مشتاقان ارز دیجیتال (cryptocurrency) بار دیگر به بحث پیرامون این مفهوم پرداختهاند و این بار هدف جاهطلبانهتری نسبت به قبل دارند و از مفهوم جدیدی به نام ارز دیجیتال ملی صحبت میکنند. آنها میگویند که چین در این کار پیشدستی کرده و ما باید مراقب باشیم که از چین عقب نیافتیم. اما این افراد این حقیقت را نادیده میگیرند که ما از قبل دلار دیجیتال داشتهایم که سریع و ایمن است و مشکلی هم با قانونگذاران ندارد. آنها این پول را نادیده میگیرند، تنها به دلیل این که با استفاده از فناوری بلاک چین ایجاد نشده است.
ارز دیجیتال ملی ایالات متحده
افرادی که در مورد ارز دیجیتال ملی صحبت میکنند، کسانی هستند که بسیار درگیر ایده کریپتو شدهاند. این افراد فکر میکنند که تنها چیزی مورد قبول است که از بیت کوین تکامل یافته باشد. این درست نیست و ما هم اکنون نیز در ایالات متحده دارای دلار دیجیتال هستیم. ممکن است افرادی بگویند که این پولی که توسط بانک مرکزی ایالات متحده مدیریت میشود، دیجیتال نیست و ما اسکناسها و اشکال فیزیکی آن را در جیب خود و در کیف پولهایمان داریم.
البته من قبول دارم که ما چیزی به نام پول نقد داریم ولی علاوه بر آن، عرضه پول ما به صورت غیر نقدی نیز است که در کنترل بانک مرکزی است و شامل همه سپردههای حسابهای پسانداز و جاری، وجوه بازار پول و معادلهای نقدی مشابه است. این بدین معنی است که ۹۰ درصد پول ایالات متحده شکل فیزیکی ندارد و دیجیتال است. این قضیه در کل جهان صدق میکند و تنها ۸ درصد از کل پول جهان به شکل فیزیکی و نقدی است.
پول ایالات متحده در بیش از یک قرن از پول فیزیکی به پول دیجیتال تکامل یافته است. زمانی در ایالات متحده پول کاغذی را پول واقعی به حساب نمیآوردند و این پول میبایست توسط یک بانک به معادل طلای آن مبادله میشد. در عمل، هیچ کس این اسکناسها را با طلا مبادله نکرد و حکومت و بانکها اساسا از این اسکناسها برای انتقال وجوه بین خودشان استفاده میکردند. این عمل در سال ۱۹۳۴ متوقف شد.
مدتها قبل از ظهور کامپیوتر، وعده مبادله با طلا نادیده گرفته شد. اسکناسهای درشت در سال ۱۹۴۵ چاپ شدند و انتقالهای بین بانکی بدون مبادله پول نقد انجام میشد. این انتقالات بدون حضور پول نقد و تنها با ثبت در دفتر کل بانکها صورت میپذیرفت. در سال ۱۹۷۵، حکومت شروع به واریز پرداختیهای امنیتی اجتماعی به حساب گیرندگان به صورت الکترونیک کرد و تا سال ۱۹۹۰، همه انتقالهای پول بین بانکهای مرکزی و تجاری الکترونیک شد.
نمیتوان تاریخ خاصی را نام برد و ابراز داشت که دیجیتالی شدن دلار در آن تاریخ صورت گرفته است. این امر به صورت مرحله به مرحله و تدریجی انجام گرفته است و تقریبا از سال ۱۹۴۵ شروع شده است. ظهور کامپیوترها باعث تسریع این امر شد و دیجیتالی شدن دلار و انتقالهای آنی محقق شد.
