نتایج بررسی: مردم خیلی به حریم خصوصی مالی اهمیت نمی دهند!

حامیان حریم خصوصی و افراد اهل فن به ما گفته اند که ناشناس ماندن به جهت مالی مهم است. به ما یاد داده اند که در هنگام خرید اطلاعاتی که از خود به جا می گذاریم توسط حکومت برای نظارت هرچه بیشتر بر جامعه مورد استفاده قرار می گیرد. همین افراد به ما گفته اند که بانک ها و شرکت های مالی هرچه بتوانند انجام می دهند تا ما را از ناشناس ماندن مالی محروم کنند و بتوانند کالا و خدمات بیشتری را بر ما تحمیل کنند.

اما برای اکثریت ما آنچه که واقعا می خواهیم گزینه راحت و مناسبی برای انجام پرداختی هاست و آن گزینه هر میزان ناشناسی را که برای ما فراهم آورد، قبول خواهیم کرد.

استفاده از پول نقد روشی برای رسیدن به حریم خصوصی

به عنوان مثال همان شیوه پرداخت نقدی قدیم را در نظر بگیرید. انجام مبادلات حضوری توسط اسکناس هنوز هم بهترین روش برای رسیدن به حریم خصوصی مالی است. اما کاربر عادی پول نقد خیلی به حریم خصوصی پول نقد توجه نمی کند. امروزه راحتی کارت ها همگان را جذب کرده و مردم در سراسر جهان پرداختی های غیر نقدی و در نتیجه با ناشناس ماندن کمتر را انتخاب کرده اند.

سوئد پیش قراول این روند است و تنها ۱۲ تا ۱۳ درصد از کل پرداختی های خرد با اسکناس و سکه انجام می گیرد. سوئدی ها به نظر نمی رسد که خیلی متمایل به تجارت ناشناس باشند. بانک مرکزی سوئد (Riksbank) اخیرا از شهروندان پرسیده است که نظر آنها در مورد کاهش استفاده از پول نقد چیست. ۷۳ درصد از پاسخ دهندگان یا نظر مثبت داشته اند و یا برای آنها مهم نبوده که از چه روشی برای پرداخت استفاده کنند. تنها ۲۷ درصد این رویداد را امری منفی دانسته اند.

در ۲۰۱۶، بانک رزرو استرالیا که همان بانک مرکزی استرالیا است از استرالیایی ها خواست که مهمترین دلیل خود برای استفاده از پول نقد را بیان کنند. جواب دهندگان حریم خصوصی را در اولویت نهم قرار دادند. محبوب ترین دلیل ها برای استفاده از اسکناس شامل پذیرش گسترده آن توسط تجار و کسب و کار ها، تمایل به اجتناب از اضافه بهای کارت ها، سرعت یا آسانی، بودجه بندی و توانایی لذت بردن از تخفیف های نقدی بودند.

استرالیایی ها در بی تفاوت بودن به نسبت حریم خصوصی تنها نیستند. در همان سال بانک مرکزی اروپا از اروپایی ها پرسید که مهم ترین مزیت های استفاده از پول نقد برای پرداختی ها چیست؟ تنها ۱۳ درصد از جواب دهندگان ناشناس ماندن مالی را در اولویت اول و دوم قرار داده بودند و کل جمعیت پاسخ دهندگان را اگر در نظر بگیریم، این موضوع در اولویت ششم قرار گرفته بود. مهم ترین مزیت ها از دیدگاه این افراد فراهم آمدن یک نمای کلی از هزینه ها (۴۲ درصد)، پذیرش همیشگی (۳۸ درصد)، سرعت (۳۲ درصد) و سهولت (۲۱ درصد).

در کل اروپا هیچ کشوری نیست که به اندازه استرالیا پول نقد رد و بدل کند. به شیوه ای باور نکردنی ۸۲ درصد از کل پرداختی های خرد هنوز هم توسط سکه و اسکناس انجام می شود. کارت های اعتباری به مقدار کم ۳ درصد و کارت های عابر بانک نیز تنها ۱۱ درصد مورد استفاده قرار می گیرند. اما حتی استرالیایی های عاشق پول نقد هم ناشناسی زیاد برایشان اهمیت ندارد. در یک بررسی اخیر که توسط بانک مرکزی ملی انجام شد، استرالیایی هایی که تمایل بیشتری به استفاده از پول نقد دارند تا کارت مورد سوال واقع شدند و از آنها خواسته شد که به ارزیابی اهمیت ویژگی های متفاوت ابزار های پرداختی بپردازند. ناشناسی بعد از ویژگی هایی مانند سرعت، مشمول نشدن هزینه اضافی مانند کارمزد نگهداری از حساب، آسانی، کارایی و فراهم آوردن یک دیدگاه واضح از مخارج قرار گرفت و در رده ششم مطرح شد.

