بیش از ۸ پتابایت حافظه و یا به میزان متوسط ۴۵۰ گیگابایت فضای ذخیره‌سازی به ازای هر فارمر دارد.

استفاده از استورج بسیار مقرون به صرفه است و مبتنی بر مدل پرداخت در ازای امکانات مورد استفاده است. علاوه بر این‌، شما می‌توانید هزینه ذخیره‌سازی خود را با ارائه دادن فضای اضافه خود به شبکه، تا حدی جبران کنید. هدف این شبکه دست یافتن به سرعت بیشتر و قیمت ارزان‌تر نسبت به دراپ‌باکس ‌‌(Dropbox‌) و یا گوگل درایو (Google Drive‌) است.

سه مولفه اصلی در تقویت شبکه Storj نقش دارند.

این سه عامل عبارتند از:

• نود‌های استورج: به کاربران این امکان را می‌دهند که فضای مازاد هارد درایو خود را اجاره دهند و در ازای دریافت فی‌، به صورت قابل اطمینانی داده‌های دیگران را ذخیره‌سازی کرده و بازگردانند.
• آپ‌لینک‌ها (Uplinks‌): بر روی دستگاه مورد استفاده مشتری اجرا می‌شوند و فایل‌ها را در شبکه آپلود می‌کنند. آپ‌لینک‌ها همچنین در راستای ذخیره و بازیابی داده‌ها با هر یک از همتایان هماهنگ می‌شوند.
• ماهواره‌ها (Satellite): حجم ترافیک بین نود‌های ذخیره‌سازی و آپ‌لینک‌ها را هماهنگ و تنظیم می‌کنند. ماهواره‌ها مسئول ذخیره کردن فراداده‌ یا متادیتا، حفظ عملکرد صادقانه نود‌ها و توزیع پرداختی‌ها هستند. هر یک از کاربران دارای یک حساب کاربری در یک ماهواره هستند.

بخش‌ها و انشعابات مختلف شبکه استورج

به محض اینکه آپ‌لینک مورد نظر ما مجوز ذخیره‌سازی داده در شبکه را از ماهواره دریافت کند‌، فایل‌های استورج وارد فرایندی تحت عنوان بخش‌بندی (Segments) می‌شوند. در طول این فرایند‌ فایل‌ها فشرده شده‌، رمزنگاری می‌شوند و در ادامه خُرد می‌شوند. این بدان معناست که به بخش‌ها و انشعابات (Stripes) گوناگونی تقسیم می‌شوند (یک انشعاب در حقیقت قسمتی از یک بخش است).

انشعابات فایل اصلی در ادامه این روند توزیع شده و در سراسر شبکه ذخیره می‌شوند. برای رمزگشایی کردن و بازیابی این فایل‌ها، لازم است که کاربران کلید متناسب برای فشرده‌سازی و رمزنگاری فایل را در اختیار داشته باشند.

لازم به ذکر است که اگر یک بخش به اندازه کافی کوچک باشد‌، احتمال ذخیره‌سازی شدن آن در ماهواره نسبت به یک نود بیشتر خواهد بود.

شیوه تامین امنیت شبکه استورج

استورج حفظ حریم خصوصی داده کاربران و تامین امنیت آنها به شیوه غیرمتمرکز را در اولویت قرار می‌دهد، تا بتواند از اجرای صحیح فرایند توزیع پرداختی‌های مبتنی بر توکن STORJ اطمینان حاصل کند. در نتیجه این امر نیز حق مالکیت داده‌های آپلود شده در انحصار کاربران و نه در حوزه مالکیت یک هویت واسطه متمرکز باقی می‌ماند.

صحت فراداده درون ماهواره‌ها در ابتدا و پیش از شاردینگ تایید می‌شود. همانطور که پیش از این نیز اشاره کردیم‌، شارد‌ها نشان‌دهنده بخش‌های فایل داده آپلود و توزیع شده در سراسر شبکه هستند. کاربران دارای کلید می‌توانند به کل داده دسترسی داشته باشند و این در حالی است که به واسطه تقسیم داده (به عنوان مثال طی فرایند شاردینگ‌) از قرار گرفتن آن در معرض اقدامات بدخواهانه اطمینان حاصل کرده‌ایم.

