پیشرفته کریپتو پدیا

حساب‌های اتریوم چیست؟ بررسی تفاوت‌ حساب‌های EOA و CA

آیا تا به حال به این فکر کرده‌اید که در دنیای اتریوم، حساب‌ها چطور کار می‌کنند و چه نقشی در انجام تراکنش‌ها یا قراردادهای هوشمند دارند؟ حساب‌های اتریوم (Ethereum accounts) هسته اصلی این شبکه هستند و به‌عنوان هویت دیجیتال کاربران و قراردادهای هوشمند عمل می‌کنند. این حساب‌ها به دو نوع اصلی حساب با مالکیت خارجی (Externally Owned Accounts) و حساب قرارداد (Contract Accounts) تقسیم می‌شوند. این دو حساب در عین‌حال که شباهت‌هایی با یکدیگر دارند، متفاوت از یکدیگر عمل می‌کنند. اگر علاقه‌مند هستید با جزئیات حساب‌های اتریوم بیشتر آشنا شوید، با این مطلب از میهن بلاکچین همراه باشید.

حساب‌های اتریوم چیست؟

حساب‌های اتریوم چیست
منبع: coinsbench.com

در بلاکچین اتریوم دو نوع حساب وجود دارد که جزء لاینفک شبکه هستند؛ حساب‌ با مالکیت خارجی (Externally Owned Accounts یا EOA) و حساب‌های قرارداد (Contract Account یا CA). حساب‌های با مالکیت خارجی همان‌هایی هستند که با کلیدهای خصوصی کنترل می‌شوند و ما روزانه برای انجام تراکنش‌ها و تعاملات ساده در شبکه با آن‌ها سروکار داریم. درمقابل، حساب‌های قرارداد تحت کنترل کدهای قراردادهای هوشمند هستند و عملکرد آن‌ها بر اساس قوانینی که در کد قرارداد تعریف شده، به‌صورت خودکار انجام می‌شود.

حساب‌های EOA اتریوم را می‌توانیم مثل یک صندوق امانات در نظر بگیریم که هرکسی شماره آن را داشته باشد، می‌تواند پول به آن ارسال کند. درمقابل، حساب‌های CA اتریوم شبیه به یک صندوق امانات هوشمند هستند که علاوه‌بر ذخیره پول می‌توانند کارهای خاصی مانند ارسال مقدار مشخصی از پول برای فرد تعیین شده را انجام دهند.

انواع حساب‌های اتریوم

انواع حساب‌های اتریوم
منبع: theengineeringprojects.com

هر کدام از حساب‌های EOA و CA اتریوم از نظر آدرس، موجودی و نقش عملیاتی در اکوسیستم اتریوم ویژگی‌های منحصر‌به‌فردی دارند. در ادامه با ماهیت، ویژگی و کاربرد این دو حساب بیشتر آشنا می‌شویم.

۱. حساب‌ با مالکیت خارجی

حساب‌های با مالکیت خارجی توسط کلیدهای خصوصی (Private keys) مدیریت می‌شوند و معمولا افراد یا سازمان‌ها کنترل آن‌ها را بر عهده دارند. این حساب‌ها برای انجام تراکنش‌های روزمره در شبکه اتریوم ضروری هستند. از حساب‌های EOA برای ارسال و دریافت اتر (ETH)، توکن‌های مبتنی بر اتریوم و تعامل با قراردادهای هوشمند استفاده می‌شود.

ویژگی‌های حساب EOA اتریوم

  • آدرس: یک رشته هگزادسیمال ۴۲ کاراکتری که حساب را روی بلاکچین شناسایی می‌کند. (مانند: 0x1234567890abcdef…)
  • کلید خصوصی: یک کلید محرمانه که برای امضای تراکنش‌ها و اثبات مالکیت حساب استفاده می‌شود. این کلید ضامن امنیت دارای‌های کاربر است و برای جلوگیری از دسترسی غیرمجاز به حساب باید ایمن نگهداری شود.
  • موجودی: مقدار اتر (ETH) ذخیره شده در حساب که از آن برای ارسال تراکنش، تعامل با قراردادهای هوشمند و در برنامه‌های غیرمتمرکز (dApps) استفاده می‌شود.
  • نانس: نانس یک شمارنده است که تعداد تراکنش‌های ارسال‌شده از حساب را ردیابی می‌کند. این ویژگی به پردازش صحیح تراکنش‌ها و جلوگیری از حملات اجرای مجدد (Replay Attack) کمک می‌کند.
  • عملکرد: ارسال ETH به سایر آدرس‌ها، تعامل با قراردادهای هوشمند و استقرار قراردادهای هوشمند جدید.