حریم خصوصی ناشی از پول نقد چندان برای مردم مهم نیست

نتایج این بررسی ها نشان می دهد که مردم به دلیل حریم خصوصی برای اسکناس ها ارزش قائل نیستند بلکه به دلیل سرعت و سهولت استفاده است که برای آنها ارزش قائل هستند. نگاهی ساده به کیف پول افراد می تواند به آنها بگوید که چه مقدار می توانند خرج کنند و بنابراین بودجه بندی به شیوه ای آسان انجام می شود. من متحیرم که حتی اگر هر اسکناس برچسبی برای پیگیری تراکنش ها داشته باشد، واقعا برای مردم مهم خواهد بود؟ فکر نکنم چون حریم خصوصی آنقدر ها هم برای آنها اهمیت ندارد.

اگر ناشناسی خیلی برای ما مهم نباشد، انگیزه هایی که توسط شبکه های پرداخت غیر ناشناس فراهم می شود ما را با سرعت تمام به سمت رها کردن شیوه های پرداخت ناشناس می برد.

شبکه های کارت مانند ویزا و مستر کارت از پاداش هایی برای دور کردن مردم از انتخاب حریم خصوصی مالی استفاده می کنند. در نظر بگیرید که مصرف کننده ای برای خرید ۱۰۰ دلار خوار و بار با دو گزینه پرداخت نقدی ناشناس و یا کارت دارای پاداش مواجه است. این فرد با پول نقد تنها ۱۰۰ دلار خوار و بار می تواند بخرد اما با استفاده از کارت اعتباری ۱۰۰ دلار خوار و بار خود را می خرد و دو دلار هم پول نقد دریافت می کند. بنابراین در این حالت تعجب نکنید اگر افراد زیادی به جای پول نقد از کارت اعتباری برای خرید استفاده کنند.

مشکلات پرداختی های ناشناس

علاوه بر انگیزه هایی که توسط گزینه های پرداخت غیر ناشناس فراهم شده است، پرداختی های مروج حریم خصوصی اغلب با مشکلاتی در خود مانند تجربه کاربری ضعیف مواجه هستند. به عنوان مثال ارز های دیجیتال را در نظر بگیرید. آنها جدیدترین پایگاه برای حامیان حریم خصوصی هستند. در حالی که ناشناسی نقدی به خوبی در طراحی ارز های دیجیتال جای گرفته است و نیاز به تغییر وضعیت یک دکمه و یا یاد گرفتن فن خاصی برای ناشناس سازی پرداختی ها نیست، اما دستیابی به ناشناسی از طریق ارز های دیجیتال فرآیندی دشوار است. همه انتقال های بیت کوینی شفاف هستند و هر تراکنش به سوی یک دفتر کل عمومی موجود نوشته شده است. اما می توان با انجام کار هایی مانند اجتناب از صرافی هایی که احراز هویت لازم دارند، استفاده از ترکیب کننده های کوین و استفاده نکردن دوباره از آدرس ها، حریم خصوصی بیت کوین را فعال کرد.

اما اینها تعداد زیادی مراحل اضافی هستند و جای تعجب نیست که در یک بررسی بیت کوینی در 2017 بنام Omnibus، بانک کانادا متوجه شد که تنها سه درصد از جواب دهندگان اذعان داشته اند که از بیت کوین برای انجام پرداختی های ناشناس استفاده می کنند. برجسته ترین انگیزه برای نگهداری بیت کوین توسط این افراد سرمایه گذاری بود.

یا به عنوان مثال زی کش (Zcash) را در نظر بگیرید که از پروتکل Zero-Knowledge Proof برای مرمت تعدادی از ناکارآمدی های حریم خصوصی بیت کوین استفاده می کند. کاربران می توانند یک آدرس شفاف زی کش و یا یک آدرس محافظت شده را انتخاب کنند. مانند یک پرداختی عادی بیت کوین، پرداختی های شفاف زی کش بر روی یک دفتر کل عمومی ثبت می شود اما آدرس های محافظت شده مخفی می باشند.

گزینه حریم خصوصی زی کش خیلی محبوب نیست. در ماه گذشته، 83305 تراکنش شفاف انجام شده است در حالی که تنها 1263 تراکنش کاملا محافظت شده انجام گرفته است. یک تراکنش کاملا محافظت شده وقتی روی می دهد که کاربری با آدرس حفاظت شده توکن زی کش را به شخص دیگری با آدرس حفاظت شده می فرستد.

مشکلات تراکنش های ناشناس زی کش

بخشی از مشکل به این برمی گردد که این محافظت دردسر ساز است. ابزار های موبایل مشکلی در پردازش تراکنش های محافظت نشده زی کش ندارند اما فاقد پهنای باند و قدرت لازم برای تراکنش های محافظت شده هستند. برای برخوردار شدن از مزایای محافظت، یک کلاینت نود کامل باید بر روی یک دسکتاپ ایجاد شود. اما انجام این کار دشوار است. کیف پول های شخص ثالث ابزار ساده تری را برای افراد عادی فراهم می آورند تا به ذخیره و مبادله توکن های زی کش خود بپردازند اما این کیف پول ها تنها تراکنش های شفاف را امکان پذیر می کنند.