پس میتوان گفت که دلار آمریکا یک ارز دیجیتال ملی است و تراکنشهای دلاری عظیم اکثرا به صورت دیجیتال انجام میگیرند. این ارز دارای کارت و پول نقد فیزیکی نیز است و این برای راحتی بیشتر است. کارتها مانند گوشیهای هوشمند کوچکی هستند که استفاده از آنها راحتتر است و خراب نمیشوند. پول نقد هم برای افرادی که توانایی انجام تراکنشهای دیجیتال را ندارند و یا برای تراکنشهای خرد مورد استفاده قرار میگیرد. امروزه دلار یک ارز دیجیتال ملی است که راحتی و سهولت کارت و پول نقد هم به آن اضافه شده است.
ارز دیجیتال ملی چیست؟
اکثریت مردم از روی تجربه روزانه خود میدانند که دلار آمریکا یک ارز دیجیتال ملی است. البته کسی این نام را برای دلار آمریکا بکار نمیبرد و وقتی صحبت از ارز دیجیتال ملی میشود، منظور ارزی کاملا جدید است که با استفاده از فناوری کاملا جدید ارز دیجیتال ساخته شده باشد.
ریشه نام ارز دیجیتال ملی در واقع به بیت کوین و اختراع آن بر میگردد. بیت کوین برای از میان برداشتن واسطهها ایجاد شد و انتقال پول بین فرستنده و گیرنده در این سیستم بدون حضور یک مقام متمرکز مانند یک بانک انجام میگیرد. بیت کوین به گونهای طراحی شده که انتقال پول به صورت تقریبا ناشناس صورت بگیرد و اینها همگی ویژگیهایی هستند که مورد خوشایند مجرمان بین المللی است.
مدت زمان زیادی طول نکشید که رقبای بیت کوین وارد عرصه شدند و هر کدام یکی از مشکلات اساسی بیت کوین را حل میکردند. به عنوان مثال، اتریوم یکی از این رقبا بود که مفهوم قرارداد هوشمند را وارد این فضا کرد. به مرور شرکتهای بلاک چینی زیادی در سراسر جهان ایجاد شدند و بسیاری از شرکتها و استارتاپها ترسیدند که از قافله جا بمانند و به نحوی استفاده از بلاک چین را شروع کردند. امروزه شرکتهایی مانند Microsoft و IBM بلاک چین را به عنوان یک سرویس در محصولات کلود یا ابری خود ارائه میدهند.
اخیرا تلاشهای زیادی انجام شد تا به ارز دیجیتالی مانند لیبرا (libra) مشروعیت داده شود و مفهوم ارز دیجیتال ملی ابداع شود. هواداران ارز دیجیتال ادعا میکردند که ایالات متحده باید قبل از این که شرکتهایی مانند فیسبوک این کار را بکنند، ارز دیجیتال ملی خود را ایجاد کند.
این یک جنون بیش از حد معمول به نسبت فناوری است. در این حالت، افرادی که به این فناوری جدید ایمان دارند، شواهد و اقدامات موجود را نمیبینند و معتقد خواهند بود که این فناوری جدید جهان را تغییر خواهد داد. بسیاری نیز در این میان میترسند که از قافله عقب بمانند و در نتیجه به این جریان ملحق میشوند.
واقعیتهای ناخوشایند درباره ارز دیجیتال
طرفداران ارز دیجیتال ملی اینک این واقعیت را نادیده گرفتهاند که ما خود چنین ارزی را داریم. این افراد از ایجاد ارزی دفاع میکنند که برای قاچاقچیان انسان، دارو، اسلحه و غیره مناسبتر است و به مقاصد آنان بیشتر کمک میکند.
در اینجا مشکلاتی پیش میآید که در ادامه به برخی از آنها اشاره خواهیم کرد.
ارز دیجیتال کُند است
علاقهمندان ارز دیجیتال از کُند بودن تراکنشهای چند تریلیون دلاری سیستم دلار دیجیتال صحبت میکنند، در حالی که اکثریت تراکنشهای دلاری در این سیستم، در ثانیه انجام میشوند و برای انجام یک تراکنش عادی بیت کوین به طور متوسط ۱۰ دقیقه زمان نیاز است.