کاربردهای حساب EOA اتریوم

  • کیف پول‌های شخصی برای نگهداری و انتقال اتر.
  • حساب‌هایی برای تعامل با د‌پ‌ها و خدمات غیرمتمرکز.
  • مشارکت در اکوسیستم دیفای اتریوم.

۲. حساب‌های قرارداد

حساب‌های قرارداد به‌جای کلیدهای خصوصی توسط کدهای قراردادهای هوشمند کنترل می‌شوند. از حساب‌های CA برای خودکارسازی عملکردها و تعاملات پیچیده در بلاکچین اتریوم استفاده می‌شود.

ویژگی‌ حساب‌های CA اتریوم

  • آدرس: حساب‌های CA شبیه به EOAها، یک رشته هگزادسیمال ۴۲ کاراکتری برای شناسایی قرارداد روی بلاکچین هستند.
  • کد قرارداد هوشمند: منطقی که رفتار قرارداد را تعریف می‌کند و روی بلاکچین ذخیره می‌شود. این کد نحوه عملکرد قرارداد و تعامل با سایر حساب‌ها را تعیین می‌کند.
  • موجودی: یک حساب CA می‌تواند اتر و سایر توکن‌های مبتنی بر اتریوم را نگهداری کند. موجودی این حساب‌ها را می‌توان از طریق توابع قرارداد یا تراکنش‌های خارجی تغییر داد.
  • اجرای توابع: در‌صورت محقق شدن شرایط مشخص، توابع از پیش تعریف‌شده به‌طور خودکار اجرا می‌شوند.
  • مدیریت وضعیت: داده‌های داخلی را ذخیره و مدیریت می‌کند و به آن‌ها اجازه می‌دهد بر اساس منطق با سایر قراردادها یا حساب‌های با مالکیت خارجی ارتباط برقرار کند.

کاربردهای حساب CA اتریوم

  • برنامه‌های غیرمتمرکز: حساب CA منطق پشت برنامه‌های اجراشده روی اتریوم را فراهم می‌کنند.
  • امور مالی غیرمتمرکز: این حساب می‌تواند پروتکل‌های مالی مانند وام‌دهی، استقراض و معامله بدون واسطه را پیاده‌سازی کند.
  • قراردادهای توکن: حساب قرارداد می‌تواند توکن‌های قابل‌تعویض (مانند توکن‌های ERC-20)، توکن‌های غیرقابل‌تعویض (مانند ERC-721) و معامله توکن‌ها را مدیریت کند.

مقایسه حساب‌های با مالکیت خارجی و حساب‌های قرارداد

در بلاکچین اتریوم، تفاوت‌های مهمی بین حساب‌های EOA و حساب‌های CA وجود دارد. در جدول زیر می‌توانید تفاوت‌ در ساختار و عملکرد این دو نوع حساب را ببینید:

ویژگیحساب با مالکیت خارجیحساب قرارداد
نحوه کنترلتوسط کلیدهای خصوصی که در اختیار کاربران است کنترل می‌شود.توسط کد قرارداد هوشمند کنترل می‌شود.
فرمت آدرساز کلید عمومی حساب EOA مشتق می‌شود.هنگام استقرار قرارداد هوشمند تولید می‌شود.
تراکنش‌هامستقیما تراکنش‌ها را به حساب‌ها یا قراردادهای دیگر آغاز می‌کند.تراکنش‌هایی را اجرا می‌کند که توسط حساب‌های خارجی یا قراردادهای دیگر فعال شده‌اند.
مدیریت وضعیتاتر را نگهداری می‌کند و می‌تواند با تراکنش‌ها موجودی خود را تغییر دهد.اتر را نگهداری می‌کند و وضعیت داخلی را از طریق ذخیره‌سازی قرارداد مدیریت می‌کند.
نحوه ایجاد حسابهنگام ایجاد کیف پول جدید توسط کاربر، به‌صورت خودکار داخل ولت ساخته می‌شود.هنگام استقرار یک قرارداد هوشمند در شبکه ایجاد می‌شود.
نانساز نانس برای ردیابی تعداد تراکنش‌ها استفاده می‌شود تا از دوبار خرج‌کردن جلوگیری شود.نانس ندارد؛ تعاملات براساس منطق و فراخوانی توابع قرارداد انجام می‌شوند.
امنیتکلید خصوصی ضامن امنیت است. در صورت افشای کلید، آسیب‌پذیری‌ها اتفاق می‌افتند.امنیت آن به قدرت کدها و نحوه پیاده‌سازی قرارداد بستگی دارد.
نمونه‌هاکیف پول‌های شخصی مانند تراست ولت و متامسکپروتکل‌های دیفای مانند کامپاند یا قراردادهای توکن مانند توکن‌های ERC-20

ساختار حساب‌های اتریوم

ساختار حساب‌های اتریوم
منبع: theengineeringprojects.com

ساختار کلی حساب‌های اتریوم شامل موارد زیر می‌شود:

۱. آدرس (Address): هر حساب در شبکه اتریوم یک آدرس منحصربه‌فرد دارد. این آدرس یک رشته ۴۲ کاراکتری هگزادسیمال است که با 0x شروع می‌شود و به‌دنبال آن ۴۰ کاراکتر هگزادسیمال قرار می‌گیرد (مانند 0x1234567890abcdef…). از این آدرس برای ارسال و دریافت اتر (ETH) و تعامل با قراردادهای هوشمند استفاده می‌شود.

۲. کلید عمومی (Public Key): کلید عمومی بخشی از جفت کلید رمزنگاری است که برای تولید آدرس اتریوم استفاده می‌شود. این کلید رشته‌ای طولانی از کاراکترهای هگزادسیمال است که از کلید خصوصی مشتق می‌شود. کلید عمومی برای تأیید امضاها به‌کار می‌رود؛ اما به‌طور مستقیم در حساب ذخیره نمی‌شود. از کلید عمومی برای شناسایی حساب و تایید تراکنش‌ها استفاده می‌شود.

۳. کلید خصوصی (Private Key): کلید خصوصی، کلید محرمانه‌ای است که کنترل حساب را در دست دارد و امکان امضای تراکنش‌ها را به صاحب حساب می‌دهد. این کلید یک رشته ۶۴ کاراکتری هگزادسیمال است. حفظ امنیت این کلید بسیار مهم است؛ چراکه افشا یا از دست دادن آن معادل دسترسی غیرمجاز به دارایی و از دست دادن کل دارایی است. کلید خصوصی در بلاکچین ذخیره نمی‌شود و مدیریت آن بر عهده مالک حساب است.

۴. موجودی (Balance): موجودی، مقدار اتر موجود در حساب است که به‌صورت عددی در وضعیت حساب ذخیره می‌شود. کوچک‌ترین واحد اتر وی (Wei) نامیده می‌شود و هر یک واحد اتر برابر با ۱۰ به توان ۱۸ وی است (ETH = 10^18 Wei). موجودی حساب، مقدار اتر قابل‌ استفاده برای تراکنش‌ها یا تعامل با قراردادهای هوشمند را نشان می‌دهد.

۵. نانس (Nonce): نانس یک شمارنده غیرمنفی است که تعداد تراکنش‌های ارسال‌شده از حساب را ردیابی می‌کند. این ویژگی تضمین می‌کند که تراکنش‌ها به‌ترتیب پردازش می‌شوند و از حملات تکراری جلوگیری می‌کند. هر تراکنش جدید، مقدار نانس را یک واحد افزایش می‌دهد.

