پروپوزال های بهبود شبکه اتریوم (EIP)؛ بستری غیر متمرکز برای ارتقا!

در دنیای ارزهای دیجیتال، اتریوم نام آشنایی برای کاربران است. در این مقاله قصد داریم شما را با پروپوزال های بهبود شبکه اتریوم آشنا کنیم و در مورد تاثیراتی که این پروپوزال ها تا کنون در ارتقای این شبکه داشته اند صحبت کنیم. پس اگر شما هم یکی از طرفداران شبکه اتریوم هستید، پیشنهاد می کنیم که این مقاله را از دست ندهید.

پروپوزال های بهبود شبکه اتریوم (Ethereum Improvement Proposal) که به طور خلاصه به آن ها EIP می گویند، زمینه ای برای ارتقا و بهبود این شبکه به صورت غیر متمرکز ایجاد کرده است. EIP در واقع یک نسخه طراحی شده به منظور به روز رسانی یا اضافه شدن یک ویژگی یا تغییر در شبکه اتریوم است که به جامعه اتریوم ارائه می شود.

هر EIP باید شامل یک دلیل برای ارائه آن و مشخصات فنی به صورت مختصر باشد. نویسنده این پروپوزال بایستی نظر جامعه اتریوم را برای اجرای آن جلب کند، همچنین باید نظرات مخالف با طرح پیشنهادی خود را مستندسازی کند. اتریوم بستر بسیار مناسبی برای برنامه نویسان ایجاد کرده است که از طریق EIP پیشنهادهای خود را مطرح کنند. این پیشنهادات در گیت هاب ثبت می شود و تاریخچه تغییرات آن ها نیز در همین سایت در دسترس همه برنامه نویسان قرار دارد. به همین جهت برنامه نویسان به راحتی می توانند فرآیند های اجرایی پروپوزال ها را دنبال کنند و مهم تر از همه اینکه می توانند در اجرای آن مشارکت داشته و نظرات خود را اعلام کنند.

استفاده از گیت هاب به کاربران  این شبکه هم کمک می کند که فعالیت برنامه نویسان را دنبال کنند. EIP انواع مختلفی دارد که در زیر توضیح مختصری در مورد آن ها می دهیم.

• نوع اول: Standard Track EIP

این پروپوزال ها مرتبط با هسته اصلی شبکه اتریوم، پروتکل ها، رابط های برنامه نویسی و استاندارد های ERC می باشد.

• نوع دوم: Informational EIP

این نوع از پروپوزال ها نشان دهنده مشکلات طراحی شبکه اتریوم است و حاوی یک دستورالعمل یا اطلاعاتی برای اصلاح آن است.

• نوع سوم: Meta EIP

این پروپوزال در راستای تغییر در فرایندهای شبکه اتریوم ارائه می شود، این نوع از پروپوزال شبیه Standard Track است.

آیا تمام EIP ها اجرا می شوند؟

برای تایید پروپوزال ها، نویسنده، چند ویرایشگر و برنامه نویسان هسته اصلی اتریوم تاثیر گذار هستند. فرآیندی که هر پروپوزال در صورت رد نشدن طی می کند شامل وضعیت های مثل فعال (Active)، در دست اقدام (Work in Progress)، پیش نویس (Draft)، بازبینی (Last Call)، تایید شده (Accepted)، نهایی (Final) می باشد.

در تصویر زیر می توانید یک نمونه از EIP هایی که توسط ویتالیک بوترین ثبت شده است را مشاهده کنید.

EIP چه کمکی به شبکه اتریوم می کند؟

EIP در واقع بستری فراهم کرده است که تمام برنامه نویسان بتوانند در زمینه ارتقای شبکه و حل کردن مشکلات آن مشارکت داشته باشند و نظرات خود را بیان کنند. این بستر که تحقق آن به کمک گیت هاب صورت گرفته است، باعث شده است که اتریوم از قابلیت های برنامه نویس های بیشتری بتواند بهره ببرد. البته باید در نظر داشته باشیم که ساختار غیر متمرکز همیشه هم خوب نیست و ممکن است هیچ وقت توافقی حاصل نشود! به همین جهت بسیاری ویتالیک را رهبر برنامه نویسان اتریوم می دانند چرا که وی تاثیر به سزایی در پیاده سازی ایده ها و بهبود شبکه اتریوم داشته است. (فراموش نکنیم که ویتالیک خالق اتریوم است و همچنین باید از وی تشکر کنیم که با وجود همچین بستری شبکه اتریوم متکی به یک شخص نیست)

تقریبا یک سال پیش بود که مشکلاتی برای کیف پول Parity به وجود آمد و تقریبا 150 میلیون دلار به حالت فریز درآمد و سر و صدای زیادی به پا کرد. بستری که EIP فراهم کرده باعث شد که برای حل شدن این مشکل هر برنامه نویسی بتواند راهکار خود را اعلام کند. ارائه شدن بهینه ترین راه حل از این طریق بسیار دست یافتنی تر از حالتی است که یک شخص یا یک تیم بخواهد به تنهایی به دنبال آن راه حل باشد. این ویژگی باعث شده است که اتریوم نسبت به بقیه شبکه ها متمایز شود.