مزایا و معایب بلاک چین در نگاهی کلی!

اکثر بلاک چین ها به عنوان دیتابیس غیرمتمرکزی طراحی شده اند که عملکردی همانند دفترکل توزیع شده دیجیتال دارند. این دفترکل های بلاک چین، اطلاعات را در بلاک ها ثبت و ذخیره میکنند. خود بلاک ها نیز بر اساس ترتیب زمانی ساماندهی میشوند و از طریق اثبات های رمزنگاری به یکدیگر متصل میشوند. به وجود آمدن فناوری بلاک چین مزایای بسیاری را برای صنایع مختلف به ارمغان آورد و افزایش امنیت در محیط بدون نیاز به اعتماد را ارائه داد. هرچند ماهیت غیرمتمرکز آن معایبی نیز به همراه دارد. برای مثال هنگامی که بلاک چین را با دیتابیس های متمرکز سنتی مقایسه میکنیم، کارایی محدود ارائه میدهند و به ظرفیت ذخیره سازی بیشتری نیاز دارند. در کل فناوری بلاک چین مزایا و معایب مختلفی دارد که در این مقاله به آنها می پردازیم.
مزایا
توزیع شدن بلاک چین
از آنجایی که اطلاعات بلاک چین اغلب اوقات در هزاران دستگاه بر بستر شبکه توزیع شده ای از نودها ذخیره میشود، سیستم و اطلاعات در مقابل نواقص فنی و حمله های مخرب به شدت مقاوم است. هر نود شبکه میتواند نسخه ای از دیتابیس را کپی و ذخیره کند و به این دلیل، نقطه شکستی وجود ندارد، یعنی آنکه آفلاین شدن یک نود بر دسترسی یا امنیت شبکه تاثیرگذار نیست.
در مقابل، بسیاری از دیتابیس های سنتی به یک یا چند سرور محدود متکی اند و در مقابل نواقص فنی و حمله های سایبری آسیب پذیرتر میباشند.
ثبات
بسیار بعید است که بلاک های تایید شده برگردانده شوند، یعنی آنکه پس از ثبت شدن اطلاعات در بلاک چین، حذف یا تغییر آن به شدت دشوار است. این امر، بلاک چین را به فناوری بسیار خوبی برای ذخیره سوابق یا هر نوع اطلاعات دیگری که نیاز به حسابرسی دارد تبدیل میکند، زیرا اعمال هر تغییر قابل پیگیری و رصد است و به طور دائم در دفترکل عمومی و توزیع شده ثبت میشود.
برای مثال، یک کسب و کار میتواند از فناوری بلاک چین برای جلوگیری از اقدامات کلاهبردارانه از جانب کارمندان خود استفاده کند. در این شرایط، بلاک چین میتواند سابقه ایمن و با ثباتی از تمام تراکنش های مالی انجام شده در شرکت ارائه دهد. این امر، پنهان کردن تراکنش های مشکوک را برای کارمندان بسیار سخت تر میکند.
سیستم بدون نیاز به اعتماد
در اکثر سیستم های پرداخت سنتی، تراکنش ها نه تنها به طرفین حاضر در تراکنش متکی اند، بلکه به واسطه ای نظیر بانک، شرکت های ارائه دهنده کارت های اعتباری یا ارائه دهندگان خدمات پرداخت نیز نیاز دارند. هنگام استفاده از فناوری بلاک چین، دیگر نیازی به این موارد نیست زیرا شبکه توزیع شده نودها، تراکنش ها را از طریق فرآیندی به اسم ماینینگ تایید میکنند. به این دلیل، اغلب اوقات به بلاک چین، سیستم بدون نیاز به اعتماد نیز گفته میشود.
بنابراین، سیستم بلاک چین، خطر اعتماد به یک سازمان خاص را از بین میبرد و هم چنین هزینه های کلی و کارمزد تراکنش ها را با حذف واسطه ها و اشخاص ثالث کاهش میدهد.
معایب
حمله های ۵۱ درصد
طی سالیان اخیر ثابت شده است که الگوریتم اجماع گواه اثبات کار که از بلاک چین بیت کوین محافظت میکند بسیار کارآمد است. هرچند حمله هایی را نیز میتوان در مقابل شبکه های بلاک چین انجام داد و حمله ۵۱ درصد یکی از مورد بحث ترین این نوع حملات است. اگر یک نهاد بتواند کنترل بیش از ۵۰ درصد توان هشینگ شبکه را در اختیار بگیرد این حمله رخ میدهد که سرانجام به حمله کننده امکان میدهد تا با حذف یا تغییر تعمدی ترتیب تراکنش ها در عملکرد شبکه اخلال ایجاد کند.