حساب‌های قراردادی، علاوه بر ویژگی‌های فوق، شامل موارد زیر نیز می‌شوند:

۶. کد قرارداد (Contract Code): این کد به‌صورت بایت‌کد روی بلاکچین ذخیره می‌شود و منطق و رفتار حساب قراردادی را تعریف می‌کند. کد قرارداد زمانی اجرا می‌شود که توابع تعریف‌شده در قرارداد فراخوانی شوند. این کد، فرآیندها و عملکردها را طبق قوانین تعریف شده در قرارداد هوشمند، خودکار می‌کند.

۷. فضای ذخیره‌سازی (Storage): هر حساب قراردادی یک فضای ذخیره‌سازی داخلی به‌صورت کلید – مقدار دارد که برای مدیریت وضعیت داخلی قرارداد استفاده می‌شود. این ذخیره‌سازی به گونه‌ای در یک ساختار داده سازمان‌دهی می‌شود که کد قرارداد بتواند داده‌ها را بخواند و در صورت نیاز بنویسد. اطلاعاتی که برای عملکرد قرارداد اهمیت دارند، به‌صورت پایدار در این بخش ذخیره می‌شوند.

۸. کد هش (Code Hash): کد هش قرارداد هوشمند، یک هش ۳۲ بایتی از بایت‌کد قرارداد است. این هش برای شناسایی و تأیید صحت کد قرارداد در بلاکچین استفاده می‌شود.

ایجاد حساب‌های اتریوم

حساب با مالکیت خارجی و حساب قرارداد اتریوم
منبع: jarrodwatts.com

ایجاد حساب‌های با مالکیت خارجی

  • انتخاب کیف پول: ابتدا یک کیف پول نرم‌افزاری یا سخت‌افزاری مناسب (مانند متامسک یا لجر) را انتخاب کنید.
  • تنظیم کیف پول: کیف پول را نصب کنید، یک حساب کاربری جدید بسازید و کلید خصوصی یا عبارت بازیابی را در مکانی امن ذخیره کنید.

ایجاد حساب‌های قراردادی

  • نوشتن قرارداد: کد قرارداد هوشمند خود را با استفاده از زبان برنامه‌نویسی سالیدیتی (Solidity) بنویسید.
  • استقرار قرارداد: از ابزارهایی مانند Remix یا Truffle برای استقرار قرارداد در شبکه اتریوم استفاده کنید. هنگام استقرار قرارداد از مدیریت ایمن اطلاعات مطمئن شوید.

مدیریت حساب‌های اتریوم

مدیریت حساب‌های با مالکیت خارجی

  • تراکنش‌ها: از کیف پول خود برای ارسال و دریافت اتر (ETH) یا سایر توکن‌های مبتنی بر اتریوم استفاده کنید.
  • نظارت: موجودی و تراکنش‌های خود را از طریق اکسپلورر بلاکچین اتریوم بررسی کنید.
  • امنیت: کلید خصوصی خود را ایمن نگه دارید و در صورت امکان احراز هویت دومرحله‌ای را فعال کنید.

مدیریت حساب‌های قراردادی

  • تعامل: از ابزارها یا کتابخانه‌های وب ۳ برای اجرای توابع قرارداد استفاده کنید.
  • نظارت: فعالیت‌ها و وضعیت قرارداد را از طریق اکسپلوررهای بلاکچین یا رابط‌های سفارشی بررسی کنید.
  • امنیت: برای کشف آسیب‌پذیری‌های احتمالی، کد قرارداد را به‌صورت دوره‌ای ارزیابی و به‌روزرسانی کنید.

تراکنش‌ها و تعامل با حساب‌ها

حساب‌های اتریوم
منبع: medium.com

نحوه انجام تراکنش از حساب‌های EOA

۱. ارسال اتر: برای ارسال اتر، آدرس گیرنده و مقدار ETH مورد نظر را مشخص کنید.

۲. مراحل تراکنش:

  • ایجاد: جزئیات تراکنش شامل گیرنده، مقدار و سایر اطلاعات را مشخص کنید.
  • امضا: با استفاده از کلید خصوصی خود تراکنش را امضا کنید.
  • ارسال: تراکنش امضاشده را به شبکه اتریوم ارسال کنید.
  • تایید: ماینرها تراکنش را در بلاک قرار می‌دهند و آن را از طریق شبکه تایید می‌کنند.