البته این تراکنشهای بیت کوینی زمانی در حدود ۱۰ دقیقه انجام میگیرند که کارمزد تراکنش را بالاتر از حد متوسط منظور کنید، وگرنه این تراکنشها گاهی ساعتها هم به طول میانجامند.
ارز دیجیتال دارای مشکل مقیاسپذیری است
با توجه به اندازه تراکنش، بیت کوین تنها میتواند بین ۳ تا ۷ تراکنش را در ثانیه پردازش کند و اگر همیشه تراکنشهایی در شبکه بیت کوین منتظر پردازش باشند، بیت کوین در سال حدودا ۱۵۸ میلیون تراکنش را میتواند پردازش کند. این در حالی است که تنها در دستگاههای خودپرداز ایالات متحده در سال بیش از ۱۰ میلیارد تراکنش انجام میشود.
ارز دیجیتال برای کاربران گران است
علاقهمندان ارز دیجیتال از هزینه زیاد برخی تراکنشهای دلاری سخن میگویند و این در حالی است که این افراد تراکنشهای ارزان دلاری که هر روز با هزینهای اندک انجام میگیرد را نادیده میگیرند. این افراد از هزینه زیاد تراکنشهای ارز دیجیتال سخن نمیگویند.
امروزه تراکنشهای بیت کوین گران هستند و علیرغم مشکلاتی مانند سرعت، مقیاسپذیری و امنیت، باید هزینه زیادی را هم برای انجام تراکنش پرداخت کرد.
فعالیت با استفاده از ارز دیجیتال گران است
امروزه افراد کمی از بیت کوین استفاده میکنند و افراد عمدتا از دلار استفاده میکنند. با این وجود، بیت کوین برای فعالیت بسیار گران است و در همین حجم کوچک امروزی نیز پردازش کامپیوتری بیت کوین حدودا الکتریسیتهای برابر با کل مصرف کشور سوئیس مصرف میکند.
ضرر ارز دیجیتال دائمی است
اگر شما کارت بانکی و یا دسته چک خود را گم کنید، کافی است با بانک تماس بگیرید و این گم شدن را اطلاع داده و کارت جدید و یا دسته چک جدید بگیرید؛ اما در صورتی که کلیدهای خصوصی ارز دیجیتال خود را گم کنید، هرگز قادر به بازیابی آنها نخواهید بود و ضرری که در این میان متحمل میشوید، دائمی خواهد بود.
ارزهای دیجیتال بسیار ناایمن هستند
طرفداران کریپتو چنین وانمود میکنند که ارزهای دیجیتال غیر قابل نفوذ هستند، این در حالی است که بانکهای کریپتویی مدام سرقت میشوند و تا امروز تقریبا ۱ میلیون بیت کوین دزدیده شده است.
هیچ کدام از جایگزینهای بیت کوین این مشکلات را حل نمیکنند
بسیاری از افراد جهان کریپتو، مشکلات را نادیده گرفته و در حال ترویج ارز دیجیتال هستند. در میان آنها افرادی هستند که نسبتا این مشکلات را شناسایی میکنند و سعی در حل آنها دارند و پیشنهادهای مختلفی را ارائه میدهند.
با این پیشنهادها نه تنها مشکلات موجود حل نمیشوند، بلکه مقدار ارزشی نیز که این ارزها دارند، کمکم در حال از بین رفتن است. یکی از این راهحلها که اخیرا پیشنهاد شده، بلاک چین خصوصی است که بسیار خندهدار است و اصلا عملی نمیشود.