کاربرد استورج چیست؟

موارد استفاده استورج به شرح زیر هستند:

• پشتیبانی عمومی: هزینه پایین و قابلیت دسترسی دائمی پهنای باند با عملکرد بالا به معنای اقتصادی بودن ذخیره‌سازی و سریع بودن فرایند بازیابی است.
• پشتیبانی پایگاه داده: پخش نسخه پشتیبان یا بک‌آپ، به معنای رفع نیاز درج و نوشتن حالت‌های مختلف یک پایگاه داده عظیم در دیسک عمومی و پیش از تهیه نسخه پشتیبان و بازیابی آن است.
• داده خصوصی: رمزنگاری در جانب مشتری و کنترل مدیریت دسترسی صنعت‌محور، به کنترل و فراهم‌سازی سطح بالایی از توزیع در شبکه نود‌ها منجر شده و خطر حمله‌های احتمالی و محتمل شدن ریسک را کاهش می‌دهد.
• ذخیره‌سازی چندرسانه‌ای یا مالتی‌مدیا: انتقال سریع همزمان یا موازی، به موثر بودن ذخیره‌سازی توزیع شده، برای ادغام آن با سیستم‌های فشرده‌سازی ویدئویی و کاهش حجم دیتای ذخیره شده منجر می‌شود.
• پخش چندرسانه‌ای: پخش بومی فایل و بار پهنای باند توزیع شده در گستره نود‌های توزیع شده در سطح بالا، به حذف نقاط ضعف و عدم ناکارآمد شدن شبکه کمک می‌کند.
• انتقال فایل‌های بزرگ: عملکرد بالای پهنای باند از مزیت انتقال همزمان و موازی بهره می‌گیرد و رمزنگاری فایل‌های مشتری نیز از حفظ حریم خصوصی در طول این انتقال اطمینان حاصل می‌کند.
• ابر تلفیقی یا هیبریدی: به کسب و کار‌ها این امکان را می‌دهد که بتوانند از ظرفیت بلااستفاده و اضافی هارد خود درآمد کسب کنند و این امر فراهم‌سازی بستر خدمات ذخیره‌سازی ایمن و خصوصی مورد تقاضا را به ارمغان می‌آورد.
• یادگیری ماشین یا ماشین لرنینگ: معماری غیرمتمرکز زمان پاسخ‌دهی بهتری را برای پردازش داده به همراه دارد، که به معنای قابلیت پردازش بیشتر داده‌ها در محدوده‌های زمانی مختلف، در کنار مقرون به صرفه بودن هزینه‌های همتاسازی و انتقالات است.
• واقعیت مجازی (VR‌)/واقعیت افزوده (AR‌): فضای ذخیره‌سازی توزیع شده زمان پاسخ‌دهی بهتری را از جانب کاربر نهایی به همراه داشته و این در کنار به صرفه بودن انتقالات و کاهش هزینه همتاسازی است.
• داده اینترنت اشیا (IoT‌): فایل‌های کوچک اینترنت اشیا قابل قراردهی در بلاک‌های بزرگ هستند، تا بتوانیم ذخیره‌سازی بهینه‌ای داشته باشیم و این در حالیست که فایل‌های پیام افراد قابل دسترسی از طریق پخش طیف معینی از داده هستند.
• دارایی‌های دیجیتال مرتبط با توکن‌های بی‌همتا (NFT‌): به فراهم کردن فضای ذخیره‌سازی مقرون به صرفه منجر می‌شوند که با مجوز تفویض یا واگذاری مبتنی بر حاشیه این دست از امور همراه هستند.

ابزارهای CloudFlare‌ ، Amazon CloudFront‌ ، Amazon CloudWatch‌ ، Salesforce Sales Cloud و Cloud Firestore برخی از ابزرا‌های رایجی در این حیطه هستند که با Storj ادغام شده‌اند. 

نحوه استفاده از استورج

سخت‌افزار مورد نیاز و پیشنهادی ما برای استفاده از Storj به‌شرح زیر است:

• یک پردازنده اختصاص یافته به هر یک از خدمات نود.
• فضای مورد نیاز ۸ ترابایتی و فضای حداکثر ۲۴ ترابایتی برای هر نود، فضای حداقل ۵۵۰ گیگابایتی با عدم وجود حداکثر فضای تعیین شده برای هر نود.
• بیشتر از ۱۶ ترابایت پهنای باند اندازه‌گیری نشده موجود در هر ماه، ترجیحا بدون محدودیت. میزان حداقل ۲ ترابایت پهنای باند موجود در هر ماه.
• ۱۰۰ مگابایت در ثانیه برای آپ‌استریم‌، حداقل ۵ مگابایت در ثانیه پهنای باند برای آپ‌استریم.
• آپ‌تایم یا زمان عملکرد (آنلاین و عملی) ۹۹.۵ درصدی در هر ماه، حداقل آپتایم (آنلاین و عملی‌) ۹۹.۳ درصدی در هر ماه، حداکثر زمان کلی خارج شدن شبکه از دسترس به میزان ۵ ساعت در ماه.