۳. کارمزد‌ها: هر تراکنش نیاز به کارمزد گس دارد که از فرمول (قیمت گس x گس مصرفی) محاسبه می‌شود. مطمئن شوید که اتر کافی برای پرداخت کارمزد دارید.

نحوه تعامل با حساب‌های قرارداد

۱. فراخوانی توابع قرارداد: برای اجرای توابع قرارداد هوشمند، تراکنش‌هایی با پارامترهای موردنیاز باید ارسال شود.

۲. فرآیند فراخوانی:

  • مشخص کردن تابع: تابع و پارامترهای آن را تعیین کنید.
  • ارسال: تراکنشی ایجاد و آن را امضا کنید تا تابع فعال شود.
  • اجرا: اکنون منطق قرارداد اجرا می‌شود و وضعیت قرارداد تغییر می‌کند.
  • دریافت پاسخ: پاسخ یا رسید تراکنش را دریافت کنید.

۳. ثبت رویدادها: قراردادها، رویدادهایی را برای ثبت اقدامات مهم صادر می‌کنند که می‌توان از آن‌ها برای ردیابی تعاملات استفاده کرد.

حریم خصوصی و امنیت حساب‌ها در اتریوم

  • حفظ امنیت کلیدهای خصوصی: کلید خصوصی را به‌صورت آفلاین و در مکانی امن نگه دارید و چند نسخه پشتیبان فیزیکی از آن تهیه کنید.
  • خودداری از اشتراک‌گذاری: کلید خصوصی خود را با هیچ‌کس به اشتراک نگذارید و آن را کاملا محرمانه نگه دارید.
  • استفاده از رمزهای عبور قوی: کیف پول‌های نرم‌افزاری یا سایر سرویس‌ها را با رمزهای عبور قوی و منحصر‌به‌فرد محافظت کنید.
  • کیف پول‌های سخت‌افزاری: برای امنیت بیشتر از کیف پول‌های سخت‌افزاری مانند لجر (Ledger) با ترزور (Trezor) استفاده کنید که کلیدها را آفلاین ذخیره می‌کنند.
  • کیف پول‌های نرم‌افزاری: در صورت استفاده از کیف پول‌های نرم‌افزاری، آن‌ها را از منابع معتبر دانلود کنید و نرم‌افزار را به‌طور مستمر به‌روز‌ رسانی کنید.
  • بررسی آدرس‌ها: پیش از ارسال تراکنش، آدرس گیرنده را مجددا بررسی کنید تا از اشتباه یا کلاهبرداری جلوگیری شود.
  • بازبینی قراردادها: قبل از تعامل با قراردادهای هوشمند یا استقرار آن‌ها، کد قرارداد را بررسی کنید یا مطمئن شوید که مورد حسابرسی و آدیت قرار گرفته است.

چرخه عمر حساب‌های اتریوم

 ۱. ایجاد حساب

  • حساب‌های با مالکیت خارجی با استفاده از اپلیکیشن‌های کیف پول، کیف پول‌های سخت‌افزاری یا ابزارهای خط فرمان ایجاد می‌شوند. این فرآیند شامل تولید یک جفت کلید عمومی و خصوصی و ایجاد یک آدرس است.
  • حساب‌های قراردادی از طریق استقرار کد قرارداد هوشمند در شبکه اتریوم ایجاد می‌شوند. کد قرارداد ابتدا کامپایل و سپس به‌عنوان یک تراکنشِ استقرار ارسال می‌شود.

۲. استفاده فعال

  • حساب‌های EOA برای ارسال و دریافت اتر، تعامل با قراردادهای هوشمند و استفاده از برنامه‌های غیرمتمرکز کاربرد دارند.
  • حساب‌های قراردادی، توابعی را براساس منطق قرارداد اجرا می‌کنند. این تعاملات ممکن است وضعیت داخلی را تغییر دهند و رویدادها را فعال کنند.