علیرغم اینکه حمله ۵۱ درصد از نظر تئوری امکان پذیر است اما حمله موفقیت آمیزی در بلاکچین بیت کوین وجود نداشته است. با رشد شبکه، امنیت آن نیز افزایش مییابد و بسیار بعید است که ماینرها سرمایه و منابع بسیار زیادی را برای حمله به بیت کوین سرمایه گذاری کنند زیرا جوایز اقدامات صادقانه این شبکه بهتر است. به غیر از این مورد، حمله ۵۱ درصد موفق فقط میتواند تغییر تراکنش های اخیر را برای مدت زمان بسیار کمی امکان پذیر سازد زیرا بلاک ها از طریق اثبات های رمزنگاری به یکدیگر متصل میباشند (تغییر بلاک های قدیمی به توان محاسباتی بسیار زیادی نیاز دارد). هم چنین بلاک چین بیت کوین بسیار انعطاف پذیر است و سریعا به حملات واکنش نشان میدهد.
اصلاح اطلاعات
یکی دیگر از معایب سیستم های بلاک چین این است که پس از اضافه شدن اطلاعات در بلاک چین، اصلاح آنها بسیار دشوار میشود. اگرچه ثبات یکی از مزایای بلاکچین است اما این ثبات همواره خوب نیست. تغییر کد یا اطلاعات بلاکچین معمولا بسیار سخت است و اغلب به هاردفورک نیاز دارد. در هاردفورک یکی از زنجیره ها کنار گذاشته میشود و فعالیت ها بر روی زنجیره دیگر ادامه مییابد.
کلیدهای خصوصی
بلاک چین از رمزنگاری کلید عمومی (یا نامتقارن) برای ارائه مالکیت ارزهای دیجیتال (یا سایر اطلاعات بلاک چین) به کاربران استفاده میکند. هر حساب (یا آدرس) بلاک چین دو کلید متناظر دارد که عبارتند از کلید عمومی (که میتوان به اشتراک گذاشت) و کلید خصوصی (که باید پنهان نگه داشته شود). کاربران برای دسترسی به سرمایه خود به کلید خصوصی نیاز دارند، یعنی آنکه کلید خصوصی همانند بانک شخصی کاربران عمل میکند. اگر کاربران کلید خصوصی خود را از دست بدهند، سرمایه آنها نیز از دست میرود و دیگر هیچ کاری نمیتوان کرد.
راندمان ضعیف
بلاک چین ها و مخصوصا آنهایی که از گواه اثبات کار استفاده میکنند راندمان بسیار ضعیفی دارند. از آنجایی که ماینینگ به شدت رقابتی است و هر دقیقه فقط یک برنده وجود دارد، کار سایر ماینرها هدر میرود. از آنجایی که ماینرها به طور مداوم در صدد افزایش توان محاسباتی خود هستند، بنابراین احتمال آنکه هش بلاک معتبر بیابند افزایش مییابد. از اینرو در چند سال اخیر، منابع استفاده شده توسط شبکه بیت کوین به طور چشمگیری افزایش یافته است و در حال حاضر انرژی بیشتری نسبت به بسیاری از کشورها نظیر دانمارک، ایرلند و نیجریه مصرف میکند.
حجم مورد نیاز برای ذخیره سازی
دفترکل های بلاک چین به تدریج میتوانند بسیار زیاد رشد کنند و بزرگ شوند. بلاک چین بیت کوین در حال حاضر به حدود ۲۰۰ گیگابایت فضای ذخیره سازی نیاز دارند. رشد فعلی حجم بلاک چین از رشد هارد دیسک ها پیشی گرفته است و اگر دفترکل به میزانی بزرگ شود که دانلود و ذخیره آن برای افراد دشوار شود، خطر از دست دادن نودها وجود دارد.
نتیجه گیری
علیرغم معایب موجود، فناوری بلاک چین مزایای منحصر به فردی ارائه میدهد و قطعا برای حضور بلندمدت ایجاد شده است. هم چنان مسیر طولانی در خصوص پذیرش گسترده بلاک چین پیش روی خود داریم اما بسیاری از صنایع در حال بررسی دقیقتر مزایا و معایب سیستم های بلاک چین میباشند. چند سال آتی احتمالا شاهد این خواهیم بود که تجارت ها و دولت های مختلف در حال آزمایش کاربردهای جدید این فناوری میباشند تا متوجه شوند که فناوری بلاک چین در چه زمینه ای کاربرد و ارزش بیشتری دارد.
آخرین به روز رسانی: ۱۳۹۹/۴/۲۱