نیازمندی‌های سیستم عبارتند از:

ویندوز ۸ سرور ۲۰۱۲ یا جدیدتر.

اگر در حال حاضر یک نود ذخیره‌سازی را با استفاده از Docker بر روی ویندوز خود اجرا می‌کنید‌، لازم است بدانید که این نود نیازمند بررسی و نظاره مناسب است. اگر هنوز در حال اجرای نود خود با استفاده از Docker هستید، ممکن است نود شما به صورت رندوم یا تصادفی آفلاین شده و نیازمند ریست کردن باشد؛ بنابراین، پیشنهاد می‌کنیم تا به سراغ Windows GUI بروید. در این لینک می‌توانید مطالب بیشتری را در مورد مشکلات Docker در CentOS (یک نسخه تنظیم شده برای CentOS 7) مشاهده کنید.

Debian نسخه ۶۴ بیت یکی از این نسخه‌های Debian و یا Raspbian‌:

• Buster 10
• Stretch 9 (Stable) / Raspbian Stretch

Fedora نسخه ۶۴ بیت یکی از این نسخه‌های Fedora‌:

• ۲۸
• ۲۹

Ubuntu نسخه ۶۴ بیت یکی از این نسخه‌های Ubuntu‌:

• Cosmic 18.10
• Bionic 18.04 (LTS)
• Xenial 16.04 (LTS)

به یاد داشته باشید که از طریق etc یا fstab از ثابت بودن Mount هارد درایو خود اطمینان حاصل کنید.

macOS Sierra 10.12 و نسخه‌های جدیدتر macOS نیز مورد پشتیبانی این پروتکل هستند.

سخت‌افزار Mac شما باید حداقل ۲۰۱۰ و یا مدل جدیدتری باشد.VirtualBox قبل از نسخه ۴.۳.۳۰ قابل نصب نخواهد بود. اگر نسخه جدیدتر VirtualBox را نصب کرده‌اید، با مشکل خاصی مواجه نخواهید شد.

اتصال اینترنت

به شدت پیشنهاد می‌کنیم که نود ذخیره‌سازی خود را بر روی سیستمی که توسط کابل LAN به جای WiFi به اینترنت متصل شده است اجرا کنید، تا تداوم و پایدار بودن اتصال خود به اینترنت اطمینان حاصل کنید.

منبع تغذیه

اگر در محلی زندگی می‌کنید که قطعی برق و خاموشی از جمله اتفاقات رایج آن به شمار می‌روند، لطفا مراقب سخت‌افزار خود باشید. این مورد شامل تجهیزاتی که نود خود را بر روی آن اجرا می‌کنید، روتر یا مودم‌ و منبع تغذیه بدون وقفه (UPS‌) نیز می‌شود. این امر به محافظت سخت‌افزار شما در برابر آسیب‌ها و مختل شدن پایگاه داده شما، در نتیجه خاموش شدن ناگهانی دستگاهتان کمک می‌کند. چنین رویداد‌هایی می‌توانند به از دست رفتن غیرقابل جبران نود شما منجر شوند.

حتما به‌واسطه یک روتر به اینترنت متصل شوید و از اتصال با مودم بدون فایروال اجتناب کنید.

نرم‌افزار استورج خدمات خود را در قالب درخواست‌هایی به واسطه اینترنت ارسال می‌کند؛ اما شاید تمام نرم‌افزار‌های نصب شده بر روی سیستم شما، برای اتصال مستقیم به اینترنت طراحی نشده باشند. این موضوع در رابطه با کاربرانی که از ویندوز و برنامه‌هایی که به درخواست‌های مختلف مبتنی بر IP‌ها پاسخ می‌دهند نیز صدق می‌کند.

شیوه نصب نرم افزار مورد نیاز

برای آموزش شیوه نصب نرم‌افزار Storj می‌توانید به این لینک مراجعه کنید. کاربران می‌توانند فضای دیسک آزاد خود را به سایر کاربران شبکه که تمایل به مشارکت دارند، اجاره دهند. اجاره‌دهندگان در ازای انجام چنین کاری درآمد کسب می‌کنند و توکن بومی این شبکه تحت عنوان STORJ به عنوان ابزاری برای پرداخت در شبکه مورد استفاده قرار می‌گیرد. این توکن قابل معامله در بازار و نگهداری در کیف پول‌هاست.