۳. تغییرات

  • حساب‌های با مالکیت خارجی بعد از ارسال تراکنش‌هایی که موجودی حساب را تغییر می‌دهند یا تعامل با قراردادهای هوشمند، تغییر می‌کنند. برای حفظ ترتیب تراکنش‌ها، مقدار نانس با هر تراکنش افزایش می‌یابد.
  • حساب‌های قراردادی از طریق تعاملاتی که وضعیت قرارداد را تغییر می‌دهند یا به‌روزرسانی‌هایی را فعال می‌کنند، تغییر می‌کنند. به‌روزرسانی قرارداد ممکن است مستلزم استقرار یک نسخه جدید روی بلاکچین باشد.

۴. غیرفعال‌سازی

  • حساب‌های EOA غیرفعال نمی‌شوند؛ اما در صورت عدم استفاده ممکن است غیرفعال به نظر برسند. این حساب‌ها همچنان در بلاکچین موجود هستند؛ اما ممکن است دیگر تعاملی با آن‌ها انجام نشود.
  • حساب‌های قراردادی به‌خودی خود غیرفعال نمی‌شوند، اما ممکن است در صورت جایگزینی نسخه‌های جدیدتر، کارآیی خود را از دست دهند. کد و وضعیت قرارداد همچنان روی بلاکچین باقی می‌ماند، مگر اینکه به‌طور صریح از طریق توابعی مانند “self-destruct” حذف شوند.

موارد استفاده حساب‌های اتریوم

  • کیف پول‌های شخصی: افراد از حساب‌های EOAs برای ذخیره، ارسال و دریافت اتر (ETH) و سایر توکن‌های مبتنی بر اتریوم استفاده می‌کنند.
  • مشارکت در برنامه‌های غیرمتمرکز: از حساب‌های EOA برای مقاصد مختلف در برنامه‌های غیرمتمرکز مانند انجام معاملات، بازی‌ها یا تعاملات شبکه‌های اجتماعی غیرمتمرکز استفاده می‌شود.
  • مدیریت توکن‌ها: از حساب‌های EOA برای نگهداری و مدیریت توکن‌های ERC-20 استفاده می‌شود.
  • امور مالی غیرمتمرکز: قراردادهای هوشمند خدمات مالی مانند وام‌دهی، وام‌گیری و ییلد فارمینگ را به‌صورت خودکار انجام می‌دهند.
  • صدور توکن: از قراردادهای هوشمند برای ایجاد و مدیریت توکن‌ها در بلاکچین اتریوم استفاده می‌شوند.
  • صرافی‌های غیرمتمرکز: صرافی‌های غیرمتمرکز با استفاده از قراردادهای هوشمند امکان معاملات همتا به همتا را بدون واسطه فراهم می‌کنند.
  • مدیریت زنجیره تأمین: از قراردادهای هوشمند برای ردیابی و مدیریت داده‌های زنجیره تامین استفاده می‌شود تا شفافیت و کارایی فرآیند تضمین شود.

ابزارهای مدیریت حساب‌های اتریوم

برای مدیریت حساب‌های اتریوم می‌توانیم از مجموعه‌ای از ابزارها کمک بگیریم که برخی از آن‌ها عبارتند از:

۱. برنامه‌های کیف پول

  • کیف پول‌های نرم‌افزاری: تراست ولت، متامسک و اکسودوس (Exodus) محبوب‌ترین ولت‌های نرم‌افزاری برای مدیریت توکن‌های شبکه اتریوم و تعامل با برنامه‌های غیرمتمرکز هستند.
  • کیف پول‌های سخت‌افزاری: ولت‌های سخت‌افزاری مانند لجر نانو و ترزور به‌واسطه ذخیره‌سازی آفلاین کلید خصوصی، امنیت بیشتری را برای دارایی‌های دیجیتال فراهم می‌کنند.

۲. کلاینت‌های اتریوم

  • کلاینت‌های فول نود: کلاینت‌هایی مانند “Geth” و “OpenEthereum” امکان اجرای یک نود کامل را برای استخراج و تعامل با شبکه فراهم می‌کنند.
  • کلاینت‌های لایت نود: کلاینت‌های “Infura” و “Alchemy” دسترسی API به نودهای اتریوم را ارائه می‌دهند تا امکان تعامل با شبکه بدون نیاز به اجرای نود کامل فراهم شود.