نقاط قوت دلار ایالات متحده
هواداران ارز دیجیتال تنها از مشکلات دلار سخن میگویند و طوری در مورد دلار سخن میگویند که انگار سر تا پا مشکل است. این در حالی است که دلار چند دهه است به کار خود ادامه داده است و توانسته است از حالت فیزیکی به حالت تقریبا ۹۰ درصد دیجیتال برسد. این ارز بسیار مورد استفاده بخش خصوصی قرار گرفته است و نوآوریهای زیادی در ارتباط با آن انجام گرفته است.
پول نقد عالی است. وقتی من داخل شهر هستم و فردی اتومبیل را برایم از پارکینگ بیرون میآورد، با استفاده از پول نقد میتوانم به او پاداش دهم. اگر این سیستم پولی کاملا دیجیتال میبود، در چنین مواردی مشکل و ناراحتی ایجاد میشد. کارتهای اعتباری عالی هستند. وقتی وارد پمپ بنزین میشوم، به متصدی میگویم که ماشین را پر کند و در نهایت با کارت تصفیه حساب میکنم که این فرآیند کاملا دیجیتال انجام میگیرد.
با استفاده از دلار میتوانم از برنامههای موبایلی برای گرفتن تاکسی استفاده کرده و با استفاده از همان برنامهها دلار پرداخت کنم. در زمانی که میخواهم خانه خود را بفروشم، انتقال پول بانکی گزینه خوبی است و در عرض چند دقیقه انجام میشود. تماس تلفنی در این میان چیز خوبی است و احتمال کلاهبرداری را بسیار کاهش میدهد و این بر خلاف آن چیزی است که در جهان مملو از کلاهبرداری ارز دیجیتال انجام میگیرد.
امروزه برنامههای همتا به همتایی مانند Venmo وجود دارند که انتقالهای فوری و بدون هزینه بین صدها میلیون نفر توسط آنها انجام میگیرد. ارز دیجیتال چطور میتواند از چنین برنامههایی بهتر باشد؟ واقعیت این است که ارزهای دیجیتال از این برنامهها بهتر نیستند. پس آن تراکنشهایی که چندین روز طول میکشند و حامیان ارز دیجیتال از آنها سخن میگویند، چه هستند؟ بله چنین تراکنشهایی گاهی موجود هستند که برای جلوگیری از خطا و به صورت قدم به قدم تعمدا به این صورت انجام میشوند.
حامیان ارز دیجیتال از مشکل انتقالهای بین مرزی میگویند و آنها طوری در این باره سخن میگویند که انگار با جهان واقعی خیلی آشنا نیستند. امروزه برای استفاده شخصی، کارتهای اعتباری تقریبا در همه جای جهان پذیرفته شدهاند و افراد میتوانند با ارز خود اقدام به پرداخت کنند. امروزه شرکتهای زیادی برای حل مشکلات پرداختیهای بین مرزی ایجاد شدهاند که مشکلاتی مانند سرعت تراکنش، هزینه و غیره را نشانه گرفتهاند.
یکی از شرکتهایی که در این زمینه اقدامات مثبتی انجام داده Currency Cloud است که در کشورهایی که تحت پشتیبانی قرار داده است، دارای حساب محلی است و به این ترتیب میتواند فروشندگان و خریداران را در این کشورها به هم مرتبط کند. این پرداختیها به صورت دیجیتال، آنی و با هزینهای کم انجام میگیرند. برای کاربردهای شخصی و کسب و کارهای کوچکتر هم سرویسهایی مانند Rapyd موجود هستند که مشکل را حل میکنند.
نتیجهگیری
پس طرفداران کریپتو و بلاک چین باید بدانند که بیت کوین ایده بسیار جالبی برای مجرمان و تبهکاران است. بیت کوین حق اختراع را نادیده میگیرد و بسیاری از مشکلات حال حاضر سیستم پول را بدتر میکند. ارز دیجیتال ملی مفهومی است که دلار ایالات متحده امروز ارائه میدهد.
نظر شما چیست؟ آیا واقعا دلار ایالات متحده یک ارز دیجیتال ملی است؟ نظرات خود را با ما در میان بگذارید.