شیوه انتخاب کیف پول Storj

توکن استورج در قالب یک توکن مبتنی بر استاندارد ERC-20 قابل ذخیره‌سازی در هر یک از کیف پول‌هایی که از اتریوم پشتیبانی می‌کنند بوده و نوع کیف پولی که انتخاب می‌کنید، به شیوه استفاده شما از این توکن میزان توکنی مورد نظرتان دارد؛ اما استفاده از کیف پول‌های سخت افزاری بسیار امن‌تر از سایر ولت‌هاست.

کیف پول‌های سخت‌افزاری و یا کلد والت‌هایی مثل لجر (Ledger‌) و یا ترزور (Trezor‌) ایمن‌ترین گزینه‌های روی میز برای ذخیره کردن رمزارز‌ها به همراه فضای ذخیزه آفلاین و نسخه پشتیبان محسوب می‌شوند. با این حال، چنین کیف پول‌هایی به دانش استفاده بیشتری نیاز دارند و گزینه‌های گران قیمت‌تری محسوب می‌شوند. با توجه به این موضوع، این کیف پول‌ها برای نگهداری از مقادیر بیشتر STORJ و برای کابران باتجربه‌تر مناسب‌تر هستند.

کیف پول‌های نرم‌افزاری از جمله گزینه‌های دیگری هستند که رایگان بوده و استفاده از آنها بسیار آسان‌تر است. این کیف پول‌ها در قالب برنامه‌های دسکتاپ و برای گوشی‌های هوشمند موجود بوده و قابل دانلود هستند و ممکن است از نوع حضانتی و یا غیرحضانتی باشند. در رابطه با کیف پول‌های حضانتی یا Custodial، کلید‌های خصوصی از جانب شما و توسط خود ارائه‌کننده خدمات مدیریت و پشتیبانی می‌شوند. کیف پول‌های غیرحضانتی یا Non-Custodial از عنصر ایمن (Secure Element) دستگاه شما برای ذخیره کردن کلید خصوصی استفاده می‌کنند. با وجود راحتی استفاده از آنها‌، این دست از کیف پول‌ها در دسته امنیت سطح پایین‌تر طبقه‌بندی می‌شوند و برای ذخیره کردن مقادیر کمتری از STORJ و برای کاربران نوپا مناسب هستند.

کیف پول‌های آنلاین و مبتنی بر وب نیز رایگان بوده و استفاده از آنها بسیار راحت است و بر روی چندین دستگاه و به واسطه مرورگر وب قابل دسترسی خواهند بود. این کیف پول‌ها در دسته هات والت‌ها یا کیف پول‌های گرم جای دارند و از امنیت پایین‌تری نسبت به کیف پول‌های سخت‌افزاری و کیف پول‌های نرم‌افزاری برخوردار هستند؛ بنابراین‌، این دسته از کیف پول‌ها برای نگهداری کردن از مقادیر اندک رمزارز و افرادی که به صورت متداول ترید می‌کنند مناسب هستند.

کیف پول کریپتومت (Kriptomat‌) راهکار ایمن ذخیره‌سازی را برای ما به ارمغان می‌آورد و به شما این امکان را می‌دهد که به صورت همزمان توکن‌های STORJ خود را ذخیره و ترید کنید. نگهداری از توکن‌های استورج به کمک کریپتومت به شما اجازه می‌دهد تا سطح امنیتی متناسب با کسب و کار خود را حفظ کرده و از کارایی سازگار با کاربر نیز برخوردار شوید.

مزایا و معایب استورج

از جمله مزایای بهره‌مند شدن از خدمات استورج به موارد زیر می‌توان اشاره کرد:

• ذخایر ابری غیرمتمرکز همراه با بیش از ۱۰,۰۰۰ سرور.
• رمزنگاری End-to-End به همراه خطوط دستور کدنویسی.
• ۱۵۰ گیگابایت فضای آزاد ذخیره‌سازی.

از جمله معایب Storj نیز به این موارد می‌توان اشاره کرد:

• رابط خط دستوری می‌تواند پیچیده باشد.
• ابزار محدود اشتراک‌گذاری فایل در هنگام استفاده از کلاینت وب.