۳. کاوشگرهای بلاکچین

  • اتراسکن (Etherscan) جزئیات تراکنش‌ها، مانده حساب و تاریخچه تعاملات قراردادهای هوشمند را نشان می‌دهد.
  • اترچین (Etherchain) داده‌های بلاکچین شامل تاریخچه تراکنش‌ها و اطلاعات بلاک‌ها را رصد می‌کند.

۴. ابزارهای توسعه و تعامل

  • محیط‌های توسعه: پلتفرم‌هایی مانند “Truffle Suite” و “Remix IDE” محیط‌هایی برای توسعه، تست و استقرار قراردادهای هوشمند فراهم می‌کنند.
  • کتابخانه‌های وب ۳: لایبرری‌های “Web3.js” و “Ethers.js” امکان تعامل با نودهای اتریوم و قراردادهای هوشمند را از طریق برنامه‌های وب فراهم می‌کنند.

جمع‌بندی

حساب‌های اتریوم (Ethereum Account) به دو نوع حساب‌های با مالکیت خارجی و حساب‌های قراردادی تقسیم می‌شوند. از حساب‌های EOA برای ارسال و دریافت توکن‌های مبتنی بر اتریوم و تعامل با قراردادهای هوشمند استفاده می‌شود. این حساب‌ها با کلیدهای خصوصی و توسط خود کاربر کنترل می‌شوند. درمقابل، حساب‌ها CA نماینده قراردادهای هوشمند هستند و رفتار آن‌ها بر اساس کدی که هنگام استقرار قرارد نوشته شده، تعیین می‌شود. برای مدیریت امن دارایی‌ها، تعامل با بلاکچین و توسعه برنامه‌ها استفاده از ابزارهای مدیریت حساب اتریوم ضروری هستند. به‌طور مثال کیف پول‌هایی مانند متامسک و لجر امنیت دارایی‌ها را تامین می‌کنند. کلاینت‌هایی مثل اینفیورا دسترسی به شبکه را ساده می‌کنند و کاوشگرهایی مانند اتراسکن دیدگاهی جامع از تراکنش‌های شبکه را ارائه می‌دهند. ابزارهای توسعه نیز فرآیند ساخت و استقرار قراردادهای هوشمند را آسان می‌کنند. استفاده مؤثر از این ابزارها باعث تعامل ایمن، کارآمد و آگاهانه با اکوسیستم اتریوم می‌شود.

پرسش‌های متداول (FAQ)

پرسش و پاسخ

حساب EOA اتریوم چیست؟

حساب‌های با مالکیت خارجی توسط کلیدهای خصوصی کنترل می‌شوند و برای انجام تراکنش در بلاکچین اتریوم و تعامل با قراردادهای هوشمند مورد استفاده قرار می‌گیرند.

حساب CA اتریوم چیست؟

از حساب‌های قرارداد هوشمند برای خودکارسازی عملکردها و تعاملات پیچیده در بلاکچین اتریوم استفاده می‌شود.

چطور حساب اتریوم خود را ایمن نگه دارم؟

کلید خصوصی یا عبارت بازیابی خود را امن و محرمانه نگه دارید. برای امنیت بیشتر از کیف پول‌های سخت‌افزاری استفاده کنید و در صورت امکان احراز هویت دومرحله‌ای را فعال کنید.

آیا می‌توانم حساب اتریوم خود را در صورت گم کردن کلید خصوصی بازیابی کنم؟

خیر، اگر کلید خصوصی یا عبارت بازیابی خود را گم کنید، امکان بازیابی حساب یا دارایی‌های آن وجود ندارد.

چگونه با قراردادهای هوشمند تعامل داشته باشم؟

برای تعامل با قراردادهای هوشمند، باید با استفاده از کیف پول اتریوم یا ابزارهای توسعه، تراکنشی که شامل توابع موردنظر باشد را به آدرس قرارداد ارسال کنید.

منبع
geeksforgeeks.org

نوشته های مشابه

اشتراک
اطلاع از
0 دیدگاه
جدید ترین
قدیمی ترین محبوب ترین
Inline Feedbacks
View all comments
دکمه بازگشت به بالا