حتی وقتی که ناشناسی ساده است مانند همان مثال پول نقد، خیلی گزینه محبوبی برای مردم نیست. این کار را برای بیت کوین و زی کش انجام دهید و حریم خصوصی را فعال کنید، خواهید دید که از جذابیت کار کم خواهد شد.

من مطمئن هستم که روزی بیت کوین و زی کش بر این موانع فنی غلبه خواهند کرد و تجربه خوشایندتری را به نسبت ناشناسی فراهم می آورند. اما حتی در آن روز هم دردسر های دیگری باقی می ماند. قوانین و مقررات اغلب مانع از انجام پرداختی های ناشناس می شوند.

به عنوان مثال یکی از بزرگترین مشکلات در مورد پرداختی های محافظت شده زی کش رفتار مالیاتی است. اگر دیروز به شما مقداری زی کش پرداخت شده باشد و امروز آن را خرج کرده باشید، شما لازم است که مالیات را برای سودی که از دیروز تا کنون از نوسانات زی کش عایدتان شده محاسبه کرده و پرداخت نمایید. با پرداخت از طریق کارت اعتباری ممکن است ناشناسی خود را رها کنید اما حداقل از یک رویداد پردردسر مالیاتی خلاص می شوید.

کارت های اعتباری مثال دیگری از این هستند که چگونه قوانین افراد را از انتخاب حریم خصوصی مالی باز می دارند. قبلا بحث شد که چگونه پاداش ها و انگیزه ها مردم را از پرداختی های نقدی ناشناس دور می کند. بانک ها و شبکه های کارت این مزایای جانبی را به طور رایگان برای مشتریان فراهم نمی آورند. آنها این هزینه ها را از طریق اعمال مالیات بر خرده فروشان جبران می کنند.

با گذاشتن اضافه بها برای هر پرداختی کارت، خرده فروشان قادر به جبران کارمزد های تبادل خواهند بود. از منظر یک مصرف کننده، اضافه بها در هر پرداختی کارت تمامی پاداش ها را خنثی می کند و بنابراین پول نقد را در موقعیت مفیدتری قرار می دهد. اما قوانین ویزا و مستر کارت به طور سنتی از اضافه بها جلوگیری می کنند که در این مورد پول نقد و حریم خصوصی فراهم شده کنار نهاده می شود.

کارت های عابر بانک پیش پرداخت شده

قوانین همچنین مفید بودن نوع دیگری از ابزار های پرداخت ناشناس یعنی کارت های عابر بانک پیش پرداخت شده را ممانعت می کند. مردم می توانند این کارت ها را بدون هیچ احراز هویتی بخرند. اما به دلیل وجود همیشگی قوانین ضد پول شویی، مقدار بهای پیش پرداخت شده که مردم بدون احراز هویت قادر به خرید آن هستند بسیار ناچیز می باشد.

قوانین جدید در اروپا مقدار بهای پیش پرداخت شده را که بتوان به طور ناشناس تهیه کرد از ۲۵۰ یورو به ۱۵۰ یورو تقلیل داده است. این کارت ها را می توان به صورت اینترنتی به کار برد اما پرداختی های آنلاین در حال حاضر قبل از شناساندن هویت خود تنها ۵۰ یورو می باشد. بنابراین این کارت ها با چنین مقادیر کمی بسیار مفید نیستند.

ایجاد تحول در نگرش مردم

اگر مردم در صدد استفاده از گزینه های پرداختی های حریم خصوصی خوشایند باشند، طراحان محصول به فکر ادغام حریم خصوصی در فرآیند های پرداختی خواهند بود. تبدیل ناشناسی به گزینه پیش فرض؛ قدم مهمی در این راه است. اما این تعمیرات فنی کافی نخواهند بود. موانع قانونی که مشوق پرداختی های غیر ناشناس هستند نیز باید برطرف شوند و یا حداقل مجرا هایی برای این کار فراهم شود.

حتی اگر از شدت این قوانین کاسته شود و مشکلات فنی نیز حل شود، هنوز هم مشکل بی تفاوتی موجود خواهد بود. اگرچه دسترسی به ناشناسی از طریق پول نقد آسان است و کاربران با دردسر های قانونی مواجه نمی شوند اما بررسی ها نشان می دهد که این حریم خصوصی فراهم آمده توسط اسکناس ها برای مردم مهم نیست. اگر افراد اهل فن و حامیان حریم خصوصی می خواهند که ما ارزش بیشتری برای حریم خصوصی قائل شویم، باید شروع به آموزش ما در مورد این موضوع کنند.