وضعیت فعلی Storj به چه صورت است؟

تیم توسعه‌دهنده استورج به نسبت فعال هستند و در هر چند ماه، به روزرسانی جدیدی را منتشر می‌کنند. اخیرا این تیم یک برنامه قابل نصب بر روی لینوکس (Linux‌) را به همراه نرم‌افزار “ردیابی‌کننده زمان خارج شدن شبکه از دسترس” را عرضه کردند. محصول دوم بسیار کاربردی است و به الگوریتم این شبکه، برای انتخاب سرور‌هایی که بخش‌های فایل بر اساس زمان فعال بودن شبکه به آنها ارسال می‌شود، برمی‌گردد. این تغییر از ذخیره‌سازی فایل شما در معتبر‌ترین سرور‌ها اطمینان حاصل می‌کند.

Storj تعداد خط دستوری توابع گوناگون را نیز منتشر کرده است که به کاربران این امکان را می‌دهد تا بتوانند داده‌های خود را ازارائه‌دهندگان ذخایر ابری سنتی، به شبکه استورج منتقل کنند. این خبر بزرگی برای همه افرادی محسوب می‌شود که داده‌های زیادی در فضای ابری دارند؛ زیرا موجب آسان شدن فرایند انتقال داده به استورج می‌شود.

توکن استورج را از کدام صرافی‌ها خریداری کنیم؟ 

برای خرید STORJ می‌توانید به صرافی‌های متمرکز بایننس، گیت، کوکوین، هوبی، OKX، MEXC، کریپتو دات کام، کوینکس، Hoo و صرافی غیرمتمرکز یونی سواپ نسخه دوم مراجعه کنید. 

ارز دیجیتال STORJ را در کدام کیف پول‌ها نگهداری کنیم؟

برای نگهداری ارز دیجیتال استورج نیز می‌توانید از کیف پول‌های اتریوم مانند متامسک، تراست ولت و اتمیک استفاده کنید.

پرسش و پاسخ (FAQ)

• آینده ارز دیجیتال استورج چیست؟

شبکه استورج در سال‌های اخیر فعالیت نسبتا مناسبی داشته و هر چند ماه یک‌بار آپدیت جدیدی روی شبکه خود اعمال کرده است. با این بروزرسانی‌ها و جذب کاربران بیشتر، کاربرد ارز دیجیتال STORJ نیز بیشتر خواهد شد و این موضوع می‌تواند روی قیمت آن تاثیر مثبت بگذارد.

• آیا می‌توان به استخراج استورج پرداخت؟

استخراج در شبکه استورج با نام فارمینگ شناخته می‌شود و بدین صورت است که شما با در اختیار قرار دادن یک هارد یا چند هارد (به صورت ریگ) توکن‌های استورج جدید را تولید می‌کنید و پاداش می‌گیرید.

• برای خرید Storj به کجا مراجعه کنیم؟

این توکن در صرافی‌های بایننس، گیت، کوین بیس، کوکوین، هوبی، کراکن، کوینکس، MEXC و نسخه دوم یونی سواپ لیست شده و می‌توانید از این صرافی‌ها خریداری کنید.

سخن پایانی

در این مقاله سعی کردیم تا به پاسخ این سوال که استورج چیست، به صورت کامل پاسخ دهیم. پروتکل Storj فعالیت خود را از سال ۲۰۱۴ آغاز کرده و در سال ۲۰۱۷ از بستر بیت کوین به بلاک چین اتریوم منتقل شد و برنامه‌های خود را در این شبکه راه‌اندازی کرد. افراد مختلف سراسر جهان می‌توانند فضای آزاد و بدون استفاده هارد دیسک خود را در ازای دریافت درآمد مبتنی بر توکن بومی STORJ، در اختیار افرادی قرار دهند که قصد ذخیره‌سازی داده‌های خود را دارند. سیستم‌ها و ارائه‌کنندگان خدمات ذخیره‌سازی ابری سنتی مثل گوگل و آمازون نیز در حال حاضر از امکانات این شبکه بهره می‌برند. ابزار ذخیره‌سازی غیرمتمرکز استورج برای کاهش میزان هزینه و بالا بردن میزان کارایی و امنیت ذخیره‌سازی فایل و با بهره‌گیری از مکانیزم شاردینگ از راه رسیده است. خیلی از ما در گذشته با مکانیزم کارکرد تورنت آشنا شدیم؛ شبکه استورج نمونه مشابهی از تورنت را برای ما به ارمغان می‌آورد. نظر شما در رابطه با این شیوه ذخیره‌سازی غیرمتمرکز در مقایسه با همتایان متمرکز آن چیست؟ آیا تا به امروز از چنین راهکار‌هایی برای آپلود و ذخیره‌سازی ایمن فایل های خود استفاده کرده‌اید؟